Życie z narcyzem może być codziennym wyzwaniem, a w niektórych przypadkach najlepiej zakończyć związek z nim. Jednak możesz pomóc narcyzowi w swoim życiu w dokonaniu pozytywnych zmian. Aby naprawdę im pomóc, musisz zrozumieć wyjątkowe aspekty ich narcyzmu, okazywać empatię, a także używać dźwigni, aby przekonać ich do szukania pomocy i wspierać, gdy biorą udział w terapii z przeszkolonym specjalistą w zakresie zdrowia psychicznego.
Kroki
Metoda 1 z 3: Zrozumienie ich narcyzmu
Krok 1. Rozpoznaj narcyza jako osobę o wyjątkowych cechach
Narcystyczne zaburzenie osobowości (NPD) nie jest stanem uniwersalnym. Raczej obejmuje spektrum cech i tendencji narcystycznych, co oznacza, że każdy przypadek NPD jest unikalny dla danej osoby. Dlatego pierwszym krokiem w kierunku pomocy narcyzowi jest postrzeganie go jako osoby, która potrzebuje zindywidualizowanej pomocy.
- Możesz przeczytać lub usłyszeć, że wszyscy narcyzowie są tacy sami, wszystkie to złe wieści i powinieneś od razu zerwać więzi z tą osobą. Może to być prawdą w niektórych przypadkach, ale jest też wiele osób z NPD, które mogą (przy odpowiedniej pomocy) pracować nad poprawą określonych cech i zachowań.
- NPD musi zostać odpowiednio zdiagnozowane przez przeszkolonego specjalistę. Jednak podstawowym sposobem na zidentyfikowanie potencjalnego narcyza jest zadanie sobie pytania, czy nie jest on w stanie powiedzieć „dziękuję”, „przepraszam” lub „wybaczam ci”.
Krok 2. Rozważ wszelkie wspierające przyczyny ich narcyzmu
W większości przypadków NPD występują zarówno elementy „natury”, jak i „wychowania”, to znaczy zarówno czynniki genetyczne, jak i socjalizacyjne, które pomagają rozwinąć unikalny narcyzm danej osoby. Aby pomóc komuś z NPD, szczególnie przydatne jest zrozumienie sił społecznych i środowiskowych, które miały na niego wpływ, gdy dorastał.
- Na przykład poważne maltretowanie lub trauma w dzieciństwie może wspierać narcystyczne cechy w wieku dorosłym, a ten typ osoby prawdopodobnie używa samouwielbienia jako przykrywki paraliżującego poczucia niepewności i nieadekwatności.
- Jednak ktoś, kto nigdy nie był kwestionowany lub korygowany jako dziecko, a tylko chwalony, może stać się narcyzem, który słusznie nie może postrzegać siebie jako czegoś innego niż lepszego.
Krok 3. Oceń prawdopodobieństwo dokonania przez nich pozytywnych zmian
Pomimo tego, że NPD istnieje jako szerokie spektrum, można je bardzo ogólnie podzielić na 2 kategorie. Prawdopodobieństwo, że będziesz w stanie pomóc danej osobie, zależy w dużej mierze od kategorii, do której należy:
- „Wielcy” lub „podziw” narcyści skupiają się na własnej wielkości kosztem nawet myślenia o innych, są bardziej szczęśliwi i stabilni i zazwyczaj są bardziej zdolni do uczenia się empatii.
- Narcyzy „narażeni” lub „rywalizujący” mają nadzieję na (lub aktywnie pracują na rzecz) porażki i minimalizację innych wokół siebie jako sposób na podniesienie własnego statusu i poczucia własnej wartości. Zwykle ukrywają wielką niepewność i nieszczęście, a pomoc jest zwykle znacznie trudniejsza.
Krok 4. Zaakceptuj, że być może będziesz musiał zerwać z nimi więzi
To godne pochwały, że chcesz pomóc narcyzowi w swoim życiu, bez względu na to, czy jest współpracownikiem, przyjacielem, krewnym czy kimś ważnym. Jednak nawet niektórzy eksperci uważają, że narcyści nigdy naprawdę nie zmienią swojego postępowania. I na pewno prawdą jest, że narcyz nigdy się nie zmieni, jeśli nie chce. Muszą chcieć szukać pomocy, a ty musisz chcieć zerwać więzy, jeśli szkodzą twojemu dobru.
- Jeśli dana osoba wyrządza ci znaczną szkodę emocjonalną, psychiczną lub fizyczną, a zwłaszcza jeśli nie wykazuje żadnych oznak zainteresowania wprowadzaniem zmian, prawdopodobnie najlepiej zerwać z nią więzi tak całkowicie, jak to tylko możliwe.
