Jak kontrolować cukrzycę (ze zdjęciami)

2024 Autor: Louis Wesley | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-15 08:50

Dla wielu diagnoza cukrzycy jest dzwonkiem alarmowym. Możesz postawić diagnozę w każdym wieku i ważne jest, aby wiedzieć, co możesz zrobić, aby pomóc sobie prowadzić normalne życie z cukrzycą. Kontrolowanie przypadku cukrzycy jest zwykle kwestią kontrolowania poziomu cukru we krwi i prowadzenia aktywnego, świadomego życia. Leki (insulina dla typu 1, gdy organizm nie może wytworzyć wystarczającej ilości insuliny, ale często inne leki dla typu 2, gdy organizm nie wykorzystuje we właściwy sposób dostępnej insuliny) są również stosowane w celu kontrolowania poziomu cukru we krwi i radzenia sobie z objawami.

Celem jest opanowanie cukrzycy, abyś mógł żyć szczęśliwie i zdrowo. Treść tego artykułu odnosi się tylko do ogólnych przypadków i nie ma na celu zastąpienia opinii lekarza ani zastosowania się do zaleceń zespołu medycznego.

Kroki

Część 1 z 5: Tworzenie planu leczenia cukrzycy (cukrzyca typu 1)

Krok 1. Skonsultuj się z lekarzem, aby rozpocząć lub dostosować plan leczenia

Cukrzyca typu 1, zwana także cukrzycą młodzieńczą, jest chorobą przewlekłą, która wbrew swojej nazwie może się rozpocząć i dotykać ludzi w każdym wieku. Ten typ cukrzycy jest chorobą autoimmunologiczną. Chociaż może wystąpić nagle z powodu infekcji, objawy zwykle pojawiają się po chorobie. Objawy w typie 1 są zwykle dość zauważalne, poważniejsze i szybciej wywołują chorobę. Objawy typu 1 lub zaawansowanego typu 2 często obejmują:

• Zwiększone pragnienie i częste oddawanie moczu
• Odwodnienie
• Prawdopodobnie skrajny głód ze zdezorientowanym apetytem (nic cię nie satysfakcjonuje)
• Niewyjaśnione niewyraźne widzenie
• Niewyjaśniona utrata wagi
• Niezwykłe osłabienie/zmęczenie
• Drażliwość
• Wolno gojące się rany
• Częste infekcje (takie jak infekcje dziąseł lub skóry oraz infekcje pochwy),
• Nudności i/lub wymioty
• Ketony w moczu, w testach medycznych – ketony są produktem ubocznym niezdrowego rozpadu/utraty mięśni i tłuszczu (marnowanie), który ma miejsce, gdy nie ma wystarczającej ilości dostępnej insuliny, aby podtrzymać życie.

Krok 2. W przypadku wystąpienia któregokolwiek z następujących poważnych problemów w nieleczonej cukrzycy typu 1 lub 2 należy natychmiast zwrócić się o pomoc lekarską

Mogą one zagrażać życiu. Mogą obejmować:

• Osłabiona odporność na choroby zakaźne
• Słabe krążenie (w tym w oczach i nerkach)
• Choroby, choroby zakaźne
• Drętwienie, mrowienie w palcach i stopach
• Infekcje wolno gojące się (jeśli w ogóle), zwłaszcza w palcach stóp i stóp
• Gangrena (martwe ciało) w palcach, stopach i nogach (zwykle bez bólu)

Krok 3. Obserwuj, czy początkowe objawy cukrzycy typu 1 są ciężkie, często zdarza się, że musisz pozostać w szpitalu przez krótki czas po postawieniu diagnozy

Jeśli podejrzewasz, że masz cukrzycę i opóźniasz wizytę u lekarza, możesz skończyć w śpiączce. Zawsze polegaj na poradach wykwalifikowanego lekarza lub specjalisty przy podejmowaniu decyzji o planach walki z cukrzycą.

Ani cukrzyca typu 1, ani typu 2 nie może być całkowicie wyleczona, ale dzięki wieloletniemu zaangażowaniu w plan leczenia, choroby te można opanować do tego stopnia, że będziesz w stanie żyć normalnie. Rozpocznij swój plan leczenia natychmiast po zachorowaniu na cukrzycę, dla lepszego zdrowia. Jeśli uważasz, że możesz mieć cukrzycę, nie: nie czekać na wizytę u lekarza. Zdecydowanie zaleca się wizytę u lekarza.

Krok 4. Podejmij kroki, aby zrozumieć cukrzycę

Jesteś tutaj, więc masz właściwe nastawienie. Zdecydowanie zaleca się edukatorów diabetologicznych. Eksperci ci pomagają zrozumieć różne dostępne narzędzia i mogą pomóc w dostosowaniu posiłków w celu lepszej kontroli poziomu glukozy we krwi. Dla osób, u których w młodym wieku zdiagnozowano cukrzycę typu 1, wizyta u trenera/edukatora diabetologicznego jest często obowiązkowa i często spotykają się z Tobą podczas pobytu w szpitalu.

