Cukrzyca to grupa chorób metabolicznych, które wpływają na ilość cukru (glukozy) we krwi. Cukrzyca jest rozpoznawana od tysięcy lat, ale w ciągu ostatnich 200 lat cukrzyca typu 2, choroba nabyta, urosła do rozmiarów światowej epidemii. Ponieważ ludzie mają „słodki ząb”, a przetworzona żywność zawiera dużo cukru, aby była smaczniejsza, nadmierne spożycie przetworzonej żywności doprowadziło do tej epidemii. Dobrą wiadomością jest to, że chociaż praktyki żywieniowe i nawyki żywieniowe mogą wywołać cukrzycę typu 2, mogą również jej zapobiegać i kontrolować; należy jednak pamiętać, że cukrzycy typu 1 nie można kontrolować poprzez modyfikację diety.
Kroki
Część 1 z 2: Stosowanie diety w zapobieganiu lub kontrolowaniu cukrzycy typu 2
Krok 1. Stosuj dietę przeciwzapalną lub o niskim indeksie glikemicznym
Aby zapobiegać i leczyć cukrzycę typu 2 (T2D), podejścia dietetyczne kładą nacisk na pełną żywność, złożone węglowodany i składniki odżywcze o dużej gęstości, w tym białka i zdrowe tłuszcze. Wytyczne te są zasadniczo częścią zarówno diet przeciwzapalnych, jak i diet o niskim indeksie glikemicznym, które zyskują coraz większą akceptację lekarzy.
Przewlekły stan zapalny jest powiązany z cukrzycą i innymi chorobami – w tym chorobami serca, chorobą Alzheimera, depresją i zapaleniem stawów
Krok 2. Utrzymuj żywność tak blisko jej oryginalnej lub naturalnej postaci, jak to możliwe
Oznacza to, że powinieneś starać się ograniczać wszelkie przetworzone lub przygotowywane potrawy i gotować od podstaw, używając jak najwięcej świeżych składników. Kiedy gotujesz własne jedzenie, możesz lepiej kontrolować składniki i unikać nadmiaru cukru i innych składników, które mogą wpływać na cukrzycę.
Jeśli brakuje Ci czasu, spróbuj wcześniej użyć garnka lub przygotować podstawowe (takie jak ryż, fasola, a nawet mięso i warzywa) i zamrozić je
Krok 3. Zrób co najmniej połowę węglowodanów z węglowodanów złożonych, w przeciwieństwie do węglowodanów prostych
Węglowodany złożone składają się z pojedynczych cząsteczek cukru, które są połączone w długie, skomplikowane i często rozgałęzione łańcuchy. Węglowodany złożone znajdują się w pełnej nieprzetworzonej żywności, takiej jak produkty pełnoziarniste, groch, soczewica, fasola i warzywa.
- Węglowodany są przekształcane w cukier lub glukozę, kiedy je jesz, dlatego ważne jest, abyś był świadomy swojego spożycia węglowodanów.
- Proste węglowodany często znajdują się w przetworzonej żywności i zawierają dodane cukry, takie jak glukoza, sacharoza (cukier stołowy) i fruktoza (najczęściej dodawane jako syrop kukurydziany o wysokiej zawartości fruktozy).
- Ostatnio spożycie syropu kukurydzianego o wysokiej zawartości fruktozy (poprzez spożywanie napojów bezalkoholowych i innych napojów z dodatkiem HFCS) wiązało się, podobnie jak nadmierne spożycie cukru, ze zwiększonym ryzykiem T2D, chorób sercowo-naczyniowych i otyłości. Otyłość może prowadzić do insulinooporności i cukrzycy.
- Powodem, dla którego należy unikać przetworzonej żywności, jest to, że zawierają zarówno proste węglowodany, jak i dodane cukry. Cukier sam w sobie nie powoduje cukrzycy, ale na przykład spożywanie większej ilości napojów wypełnionych cukrem wiąże się ze zwiększonym ryzykiem cukrzycy typu 2.
Krok 4. Uważnie czytaj etykiety żywności
Czytanie etykiet może być przydatne do określenia ilości cukrów w żywności, ale producenci nie muszą wymieniać dodanych cukrów. Możesz uniknąć dodawania cukrów, trzymając się nieprzetworzonej żywności.
Dobrą zasadą jest zakaz „białej” żywności: białego chleba, białego makaronu, białego ryżu
Krok 5. Zwiększ ilość błonnika w swojej diecie
Można to zrobić, zwiększając spożycie owoców i warzyw, a także dodając do posiłków określone produkty o wysokiej zawartości błonnika. Na przykład możesz dodać łyżkę mielonego siemienia lnianego do każdego posiłku. Albo zaopatrz się w młynek do kawy, aby zmielić własne nasiona lnu, albo przechowuj wstępnie zamrożone zmielone nasiona w zamrażarce (aby zdrowe oleje, które również dostajesz w nasionach lnu, nie zjełczały).
