3 sposoby radzenia sobie z pogranicznym zaburzeniem osobowości

2024 Autor: Louis Wesley | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-20 00:25

Borderline Personality Disorder (BPD) to rodzaj zaburzenia osobowości zdefiniowany w Podręczniku Diagnostyki i Statystyki Zaburzeń Psychicznych (DSM-5) jako wzorzec niestabilności w relacjach osobistych i obrazie siebie. Osoby z BPD mają problemy z identyfikowaniem i regulowaniem swoich emocji. Podobnie jak w przypadku innych zaburzeń, ten wzorzec zachowania musi powodować znaczny stres lub upośledzenie społeczne i musi wykazywać pewne objawy, aby można je było zdiagnozować. Przeszkolony pracownik zdrowia psychicznego musi zdiagnozować BPD; nie możesz tego zrobić dla siebie lub innych. Radzenie sobie z tym zaburzeniem może być trudne zarówno dla osoby z zaburzeniem, jak i dla jej bliskich. Jeśli ty lub ktoś, kogo kochasz, cierpicie na zaburzenie osobowości typu Borderline, istnieje kilka sposobów, w jakie możecie się nauczyć, jak sobie z tym radzić.

Kroki

Metoda 1 z 3: Uzyskiwanie pomocy dla swojej BPD

Krok 1. Poszukaj pomocy u terapeuty

Terapia jest zwykle pierwszą opcją leczenia osób cierpiących na BPD. Chociaż istnieje kilka rodzajów terapii, które mogą być stosowane w leczeniu BPD, ta z najsilniejszymi osiągnięciami to Dialektyczna terapia behawioralna lub DBT. Jest częściowo oparta na zasadach terapii poznawczo-behawioralnej (CBT) i została opracowana przez Marshę Linehan.

• Dialektyczna terapia behawioralna to metoda leczenia opracowana specjalnie z myślą o osobach z BPD. Badania pokazują, że ma on stały sukces. DBT koncentruje się na uczeniu osób z BPD, jak regulować swoje emocje, rozwijać tolerancję na frustrację, uczyć się umiejętności uważności, identyfikować i oznaczać swoje emocje oraz wzmacniać umiejętności psychospołeczne, aby pomóc im w interakcji z innymi ludźmi.
• Innym powszechnym leczeniem jest terapia skoncentrowana na schemacie. Ten rodzaj leczenia łączy techniki CBT z technikami z innych podejść terapeutycznych. Koncentruje się na pomaganiu osobom z BPD w zmianie kolejności lub restrukturyzacji ich percepcji i doświadczeń, aby pomóc w budowaniu stabilnego obrazu siebie.
• Terapia jest powszechnie prowadzona zarówno w trybie indywidualnym, jak i grupowym. Takie połączenie pozwala na najlepszą skuteczność.

Krok 2. Zwróć uwagę na to, jak się czujesz

Jednym z powszechnych problemów, z jakimi borykają się osoby cierpiące na BPD, jest niezdolność do rozpoznawania, identyfikowania i oznaczania swoich emocji. Poświęcenie czasu na spowolnienie podczas emocjonalnego doświadczenia i zastanowienie się nad tym, czego doświadczasz, może pomóc ci nauczyć się regulować emocje.

• Spróbuj „zameldować się” u siebie kilka razy w ciągu dnia. Na przykład możesz zrobić sobie krótką przerwę w pracy, aby zamknąć oczy i „sprawdzić” swoje ciało i emocje. Zwróć uwagę, czy czujesz się fizycznie spięty, czy obolały. Zastanów się, czy przez jakiś czas zastanawiałeś się nad konkretną myślą lub uczuciem. Zwrócenie uwagi na to, jak się czujesz, może pomóc ci nauczyć się rozpoznawać swoje emocje, a to pomoże ci lepiej je regulować.
• Staraj się być jak najbardziej konkretny. Na przykład zamiast myśleć „Jestem tak zły, że po prostu nie mogę tego znieść!” spróbuj zanotować, skąd według Ciebie pochodzą emocje: „Jestem zły, ponieważ spóźniłem się do pracy, ponieważ utknąłem w korku”.
• Staraj się nie oceniać swoich emocji, gdy o nich myślisz. Na przykład unikaj mówienia sobie czegoś w stylu „Jestem teraz zły. Jestem tak złą osobą, że tak się czuję”. Zamiast tego skup się po prostu na rozpoznaniu uczucia bez osądzania, na przykład „Czuję się zły, ponieważ boli mnie, że mój przyjaciel się spóźnił”.

Krok 3. Rozróżnij emocje pierwotne i wtórne

Nauka odkrywania wszystkich uczuć, których możesz doświadczyć w danej sytuacji, jest ważnym krokiem w kierunku uczenia się regulacji emocji. Często zdarza się, że ludzie z BPD czują się przytłoczeni kłębami emocji. Poświęć chwilę, aby oddzielić to, co czujesz jako pierwsze, od tego, co jeszcze możesz czuć.