Krok 5. Przyjmuj leki codziennie

Organizm osoby z cukrzycą typu 1 potrzebuje insuliny, ponieważ trzustka jest uszkodzona w sposób, który nie wytwarza wystarczającej ilości insuliny. Insulina to związek chemiczny używany do rozkładania cukru (glukozy) w krwiobiegu. Osoby z cukrzycą typu 1 muszą współpracować ze swoim lekarzem, aby ustalić właściwą dawkę insuliny, ponieważ różne osoby mają różne reakcje na różne rodzaje insuliny, a niektóre osoby z tym typem cukrzycy mogą nadal wytwarzać insulinę na łagodnym poziomie. Bez insuliny objawy cukrzycy typu 1 gwałtownie się pogorszą i ostatecznie spowodują śmierć. Dla jasności: osoby z cukrzycą typu 1 muszą codziennie przyjmować insulinę, w przeciwnym razie umrą. Dokładne dzienne dawki insuliny będą się różnić w zależności od wzrostu, diety, poziomu aktywności i genetyki, dlatego tak ważne jest, aby przed rozpoczęciem planu leczenia cukrzycy udać się do lekarza, aby uzyskać dokładną ocenę. Insulina jest ogólnie dostępna w kilku różnych odmianach, z których każda jest formułowana do określonych celów. To są:

• Szybko działająca: insulina „posiłkowa” (bolus). Zwykle przyjmowany tuż przed posiłkiem, aby zapobiec podwyższeniu poziomu glukozy we krwi po jedzeniu.
• Krótko działające: insulina podstawowa. Zwykle przyjmowany między posiłkami raz lub dwa razy dziennie w celu kontrolowania „spoczynkowego” poziomu glukozy we krwi.
• Długo działający: połączenie bolusa i insuliny bazowej. Można przyjmować przed śniadaniem i obiadem, aby utrzymać niski poziom glukozy we krwi po posiłkach, a także w ciągu dnia.
• Pośrednio działający: W połączeniu z szybko działającą insuliną. Obejmuje wzrost poziomu glukozy we krwi, gdy szybko działające insuliny przestają działać. Ten typ jest zwykle przyjmowany dwa razy dziennie.

Krok 6. Rozważ pompę insulinową

Pompa insulinowa to urządzenie, które w sposób ciągły wstrzykuje insulinę o szybkości bolusa, aby naśladować działanie insuliny o szybkości podstawowej. Twój poziom glukozy we krwi jest wprowadzany do urządzenia w czasie posiłków i zgodnie z normalnym harmonogramem badań, a bolus jest obliczany za Ciebie. Ponadto można ustawić stosunek węglowodanów i dodać go również do obliczania bolusa.

• Istnieje nowa bezdętkowa (bez drenów) pompa insulinowa, która jest jednostką typu „wszystko w jednym”, która zwykle jest dostarczana z trzydniowym zapasem insuliny z wbudowaną baterią i pompą, jest to Omnipod, która jest bezprzewodowo kontrolowane przez Personal Diabetes Manager (PDM). Idealnie potrzeba około dziesięciu pompek miesięcznie, które są dostarczane w pudełku zawierającym zapas na 30 dni.
• Stary, standardowy zestaw do wstrzykiwań składał się z plastikowej nasadki przymocowanej do cewnika, który wstrzykuje insulinę (podskórne dostarczanie insuliny). Został on wprowadzony do wybranego miejsca wstrzyknięcia, wyprowadzony z pompy przez rurkę zwaną kaniulą. Zestaw do odciągania można przymocować do paska lub w pobliżu miejsca porodu za pomocą podkładki samoprzylepnej. Z drugiej strony rurka łączy się z wkładem, który napełniasz insuliną i wkładasz do pompy. Niektóre pompy mają kompatybilny glukometr, który mierzy poziom glukozy tuż pod skórą właściwą. Chociaż nie jest tak skuteczne jak glukometr, to urządzenie umożliwia wczesne wykrywanie i kompensację skoków i spadków cukru.

• Użytkownicy pomp zazwyczaj częściej monitorują poziom cukru we krwi, aby ocenić skuteczność podawania insuliny przez pompę, aby mieć świadomość, że pompa działa nieprawidłowo. Niektóre awarie pompy insulinowej obejmują:

  • Akumulator pompy jest rozładowany
  • Insulina jest inaktywowana przez ekspozycję na ciepło
  • Zbiornik insuliny jest pusty
  • Rurki rozluźniają się i insulina wycieka zamiast być wstrzykiwana
  • Kaniula zostaje wygięta lub załamana, uniemożliwiając dostarczanie insuliny.