- Czasami zakończenie relacji z daną osobą może być jedynym sposobem, aby uświadomiła sobie, że potrzebuje pomocy. Ale nawet to może nie wystarczyć.
- Osoby z narcyzmem, które szukają pomocy, mogą nadal kończyć terapię. Często nie są w stanie nawiązać relacji terapeutycznej z doradcą, ponieważ nadal wierzą, że tak naprawdę nie potrzebują pomocy.
Metoda 2 z 3: Używanie „empatycznej konfrontacji”
Krok 1. Ustal i egzekwuj jasne granice z narcyzem
Utrzymanie odpowiednich granic jest kluczową częścią funkcjonalnej relacji z narcyzem. Powiedz im w jasny, bezpośredni sposób, jakich zachowań nie będziesz tolerować i wyjaśnij, jakie będą konsekwencje, jeśli naruszą twoje granice.
Na przykład możesz powiedzieć: „Zuzanno, czuję się bardzo lekceważona, kiedy tak umniejszasz mnie przed moimi przyjaciółmi. Jeśli to się utrzyma, nie będę już mógł spędzać z tobą czasu
Krok 2. Ciężko pracuj, aby zobaczyć rzeczy z ich perspektywy
Bardzo łatwo jest stanąć w obronie lub złościć się na narcyz, ponieważ osądzają, umniejszają lub całkowicie ignorują cię. Jednak zamiast atakować lub wycofywać się, spróbuj skupić się na wewnętrznym rozumowaniu ich słów lub działań. W miarę możliwości postaw się na ich miejscu.
- Na przykład, jeśli ciągle mówią o tym, jak niekompetentni są wszyscy inni w pracy, spróbuj spojrzeć na rzeczy z ich perspektywy. Jeśli naprawdę wierzysz, że jesteś lepszy w swojej pracy niż ktokolwiek inny w twoim biurze, byłoby frustrujące, gdybyś nie zdobył uznania, na które zasługujesz.
- Patrzenie na rzeczy z ich punktu widzenia nie oznacza jednak, że musisz aprobować lub uzasadniać ich słowa lub działania. Musisz po prostu zrozumieć, skąd pochodzą.
- Być może będziesz musiał również zaakceptować fakt, że nie ma racjonalnego wyjaśnienia ich rozumowania.
Krok 3. Okaż empatię w celu wydobycia empatii
Musisz wymodelować zachowanie, które masz nadzieję wydobyć z drugiej osoby. W przypadku narcyza oznacza to, że musisz wykazać się dużą empatią. Potwierdź ich uczucia, uważnie słuchając i składając jasne oświadczenia o zrozumieniu. Pamiętaj jednak, że sprawdzanie poprawności to nie to samo, co uzasadnianie.
- Na przykład, jeśli po prostu nie przemkną ani nie porzucą faktu, że nie uczciłeś odpowiednio ich niedawnego awansu, możesz powiedzieć: „Wiem, że to musi być frustrujące, gdy czujesz się niedoceniony, gdy osiągnąłeś tak wiele.”
- W większości przypadków pomocne jest rozpoczęcie empatycznych wypowiedzi od słów „Wiem” lub „Rozumiem”.
Krok 4. Połącz stwierdzenia empatyczne ze stwierdzeniami dotyczącymi dźwigni
To druga połowa „empatycznej konfrontacji”. Musisz połączyć swoją empatię ze stwierdzeniem „dźwigni”, to znaczy wyraźnym wyrażeniem, że ich zachowanie jest niedopuszczalne, a jeśli nie zostanie zmienione, spowoduje negatywne reperkusje.
- Uzupełnij swoje „Wiem” lub „Rozumiem” za pomocą „Ale”, „Jednak” lub „To powiedziane”.
- Na przykład: „Wiem, że to musi być frustrujące, czuć się niedocenionym, kiedy osiągnąłeś tak wiele. Ale to nie jest sprawiedliwe, że nazywasz mnie „niewdzięcznym” lub zachowujesz się, jakbym na ciebie nie zasługiwał, i będę zmuszona zakończyć ten związek, jeśli będzie trwał.
Krok 5. Prześledź swoje oświadczenia dotyczące dźwigni finansowej
Mówienie narcyzowi, że nastąpią reperkusje, zwykle nie wystarczy, aby zmusić go do zmiany. W większości przypadków narcyści szukają pomocy tylko wtedy, gdy ich działania mają na nich bezpośredni i negatywny wpływ. Oznacza to, że być może będziesz musiał odseparować się od tej osoby, przynajmniej tymczasowo, w nadziei, że zrozumie ona, że coś musi się zmienić.