• Na przykład, jeśli twój przyjaciel zapomniał, że jadłeś dzisiaj razem lunch, twoją natychmiastową reakcją może być gniew. To byłaby podstawowa emocja.
• Temu gniewowi mogą też towarzyszyć inne uczucia. Na przykład możesz czuć się zraniony, że przyjaciel o tobie zapomniał. Możesz czuć strach, że to znak, że twój przyjaciel tak naprawdę nie dba o ciebie. Możesz czuć wstyd, jakbyś nie zasługiwał na to, by przyjaciele cię pamiętali. To wszystko są drugorzędne emocje.
• Biorąc pod uwagę źródło swoich emocji, możesz nauczyć się je regulować.

Krok 4. Używaj pozytywnego mówienia

Jednym ze sposobów nauczenia się zdrowszego radzenia sobie ze swoimi reakcjami na sytuacje jest kwestionowanie negatywnych reakcji i nawyków poprzez pozytywną rozmowę. Może minąć trochę czasu, zanim poczujesz się komfortowo lub naturalnie, ale jest to pomocne. Badania wykazały, że używanie pozytywnego dialogu wewnętrznego może pomóc Ci poczuć się bardziej skoncentrowanym, poprawić koncentrację i złagodzić niepokój.

• Przypomnij sobie, że zasługujesz na miłość i szacunek. Uczyń z gry znajdowanie w sobie rzeczy, które podziwiasz, takich jak kompetencje, troska, wyobraźnia itp. Przypomnij sobie o tych pozytywnych rzeczach, gdy odkryjesz, że czujesz się negatywnie wobec siebie.
• Spróbuj przypomnieć sobie, że nieprzyjemne sytuacje są tymczasowe, ograniczone i w pewnym momencie zdarzają się każdemu. Na przykład, jeśli Twój trener skrytykował Twoje wyniki na treningach tenisowych, przypomnij sobie, że ten przypadek nie charakteryzuje każdego treningu w przeszłości lub przyszłości. Zamiast pozwalać sobie na rozmyślanie o tym, co wydarzyło się w przeszłości, skup się na tym, co możesz zrobić, aby następnym razem poprawić. Daje to poczucie kontroli nad swoimi działaniami, a nie poczucie, że jesteś ofiarą kogoś innego.
• Przekształć negatywne myśli w pozytywne. Na przykład, jeśli nie poszło ci dobrze na egzaminie, pierwszą myślą może być „Jestem takim frajerem. Jestem bezwartościowy i obleję ten kurs. To nie jest pomocne i nie jest sprawiedliwe wobec ciebie. Zamiast tego zastanów się, czego możesz się nauczyć z tego doświadczenia: „Na tym egzaminie nie poszło mi tak dobrze, jak się spodziewałem. Mogę porozmawiać z moim profesorem, aby zobaczyć, gdzie są moje słabe obszary i efektywniej uczyć się do następnego egzaminu”.

Krok 5. Zatrzymaj się i sprawdź sam siebie, zanim zareagujesz na innych

Naturalną reakcją osoby z BPD jest często złość lub rozpacz. Na przykład, jeśli przyjaciel zrobił coś, co cię zdenerwowało, twoim pierwszym odruchem może być zareagowanie krzykiem i grożenie drugiej osobie. Zamiast tego poświęć trochę czasu na sprawdzenie siebie i zidentyfikowanie swoich uczuć. Następnie spróbuj przekazać je drugiej osobie w sposób niezagrażający.

• Na przykład, jeśli twój przyjaciel spóźnił się na lunch, twoją natychmiastową reakcją może być złość. Możesz na nich krzyczeć i pytać, dlaczego okazywali ci taki brak szacunku.
• Sprawdź swoje emocje. Co czujesz? Jaka jest emocja pierwotna i czy istnieją emocje wtórne? Na przykład możesz czuć się zły, ale możesz też odczuwać strach, ponieważ uważasz, że dana osoba się spóźniła, ponieważ nie zależy jej na tobie.
• Spokojnym głosem zapytaj osobę, dlaczego się spóźniła, nie osądzając jej ani jej nie grożąc. Używaj stwierdzeń skoncentrowanych na „ja”. Na przykład: „Czuję się zraniony, że spóźniłeś się na nasz lunch. Dlaczego się spóźniłeś?” Prawdopodobnie przekonasz się, że przyczyną spóźnienia przyjaciela było coś nieszkodliwego, na przykład korki lub niemożność znalezienia kluczy. Stwierdzenia „ja” powstrzymują cię od brzmienia, jakbyś obwiniał drugą osobę. Dzięki temu poczują się mniej defensywni i bardziej otwarci.
• Przypominanie sobie o przetwarzaniu emocji i unikaniu wyciągania pochopnych wniosków może pomóc ci nauczyć się regulować reakcje na innych ludzi.

Krok 6. Szczegółowo opisz swoje emocje

Spróbuj powiązać fizyczne objawy ze stanami emocjonalnymi, w których zwykle ich doświadczasz. Nauka rozpoznawania uczuć fizycznych i emocjonalnych może pomóc w opisaniu i lepszym zrozumieniu emocji.