Krok 7. Ćwicz

Ogólnie rzecz biorąc, osoby z cukrzycą powinny starać się być sprawne fizycznie. Wysiłek fizyczny powoduje obniżenie poziomu glukozy w organizmie – czasami nawet na 24 godziny. Ponieważ najbardziej szkodliwe skutki cukrzycy są spowodowane podwyższonym poziomem glukozy (skoki poziomu cukru we krwi), ćwiczenia po jedzeniu są cennym narzędziem, które naturalnie wykorzystuje cukier i pozwala osobom z cukrzycą utrzymać poziom glukozy na rozsądnym poziomie. Ponadto ćwiczenia fizyczne zapewniają te same korzyści chorym na cukrzycę, co osobom bez niego – mianowicie lepszą ogólną kondycję, utratę wagi (ale szybka utrata masy ciała jest złym objawem wskazującym, że pokarm i cukier nie są właściwie wykorzystywane przez organizm). Możesz uzyskać większą siłę i wytrzymałość, wyższy poziom energii, lepszy nastrój, a także więcej korzyści z ćwiczeń.

• Zasoby diabetologiczne generalnie zalecają wykonywanie ćwiczeń co najmniej kilka razy w tygodniu. Większość zasobów zaleca zdrową mieszankę ćwiczeń cardio, treningu siłowego i ćwiczeń równowagi / elastyczności. Zobacz Jak ćwiczyć, aby uzyskać więcej informacji.
• Chociaż niski, możliwy do opanowania poziom glukozy jest ogólnie dobry dla umiarkowanej aktywności dla osób z cukrzycą. Energiczne ćwiczenia, gdy masz niski poziom cukru we krwi, mogą prowadzić do stanu zwanego hipoglikemią, w którym organizm nie ma wystarczającej ilości cukru we krwi, aby napędzać procesy życiowe i ćwiczące mięśnie. Hipoglikemia może prowadzić do zawrotów głowy, osłabienia i omdlenia. Aby przeciwdziałać hipoglikemii, podczas ćwiczeń noś ze sobą cukier, szybko działający węglowodan, taki jak słodka, dojrzała pomarańcza lub napój gazowany, napój sportowy lub taki, jaki zaleca Twój zespół ds. zdrowia.

Krok 8. Zminimalizuj stres

Niezależnie od tego, czy przyczyna jest fizyczna, czy psychiczna, stres powoduje wahania poziomu cukru we krwi. Ciągły lub długotrwały stres może powodować długoterminowy wzrost poziomu cukru we krwi, co oznacza, że aby zachować zdrowie, konieczne może być stosowanie większej ilości leków lub częstsze ćwiczenia. Ogólnie rzecz biorąc, najlepszym lekarstwem na stres jest profilaktyka – przede wszystkim unikaj stresu poprzez częste ćwiczenia, wystarczającą ilość snu, unikanie stresujących sytuacji, kiedy to możliwe, i rozmawianie o swoich problemach, zanim staną się poważne.

Inne techniki radzenia sobie ze stresem obejmują wizytę u terapeuty, ćwiczenie technik medytacji, eliminację kofeiny z diety i rozwijanie zdrowych hobby. Zobacz Jak radzić sobie ze stresem, aby uzyskać więcej informacji

Krok 9. Unikaj zachorowania

Choroba, będąca zarówno rzeczywistą dolegliwością fizyczną, jak i pośrednim źródłem stresu, może powodować wahania poziomu cukru we krwi. Przedłużająca się lub poważna choroba może nawet wymagać zmian w sposobie przyjmowania leków przeciwcukrzycowych lub w diecie i rutynowych ćwiczeniach. Chociaż najlepszą polityką, jeśli chodzi o choroby, jest unikanie ich poprzez życie tak zdrowe, szczęśliwe i bezstresowe, jak to tylko możliwe. Jeśli i kiedy zachorujesz, pamiętaj, aby zapewnić sobie odpoczynek i lekarstwa, których potrzebujesz, aby jak najszybciej wyzdrowieć.

• Jeśli masz przeziębienie, spróbuj pić dużo płynów, przyjmować dostępne bez recepty leki na przeziębienie (ale unikaj słodkich syropów na kaszel) i dużo odpoczywać. Ponieważ przeziębienie może zrujnować apetyt, powinieneś jeść mniej więcej 15 gramów węglowodanów co godzinę. Chociaż przeziębienie zwykle podnosi poziom cukru we krwi, powstrzymywanie się od jedzenia, co może wydawać się naturalne, może spowodować niebezpiecznie niski poziom cukru we krwi.
• Poważne choroby zawsze wymagają porady lekarza, ale leczenie poważnych chorób u pacjentów z cukrzycą może wymagać specjalnych leków i technik. Jeśli jesteś osobą chorą na cukrzycę i uważasz, że możesz mieć chorobę poważniejszą niż zwykłe przeziębienie, natychmiast skontaktuj się z lekarzem.

