Czy ty lub ktoś, kogo znasz, pada ofiarą mentalności ofiary? Tacy ludzie często lamentują w sposób nieszczęsny, myśląc, że ludzie lub cały świat jest przeciwko nim. Wielokrotne odgrywanie ofiary może utrudnić ci wzięcie odpowiedzialności i ostatecznie podjęcie działań na rzecz własnego życia. Dowiedz się, jak rozpoznać oznaki mentalności ofiary i podejmij kroki, aby przezwyciężyć ten stan umysłu.
Kroki
Metoda 1 z 3: Rozpoznawanie mentalności ofiary
Krok 1. Poszukaj oznak winy
Głównym wskaźnikiem mentalności ofiary jest tendencja do obwiniania zewnętrznych źródeł za stan, w którym się znajdujesz. Może obwiniasz współmałżonka, ponieważ przestałeś spotykać się z przyjaciółmi i poczułeś się społecznie odizolowany. Może obwiniasz rodziców za to, że nie narażali cię na pewne życiowe możliwości, które zapewniłyby ci przyszły sukces.
Bez względu na to, gdzie skierowana jest wina, jest to zasadniczo bezużyteczne. Kiedy obwiniasz innych, dajesz im władzę nad swoim życiem, zamiast brać swoje przeznaczenie w swoje ręce. Co więcej, jednocześnie odpychasz ludzi
Krok 2. Sprawdź, czy zawsze dzwonisz do innych, aby złożyć skargę
Czy spędzasz większość dni w tygodniu lamentując nad kimś, kto będzie słuchał o twoich problemach lub niedociągnięciach? Czy zauważasz, że znajomi powoli nie odbierają Twoich telefonów lub ludzie unikają Cię w pracy? Nawet najlepsze związki mają problemy z przetrwaniem, gdy jedna osoba zawsze ma coś złego do przekazania.
Narzekanie może być kuszącym zachowaniem, a ciągła wentylacja może sprawiać wrażenie, że czujesz się dobrze na powierzchni. Jednak ciągłe narzekanie wysyła do mózgu wiadomość, aby szukać negatywów, co tylko pogarsza samopoczucie na dłuższą metę
Krok 3. Rozpoznaj wstręt do samego siebie
Poczucie bycia nieodpowiednim i niewystarczającym jest podstawą mentalności ofiary. Osoba nienawidząca siebie często postrzega siebie negatywnie i zawsze nerwowo czeka, aż inni zauważą wszystkie ich niedoskonałości.
- Taka osoba jest strasznie trudna do nawiązania relacji, ponieważ nie może przyjąć pochwał ani komplementów. Ktoś inny może powiedzieć „Wow, wykonałeś świetną robotę przy tym projekcie!” a osoba odpycha komplement: „O nie, to Tommy wykonał całą robotę”.
- Jednym ze sposobów, aby przestać nienawidzić siebie, jest zaakceptowanie rzeczywistości, że to, jak siebie postrzegasz, nie jest jedynym ani właściwym sposobem bycia. Zrozum, że postrzeganie ciebie przez innych może być inne, ale przynajmniej dla nich mogą być również trafne.
Krok 4. Zdecyduj, czy popełniły cię błędy z przeszłości
Inną wyraźną oznaką bycia ofiarą jest życie w przeszłości. Możesz stale zastanawiać się nad swoimi wcześniejszymi latami i żałować decyzji lub działań, których nie podjąłeś.
Życie w przeszłości nie ma sensu, ponieważ nigdy nie można tam wrócić. Czy uważasz, że wpadasz w pułapkę? Jeśli tak, musisz zdać sobie sprawę, że marnujesz dziś czas, skupiając się na tym, co już zostało zrobione. Zamiast tego zwróć się do teraźniejszości i zobacz, jakie kroki możesz podjąć, aby od tego momentu poprawić
Krok 5. Porównania punktowe
Jeśli ciągle przyglądasz się życiu przyjaciół, rodziny lub innych znajomych i myślisz o tym, jak wspaniale je mają, utkniesz w nędzy i porażce. Theodore Roosevelt twierdził, że „porównywanie jest złodziejem radości”, ponieważ praktycznie niemożliwe jest zadowolenie z własnego życia, gdy zawsze jesteś zajęty mierzeniem się z innymi.