• Na przykład, w pewnych sytuacjach możesz poczuć, jak zapada się w żołądku, ale możesz nie wiedzieć, z czym to uczucie jest związane. Następnym razem, gdy poczujesz, że tonie, zastanów się, jakich uczuć doświadczasz. Możliwe, że to opadanie jest związane z nerwowością lub niepokojem.
• Kiedy już wiesz, że uczucie zapadania się w żołądku to niepokój, w końcu poczujesz większą kontrolę nad tym uczuciem, zamiast czuć się tak, jakby ono kontrolowało ciebie.

Krok 7. Naucz się samouspokajających zachowań

Uczenie się samouspokajających zachowań może pomóc Ci zachować spokój, gdy czujesz się w zamieszaniu. Są to zachowania, które możesz zrobić, aby pocieszyć i okazać sobie życzliwość.

• Weź gorącą kąpiel lub prysznic. Badania wykazały, że ciepło fizyczne działa kojąco na wiele osób.
• Posłuchaj kojącej muzyki. Badania wykazały, że słuchanie niektórych rodzajów muzyki może pomóc Ci się zrelaksować. Brytyjska Akademia Terapii Dźwiękiem stworzyła listę utworów, które, jak udowodniono naukowo, promują uczucie relaksu i ukojenia.
• Spróbuj pocieszającego samodotyku. Dotykanie siebie we współczujący, uspokajający sposób może pomóc ci się uspokoić i złagodzić stres poprzez uwolnienie oksytocyny. Spróbuj skrzyżować ręce na klatce piersiowej i delikatnie ścisnąć. Albo połóż dłoń na sercu i zauważ ciepło swojej skóry, bicie serca oraz unoszenie się i opadanie klatki piersiowej podczas oddychania. Poświęć chwilę, aby przypomnieć sobie, że jesteś piękna i godna.

Krok 8. Ćwicz zwiększanie swojej tolerancji niepewności lub cierpienia

Tolerancja emocjonalna to zdolność do znoszenia niewygodnych emocji bez reagowania na nie w niewłaściwy sposób. Możesz ćwiczyć tę umiejętność, zapoznając się ze swoimi emocjami i stopniowo narażając się na nieznane lub niepewne sytuacje w bezpiecznym środowisku.

• Prowadź dziennik przez cały dzień, w którym zapisujesz, gdy czujesz się niepewny, niespokojny lub przestraszony. Pamiętaj, aby zanotować, w jakiej sytuacji się znajdowałeś, kiedy tak się czułeś i jak zareagowałeś na to w danym momencie.
• Uszereguj swoje niepewności. Postaraj się umieścić rzeczy, które sprawiają, że czujesz się nieswojo lub nieswojo, na skali od 0 do 10. Na przykład „pójście do restauracji samotnie” może być liczbą 4, ale „pozwolenie przyjacielowi zaplanować wakacje” może być liczbą 10.
• Ćwicz tolerowanie niepewności. Zacznij od małych, bezpiecznych sytuacji. Na przykład możesz spróbować zamówić danie, którego nigdy nie jadłeś w nowej restauracji. Możesz lub nie możesz cieszyć się posiłkiem, ale to nie jest ważne. Pokażesz sobie, że jesteś wystarczająco silny, aby samodzielnie radzić sobie z niepewnością. Możesz stopniowo pracować nad większymi sytuacjami, gdy poczujesz się bezpiecznie, robiąc to.
• Zapisz swoje odpowiedzi. Kiedy próbujesz czegoś niepewnego, zapisz, co się stało. Co zrobiłeś? Jak się czułeś podczas tego doświadczenia? Jak się potem czułeś? Co zrobiłeś, jeśli nie poszło zgodnie z oczekiwaniami? Czy myślisz, że będziesz w stanie obsłużyć więcej w przyszłości?

Krok 9. Ćwicz nieprzyjemne doświadczenia w bezpieczny sposób

Twój terapeuta może pomóc ci nauczyć się znosić niewygodne emocje, dając ci do wykonania ćwiczenia. Oto niektóre rzeczy, które możesz zrobić samodzielnie:

• Trzymaj kostkę lodu, aż poczujesz, że negatywna emocja minie. Skoncentruj się na fizycznym odczuciu kostki lodu w dłoni. Zwróć uwagę, jak najpierw staje się bardziej intensywny, a potem słabnie. To samo dotyczy emocji.
• Wizualizuj falę oceanu. Wyobraź sobie, że narasta, aż w końcu się wzniesie, a potem upadnie. Przypomnij sobie, że tak jak fale, emocje nabrzmiewają, a potem ustępują.

Krok 10. Regularnie ćwicz

Ćwiczenia mogą pomóc zmniejszyć uczucie stresu, niepokoju i depresji. Dzieje się tak, ponieważ ćwiczenia fizyczne uwalniają endorfiny, które są naturalnymi substancjami chemicznymi wytwarzającymi dobre samopoczucie, produkowanymi przez organizm. Narodowy Instytut Zdrowia Psychicznego zaleca regularną aktywność fizyczną, aby zmniejszyć te negatywne uczucia.