Krok 10. Zmodyfikuj swoje plany leczenia cukrzycy, aby uwzględnić menstruację i menopauzę

Kobiety z cukrzycą stoją przed wyjątkowymi wyzwaniami, jeśli chodzi o kontrolowanie poziomu cukru we krwi podczas miesiączki i menopauzy. Chociaż cukrzyca wpływa na każdą kobietę inaczej, wiele kobiet zgłasza podwyższony poziom cukru we krwi w dniach poprzedzających miesiączkę, co może wymagać zastosowania większej ilości insuliny lub zmiany diety i nawyków ćwiczeń, aby to zrekompensować. Jednak poziom cukru we krwi podczas cyklu miesiączkowego może być inny, więc porozmawiaj ze swoim lekarzem lub ginekologiem w celu uzyskania szczegółowych wskazówek.

Ponadto menopauza może zmienić sposób, w jaki zmienia się poziom cukru we krwi. Wiele kobiet twierdzi, że ich poziom glukozy staje się bardziej nieprzewidywalny w okresie menopauzy. Menopauza może również prowadzić do przyrostu masy ciała, utraty snu i przejściowych dolegliwości pochwy, które mogą zwiększać poziom hormonów stresu w organizmie i podwyższać poziom glukozy. Jeśli masz cukrzycę i przechodzisz menopauzę, porozmawiaj ze swoim lekarzem, aby znaleźć odpowiedni dla siebie plan leczenia

Krok 11. Zaplanuj regularne wizyty kontrolne z lekarzem

Zaraz po zdiagnozowaniu cukrzycy typu 1 prawdopodobnie będziesz musiał regularnie spotykać się z lekarzem (co najmniej raz w tygodniu), aby dowiedzieć się, jak najlepiej kontrolować poziom glukozy we krwi. Opracowanie schematu insulinoterapii, który idealnie pasuje do Twojej diety i poziomu aktywności, może zająć kilka tygodni. Po ustaleniu rutyny leczenia cukrzycy nie będziesz musiał tak często spotykać się z lekarzem. Należy jednak planować utrzymywanie dobrych relacji z lekarzem, co oznacza umawianie się na regularne wizyty kontrolne. Twój lekarz jest osobą, która najlepiej nadaje się do wykrywania anomalii, aby zarządzać cukrzycą w czasie stresu, choroby, ciąży i tak dalej.

Osoby z cukrzycą typu 1 powinny spodziewać się wizyty u lekarza raz na 3–6 miesięcy po ustaleniu rutyny

Część 2 z 5: Tworzenie planu leczenia cukrzycy (cukrzyca typu 2)

Krok 1. Przed rozpoczęciem leczenia skonsultuj się z lekarzem

Jeśli masz cukrzycę typu 2, twoje ciało jest w stanie wytworzyć pewną ilość insuliny, w przeciwieństwie do jej braku, ale ma zmniejszoną zdolność do wytwarzania insuliny lub nie jest w stanie prawidłowo wykorzystać tej substancji chemicznej. Ze względu na tę kluczową różnicę objawy cukrzycy typu 2 mogą być łagodniejsze niż objawy typu 1 i mieć bardziej stopniowy początek i mogą wymagać mniej drastycznego leczenia (choć możliwe są wyjątki). Jednak, podobnie jak w przypadku cukrzycy typu 1, wizyta u lekarza przed rozpoczęciem jakiegokolwiek planu leczenia jest nadal niezbędna. Tylko wykwalifikowany personel medyczny posiada wiedzę na temat ostatecznej diagnozy Twojej cukrzycy i opracowania planu leczenia dostosowanego do Twoich osobistych potrzeb.

Krok 2. Jeśli możesz, kontroluj cukrzycę za pomocą diety i ćwiczeń

Jak wspomniano powyżej, osoby z cukrzycą typu 2 mają zmniejszoną (ale nie nieistniejącą) zdolność do naturalnego wytwarzania i używania insuliny. Ponieważ ich ciała wytwarzają pewną ilość insuliny, w niektórych przypadkach osoby z cukrzycą typu 2 mogą radzić sobie z chorobą bez konieczności stosowania sztucznej insuliny. Zwykle odbywa się to poprzez staranną dietę i ćwiczenia, co oznacza zminimalizowanie ilości spożywanych słodkich pokarmów, utrzymanie zdrowej wagi i regularne ćwiczenia. Niektóre osoby z łagodnymi przypadkami cukrzycy typu 2 mogą potencjalnie prowadzić „normalne” życie, jeśli będą bardzo uważać na to, co jedzą i ile ćwiczą.

• Należy jednak pamiętać, że niektóre przypadki cukrzycy typu 2 są cięższe niż inne i nie można ich opanować samą dietą i ćwiczeniami fizycznymi oraz mogą wymagać insuliny lub innych leków.
• Uwaga: patrz sekcje poniżej, aby uzyskać informacje dotyczące diety i leków.

