Niektórzy ludzie boją się zarumienić tak bardzo, jak inni boją się wypadków samochodowych lub węży. Ale nie muszą. Zrozumienie, dlaczego się rumienimy i jak sobie z tym radzić w sytuacjach towarzyskich, może w rzeczywistości pomóc zminimalizować częstotliwość, z jaką się rumienimy, dzięki czemu życie będzie trochę przyjemniejsze, a sytuacje społeczne wydają się mniej zniechęcające.
Kroki
Metoda 1 z 3: Radzenie sobie z rumieńcem w sytuacjach społecznych
Krok 1. Zwróć uwagę na swój rumieniec
Ponieważ większość ludzi rumieni się, ponieważ czują się zakłopotani, zwrócenie uwagi na rumieniec może pomóc w wyłączeniu dodatkowego dopływu krwi do twarzy. Gdy to wskażesz, odkryjesz, jak widzą to inni, co w wielu przypadkach jest obojętne. Kiedy zobaczysz, że innym nie przeszkadza twój rumieniec, twoje poczucie wstydu zmniejszy się, pomagając rumieńcowi szybciej zniknąć.
Jeśli masz tendencję do łatwego rumienienia się i chcesz zminimalizować komentarze na ten temat, możesz powiedzieć coś, gdy następnym razem się rumienisz, na przykład: „Tak, moja skóra robi się czerwona. Robi to tylko wtedy, gdy czuję się zakłopotany lub zestresowany”
Krok 2. Daj jedną linijkę lub śmiej się
Jeśli czujesz, że twoja szyja i policzki dostają charakterystyczne zarumienienie, zamiast wstydzić się i uciekać, zażartuj z tego lub chichotaj z powodu zmiany odcienia skóry. Wymyślenie jednowierszowego wyjaśnienia swojej specyfiki i udostępnienie go, zanim inni zdążą coś o tym powiedzieć, może również zminimalizować twoje zakłopotanie.
- Zrób żart ze swojego czerwonego koloru skóry, na przykład: „Człowieku, właśnie zrobiłem się czerwony jak butelka ketchupu!”
- Śmiej się z tej sytuacji, mówiąc coś w stylu: „Na samą myśl o tym robię się czerwony!”
Krok 3. Wyjdź z pokoju
Rumieniec może sam w sobie być kłopotliwy i może sprawić, że będziesz chciał uciec. W niektórych przypadkach możesz to zrobić. Jeśli jesteś w sytuacji, w której nie musisz być obecny, chwyć chwilę, w której nikt na ciebie nie patrzy i wyjdź z pokoju lub obszaru. Gdy jesteś z dala od ludzi, możesz poświęcić chwilę na uspokojenie się i poczekać, aż rumieniec zniknie, zanim wrócisz.
Wizualizuj siebie bez rumieńca, aby wyłączyć odruch rumienienia
Krok 4. Unikaj zwracania na to uwagi
Chociaż możesz poradzić sobie z zarumienioną sytuacją, zwracając uwagę na rumieniec, aby ludzie przestali być ciekawi lub wyśmiewać się z ciebie, możesz również unikać zwracania uwagi na swoją czerwoną twarz, rozpraszając ludzi, aby skupili ich uwagę gdzie indziej. Możesz to zrobić, wskazując interesujący widok lub rekrutując towarzysza, który pomoże ci w kłopotliwych sytuacjach.
- Możesz skonfigurować system z towarzyszem, w którym zasygnalizujesz mu, a on wymyśli rozproszenie, które będzie trwało, dopóki rumieniec nie zniknie.
- Ten sygnał dla przyjaciela może być szeroko otwartymi oczami, kiwaniem głową, a nawet frazą, którą oboje rozpoznajecie, na przykład „dzisiaj jest gorąco”.
Krok 5. Dostosuj wyraz twarzy
Badania pokazują, że twój nastrój i emocje mogą być podyktowane wyrazem twarzy, nawet jeśli czujesz się inaczej niż to, co mówi twoja twarz. Na przykład, jeśli starasz się bardziej się uśmiechać, częściej będziesz czuć się szczęśliwszy.