- W niektórych przypadkach porównania mogą wywołać konkurencję w celu poprawy siebie. Na przykład, gdy zauważysz, że współpracownik jest na dobrej drodze do awansu, możesz zostać zainspirowany do równie ciężkiej pracy.
- Jednak jeśli nie jest używany mądrze i ostrożnie, może się odwrócić i sprawić, że poczujesz się nieszczęśliwy. Uważnie obserwuj porównywanie natury i przypominaj sobie, że nawet ludzie, którzy wydają się mieć to wszystko razem, również zmagają się z próbami i utrapieniami, tak jak ty.
Krok 6. Zidentyfikuj zewnętrzne umiejscowienie kontroli
Posiadanie wewnętrznego umiejscowienia kontroli oznacza, że czujesz, że możesz wpłynąć na wynik swojej własnej sytuacji. Jednak posiadanie zewnętrznego umiejscowienia kontroli oznacza, że czujesz, że nie możesz wpłynąć na wynik swojej sytuacji, ponieważ sytuacja kontroluje ciebie. To oznaka mentalności ofiary.
- Na przykład, jeśli twój szef jest niezadowolony z twoich wyników i wystawia ci negatywną opinię, możesz sobie pomyśleć: „Nie można go zadowolić. Chyba zostanę zwolniony”. Wskazywałoby to na zewnętrzne umiejscowienie kontroli i mentalność ofiary.
- Z drugiej strony ktoś, kto ma wewnętrzne poczucie kontroli, może bardziej proaktywnie reagować na negatywną ocenę wyników, np. myśląc: „Dobra, to do bani, ale co mogę zrobić, aby poprawić swoje wyniki, zapewnić, że mój szef jest zadowolony i zabezpieczyć moją pracę?”
- Pracuj nad rozwijaniem poczucia kontroli nad okolicznościami i wydarzeniami życiowymi, aby przezwyciężyć ten aspekt mentalności ofiary.
Krok 7. Poznaj uzasadnione powody, by czuć się ofiarą
Ogólnie rzecz biorąc, przyjmowanie mentalności ofiary jest niezdrowe dla ciebie osobiście i społecznie. Są jednak sytuacje, w których poczucie bycia ofiarą jest uzasadnione, szczególnie w sytuacjach, gdy zostałeś zraniony fizycznie lub emocjonalnie.
- Na przykład, prawie każdy będzie użalał się nad sobą po tym, jak został zdradzony lub oszukany przez kochanka. Lub po poważnym wypadku samochodowym, w wyniku którego musisz korzystać z wózka inwalidzkiego.
- Pomimo tych okoliczności nadal ważne jest, abyś nie użalał się nad sobą ani nie rozmyślał o tym, jak zła jest twoja sytuacja. Obranie pozytywnej drogi jest ogólnie zdrowszym i bardziej adaptacyjnym podejściem i może poprawić Twoją samoocenę na dłuższą metę.
Metoda 2 z 3: Zajęcie się mentalnością ofiary
Krok 1. Weź odpowiedzialność
Przejmij odpowiedzialność za swoje problemy, zamiast obwiniać kogoś innego za każdą złą rzecz, która ci się przytrafia. Kiedy nauczysz się brać odpowiedzialność za okoliczności w swoim życiu, masz większą szansę na podjęcie działań w celu rozwiązania negatywnych sytuacji. Dodatkowo, jeśli przypisujesz sobie dobre rzeczy, które się wydarzają, zaczynasz wierzyć, że możliwości są możliwe. W końcu zaczynasz ich szukać.
Zacznij brać osobistą odpowiedzialność za swoje życie. Wzmocnij się, wierząc, że niezależnie od tego, czy jest to negatywne, czy pozytywne, jesteś odpowiedzialny za swoje wybory i zachowanie. I dzięki tej akceptacji możesz zacząć podejmować niezbędne kroki, aby ukształtować swoje życie tak, aby pasowało do twoich marzeń
Krok 2. Naucz się wybaczać
Osoba, która jest pochłonięta mentalnością ofiary, może wytrzymywać złe uczynki lub zdrady znacznie dłużej niż inni. Niestety, utknięcie w gniewie, urazie lub bólu tylko sprowadza na twoje życie chmurę zagłady. Jak mówi stare powiedzenie Buddy: „Trzymanie gniewu jest jak picie trucizny i oczekiwanie na śmierć drugiej osoby”. Przebaczenie jest wymogiem, aby przezwyciężyć mentalność ofiary i zacząć dokonywać pozytywnych zmian w swoim życiu.