Krok 3. Przygotuj się na stosowanie bardziej agresywnych opcji leczenia w miarę upływu czasu

Wiadomo, że cukrzyca typu 2 jest chorobą postępującą. Oznacza to, że z czasem może się pogorszyć. Uważa się, że dzieje się tak dlatego, że komórki organizmu odpowiedzialne za wytwarzanie insuliny ulegają „wyczerpowaniu” z powodu konieczności dodatkowej ciężkiej pracy u osób z cukrzycą typu 2. W rezultacie przypadki cukrzycy typu 2, które kiedyś wymagały stosunkowo niewielkich opcji leczenia, po kilku latach mogą ostatecznie wymagać bardziej drastycznych metod leczenia, w tym insulinoterapii. Często nie wynika to z winy pacjenta.

Podobnie jak w przypadku cukrzycy typu 1, jeśli masz cukrzycę typu 2, powinieneś utrzymywać bliski kontakt z lekarzem – regularne badania i kontrole mogą pomóc w wykryciu progresji cukrzycy typu 2, zanim stanie się ona poważna

Krok 4. Rozważ operację bariatryczną, jeśli jesteś otyły

Otyłość jest jedną z głównych przyczyn cukrzycy typu 2. Jednak otyłość może sprawić, że każdy przypadek cukrzycy będzie bardziej niebezpieczny i trudniejszy do opanowania. Dodatkowy stres, jaki otyłość wywiera na organizm, może bardzo utrudnić utrzymanie zdrowego poziomu cukru we krwi. W przypadkach cukrzycy typu 2, w których pacjenci mają wysoki wskaźnik masy ciała (zwykle powyżej 35), lekarze czasami zalecają zabiegi chirurgiczne zmniejszające wagę, aby szybko opanować wagę pacjenta. W tym celu stosuje się zwykle dwa rodzaje operacji:

• Operacja pomostowania żołądka - żołądek zostaje skrócony do rozmiarów kciuka, a jelito cienkie jest skrócone, dzięki czemu z pożywienia wchłania się mniej kalorii. Ta zmiana jest trwała.
• Laparoskopowa opaska gastryczna ("Lap Banding") - opaska jest owinięta wokół żołądka, dzięki czemu jest pełniejszy przy mniejszej ilości pokarmu. Ta opaska może być regulowana lub usuwana w razie potrzeby.

Część 3 z 5: Otrzymanie testów na cukrzycę

Krok 1. Codziennie sprawdzaj poziom cukru we krwi

Ponieważ potencjalnie szkodliwe skutki cukrzycy są wywoływane przez podwyższony poziom cukru we krwi, ważne jest, aby osoby z cukrzycą dość regularnie sprawdzały poziom cukru we krwi. Dzisiaj zwykle robi się to za pomocą małej, przenośnej maszyny, która mierzy poziom cukru we krwi z maleńkiej kropli krwi. Dokładne odpowiedzi na pytanie, kiedy, gdzie i jak należy sprawdzać poziom cukru we krwi, mogą zależeć od Twojego wieku, rodzaju cukrzycy i stanu zdrowia. Dlatego przed rozpoczęciem monitorowania poziomu cukru we krwi należy porozmawiać z lekarzem. Poniższe porady dotyczą ogólnych przypadków i nie mają na celu zastąpienia porady lekarza.

• Osoby z cukrzycą typu 1 są często proszone o sprawdzanie poziomu cukru we krwi trzy lub więcej razy dziennie. Odbywa się to często przed lub po niektórych posiłkach, przed lub po ćwiczeniach, przed snem, a nawet w nocy. Jeśli jesteś chory lub przyjmujesz nowy lek, być może będziesz musiał jeszcze dokładniej monitorować poziom cukru we krwi.
• Z drugiej strony osoby z cukrzycą typu 2 zwykle nie muszą tak często sprawdzać poziomu cukru we krwi – mogą zostać poinstruowani, aby sprawdzali poziom cukru raz lub więcej razy dziennie. W przypadkach, w których cukrzycę typu 2 można leczyć za pomocą leków nieinsulinowych lub samej diety i ćwiczeń, lekarz może nawet nie wymagać codziennego sprawdzania poziomu cukru we krwi.

Krok 2. Zrób test HbA1C kilka razy w roku

Tak jak ważne jest, aby osoby chore na cukrzycę codziennie monitorowały poziom cukru we krwi, ważne jest również, aby mieć perspektywę „z lotu ptaka” na długoterminowe trendy poziomu cukru we krwi. Osoby chore na cukrzycę powinny na ogół mieć specjalne badanie zwane A1C (znane również jako hemoglobina A1C lub HbA1C) w regularnych odstępach czasu – lekarz może zalecić wykonanie takich badań co miesiąc lub co dwa do trzech miesięcy. Testy te monitorują średni poziom cukru we krwi w ciągu ostatnich kilku miesięcy, zamiast dawać natychmiastową „migawkę”, dzięki czemu mogą dostarczyć cennych informacji o tym, czy plan leczenia działa dobrze.