Jeśli masz ochotę zarumienić się ze wstydu, postaw na wyraz twarzy odwrotny, np. pewny siebie uśmiech zamiast zmarszczonej brwi
Metoda 2 z 3: Radzenie sobie z chronicznym rumienieniem
Krok 1. Rozpoznaj, że jest to normalna funkcja organizmu
Rumienienie się jest normalną fizjologiczną reakcją na niezręczne sytuacje. Chociaż niektórzy ludzie cierpią na chroniczne rumienienie – częste rumienienie się z nieoczywistych powodów – uznanie, że jest to normalna część ludzkiej fizjologii, może być sposobem na powstrzymanie prób kontrolowania tego.
- Próba zmuszenia się do zaprzestania robienia czegoś często może przynieść odwrotny skutek, nie powodując żadnej zmiany, a nawet nasilenia objawów. Pozbycie się tej kontroli często pozwala organizmowi się zrelaksować.
- Powiedz sobie, że to właśnie robi twoje ciało, przyjmując osobistą mantrę w stylu: „To właśnie robi moje ciało. Nie podoba mi się, że to robię, ale po prostu taki jestem”.
Krok 2. Rumieniec na polecenie
Innym sposobem radzenia sobie z częstym rumieńcem, który nie ma określonej przyczyny, jest próba zarumienienia się w określonych momentach. Wybierz trzy razy dziennie i spróbuj rumienić się przez około 5 minut na raz. Zapisz za każdym razem, kiedy skutecznie się zarumienisz.
- To ćwiczenie pokazuje, że masz większą kontrolę nad rumienieniem, niż myślałeś, i pomaga zaakceptować niepewność rumienienia się, kiedy nie chcesz.
- Spróbuj rumienić się kilka razy dziennie w domu, ale przechodź na rumienienie na polecenie również, gdy jesteś w miejscach publicznych.
- Rejestruj czasy, w których się rumienisz, zarówno na polecenie, jak i wtedy, gdy rumienisz się bez zamiaru. Pomocne może być posiadanie dwóch list dla każdego rodzaju rumieńców, abyś mógł zobaczyć, czy przypadkowe rumienienie się zmniejsza.
Krok 3. Zbadaj swoje odczucia związane z rumieńcem
Przyjrzyj się swoim odczuciom związanym z rumieńcem, pisząc w dzienniku lub rozmawiając z kimś, takim jak zaufany przyjaciel lub doradca. Zadaj sobie pytanie, co oznacza dla Ciebie rumieniec, dlaczego uważasz, że się rumienisz i jakie są konsekwencje rumienienia się w różnych kontekstach.
- Jedna z technik terapeutycznych prosi cię o zrobienie najgorszego scenariusza, abyś mógł zobaczyć, że sprawy nie są tak złe, jak mówi ci strach.
- Zbadanie motywacji do konkretnych działań pomoże Ci ustalić priorytety swoich zachowań i zmienić je na lepsze.
Krok 4. Traktuj siebie jak dobrego przyjaciela
Nie bij się, kiedy się rumienisz. Posłuchaj swojej wypowiedzi, gdy następnym razem się zarumienisz. Prawdopodobnie jest to negatywna rozmowa, a jeśli tak, powinieneś postarać się przekształcić tego wewnętrznego krytyka w pozytywną. Karanie siebie negatywną mową może sprawić, że wpadniesz w cykl wstydu, który sprawi, że powtórzysz niechciane zachowanie. Wybaczenie sobie jest kluczem do powstrzymania takich zachowań.
Zamiast tego traktuj siebie tak, jakbyś traktował przyjaciela, który przyszedł do ciebie ze smutkiem z powodu zrobienia czegoś, czego nie chciał zrobić. Słuchałbyś ich i przypominał im o ich zaletach, prawda? Zrób to dla siebie po (i podczas) rumienieniu
Krok 5. Szukaj terapii poznawczo-behawioralnej
Czasami nie możesz samodzielnie rozwiązać przewlekłego rumieńca i to jest w porządku. Rodzaj terapii zwany terapią poznawczo-behawioralną (CBT) może pomóc pacjentom zrozumieć, dlaczego się rumienią, i wytrenować ich umysły, aby myśleć o tym inaczej. Niektórzy terapeuci CBT wskazują na pierwotną przyczynę chronicznego rumienia się jako lęk społeczny, z którym mogą leczyć pacjentów podczas regularnych sesji.