Badania pokazują, że nawet umiarkowane ćwiczenia, takie jak spacery lub praca w ogrodzie, mogą mieć takie skutki

Krok 11. Utrzymuj ustalony harmonogram

Ponieważ niestabilność jest jedną z cech charakterystycznych BPD, pomocne może być ustalenie regularnego harmonogramu takich rzeczy, jak pory posiłków i sen. Wahania poziomu cukru we krwi lub brak snu mogą pogorszyć objawy BPD.

Jeśli masz problemy, pamiętaj o dbaniu o siebie, na przykład zapominając o jedzeniu posiłków lub nie kładąc się spać o zdrowej porze, poproś kogoś o pomoc

Krok 12. Trzymaj swoje cele realistyczne

Radzenie sobie z jakimkolwiek zaburzeniem wymaga czasu i praktyki. W ciągu kilku dni nie doświadczysz kompletnej rewolucji. Nie zniechęcaj się. Pamiętaj, że możesz dawać z siebie wszystko, a najlepsze jest wystarczająco dobre.

Pamiętaj, że objawy będą się poprawiać stopniowo, a nie z dnia na dzień

Metoda 2 z 3: Radzenie sobie z ukochaną osobą, która ma BPD

Krok 1. Zrozum, że twoje uczucia są normalne

Przyjaciele i członkowie rodzin osób cierpiących na BPD często czują się przytłoczeni, podzieleni, wyczerpani lub zranieni zachowaniem ich ukochanej osoby. Depresja, poczucie żalu lub izolacji oraz poczucie winy są również powszechne wśród osób, które mają ukochaną osobę z BPD. Warto wiedzieć, że te uczucia są powszechne, a nie dlatego, że jesteś złą lub nieczułą osobą.

Krok 2. Dowiedz się o BPD

Chociaż BPD jest tak realna i wyniszczająca jak choroba fizyczna. Zaburzenie to nie jest „winą” ukochanej osoby. Twoja ukochana osoba może odczuwać intensywny wstyd i poczucie winy z powodu swojego zachowania, ale nie może się zmienić. Wiedza o BPD pozwoli ci zapewnić ukochanej osobie najlepsze możliwe wsparcie. dowiedz się więcej o tym, czym jest BPD i jak możesz pomóc.

• Narodowy Instytut Zdrowia Psychicznego posiada wiele informacji na temat BPD.
• Istnieje również wiele programów internetowych, blogów i innych zasobów, które mogą pomóc Ci zrozumieć, jak to jest cierpieć na BPD. Na przykład National Education Alliance for Borderline Personality Disorder ma listę wytycznych rodzinnych. Centrum zasobów na temat zaburzeń osobowości Borderline oferuje filmy, rekomendacje książek i inne porady dla bliskich.

Krok 3. Zachęć ukochaną osobę do poszukiwania terapii

Zrozum jednak, że terapia może zająć trochę czasu, a niektóre osoby z BPD nie reagują dobrze na terapię.

• Staraj się nie podchodzić do ukochanej osoby z nastawieniem osądu. Na przykład nieprzydatne jest powiedzenie czegoś w stylu „Niepokoisz mnie” lub „Sprawiasz, że jestem dziwny”. Zamiast tego używaj oświadczeń „ja” o trosce i trosce: „Martwię się o pewne rzeczy, które widziałem w twoim zachowaniu” lub „Kocham cię i chcę pomóc ci uzyskać pomoc”.
• Osoba z BPD jest bardziej skłonna do znalezienia pomocy w terapii, jeśli ufała i dogadała się z terapeutą. Jednak niestabilny sposób, w jaki osoby z BPD odnoszą się do innych, może utrudnić znalezienie i utrzymanie zdrowej relacji terapeutycznej.
• Rozważ skorzystanie z terapii rodzinnej. Niektóre metody leczenia BPD mogą obejmować leczenie rodzinne z osobą i jej bliskimi.

Krok 4. Potwierdź uczucia ukochanej osoby

Nawet jeśli nie rozumiesz, dlaczego twoja ukochana osoba czuje się tak, jak ona, spróbuj zaoferować wsparcie i współczucie. Na przykład możesz powiedzieć takie rzeczy, jak „Brzmi to bardzo ciężko” lub „Rozumiem, dlaczego to byłoby denerwujące”.

Pamiętaj: nie musisz zgadzać się z ukochaną osobą, aby pokazać jej, że słuchasz i współczujesz. Spróbuj nawiązać kontakt wzrokowy podczas słuchania i używaj wyrażeń takich jak „mm-hmm” lub „tak”, gdy druga osoba mówi

Krok 5. Bądź konsekwentny

Ponieważ ludzie cierpiący na BPD są często szalenie niespójni, ważne jest, abyś był konsekwentny i niezawodny jako „kotwica”. Jeśli powiedziałeś ukochanej osobie, że będziesz w domu o 5, spróbuj to zrobić. Nie powinieneś jednak reagować na groźby, żądania lub manipulacje. Upewnij się, że Twoje działania są zgodne z Twoimi potrzebami i wartościami.

