W dzisiejszym społeczeństwie istnieje wiele zamieszania co do powagi zaburzeń odżywiania. Ludzie często żartobliwie mówią znajomym, którzy mają niedowagę lub zawsze są na diecie, że muszą mieć zaburzenia odżywiania. Lub odnoszą się do kogoś, kto jest naprawdę kościsty, jako anorektyka. Te zaburzenia nie są zabawne. W rzeczywistości mogą być śmiertelne. Jeśli obawiasz się, że Ty lub ktoś, kogo znasz, wykazuje objawy zaburzeń odżywiania, musisz jak najszybciej uzyskać pomoc. Dowiedz się, jak rozpoznać zaburzenia odżywiania, uzyskać pomoc i utrzymać regenerację na dłuższą metę.
Kroki
Metoda 1 z 3: Uzyskiwanie pomocy w przypadku zaburzeń odżywiania
Krok 1. Zwierz się komuś, komu ufasz
Często mówimy o tym pierwszym krokiem w kierunku wyzdrowienia z zaburzenia odżywiania. Może to być przerażające, ale poczujesz ogromną ulgę, gdy w końcu podzielisz się z kimś innym. Wybierz kogoś, kto zawsze Cię wspierał bez wydawania osądów, może najlepszego przyjaciela, trenera, przywódcę religijnego, rodzica lub pedagoga szkolnego.
- Wyznacz czas, w którym możesz porozmawiać z tą osobą na osobności bez przerw. Staraj się być cierpliwy. Twoja ukochana osoba może być zszokowana, zdezorientowana lub zraniona, że przez cały ten czas sama cierpiałaś.
- Wyjaśnij niektóre objawy, które zauważyłeś i kiedy się zaczęły. Możesz również omówić fizyczne lub emocjonalne reperkusje zaburzeń odżywiania, takie jak utrata miesiączki lub myśli samobójcze.
- Daj tej osobie jakiś pomysł, w jaki sposób może ci pomóc. Czy chciałbyś, żeby pociągnęła cię do odpowiedzialności za prawidłowe odżywianie? Czy chciałbyś, aby ta osoba towarzyszyła Ci do lekarza? Niech ukochana osoba będzie czuła się najlepiej wspierana.
Krok 2. Wybierz specjalistę
Po podzieleniu się wiadomością o swoim stanie z ukochaną osobą, poczujesz się pewniej i wspierasz w szukaniu profesjonalnej pomocy. Twoja największa nadzieja na pełne wyzdrowienie polega na wyborze zespołu opieki zdrowotnej, który ma doświadczenie w leczeniu zaburzeń odżywiania.
Specjalistów od zaburzeń odżywiania można znaleźć, prosząc o skierowanie od lekarza rodzinnego, dzwoniąc do lokalnych szpitali lub ośrodków medycznych, kontaktując się z psychologiem szkolnym lub dzwoniąc na infolinię National Eating Disorders Association pod numer 1-800-931-2237
Krok 3. Ustal, który plan leczenia jest dla Ciebie najlepszy
Porozmawiaj ze swoim lekarzem lub doradcą, aby dowiedzieć się, jaki rodzaj leczenia będzie pasował do Twojej sytuacji. Istnieje wiele skutecznych opcji leczenia zaburzeń odżywiania.
- Psychoterapia indywidualna pozwala pracować sam na sam z terapeutą, aby odkryć niektóre przyczyny twojego stanu i opracować zdrowsze sposoby reagowania na wyzwalacze. Jednym ze skutecznych podejść terapeutycznych jest terapia poznawczo-behawioralna (CBT), która koncentruje się na zmianie nieprzydatnych wzorców myślowych, które wpływają na twój związek z jedzeniem i ciałem.
- Terapia rodzinna jest pomocna w dostarczaniu rodzicom przydatnych narzędzi w opiece nad nastolatką z zaburzeniami odżywiania i wprowadzaniu zdrowszego stylu życia do domu w celu długoterminowego powrotu do zdrowia.
- Monitorowanie medyczne jest wymagane, aby lekarz mógł zbadać cię fizycznie, aby upewnić się, że odzyskujesz podstawowe funkcje organizmu w miarę postępów w leczeniu. Twój lekarz może rejestrować twoją wagę i przeprowadzać regularne testy.
- Poradnictwo żywieniowe obejmuje regularne spotkania z zarejestrowanym dietetykiem, aby upewnić się, że spożywasz odpowiednią ilość kalorii i makroskładników odżywczych, aby utrzymać lub powrócić do prawidłowej wagi. Ten profesjonalista będzie również pracował z Tobą, aby zmienić Twój stosunek do jedzenia na pozytywny, zdrowy.