Krok 6. Ogranicz czerwone mięso i zwiększ ilość spożywanych ryb i drobiu bez skóry
Szukaj dzikich ryb, takich jak łosoś, dorsz, plamiak i tuńczyk. Ryby te są dobrym źródłem kwasów tłuszczowych omega-3, które są niezbędne dla zdrowia i działają przeciwzapalnie.
Unika się skóry ryb i drobiu, ponieważ może zawierać dużo tłuszczu zwierzęcego, a także wszelkie dodatkowe hormony i antybiotyki. To sprzyja stanom zapalnym
Krok 7. Zwiększ ilość wypijanej wody
Według Instytutu Medycyny kobiety powinny wypijać około 2,7 litra (91 uncji lub 11 filiżanek) wody dziennie, a mężczyźni powinni spożywać około 3,7 litra (125 uncji dziennie lub 15 filiżanek) całej wody. Może się wydawać, że to dużo, ale to dlatego, że ten pomiar uwzględnia wodę, którą otrzymujemy z żywności i innych napojów.
- Twoje potrzeby nawodnienia będą się różnić w zależności od płci, wieku, lokalizacji, poziomu aktywności i wielu innych czynników.
- Spożycie napojów obejmuje kawę i herbatę. Niesłodzone, nawykowe picie kawy może nawet zmniejszyć ryzyko zachorowania na cukrzycę typu 2.
Krok 8. Ogranicz spożycie cukru
Diagnoza T2D nie oznacza, że nie możesz jeść ŻADNYCH cukrów. Oznacza to, że kontrolujesz ilość spożywanych cukrów i sposób ich przyjmowania. Na przykład cukry zawarte w owocach są połączone z błonnikiem, co oznacza spowolnienie wchłaniania cukrów z owoców.
Krok 9. Używaj ziół, które pomagają w twoim stanie
Istnieje wiele ziół, które możesz dodać do swojej diety, aby pomóc kontrolować poziom cukru we krwi. Dodawaj do smaku, kiedy tylko chcesz! Te zioła mogą również pomóc w pokonaniu niektórych z tych łaknień cukru. Wszystkie te zioła są bardzo bezpieczne bez skutków ubocznych, gdy są przyjmowane w powszechnie stosowanych ilościach jako żywność:
- Cynamon
- Kozieradka
- Okra (niezupełnie zioło, ale raczej dodatek)
- Imbir
- Czosnek i cebula
- Bazylia
Część 2 z 2: Zrozumienie cukrzycy
Krok 1. Poznaj różne formy cukrzycy
Cukrzyca typu 1 to choroba autoimmunologiczna, zwykle pojawiająca się w młodym wieku. Cukrzyca typu 2 jest zaburzeniem nabytym. Istnieje również cukrzyca ciążowa i stan przedcukrzycowy.
- W cukrzycy typu 1 (T1D) określone komórki trzustki, komórki beta, są niszczone. Ponieważ komórki beta wytwarzają insulinę, w T1D organizm nie jest już w stanie wytwarzać insuliny i nie jest już w stanie kontrolować poziomu cukru we krwi. Osoby z T1D muszą brać insulinę przez całe życie.
- Cukrzyca typu 2 była uważana za chorobę dorosłych, która niestety coraz częściej pojawia się u dzieci. Cukrzyca typu 2 (T2D) lub cukrzyca jest najczęstszą postacią cukrzycy - genetyka, dieta i czynniki środowiskowe odgrywają ważną rolę w rozwoju cukrzycy typu 2. W T2D poziom cukru we krwi można kontrolować za pomocą diety, leków, suplementów insuliny lub kombinacji tych wszystkich.
- Trzecia postać cukrzycy to cukrzyca ciążowa. Występuje w drugiej połowie ciąży i występuje u mniej niż 10% ciężarnych.
- Niektórzy lekarze uznają stan zwany stanem przedcukrzycowym za wczesną postać cukrzycy. Osoby ze stanem przedcukrzycowym mają wyższy niż normalny poziom glukozy we krwi, ale niewystarczająco wysoki, aby zdiagnozować cukrzycę. Osoby ze stanem przedcukrzycowym (znanym również jako insulinooporność) mają bardzo wysokie ryzyko rozwoju T2D.
Krok 2. Zrozum, czym jest i co robi insulina
Insulina, hormon wytwarzany przez trzustkę, jest głównym przekaźnikiem chemicznym, który mówi komórkom, że nadszedł czas na przyjęcie glukozy. Po drugie, insulina bierze udział w wysyłaniu wiadomości do wątroby, aby wchłonęła glukozę i przekształciła ją w formę magazynującą glukozę znaną jako glikogen. Po trzecie, insulina bierze udział w wielu innych funkcjach, takich jak metabolizm białek i tłuszczów.
Krok 3. Zrozum insulinooporność
Można również uważać, że wszyscy diabetycy mają oporność na insulinę. Powodem, dla którego mają wysoki poziom glukozy we krwi (cukru we krwi), jest to, że komórki w ich ciele nie wchłaniają glukozy, a powodem tego jest to, że komórki w ich ciele nie reagują normalnie na insulinę.