• Oznacza to również, że utrzymujesz zdrowe granice. Na przykład możesz powiedzieć ukochanej osobie, że jeśli będzie na ciebie krzyczeć, wyjdziesz z pokoju. To sprawiedliwe. Jeśli twoja ukochana osoba zacznie krzyczeć, pamiętaj, aby wykonać to, co obiecałeś.
• Ważne jest, aby zdecydować o planie działania, co zrobić, jeśli ukochana osoba zacznie zachowywać się destrukcyjnie lub grozi samookaleczeniem. Pomocna może okazać się praca nad tym planem z ukochaną osobą, być może w połączeniu z jej terapeutą. Cokolwiek zdecydujesz w tym planie, postępuj zgodnie z nim.

Krok 6. Ustal osobiste granice i je dotrzymuj

Osoby z BPD mogą być trudne do życia, ponieważ często nie mogą skutecznie regulować swoich emocji. Mogą próbować manipulować swoimi bliskimi, aby zaspokoić własne potrzeby. Mogą nawet nie zdawać sobie sprawy z osobistych granic innych osób i często nie potrafią ich ustalać ani ich rozumieć. Ustalenie własnych granic, w oparciu o własne potrzeby i poziom komfortu, może pomóc Ci zachować bezpieczeństwo i spokój podczas interakcji z ukochaną osobą.

• Na przykład możesz powiedzieć ukochanej osobie, że nie będziesz odbierać telefonów po 22:00, ponieważ potrzebujesz odpowiedniego snu. Jeśli twoja ukochana osoba zadzwoni do ciebie po tym czasie, ważne jest, aby wymusić swoją granicę i nie odpowiadać. Jeśli odpowiesz, przypomnij ukochanej osobie o granicy, jednocześnie potwierdzając jej emocje: „Dbam o ciebie i wiem, że przeżywasz trudne chwile, ale jest 11:30 i prosiłem, abyś nie dzwonił do mnie po 10 PO POŁUDNIU. To jest dla mnie ważne. Możesz zadzwonić jutro o 4:30. Odłączę teraz telefon. Do widzenia."
• Jeśli twoja ukochana osoba zarzuca ci, że nie przejmujesz się tym, że nie odbierasz tych telefonów, przypomnij jej, że wyznaczasz tę granicę. Zaproponuj odpowiedni czas, w którym mogliby do Ciebie zadzwonić.
• Często będziesz musiał wielokrotnie dochodzić swoich granic, zanim ukochana osoba zrozumie, że te granice są prawdziwe. Powinieneś oczekiwać, że ukochana osoba zareaguje na te zapewnienia o twoich własnych potrzebach gniewem, goryczą lub innymi intensywnymi reakcjami. Nie reaguj na te reakcje ani nie denerwuj się. Kontynuuj wzmacnianie i umacnianie swoich granic.
• Pamiętaj, że mówienie „nie” nie jest oznaką bycia złym lub nieopiekuńczym człowiekiem. Musisz dbać o własne zdrowie fizyczne i emocjonalne, aby właściwie dbać o ukochaną osobę.

Krok 7. Reaguj pozytywnie na odpowiednie zachowania

Bardzo ważne jest wzmacnianie odpowiednich zachowań pozytywnymi reakcjami i pochwałami. To może zachęcić ukochaną osobę do przekonania, że poradzi sobie z emocjami. Może również zachęcić ich do dalszego działania.

Na przykład, jeśli ukochana osoba zaczyna na ciebie krzyczeć, a potem przestaje myśleć, powiedz dziękuję. Przyznaj, że wiesz, że powstrzymanie szkodliwych działań wymagało wysiłku i że to doceniasz

Krok 8. Uzyskaj wsparcie dla siebie

Opieka i wspieranie bliskiej osoby z BPD może być emocjonalnie wyczerpujące. Ważne jest, aby zapewnić sobie źródła samoopieki i wsparcia, gdy będziesz balansować między okazywaniem wsparcia emocjonalnego a ustalaniem osobistych granic.

• National Alliance on Mental Illness (NAMI) i National Education Alliance for Borderline Personality Disorder (NEA-BPD) oferują zasoby, które pomogą Ci znaleźć wsparcie w Twojej okolicy.
• Pomocne może być również spotkanie się z własnym terapeutą lub doradcą. Mogą pomóc Ci przetwarzać emocje i nauczyć się zdrowych umiejętności radzenia sobie.
• NAMI oferuje programy edukacji rodzinnej o nazwie „Family to Family”, w ramach których rodziny mogą otrzymać wsparcie od innych rodzin, które borykają się z podobnymi problemami. Ten program jest bezpłatny.
• Pomocna może być również terapia rodzinna. DBT-FST (trening umiejętności rodzinnych) może pomóc w nauczeniu członków rodziny, jak rozumieć i radzić sobie z doświadczeniami ukochanej osoby. Terapeuta oferuje wsparcie i szkolenie w zakresie określonych umiejętności, które pomogą Ci wesprzeć ukochaną osobę. Terapia Family Connections skupia się na potrzebach członków rodziny oddzielnie. Koncentruje się na pomaganiu członkom rodziny w wzmacnianiu ich umiejętności, opracowywaniu strategii radzenia sobie i poznawaniu zasobów, które pomagają promować zdrową równowagę między ich własnymi potrzebami a potrzebami ukochanej osoby z BPD.