- Leki są często przepisywane, gdy obok zaburzeń odżywiania występuje współistniejąca choroba, taka jak depresja. Typowe leki przepisywane w celu pomocy w leczeniu zaburzeń odżywiania obejmują leki przeciwdepresyjne, przeciwpsychotyczne, leki przeciwlękowe i stabilizatory nastroju.
Krok 4. Wypróbuj kombinację podejść, aby uzyskać najlepszy wynik
Twoją największą nadzieją na długotrwałe i skuteczne wyzdrowienie z zaburzeń odżywiania jest połączenie pewnego rodzaju terapii z opieką medyczną i poradnictwem żywieniowym. Niezależnie od tego, Twój plan leczenia powinien być dostosowany do Twoich unikalnych potrzeb, z uwzględnieniem wszelkich współwystępujących chorób.
Krok 5. Znajdź grupę wsparcia
W trakcie zdrowienia dobrze jest wiedzieć, że nie jesteś sam. Znalezienie lokalnej grupy wsparcia za pośrednictwem swojego centrum leczenia lub gabinetu terapeuty może pomóc w rozmowie z innymi osobami, które przechodzą przez podobne doświadczenia, i stanowić źródło wsparcia.
Metoda 2 z 3: Utrzymanie powrotu do zdrowia
Krok 1. Zmierz się z negatywnymi myślami o swoim ciele
Negatywne myśli mogą wydawać się rządzić twoim życiem, gdy cierpisz na zaburzenia odżywiania. Możesz się zastraszyć, że zdobędziesz dodatkowy kilogram lub krytykujesz się za zjedzenie całego posiłku zamiast częściowej porcji. Przezwyciężenie tych wzorców myślowych jest niezbędne do powrotu do zdrowia.
- Poświęć kilka dni, aby zauważyć, o czym myślisz. Oznacz pewne myśli jako negatywne lub pozytywne, pomocne lub nieprzydatne. Zastanów się, jak takie myśli mogą wpłynąć na twój nastrój lub zachowanie.
- Zwalczaj negatywne, nieprzydatne myśli, identyfikując, czy są nierealistyczne. Na przykład, jeśli myślisz: „Nigdy nie osiągnę prawidłowej wagi”, możesz zadać sobie pytanie, skąd możesz wiedzieć coś takiego. Czy potrafisz przewidzieć przyszłość? Oczywiście nie.
- Teraz, gdy już zidentyfikowałeś swoje bezproduktywne myśli, możesz zastąpić je bardziej pomocnymi, realistycznymi wersjami, takimi jak: „Dojście do zdrowej wagi zajmuje mi trochę czasu, ale mogę to zrobić”.
Krok 2. Naucz się skutecznie walczyć ze stresem
Stres może często służyć jako wyzwalacz niezdrowych wzorców zachowań, które prowadzą do zaburzeń odżywiania. Dlatego opracowanie pozytywnych metod radzenia sobie ze stresem może pomóc w utrzymaniu regeneracji. Oto kilka świetnych sposobów na walkę ze stresem:
- Regularnie ćwicz.
- Śpij co najmniej 7 do 9 godzin każdej nocy.
- Zdobądź hobby.
- Słuchaj muzyki i tańca.
- Spędź czas z pozytywnymi, wspierającymi ludźmi.
- Wyprowadź swojego psa.
- Weź długą, relaksującą kąpiel.
- Naucz się mówić „nie”, gdy masz za dużo na talerzu.
- Uwolnij perfekcjonistyczne tendencje.
Krok 3. Opracuj zbilansowaną dietę i plan ćwiczeń
Jedzenie i aktywność fizyczna są ważną częścią ogólnego stanu zdrowia. Jednak ludzie z zaburzeniami odżywiania mają niezdrowe relacje z tymi rzeczami. Musisz ściśle współpracować z lekarzem i dietetykiem, aby ustalić bezpieczną równowagę ćwiczeń i dobrze zbilansowaną dietę, która pozwoli Ci zachować optymalny stan zdrowia.
Krok 4. Noś odzież, która sprawia, że czujesz się komfortowo
Staraj się czuć dobrze z ubraniem, które nosisz. Wybieraj przedmioty, które pochlebiają i są wygodne dla Twojego obecnego rozmiaru i kształtu ciała, zamiast wybierać ubrania dla swojego „idealnego” ciała lub nosić ubrania, które całkowicie zakrywają Twoją sylwetkę.
Krok 5. Daj mu czas
Wychodzenie z zaburzeń odżywiania to proces. Możesz nawrócić się kilka razy, zanim skutecznie przezwyciężysz negatywne wzorce zachowań, które napędzają twoje zaburzenie. Tak trzymać. Nie poddawaj się. Odzyskiwanie może być twoje, jeśli jesteś wytrwały.
