Osoby z zaburzeniem osobowości zależnej (DPD) są często opisywane jako „przylepne”. Czują potrzebę opieki, okazują ostry lęk przed porzuceniem i działają w sposób uległy i bierny do tego stopnia, że nie mogą samodzielnie podejmować decyzji. Jeśli uważasz, że ukochana osoba ma DPD, wyraź swoje obawy i postaraj się jej pomóc, jednocześnie uważając, aby nie tworzyć nadmiernego przywiązania.
Kroki
Część 1 z 3: Wyrażanie swoich obaw
Krok 1. Usiądź ukochaną osobę
DPD jest poważnym zaburzeniem zdrowia psychicznego i dotyka chorego, ale także członków rodziny, przyjaciół i opiekunów. Może powodować duży stres emocjonalny i psychologiczny u wszystkich zaangażowanych stron. Jeśli uważasz, że ukochana osoba może mieć DPD, rozważ podzielenie się swoimi obawami w szczery, ale pełen miłości sposób.
- Wybierz czas na rozmowę, kiedy ty i twoja ukochana jesteście spokojni. Spróbuj wieczorem, po kolacji lub gdy jesteście razem w domu.
- Spraw, aby była to prywatna rozmowa, abyś mógł otwarcie wyrazić siebie. Na przykład możesz porozmawiać w domu, we dwoje lub w obecności innych bliskich.
Krok 2. Przedstaw swoje obawy jako opinię
Kiedy mówisz, przedstaw swoje obawy dotyczące wzorców zachowania ukochanej osoby. DPD charakteryzuje się „przyleganiem” i nieumiejętnością podejmowania decyzji bez pomocy – nadmiernym poleganiem na innych. Jest poważna i może prowadzić do długotrwałego upośledzenia życia społecznego, relacji i pracy. Staraj się być szczery, ale niekonfrontacyjny i kochający.
- Wyraź swoje obawy jako opinię. Osoby z DPD mogą nie wydawać się „chore” w oczywisty sposób lub nie dostrzegać problemu. Zamiast mówić „To zachowanie nie jest normalne u osoby dorosłej”, powiedz coś w stylu „Wydaje się, że masz problemy z robieniem rzeczy samodzielnie”.
- Ponieważ osoby z DPD często mają niskie poczucie własnej wartości, używaj stwierdzeń „ja”, aby nie osądzać, jak tylko możesz. Zamiast mówić „Nigdy nie bierzesz żadnej odpowiedzialności za siebie”, powiedz coś w stylu „Zauważyłem, że naprawdę się niepokoisz, kiedy musisz podejmować decyzje za siebie. Dlaczego?"
- Zaproponuj bliskiej osobie rozmowę z lekarzem lub wizytą u terapeuty, np. „Zastanawiam się, czy masz problem z uzależnieniem? Może najlepiej byłoby z kimś o tym porozmawiać.
Krok 3. Użyj konkretnych przykładów, aby podkreślić problem
Najlepszym sposobem, aby pokazać komuś z DPD, że jest problem, jest użycie bardzo konkretnych przykładów. Pomyśl o przypadkach z przeszłości, kiedy dotyczyła cię zależność ukochanej osoby. Powiedz, że jak widzisz, te przykłady wskazują na problem, który wymaga leczenia.
- Na przykład: „Zauważyłem, że często mówisz o sobie z góry. Jeszcze wczoraj powiedziałeś, że dwukrotnie byłeś „głupi”.
- Lub: „Martwię się, ponieważ tak trudno jest ci być samemu. Czy pamiętasz w zeszłym roku, kiedy chciałem wyjechać na tydzień na wakacje i tak się zdenerwowałaś na myśl o samotności? Musiałem wszystko odwołać.
Krok 4. Kontynuuj kontakt z ukochaną osobą
Jedną z trudności związanych z DPD jest to, że chorzy dokładają wszelkich starań, aby uzyskać aprobatę i wsparcie od innych. Mogą być uległe i bierne, nawet jeśli się nie zgadzają, ponieważ boją się utraty bliskiego związku. Kontynuacja po rozmowie. Twoja ukochana osoba mogła zgodzić się na zewnątrz ze wszystkim, co powiedziałeś, ale nie wierzyła w to ani nie działała zgodnie z twoją radą.
- Nie możesz zmusić kogoś do szukania leczenia. Jednak powtórz swoje obawy, jeśli ukochana osoba nie działała i sytuacja trwa nadal.
- Na przykład możesz powiedzieć: „Czy myślałeś o tym, co powiedziałem kilka tygodni temu? Czy chcesz porozmawiać o tym z lekarzem?”
Część 2 z 3: Codzienna pomoc
Krok 1. Zrób własne badania
Jeśli uważasz, że ukochana osoba może mieć DPD, jedną z najważniejszych rzeczy, które możesz zrobić, jest kształcenie się. Dowiedz się o chorobie. Dowiedz się o jego objawach i o tym, jak wpływa na cierpiących. Spróbuj zrozumieć, czego doświadcza i czuje twoja ukochana osoba.
- Internet jest świetnym źródłem informacji. Możesz zacząć od wyszukania w Google hasła „Zaburzenie osobowości zależnej” i przeczytania o tym zaburzeniu na renomowanych stronach internetowych, takich jak Cleveland Clinic, National Alliance on Mental Illness i Merck Manual.
- Poszukaj także książek na temat tego zaburzenia. Wypróbuj lokalną księgarnię lub bibliotekę i poproś o tomy na DPD. Niektóre tytuły to Osobowość zależna, Pacjent na utrzymaniu i Zdrowa zależność: opierając się na innych, pomagając sobie.