Krok 9. Dbaj o siebie

Łatwo jest tak zaangażować się w opiekę nad ukochaną osobą, że zapominasz o sobie. Ważne jest, aby pozostać zdrowym i wypoczętym. Jeśli jesteś pozbawiony snu, niespokojny lub nie dbasz o siebie, możesz być bardziej skłonny zareagować na ukochaną osobę irytacją lub gniewem.

• Wykonywać ćwiczenie. Ćwiczenia łagodzą uczucie stresu i niepokoju. Promuje również dobre samopoczucie i jest zdrową techniką radzenia sobie.
• Jeść dobrze. Jedz w regularnych porach posiłków. Stosuj zbilansowaną dietę, która zawiera białko, węglowodany złożone oraz owoce i warzywa. Unikaj fast foodów i ogranicz kofeinę i alkohol.
• Dobrze się wyspać. Staraj się kłaść spać i wstawać codziennie o tej samej porze, nawet w weekendy. Nie wykonuj innych czynności w łóżku, takich jak praca przy komputerze lub oglądanie telewizji. Unikaj kofeiny przed snem.
• Zrelaksować się. Spróbuj medytacji, jogi lub innych relaksujących zajęć, takich jak kąpiele bąbelkowe lub spacery na łonie natury. Posiadanie bliskiej osoby z BPD może być stresujące, dlatego ważne jest, aby poświęcić czas na opiekę nad sobą.

Krok 10. Traktuj poważnie groźby samookaleczenia

Nawet jeśli wcześniej słyszałeś, że ukochana osoba grozi samobójstwem lub samookaleczeniem, ważne jest, aby zawsze traktować te groźby poważnie. 60-70% osób z BPD przynajmniej raz w życiu podejmie próbę samobójczą, a 8-10% z nich odniesie sukces. Jeśli ukochana osoba grozi samobójstwem, zadzwoń pod numer 911 lub zabierz ją do najbliższej izby przyjęć.

Możesz również zadzwonić do National Suicide Prevention Lifeline pod numer 1-800-273-8255. Upewnij się, że Twoja ukochana również ma ten numer, aby w razie potrzeby mogła z niego skorzystać

Metoda 3 z 3: Rozpoznawanie cech osobowości typu borderline (BPD)

Krok 1. Zrozum, jak diagnozuje się BPD

Przeszkolony specjalista ds. zdrowia psychicznego użyje kryteriów zawartych w DSM-5, aby zdiagnozować zaburzenie osobowości z pogranicza. DSM-5 stanowi, że aby otrzymać diagnozę BPD, osoba musi mieć 5 lub więcej z następujących:

• „Gorączkowe wysiłki, aby uniknąć prawdziwego lub wyimaginowanego porzucenia”
• „Wzorzec niestabilnych i intensywnych relacji międzyludzkich charakteryzujący się naprzemiennymi skrajnościami idealizacji i dewaluacji”
• „Zaburzenie tożsamości”
• „Impulsywność w co najmniej dwóch obszarach potencjalnie autodestrukcyjnych”
• Nawracające zachowania samobójcze, gesty lub groźby lub zachowania samookaleczające”
• „Niestabilność afektywna spowodowana wyraźną reaktywnością nastroju”
• „Przewlekłe uczucie pustki”
• „Niewłaściwy, intensywny gniew lub trudności w kontrolowaniu gniewu”
• „Przejściowe, związane ze stresem wyobrażenia paranoidalne lub ciężkie objawy dysocjacyjne”
• Pamiętaj, że nie zawsze możesz diagnozować siebie z BPD i nie możesz diagnozować innych. Informacje zawarte w tej sekcji mają jedynie pomóc w ustaleniu, czy Ty lub ktoś bliski może mieć BPD

Krok 2. Szukaj intensywnego strachu przed porzuceniem

Osoba z BPD będzie doświadczać intensywnego strachu i/lub gniewu w obliczu perspektywy oddzielenia się od ukochanej osoby. Mogą wykazywać zachowania impulsywne, takie jak samookaleczanie lub grożenie samobójstwem.

• Ta reaktywność może się zdarzyć, nawet jeśli separacja jest nieunikniona, już zaplanowana lub ograniczona w czasie (np. druga osoba idzie do pracy).
• Osoby z BPD na ogół bardzo obawiają się samotności i mają chroniczną potrzebę pomocy ze strony innych. Mogą spanikować lub wpaść we wściekłość, jeśli druga osoba odejdzie nawet na krótko lub się spóźni.