- Pamiętaj, że przebaczenie nie oznacza, że tolerujesz czy nawet zapominasz krzywdy, które ci wyrządzono z przeszłości. Zamiast tego potraktuj to jako nową dzierżawę życia. Kiedy wybaczasz, uwalniasz się od bólu i decydujesz się iść naprzód.
- Wybaczając, wypróbuj następujące strategie. Pomyśl o przykrym wydarzeniu lub zdradzie. Postaraj się uzyskać akceptację, że to ci się przydarzyło i prawdopodobnie cię zmieniło. Rozważ wszystkie sposoby, w jakie dorosłeś od czasu wydarzenia. Czego ta sytuacja nauczyła Cię o sobie?
- Następnie pomyśl o zaangażowanych osobach. Pamiętaj, że jest człowiekiem, a zatem jest wadliwy. Spróbuj spojrzeć na sprawy z perspektywy drugiej osoby. Jaką potrzebę starał się spełnić, kiedy cię skrzywdzili?
- A teraz odpuść. Weź głęboki, oczyszczający oddech, uwalniając ból i ból i oddychając w nadziei i przebaczeniu. Możesz także wykonać rytuał, który pomoże ci wybaczyć. Może możesz zapisać swoje myśli w liście i podrzeć go na strzępy lub podpalić. Nie musisz w ogóle angażować drugiej osoby, jeśli nie chcesz. Ta praktyka jest dla Ciebie.
Krok 3. Ćwicz wdzięczność
Posiadanie ducha wdzięczności jest antidotum na mentalność ofiary. Przy takim sposobie myślenia człowiek jest ogólnie skoncentrowany na tym, co jest nie tak. Wdzięczność zmusza cię do skupienia się na tym, co właściwe.
Poświęć kilka minut każdego dnia na pisanie w dzienniku wdzięczności. Możesz napisać o niektórych osobach, miejscach lub rzeczach, za które jesteś wdzięczny. Możesz też przeprowadzić burzę mózgów w sytuacjach, które mogłyby być gorsze niż były. Po prostu spędź trochę czasu, patrząc na jasną stronę swojego życia. Z biegiem czasu zaczniesz czuć się bardziej pozytywnie
Krok 4. Zostań wyrachowanym ryzykantem
Jedną z wad utknięcia w roli ofiary jest to, że dana osoba jest mniej skłonna do podejmowania szans, które mogą prowadzić do przyszłego sukcesu. Część żalu z powodu przeszłości wynika z bycia zbyt bezpiecznym w swoich wyborach i decyzjach. Chociaż nie możesz zmienić okoliczności z przeszłości, możesz poczynić kroki, aby być bardziej odważnym i odważnym w przyszłości.
- Wydostań się z rutyny ofiary, przezwyciężając skłonność do bezpiecznej zabawy. Pomyśl sobie: „Co bym zrobił, gdybym się nie bał?” „Czy będę żałować, że nie zaryzykowałem w tej dziedzinie mojego życia?” „Czy mój strach powoduje, że przeceniam ryzyko i nie doceniam własnych umiejętności?
- W zależności od tego, jak odpowiesz na te pytania, usiądź i stwórz plan celów SMART i kroków, które możesz podjąć, aby podjąć mądre i świadome ryzyko.
Krok 5. Przyjmij krytykę i odrzucenie
Traktowanie zarówno krytyki, jak i odrzucenia do siebie, utrzymywało cię w mentalności ofiary zbyt długo. Aby wyjść poza ten zaburzony schemat myślenia, musisz śmiało rzucić się na ścieżkę negatywnego sprzężenia zwrotnego. Unikanie krytyki i odrzucenia jest bardzo podobne do unikania ryzyka; grasz bezpiecznie i nie stawiasz sobie wyzwań, ponieważ boisz się konsekwencji.