Testy HbA1C działają poprzez analizę cząsteczki we krwi zwanej hemoglobiną. Kiedy glukoza dostaje się do krwi, część z niej wiąże się z cząsteczkami hemoglobiny. Ponieważ cząsteczki hemoglobiny zwykle żyją przez około 3 miesiące, analiza odsetka cząsteczek hemoglobiny związanych z glukozą może nakreślić obraz tego, jak wysoki był poziom cukru we krwi w ciągu ostatnich kilku miesięcy

Krok 3. Sprawdź obecność ciał ketonowych w moczu, jeśli masz objawy kwasicy ketonowej

Jeśli twojemu ciału brakuje insuliny i nie jest w stanie rozłożyć glukozy we krwi, jego narządy i tkanki szybko staną się głodne energii. Może to prowadzić do niebezpiecznego stanu zwanego kwasicą ketonową, w której organizm zaczyna rozkładać zapasy tłuszczu, aby napędzać ważne procesy. Chociaż pozwoli to na utrzymanie prawidłowego funkcjonowania organizmu, proces ten wytwarza toksyczne związki zwane ketonami, które, jeśli pozwolą na gromadzenie się, mogą potencjalnie zagrażać życiu. Jeśli masz odczyt cukru we krwi powyżej 240 mg/dl lub masz objawy wymienione poniżej, testuj kwasicę ketonową co 4-6 godzin (można to zrobić za pomocą prostego testu paskowego dostępnego bez recepty). masz dużą ilość ciał ketonowych w moczu, natychmiast skontaktuj się z lekarzem i poszukaj pomocy w nagłych wypadkach. Objawy kwasicy ketonowej to:

• Mdłości
• Wymioty
• Słodko pachnący, „owocowy” zapach oddechu
• Niewyjaśniona utrata wagi.

Krok 4. Regularnie otrzymuj badania stóp i oczu

Ponieważ cukrzyca typu 2 może postępować tak stopniowo, że jest trudna do wykrycia, ważne jest, aby zwracać uwagę na możliwe powikłania choroby, aby można je było rozwiązać, zanim staną się poważne. Cukrzyca może powodować uszkodzenie nerwów i zmiany krążenia w niektórych częściach ciała, zwłaszcza w stopach i oczach. Z czasem może to spowodować utratę stóp lub ślepotę. Osoby z cukrzycą typu 1 i cukrzycą typu 2 są zagrożone tymi powikłaniami. Ponieważ jednak cukrzyca typu 2 może rozwijać się stopniowo, nie będąc zauważoną, bardzo ważne jest zaplanowanie regularnych badań stóp i oczu, aby zapobiec rozwojowi którejkolwiek z tych chorób.

• Kompleksowe badania rozszerzonego oka sprawdzają, czy nie występują retinopatia cukrzycowa (utrata wzroku spowodowana cukrzycą) i zwykle powinny być zaplanowane mniej więcej raz w roku. W czasie ciąży lub choroby, częstsze może być konieczne.
• Testy stóp sprawdzają puls, czucie i obecność jakichkolwiek ran lub owrzodzeń na stopach i powinny być przeprowadzane mniej więcej raz w roku. Jeśli jednak miałeś wcześniej owrzodzenie stopy, konieczne może być wykonywanie badań nawet raz na 3 miesiące.

Część 4 z 5: Zarządzanie dietą

Krok 1. Zawsze korzystaj z porad dietetyka

Jeśli chodzi o kontrolowanie cukrzycy, dieta ma kluczowe znaczenie. Uważne zarządzanie rodzajem i ilością spożywanych pokarmów pozwala kontrolować poziom cukru we krwi, co ma bezpośredni wpływ na ciężkość cukrzycy. Porady w tej sekcji pochodzą z renomowanych źródeł diabetologicznych, ale każdy plan leczenia cukrzycy powinien być indywidualnie dostosowany do Twojego wieku, wzrostu, poziomu aktywności, stanu i genetyki. W związku z tym porady w tej sekcji są przeznaczone wyłącznie jako porady ogólne i powinny: nigdy zastąpić poradę wykwalifikowanego lekarza lub dietetyka.

Jeśli nie masz pewności, jak uzyskać spersonalizowane informacje o diecie, porozmawiaj ze swoim lekarzem lub lekarzem rodzinnym. Będzie on mógł pokierować Twoim planem żywieniowym lub skierować Cię do wykwalifikowanego specjalisty

Krok 2. Celuj w niskokaloryczną dietę o wysokiej zawartości składników odżywczych

Kiedy ktoś spożywa więcej kalorii niż spala, organizm reaguje wzrostem poziomu cukru we krwi. Ponieważ objawy cukrzycy są spowodowane podwyższonym poziomem cukru we krwi, jest to niepożądane u osób cierpiących na cukrzycę. Tak więc osoby z cukrzycą są ogólnie zachęcane do stosowania diet, które dostarczają jak najwięcej niezbędnych składników odżywczych, jednocześnie utrzymując całkowitą ilość spożywanych dziennie kalorii na wystarczająco niskim poziomie. Tak więc produkty spożywcze (takie jak wiele rodzajów warzyw), które są bogate w składniki odżywcze i niskokaloryczne, mogą stanowić dobrą część zdrowej diety dla diabetyków.