Na przykład, jeśli spotykasz się z tą osobą, być może będziesz musiał przestać się z nią spotykać: „Nie będę cię więcej widzieć, dopóki nie zaakceptujesz, że twoje zachowanie musi się zmienić i że potrzebujesz pomocy. Jeśli jednak zgodzisz się iść na terapię, będę Cię wspierać w każdy możliwy sposób, bo wiem, jak trudny jest to krok.”
Metoda 3 z 3: Wspieranie podczas terapii
Krok 1. Pomóż im rozpoznać istnienie (i znaczenie) innych ludzi
Jeśli osoba dobrowolnie zgodzi się na leczenie NPD, będzie musiała przejść intensywną i długotrwałą psychoterapię (terapię rozmową) z przeszkolonym specjalistą zdrowia psychicznego. Nawet jeśli nie uczestniczysz w sesjach terapeutycznych (co może, ale nie musi), nadal możesz im pomagać poza sesjami, wzmacniając to, czego się uczą – na przykład prosty fakt, że inni ludzie naprawdę istnieją i naprawdę materiał.
- Prawdziwe rozpoznanie innych jest powszechnym problemem narcyzów i powszechnym celem psychoterapii. W razie potrzeby porozmawiaj ze specjalistą ds. zdrowia psychicznego o konkretnych sposobach wsparcia.
- Możesz na przykład zachęcić osobę, aby zawsze zwracała się do innych osób po imieniu podczas mówienia lub pisania, aby pracowała nad umiejętnościami aktywnego słuchania i rozpoznawała przestrzeń osobistą innych.
Krok 2. Zachęcaj do uważności poprzez technikę „ja obserwatora”
To kolejna powszechna technika psychoterapii stosowana w przypadkach NPD. Celem jest, aby osoba wyobraziła sobie siebie poza interakcją, obserwując ją w neutralny sposób. Takie postępowanie pomaga osobie bardziej zwracać uwagę na swoje otoczenie, a zwłaszcza na to, jak jej słowa i czyny wpływają na innych.
- Na przykład możesz zachęcić tę osobę do wyobrażenia sobie, że obserwuje swoją interakcję ze współpracownikiem. Zapytaj, czy to daje im inne spojrzenie na to, jak współpracownik interpretuje ich komentarze.
- Możesz też poprosić ich, aby w określonej sytuacji przyjęli perspektywę obserwatora. Możesz powiedzieć: „Czy możesz poświęcić chwilę na wykorzystanie swojego ‘ja obserwatora’, aby przyjrzeć się tej sytuacji i dlaczego mogę czuć się ignorowana?”
Krok 3. Zapewnij pozytywną zachętę i umniejszaj krytykę
Akcentuj i świętuj pozytywne osiągnięcia przy każdej nadarzającej się okazji. Jeśli powiedzą „przepraszam” w sposób bardziej zdawkowy, powiedz im, jak bardzo to doceniasz: „Dziękuję. To wiele dla mnie znaczy, że to mówisz.
- Terapia jest trudna do zaakceptowania przez narcyzów i kontynuowania jej. Ważne jest, abyś nadal zapewniał pozytywne zachęty, takie jak: „Jestem bardzo dumny z ciężkiej pracy, którą wykonujesz i postępów, które robisz”.
- Ogranicz krytykę ich zachowania, jeśli to możliwe, ale nie odrzucaj swoich stwierdzeń „dźwigni”, gdy jest to konieczne. Trzeba im jeszcze wyjaśnić, że ich słowa i czyny mają konsekwencje.
Krok 4. Bądź cierpliwy i pozytywnie nastawiony oraz zachowaj poczucie humoru
Leczenie będzie trudne dla osoby z NPD, a także dla Ciebie jako przyjaciela, krewnego lub innej osoby znaczącej. Będą wzloty i upadki, kroki do tyłu za krokami do przodu i chwile, kiedy osoba chce po prostu zrezygnować i wrócić do „bycia sobą”. Bądź cierpliwy i zachęcający zarówno do nich, jak i do siebie – również doceniaj ciężką pracę, którą wkładasz!
- Znajdź czas dla siebie i wykonuj czynności, które lubisz – zarówno z drugą osobą, jak i poza nią. Szukaj okazji do śmiechu i zabawy – to naprawdę może pomóc!
- Na przykład podczas sesji terapeutycznej zadzwoń do starego przyjaciela i porozmawiaj. Albo weź udział w zajęciach aerobiku lub jogi, aby oczyścić umysł.