- Każda komórka naszego ciała wykorzystuje glukozę (cukier) do produkcji energii potrzebnej komórkom do wykonywania swojej pracy. Glukoza pochodzi z żywności, którą spożywamy, głównie z węglowodanów. Są to cząsteczki złożone z łańcuchów różnych cukrów, w tym glukozy. Węglowodany złożone mają wiele łańcuchów i często są rozgałęzione, podczas gdy węglowodany proste mają krótsze, nierozgałęzione łańcuchy. Insulina, hormon wytwarzany przez trzustkę, jest głównym przekaźnikiem chemicznym, który „mówi” komórkom, że nadszedł czas na przyjęcie glukozy.
- Jeśli komórki stają się oporne na insulinę, „ignorują” lub nie mogą reagować na sygnał z insuliny. Może to zwiększyć poziom glukozy we krwi. Kiedy tak się dzieje, trzustka reaguje, wytwarzając jeszcze więcej insuliny, próbując „wtłoczyć” glukozę do komórek. Problem polega na tym, że ponieważ insulina nie ma wpływu na komórki oporne na insulinę, poziom glukozy we krwi może stale rosnąć. Reakcją organizmu jest przekształcenie wysokiego poziomu glukozy we krwi w tłuszcz, co może stworzyć scenariusz przewlekłego stanu zapalnego i innych zaburzeń, takich jak pełnowymiarowa T2D, otyłość, zespół metaboliczny i choroby serca.
Krok 4. Poszukaj objawów cukrzycy typu 2
Mogą się one pojawić w dowolnym momencie twojego życia. Najczęstsze objawy T2D to:
- Zwiększone pragnienie wraz z częstszym oddawaniem moczu
- Zwiększony apetyt
- Przyrost masy ciała lub nieoczekiwana utrata wagi
- Zamazana lub zmieniona wizja
- Zmęczenie
- Zwiększona liczba infekcji spowodowanych skaleczeniami lub infekcjami pęcherza/pochwy/dziąseł
Krok 5. Zdiagnozuj się u lekarza
Cukrzycę typu 2 rozpoznaje się na podstawie szeregu szczegółowych badań krwi, które mierzą, jak dobrze organizm radzi sobie z cukrami. Powiedz swojemu lekarzowi o swoich objawach, a jeśli zauważy potrzebę, lekarz wykona badanie krwi.
- Testy te obejmują pobieranie próbek krwi w celu zbadania poziomu cukru we krwi w różnym czasie, na przykład po poście, po posiłkach lub po spożyciu wcześniej ustalonej ilości glukozy.
- Jeśli zdiagnozowano u Ciebie cukrzycę, powinieneś poinformować swojego lekarza, w jaki sposób zmieniłeś swoją dietę, aby poprawić kontrolę poziomu cukru we krwi.
- Wykonuj regularne kontrole, w tym badania krwi, zgodnie z zaleceniami lekarza.
- Jeśli starasz się zapobiegać cukrzycy, zalecane są również regularne kontrole.
Krok 6. Zdecyduj, czy dodatkowe leczenie jest dla Ciebie odpowiednie
Większość przypadków cukrzycy można kontrolować za pomocą kombinacji leków, diety i ćwiczeń. Kiedy jesteś odpowiedzialny za zmiany diety i ćwiczeń, czasami potrzebujesz dodatkowej pomocy w postaci leków. Leki obejmują hipoglikemie, czyli leki obniżające poziom cukru we krwi. Te leki są ogólnie bezpieczne, ale mają pewne skutki uboczne. Porozmawiaj ze swoim lekarzem o przyjmowanych lekach i zapytaj w szczególności o potencjalne skutki uboczne. Typowe leki hipoglikemizujące obejmują leki z różnych klas:
- Sulfonylomoczniki są najstarszymi lekami stosowanymi w T2D i stymulują wydzielanie insuliny. Przykłady obejmują glibenklamid (Micronase®), glimepiryd (Amaryl®) i glipizyd (Glucotrol®).
- Inhibitory alfa-glukozydazy opóźniają wchłanianie glukozy po posiłku. Przykładem jest akarboza (Precose®).
- Glinidy stymulują wydzielanie insuliny i obejmują Repaglinid (NovoNorm®, Prandin®, GlucoNorm®).
- Biguanidy, takie jak metformina, sprawiają, że komórki są mniej oporne na insulinę i obejmują preparaty metforminy, takie jak Glucophage®, Glucophage XR®, Riomet®, Fortamet®, Glumetza®, Obimet®, Dianben®, Diabex® i Diaformin®.
- Inhibitory peptydazy dipeptydylowej IV zapobiegają rozpadowi niektórych białek, które poprawiają tolerancję glukozy. Przykładem jest Sitagliptyna (Januvia®) i Linagliptyna (Tradjenta®).