• Niskokaloryczne, bogate w składniki odżywcze diety są również pomocne w leczeniu cukrzycy, ponieważ zapewniają utrzymanie prawidłowej wagi. Wiadomo, że otyłość silnie przyczynia się do rozwoju cukrzycy typu 2.

  

Krok 3. Nadaj priorytet zdrowym węglowodanom, takim jak produkty pełnoziarniste

W ostatnich latach ujawniono wiele zagrożeń zdrowotnych związanych z węglowodanami. Większość zasobów dotyczących cukrzycy zaleca spożywanie kontrolowanych ilości węglowodanów – w szczególności zdrowych i pożywnych odmian węglowodanów. Ogólnie rzecz biorąc, osoby chore na cukrzycę będą chciały ograniczyć spożycie węglowodanów do umiarkowanie niskiego poziomu i upewnić się, że spożywane węglowodany to pełnoziarniste węglowodany o wysokiej zawartości błonnika. Zobacz poniżej, aby uzyskać więcej informacji:

• Wiele węglowodanów to produkty zbożowe, które pochodzą z pszenicy, owsa, ryżu, jęczmienia i podobnych zbóż. Produkty zbożowe można podzielić na dwie kategorie – produkty pełnoziarniste i zboża rafinowane. Całe ziarna zawierają całe ziarno, w tym zewnętrzne części bogate w składniki odżywcze (tzw. otręby i zarodki), podczas gdy ziarna rafinowane zawierają tylko najbardziej wewnętrzną część skrobi (zwaną bielmem), która jest mniej bogata w składniki odżywcze. Dla danej ilości kalorii, pełne ziarna są znacznie bogatsze w składniki odżywcze niż rafinowane ziarna, więc staraj się nadać priorytet produktom pełnoziarnistym nad „białym” chlebem, makaronami, ryżem i tak dalej.
• Wykazano, że chleb podnosi poziom cukru we krwi o więcej niż dwie łyżki cukru stołowego.

Krok 4. Jedz pokarmy bogate w błonnik

Błonnik to składnik odżywczy zawarty w warzywach, owocach i innych produktach pochodzenia roślinnego. Błonnik jest w dużej mierze niestrawny – po zjedzeniu większość błonnika przechodzi przez jelita bez trawienia. Chociaż błonnik nie zapewnia dużej ilości składników odżywczych, zapewnia szereg korzyści zdrowotnych. Na przykład pomaga kontrolować uczucie głodu, ułatwiając spożywanie zdrowych ilości jedzenia. Przyczynia się również do zdrowia układu pokarmowego i jest znany z tego, że pomaga „utrzymać regularność”. Pokarmy bogate w błonnik są doskonałym wyborem dla osób z cukrzycą, ponieważ ułatwiają codzienne spożywanie zdrowej ilości pożywienia.

Pokarmy bogate w błonnik obejmują większość owoców (zwłaszcza malin, gruszek i jabłek), produkty pełnoziarniste, otręby, rośliny strączkowe (zwłaszcza fasolę i soczewicę), warzywa (zwłaszcza karczochy, brokuły i fasolkę szparagową)

Krok 5. Jedz chude źródła białka

Białko jest często (słusznie) chwalone jako zdrowe źródło energii i odżywianie budujące mięśnie, ale niektóre źródła białka mogą być obciążone tłuszczem. Aby uzyskać mądrzejszą opcję, wybierz niskotłuszczowe, bogate w składniki odżywcze źródła chudego białka. Oprócz dostarczania składników odżywczych potrzebnych silnemu, zdrowemu ciału, białko jest również znane z tego, że zapewnia większe, trwalsze uczucie sytości niż inne źródła kalorii.

Chude białka obejmują kurczaka z białego mięsa bez skóry (ciemne mięso ma nieco więcej tłuszczu, podczas gdy skóra jest tłusta), większość ryb, produkty mleczne (pełnotłuszczowe jest lepsze niż niskotłuszczowe lub beztłuszczowe), fasola, jajka, wieprzowina polędwiczki i chude odmiany czerwonego mięsa

Krok 6. Jedz trochę „dobrych” tłuszczów, ale ciesz się nimi oszczędnie

Wbrew powszechnemu przekonaniu tłuszcz w diecie nie zawsze jest czymś złym. W rzeczywistości wiadomo, że niektóre rodzaje tłuszczów, a mianowicie tłuszcze jedno- i wielonienasycone (w tym Omega 3), zapewniają korzyści zdrowotne, w tym obniżają poziom LDL, czyli „złego” cholesterolu. Jednak wszystkie tłuszcze są gęste kaloryczne, więc będziesz chciał oszczędnie spożywać tłuszcze, aby utrzymać zdrową wagę. Staraj się dodawać do swojej diety małe porcje „dobrych” tłuszczów bez zwiększania dziennego obciążenia kalorycznego – Twój lekarz lub dietetyk będzie w stanie Ci w tym pomóc.