Ważne jest, aby pamiętać, że ani krytyka, ani odrzucenie nie dotyczą Ciebie. Postrzeganie ciebie przez inną osobę dotyczy ich. Masz swobodę rozważenia każdej otrzymanej opinii i tego, czy może ona służyć Twojej przyszłości. Jeśli tak, znajdź sposób, aby go zastosować. Jeśli tak się nie stanie, strząśnij to i idź dalej
Krok 6. Rozwiń swoją skuteczność
Poczucie własnej skuteczności to poczucie, że możesz wpływać na swoją sytuację i że masz zdolność do osiągnięcia wyznaczonych celów. Jeśli nie czujesz, że możesz robić te rzeczy, może być dla ciebie korzystna praca nad poczuciem własnej skuteczności. Oto kilka rzeczy, które mogą ci pomóc:
- Koncentrowanie się na małych celach i osiągnięciach. Wyznaczanie wielkich celów i docenianie tylko najważniejszych osiągnięć może zmniejszyć poczucie własnej skuteczności. Zamiast tego skup się na wyznaczaniu małych, wykonalnych celów i świętuj nawet mały sukces. Na przykład możesz ustawić cel, aby ćwiczyć przez 30 minut przez cztery dni w tygodniu. Po każdym treningu poklep się po plecach, aby uczcić sukces.
- Wracając myślami do czasów, kiedy odnosiłeś sukcesy. Zastanawianie się nad czasami, kiedy coś ci się udało, może również pomóc w zwiększeniu poczucia własnej skuteczności. Na przykład możesz zastanowić się, kiedy zdobyłeś zwycięski punkt dla swojej drużyny lub kiedy uzyskałeś wysoki wynik na egzaminie.
- Szukanie kogoś, kto jest pewny siebie. Znalezienie pozytywnego wzoru do naśladowania może być również dobrym sposobem na budowanie poczucia własnej skuteczności. Postaraj się znaleźć kogoś, kto osiągnął rzeczy, które chciał, takie jak uzyskanie stopnia naukowego, odniesienie sukcesu w karierze lub schudnięcie. Pozwól sobie podziwiać tę osobę, a nawet wzorować się na jej własnym zachowaniu.
Metoda 3 z 3: Radzenie sobie z cudzą mentalnością ofiary
Krok 1. Oprzyj się ofierze pożądanej uwagi lub współczucia
Ogromna część tego, co sprawia, że ludzie tkwią w mentalności ofiary, to drugorzędne korzyści, jakie uzyskują dzięki takim poglądom. Narzekanie, wstręt do samego siebie i porównywanie mogą obdarzyć osobę uczuciem, uwagą lub ofertą pomocy ze strony innych. Ta osoba może nawet nie być świadoma swojego pragnienia współczucia, ale karmi i wzmacnia zachowanie.
- Aby poradzić sobie z ofiarą w swoim życiu, musisz nauczyć się ją głodzić. Po prostu przestań nagradzać tę osobę korzyściami płynącymi z tej żałosnej postawy.
- Być może poświęcałeś godziny okazując troskę przyjacielowi, który nieustannie narzekał. Raczej powinieneś jasno i zwięźle powiedzieć, że nie będziesz ingerować w zachowanie. Możesz powiedzieć „przykro mi to słyszeć…” i szybko zmienić temat. Możesz też zachęcić tę osobę do podjęcia działania, pytając „Więc, co zamierzasz z tym zrobić?”
Krok 2. Wiedz, że „naprawianie” ich nie jest Twoim obowiązkiem
Tylko dlatego, że przyjaciel lub członek rodziny nie bierze odpowiedzialności za swoje czyny, nie daje to powodu, aby wziąć na siebie tę odpowiedzialność. Nie możesz „naprawić” tej osoby ani rozwiązać jej problemów.
Są szanse, że możesz być zainteresowany kilkoma ofiarami w swoim życiu, zwłaszcza jeśli lubisz udzielać rad lub rozwiązywać problemy innych ludzi. Wiedz, że ten kompleks zbawiciela jest niezdrowy zarówno dla ciebie, jak i dla drugiej osoby. Poszukaj profesjonalnej porady, aby dotrzeć do sedna swojej niezdrowej potrzeby, aby umożliwić innym
Krok 3. Ustaw jasne granice
Jeśli chodzi o zaprzyjaźnienie się z ofiarą, całe twoje życie może kręcić się wokół tej drugiej osoby. Aby jak najlepiej pomóc ukochanej osobie, musisz ustalić granice tego, jakie zachowanie jest akceptowalne i niedopuszczalne.
- Naucz się mówić „nie”, gdy prośby lub prośby drugiej osoby zbyt przeszkadzają w Twoim życiu.
- Jasno określ, kiedy mogą, a kiedy nie mogą się z Tobą skontaktować (np. powstrzymaj się od kontaktowania się z Tobą w pracy, w szkole lub późno w nocy).