Krok 2. Skonsultuj się ze specjalistami od zdrowia psychicznego
Możesz również pomyśleć o zasięgnięciu porady eksperta w sprawie problemu ukochanej osoby. Porozmawiaj ze specjalistami od zdrowia psychicznego, którzy wiedzą o DPD, takimi jak lekarze, psychologowie, psychiatrzy. Osoby te mogą nie być w stanie lub nie chcieć mówić konkretów o Twojej ukochanej osobie, ale mogą odpowiedzieć na Twoje ogólne pytania i doradzić w zakresie literatury informacyjnej oraz tego, co możesz zrobić, aby pomóc.
- Rozmowa z lekarzem może ostrzec cię o większej liczbie cech DPD io tym, jak mogą one na ciebie wpłynąć, takie jak szantaż emocjonalny, projekcja i odbicie lustrzane, testowanie relacji, a czasem nawet kradzież.
- Nie wiemy, co dokładnie powoduje DPD. Możesz jednak dowiedzieć się więcej od specjalisty zdrowia psychicznego na temat możliwych czynników biologicznych, kulturowych i psychologicznych.
Krok 3. Przyjrzyj się możliwościom leczenia
Poważnie zastanów się również nad tym, jak traktuje się DPD. Najczęstszymi metodami leczenia DPD są rodzaje terapii, zwłaszcza terapia poznawczo-behawioralna. Istnieją jednak również inne rodzaje, takie jak terapia grupowa i terapia psychodynamiczna. Postaraj się dowiedzieć jak najwięcej o tych różnych podejściach i o tym, co mogą zaoferować.
Wiedz, że chociaż niektóre osoby z DPD przyjmują leki, zwykle są one związane z innymi problemami, które pojawiają się wraz z DPD, takimi jak lęk lub depresja. Stosowanie powinno być również dokładnie monitorowane, aby osoby nie rozwijały uzależnienia od narkotyków
Krok 4. Bądź gotów do działania, w ograniczonym zakresie
Bądź gotowy i chętny do pomocy we wspieraniu leczenia ukochanej osoby. Możesz się wtrącić, zabierając ukochaną osobę na spotkanie lub pomagając sobie w pracach domowych, zwłaszcza jeśli ukochana osoba ma depresję. Pamiętaj jednak, że nie powinieneś za bardzo pomagać.
- Możesz zaoferować pomoc w załatwianiu sprawunków, prac domowych, zakupów lub innych normalnych czynności, jeśli ukochana osoba przechodzi okres depresji.
- Jednak zawsze pamiętaj, że pomaganie komuś z DPD może być szkodliwe. Ponieważ szukają zależności, możesz doprowadzić do umożliwienia zaburzenia i pogorszenia go.
- Oferuj jednak zachętę i miłe słowa. Twoja ukochana będzie ich potrzebować.
Część 3 z 3: Unikanie nadmiernego przywiązania
Krok 1. Rozpoznaj ryzyko nadmiernego przywiązania
Jak już wspomniano, osoby z DPD są zwykle bardzo pasywne i uległe, aby uzyskać aprobatę innych. Rozwijają niezdrowe zależności od innych ludzi, a nawet mogą uciekać się do emocjonalnego szantażu, aby chronić związek. Jeśli masz ukochaną osobę z DPD, będziesz musiał bardzo uważać, aby umożliwić to zaburzenie.
- Uważaj na branie odpowiedzialności za decyzje, leczenie i sprawy ukochanej osoby. Miej też świadomość, ile czasu i uwagi poświęcasz ukochanej osobie. Osoby z DPD są często bardzo potrzebujące i szukają stałej uwagi i potwierdzenia.
- Zachęcaj do autonomii. Osoby z DPD nie ufają własnej zdolności do podejmowania decyzji. Częścią poprawy jest dla nich nauka osobistej autonomii i branie odpowiedzialności za siebie. Znajdź sposoby, aby do tego zachęcić.
Krok 2. Ustal granice swoich obowiązków
Aby uniknąć nadmiernej zależności, dokładaj wszelkich starań, aby ograniczyć swoją rolę w leczeniu i życiu ukochanej osoby. To może być bolesne dla Ciebie i Twojej ukochanej osoby. Jest jednak niezbędna w ustalaniu granic i uczeniu samodzielności ukochanej osoby.
- Bądź gotów pomóc ukochanej osobie, ale wyznacz jasne granice. Na przykład: „OK Adam, pomogę ci znaleźć terapeutów, ale musisz zadzwonić, aby umówić się na wizytę” lub „Chcę zawieźć cię na pierwszą wizytę, Gina. Potem musisz sam prowadzić”.
- Osoby z DPD mogą skorzystać z treningu asertywności, dzięki czemu nauczą się, jak się bronić. Jednak ty również możesz skorzystać z treningu asertywności, aby wyrwać się ze zbyt zależnego związku.
Krok 3. Zmierz się z problemami, które mają wyraźny początek i koniec
Jeśli i kiedy zdecydujesz się pomóc ukochanej osobie, upewnij się, że zadania są wykonalne, a nie otwarte. Upewnij się, że problemy mają wyraźny początek lub koniec. W przeciwnym razie możesz zostać wciągnięty w coraz większą odpowiedzialność i ponownie umożliwisz ukochanej osobie.
- Załóżmy na przykład, że ukochana osoba potrzebuje pomocy w zbilansowaniu książeczki czekowej. Zamiast umowy na czas nieokreślony, określ, że pokażesz ukochanej osobie, jak zrównoważyć książeczkę czekową raz i tylko raz. Staraj się nie wciągać w kwestie emocjonalne niezwiązane z książeczką czekową.
- Wypróbuj tę samą technikę z innymi problemami. Ustal określone granice tego, w jaki sposób przyczynisz się do rozwiązania problemu i trzymaj się ich.