Krok 3. Pomyśl o stabilności relacji międzyludzkich

Osoba z BPD zwykle nie utrzymuje z nikim stabilnych relacji przez znaczny okres czasu. Osoby z BPD nie są w stanie zaakceptować „szarych” obszarów u innych (lub często u siebie). Ich poglądy na ich relacje charakteryzują się myśleniem typu „wszystko albo nic”, gdzie druga osoba jest albo doskonała, albo zła. Osoby z BPD często bardzo szybko przechodzą przez przyjaźnie i romantyczne związki partnerskie.

• Osoby z BPD często idealizują ludzi w swoich związkach lub „stawiają ich na piedestale”. Jednakże, jeśli druga osoba pokaże jakąkolwiek wadę lub popełni błąd (lub nawet wydaje się, że tak), osoba z BPD często natychmiast dewaluuje tę osobę.
• Osoba z BPD zwykle nie przyjmuje odpowiedzialności za problemy w swoich związkach. Mogą powiedzieć, że druga osoba „nie dbała wystarczająco” lub nie przyczyniła się wystarczająco do relacji. Inni ludzie mogą postrzegać osobę z BPD jako osobę z „płytkimi” emocjami lub interakcjami z innymi.

Krok 4. Zastanów się nad własnym obrazem osoby

Osoby z BPD zwykle nie mają stabilnej koncepcji siebie. W przypadku osób bez takich zaburzeń osobowości ich poczucie tożsamości osobistej jest dość spójne: mają ogólne poczucie tego, kim są, co cenią i jak inni o nich myślą, co nie podlega gwałtownym wahaniom. Osoby z BPD nie doświadczają siebie w ten sposób. Osoba z BPD zwykle doświadcza zaburzonego lub niestabilnego obrazu siebie, który zmienia się w zależności od jej sytuacji i tego, z kim wchodzi w interakcje.

• Osoby z BPD mogą opierać swoją opinię o sobie na tym, co myślą o nich inni. Na przykład, jeśli ukochana osoba spóźnia się na randkę, osoba z BPD może odbierać to jako znak, że jest „złą” osobą i nie zasługuje na miłość.
• Osoby z BPD mogą mieć bardzo płynne cele lub wartości, które dramatycznie się zmieniają. To rozciąga się na ich traktowanie innych. Osoba z BPD może być bardzo miła w jednej chwili, a w następnej złośliwa, nawet w stosunku do tej samej osoby.
• Osoby z BPD mogą doświadczać intensywnego uczucia odrazy do samego siebie lub bezwartościowości, nawet jeśli inni zapewniają, że jest inaczej.
• Osoby z BPD mogą doświadczać zmiennego pociągu seksualnego. Osoby z BPD znacznie częściej zgłaszają zmianę płci preferowanego partnera więcej niż jeden raz.
• Osoby z BPD zazwyczaj definiują swój obraz siebie w sposób, który odbiega od norm ich własnej kultury. Ważne jest, aby pamiętać, aby wziąć pod uwagę normy kulturowe przy rozważaniu tego, co uważa się za „normalny” lub „stabilny” obraz siebie.

Krok 5. Poszukaj oznak autodestrukcyjnej impulsywności

Wiele osób jest czasami impulsywnych, ale osoba z BPD będzie regularnie angażować się w ryzykowne i impulsywne zachowania. Takie zachowanie zwykle stanowi poważne zagrożenie dla ich ogólnego samopoczucia, bezpieczeństwa lub zdrowia. To zachowanie może być samoistne lub może być reakcją na wydarzenie lub doświadczenie z życia danej osoby. Typowe przykłady ryzykownych zachowań obejmują:

• Ryzykowne zachowania seksualne
• Lekkomyślna lub nietrzeźwa jazda
• Nadużywanie substancji
• Objadanie się i inne zaburzenia odżywiania
• Lekkomyślne wydatki
• Niekontrolowany hazard

Krok 6. Zastanów się, czy często pojawiają się myśli lub działania samookaleczenia lub samobójstwa

Samookaleczenia i groźby samookaleczenia, w tym samobójstwa, są powszechne wśród osób z BPD. Te działania mogą wystąpić same lub mogą pojawić się jako reakcja na rzeczywiste lub postrzegane porzucenie.

• Przykłady samookaleczeń obejmują cięcie, pieczenie, drapanie lub dłubanie skóry.
• Gesty lub groźby samobójcze mogą obejmować działania takie jak chwycenie butelki tabletek i grożenie zażyciem ich wszystkich.
• Groźby lub próby samobójcze są czasami wykorzystywane jako technika manipulowania innymi, aby robili to, czego chce osoba z BPD.
• Osoby z BPD mogą czuć się świadome, że ich działania są ryzykowne lub szkodliwe, ale mogą czuć się całkowicie niezdolne do zmiany swojego zachowania.
• 60-70% osób, u których zdiagnozowano BPD, w pewnym momencie swojego życia podejmie próbę samobójczą.

Krok 7. Obserwuj nastroje osoby

Osoby z BPD cierpią na „niestabilność afektywną”, szalenie niestabilne nastroje lub „wahania nastroju”. Te nastroje mogą często się zmieniać i często są znacznie bardziej intensywne niż to, co można by uznać za stabilną reakcję.