Metoda 3 z 3: Zrozumienie, dlaczego się rumienisz
Krok 1. Rozpoznaj to jako objaw lęku społecznego
Wielu terapeutów odkryło, że podstawową przyczyną rumienia się jest lęk społeczny. Dzieje się tak, ponieważ odkryli bezpośrednią korelację: leczenie pacjentów z lęku społecznego sprawia, że przestają się rumienić. Niektórzy twierdzą, że ciągle się rumienisz z powodu lęku, a zmiana sposobu myślenia o swoim lęku sprawi, że rumienienie zniknie jako produkt uboczny.
- Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) to rodzaj terapii, która ponownie uczy twój umysł, aby wierzyć, myśleć i czuć się inaczej w sprawach, które wywołują twój lęk społeczny.
- Na przykład, jeśli unikasz wchodzenia do pomieszczeń z dużą liczbą osób, CBT pokazuje, że wejście do tego pokoju nie jest tak przerażające, jak myślałeś. Pokazuje, że unikanie tego pokoju w rzeczywistości sprawia, że jesteś bardziej niespokojny.
- CBT pomaga ci przejąć kontrolę nad swoimi lękami, zamiast pozwalać im kontrolować ciebie.
Krok 2. Zrozum, że masz przeżycie emocjonalne
Chociaż rumienienie jest działaniem twojego ciała fizycznego, pojawia się z powodu reakcji emocjonalnej. Osoby z długotrwałym rumieńcem nie zawsze rozumieją, dlaczego się rumienią, a czasami przyczyną może być traumatyczne doświadczenie sprzed lat, które doprowadziło do reakcji rumienienia.
- Chociaż możesz nie czuć się tak samo, jak kiedyś w tej sytuacji, odniesienia do niej lub podobne doświadczenia mogą sprawić, że twoja twarz zapłonie gorącym rumieńcem.
- Zrozumienie, że masz reakcję emocjonalną, a nie logiczną, może pomóc ci zrozumieć powód rumienienia się.
Krok 3. Rozpoznaj wyzwalacze rumienienia
Czasami konkretne sytuacje, komentarze lub doświadczenia mogą sprawić, że się zarumienisz. Jeśli możesz rozpoznać przyczynę rumienienia się, zanim się zarumienisz, możesz całkowicie uniknąć rumieńca. Rzeczy takie jak bycie na miejscu, wstyd lub obawa, że się zarumienisz, mogą być wyzwalaczami rumienia.
Zapisz, kiedy się rumienisz i co go spowodowało. Po kilku tygodniach lub miesiącach spójrz na tę listę i rozpoznaj przyczyny rumienia
Krok 4. Zrozum, że jest to sygnał w kontekstach społecznych
Ludzie są stworzeni, by się rumienić. Stwierdzono, że rumienienie łagodzi społeczne ciosy, ponieważ zachęca do współczucia. Można je również interpretować jako oznaki autentyczności, które rekrutują ludzi na twoją stronę, a nie zrażają ich. W rzeczywistości rumieniec raczej łagodzi zdrady i błędy niż je pogarsza.
Kiedy zobaczysz, że rumienienie jest naprawdę dobrą rzeczą, możesz przestać się obawiać, że się zarumienisz
Porady
Postaraj się stawić czoła swoim lękom, zamiast uciekać, gdy zaczniesz czuć rumieniec na policzkach. Pamiętaj, że ucieczka od problemu może być skuteczna, ale zwykle niczego nie rozwiązuje. Pamiętaj też, że zazwyczaj nie jest tak źle, jak myślisz
Ostrzeżenia
- Jeśli używasz strategii humoru lub śmiechu, aby pozbyć się rumieńca, nie żartuj kosztem innych. Może to być kuszące, ponieważ może to być łatwe wyjście, ale to niweczy cel rumienienia, który jest fizjologiczną reakcją mającą na celu wzbudzenie współczucia u innych.
-
Nadmierne rumienienie może być oznaką stanu chorobowego niezwiązanego z rumieńcem. Jeśli masz objawy, które pojawiają się wraz z rumieńcem na twarzy, skontaktuj się z lekarzem. Jeśli rumienisz się bez widocznego spustu, oceń swoje ciało pod kątem oznak tych innych stanów:
- Objawy trądziku różowatego obejmują zaczerwienienie, uporczywe zaczerwienienie, widoczne żyły oraz guzy i pryszcze.
- Zaczerwienienie twarzy może być również wynikiem picia alkoholu, gorączki, reakcji na leki, menopauzy, choroby Cushinga i zespołu rakowiaka.