Metoda 3 z 3: Identyfikacja zaburzeń odżywiania
Krok 1. Zbadaj zaburzenia odżywiania
Aby dowiedzieć się o ryzyku i powadze zaburzeń odżywiania, pomocne może być przeprowadzenie pobieżnego wyszukiwania w Internecie tych schorzeń. Tylko lekarz lub świadczeniodawca zdrowia psychicznego może oficjalnie zdiagnozować Twoje zaburzenie odżywiania, ale uczenie się więcej może pomóc Ci zrozumieć, jak zagrażające życiu mogą być te schorzenia i zmotywować Cię do uzyskania pomocy. Dowiedz się o najczęstszych rodzajach zaburzeń odżywiania.
- Jadłowstręt psychiczny charakteryzuje się obsesyjnym zaabsorbowaniem wielkością i wagą ciała. Osoba z tym schorzeniem może obawiać się przybierania na wadze i wierzyć, że ma (lub on) nadwagę, nawet jeśli ma poważną niedowagę. Osoby mogą odmówić jedzenia i stosować bardzo restrykcyjne diety. Niektóre osoby z anoreksją mogą wymiotować (wymiotować) lub przyjmować środki przeczyszczające, aby schudnąć.
- Bulimia obejmuje okresy napadowego objadania się – to znaczy niekontrolowanego spożywania dużych ilości jedzenia – a następnie rekompensowanie przejadania się poprzez przeczyszczanie, przyjmowanie środków przeczyszczających lub moczopędnych, nadmierne ćwiczenia fizyczne, post lub kombinację tych metod. Ten stan może być trudny do wykrycia, ponieważ wiele osób z bulimią utrzymuje średnią wagę.
- Zaburzenie napadowego objadania się charakteryzuje się spożywaniem dużych ilości jedzenia, nawet gdy osoba nie jest głodna. Osoby z bulimią mogą jeść potajemnie i nie być w stanie kontrolować się podczas objadania się. Chociaż podobne, osoby cierpiące na zaburzenie z napadami objadania się (BED) nie angażują się w zachowania kompensacyjne, takie jak przeczyszczanie się lub nadmierne ćwiczenia. Osoby z BED mogą mieć nadwagę lub otyłość.
Krok 2. Obserwuj i dokumentuj swoje objawy
Gdy dowiesz się więcej o zaburzeniach odżywiania, możesz zauważyć kilka objawów, które opisują twoje zachowanie. Zwracanie uwagi na objawy, a także myśli i uczucia może być pomocne, gdy szukasz profesjonalnej pomocy. Możesz zapisać swoje objawy w dzienniku, aby pomóc Tobie i Twojemu lekarzowi lepiej zrozumieć Twoje zaburzenia odżywiania.
- Staraj się codziennie pisać w swoim dzienniku, ponieważ może to pomóc w dostrzeżeniu powiązań między twoimi wzorcami myślowymi a zachowaniami, które mogą być przydatne w leczeniu zdrowienia.
- Na przykład możesz zarejestrować epizod objadania się. Następnie przypomnij sobie, co wydarzyło się tuż przed odcinkiem. Jakie były twoje myśli? uczucia? Kim byłeś w pobliżu? O czym rozmawialiście? Następnie zapisz, jak się później czułeś. Jakie myśli i uczucia cię ogarnęły?
Krok 3. Poszukaj wskazówek dotyczących rozwoju Twojego zaburzenia
Praktyczne może być zastanowienie się, kiedy i jak zaczęły się pojawiać objawy. Wskazanie takich szczegółów może pomóc lekarzowi zdiagnozować Twój stan i wszelkie współistniejące schorzenia, takie jak lęk lub depresja. Myślenie o przyczynach może również pomóc, gdy zaczniesz wprowadzać zmiany w stylu życia podczas leczenia.
Dokładna przyczyna zaburzeń odżywiania nie jest znana. Mimo to naukowcy odkryli, że wiele osób ma rodziców lub rodzeństwo z zaburzeniami odżywiania i może być wychowywane z silnymi społecznymi lub kulturowymi ideałami szczupłości. Mogą również mieć niską samoocenę i osobowość perfekcjonistyczną oraz być narażeni na obrazy szczupłości ze strony rówieśników lub mediów
Porady
- Zdaj sobie sprawę, że jest to proces i wymaga czasu.
- Wiedz, że poddając się leczeniu, robisz dobrze swojemu ciału, umysłowi i duszy.
- Nie poddawaj się.
- Trzymaj się z dala od rzeczy, które powodują, że popadasz w swoje stare wzorce.
- Wejdź na YouTube i wyszukaj regenerację zaburzeń odżywiania, aby znaleźć ludzi, którzy przeżywają to samo, co ty.
Ostrzeżenia
- To tylko wskazówka i dopiero początek.
- Jeśli kiedykolwiek masz myśli samobójcze, natychmiast skontaktuj się z lekarzem lub terapeutą.