• Na przykład osoba z BPD może być szczęśliwa w jednej chwili, aw następnej wybuchnąć płaczem lub napadem wściekłości. Te wahania nastroju mogą trwać tylko kilka minut lub godzin.
• Rozpacz, niepokój i drażliwość są bardzo powszechne wśród osób z BPD i mogą być wywołane zdarzeniami lub działaniami, które osoby bez takiego zaburzenia uznałyby za nieistotne. Na przykład, jeśli terapeuta danej osoby powie jej, że godzina terapii dobiega końca, osoba z BPD może zareagować uczuciem głębokiej rozpaczy i porzucenia.

Krok 8. Zastanów się, czy dana osoba często wydaje się znudzona

Osoby z BPD często wyrażają uczucie, jakby były „puste” lub bardzo znudzone. Wiele z ich ryzykownych i impulsywnych zachowań może być reakcją na te uczucia. Według DSM-5 osoba z BPD może stale poszukiwać nowych źródeł stymulacji i podniecenia.

• W niektórych przypadkach może to obejmować również uczucia wobec innych. Osoba z BPD może bardzo szybko znudzić się swoimi przyjaźniami lub romantycznymi związkami i szukać podekscytowania w nowej osobie.
• Osoba z BPD może nawet odczuwać, że nie istnieje, lub martwić się, że nie jest w tym samym świecie, co inni.

Krok 9. Szukaj częstych okazów gniewu

Osoba z BPD będzie okazywać gniew częściej i intensywniej, niż jest to uważane za właściwe w ich kulturze. Zwykle będą mieli trudności z kontrolowaniem tego gniewu. Takie zachowanie jest często reakcją na wrażenie, że przyjaciel lub członek rodziny jest niedbały lub zaniedbuje.

• Gniew może objawiać się w postaci sarkazmu, silnej goryczy, wybuchów słownych lub napadów złości.
• Gniew może być domyślną reakcją danej osoby, nawet w sytuacjach, w których inne emocje mogą wydawać się bardziej odpowiednie lub logiczne dla innych. Na przykład osoba, która wygrywa zawody sportowe, może skupić się ze złością na zachowaniu konkurenta, zamiast cieszyć się wygraną.
• Ten gniew może przerodzić się w przemoc fizyczną lub bójki.

Krok 10. Poszukaj paranoi

Osoba z BPD może mieć przejściowe myśli paranoidalne. Są one wywoływane przez stres i na ogół nie trwają długo, ale mogą się często powtarzać. Ta paranoja jest często związana z intencjami lub zachowaniami innych ludzi.

• Na przykład osoba, której powiedziano, że ma chorobę, może popaść w paranoję, że lekarz zmawia się z kimś, aby ją oszukać.
• Dysocjacja to kolejna powszechna tendencja wśród osób z BPD. Osoba z BPD doświadczająca myśli dysocjacyjnych może powiedzieć, że czuje, że jej otoczenie nie jest prawdziwe.

Krok 11. Sprawdź, czy dana osoba ma zespół stresu pourazowego (PTSD)

BPD i PTSD są silnie powiązane, ponieważ obie mogą pojawić się po okresach lub momentach traumy, zwłaszcza w dzieciństwie. PTSD charakteryzuje się retrospekcjami, unikaniem, poczuciem bycia „na krawędzi” i trudnościami z zapamiętaniem traumatycznych momentów, a także innymi objawami. Jeśli ktoś ma PTSD, jest duża szansa, że ma też BPD lub odwrotnie.

Wideo - Korzystając z tej usługi, niektóre informacje mogą być udostępniane YouTube

Porady

• Poświęć czas na samoopiekę, niezależnie od tego, czy jesteś osobą z BPD, czy masz ukochaną osobę z BPD.
• Osoby z BPD mogą nie zawsze reagować na zewnątrz gniewem. Wewnętrzna rozpacz i gniew z powodu postrzeganego porzucenia mogą być obserwowane jako nadąsane, samookaleczające się zachowania i bierne, agresywne aluzje do uczucia porzucenia. Może to prowadzić do obniżenia nastroju. Jeśli zauważysz to u bliskiej osoby z BPD, nie odchodź i zakładaj, że to przezwycięży. Osoby z BPD będą czuły się jeszcze bardziej opuszczone, nawet jeśli Twoim zamiarem jest zapewnienie im przestrzeni. Nawet jeśli wydaje się, że nie chcą z tobą rozmawiać, upewnij się, że oferujesz im wsparcie i daj im znać, że mogą z tobą o tym porozmawiać, jeśli będą mieli na to ochotę.
• Nadal bądź jak najbardziej wspierający i dostępny emocjonalnie dla ukochanej osoby.
• FDA nie zatwierdziła żadnego leku do leczenia BPD. Leki nie mogą „wyleczyć” BPD, ale lekarz lub specjalista od zdrowia psychicznego może stwierdzić, że dodatkowe leki mogą być pomocne w zmniejszeniu objawów, takich jak depresja, lęk lub agresja.
• Pamiętaj, że BPD nie jest twoją „winą” i nie czyni cię „złą” osobą. Jest to zaburzenie, które można leczyć.