• Pokarmy bogate w „dobre” tłuszcze (jedno- i wielonienasycone) obejmują awokado, większość orzechów (w tym migdały, orzechy pekan, orzechy nerkowca i orzeszki ziemne), ryby, tofu, siemię lniane i inne.
• Z drugiej strony żywność bogata w „złe” tłuszcze (tłuszcze nasycone i trans) to tłuste mięsa (w tym wołowina zwykła lub mielona, bekon, kiełbasa itp.), tłuste produkty mleczne (w tym śmietana, lody, pełne tłuste mleko, ser, masło itp.), czekolada, smalec, olej kokosowy, skóry drobiowe, przetworzone przekąski i potrawy smażone.

Krok 7. Unikaj pokarmów bogatych w cholesterol

Cholesterol jest lipidem – rodzajem cząsteczki tłuszczu – który jest naturalnie wytwarzany przez organizm w celu pełnienia funkcji ważnej części błon komórkowych. Chociaż organizm naturalnie wymaga pewnej ilości cholesterolu, podwyższony poziom cholesterolu we krwi może prowadzić do problemów zdrowotnych – zwłaszcza u osób z cukrzycą. Wysoki poziom cholesterolu może prowadzić do wielu poważnych problemów sercowo-naczyniowych, w tym chorób serca i udaru mózgu. Osoby z cukrzycą są naturalnie predysponowane do posiadania niezdrowego poziomu cholesterolu, dlatego monitorowanie spożycia cholesterolu jest szczególnie ważne dla osób cierpiących na cukrzycę niż dla osób zdrowych. Oznacza to ostrożny wybór żywności, aby ograniczyć spożycie cholesterolu.

• Cholesterol występuje w dwóch formach – LDL (tzw. „zły”) cholesterol i HDL (lub „dobry”) cholesterol. Zły cholesterol może gromadzić się na wewnętrznych ściankach tętnic, powodując ewentualne problemy z zawałem serca i udarem, podczas gdy dobry cholesterol pomaga usuwać szkodliwy cholesterol z krwi. Tak więc osoby z cukrzycą będą chciały utrzymać poziom spożycia „złego” cholesterolu na jak najniższym poziomie, jedząc zdrowe ilości „dobrego” cholesterolu.
• Źródła „złego” cholesterolu obejmują: tłuste produkty mleczne, żółtka jaj, wątrobę i inne rodzaje podrobów, tłuste mięso i skórę drobiową.
• Źródła „dobrego” cholesterolu obejmują: płatki owsiane, orzechy, większość ryb, oliwę z oliwek i pokarmy zawierające sterole roślinne

Krok 8. Ostrożnie spożywaj alkohol

Alkohol jest często nazywany źródłem „pustych kalorii” i nie bez powodu - napoje alkoholowe, takie jak piwo, wino i alkohol, zawierają kalorie, ale niewiele w sensie rzeczywistego odżywiania. Na szczęście większość osób z cukrzycą nadal może cieszyć się tymi rozrywkowymi (jeśli nie pożywnymi) napojami z umiarem. Według American Diabetes Association umiarkowane spożywanie alkoholu w rzeczywistości ma niewielki wpływ na kontrolę poziomu glukozy we krwi i nie przyczynia się do chorób serca. W związku z tym osoby chore na cukrzycę są generalnie zachęcane do przestrzegania tych samych wytycznych, co osoby bez cukrzycy, jeśli chodzi o alkohol: mężczyźni mogą wypić do 2 drinków dziennie, podczas gdy kobiety mogą wypić 1 drinka.

• Należy pamiętać, że do celów medycznych „napoje” są definiowane jako porcje o standardowej wielkości – około 12 uncji piwa, 5 uncji wina lub 1 i 1/2 uncji alkoholu.
• Należy również pamiętać, że wytyczne te nie uwzględniają mikserów cukru i dodatków, które mogą być dodawane do koktajli i mogą mieć negatywny wpływ na poziom glukozy we krwi osoby z cukrzycą.

Krok 9. Użyj inteligentnej kontroli porcji

Jedną z najbardziej frustrujących rzeczy w każdej diecie, w tym diecie cukrzycowej, jest to, że spożywanie zbyt dużej ilości jakiejkolwiek żywności – nawet zdrowej, pożywnej żywności – może powodować przyrost masy ciała, co prowadzi do problemów zdrowotnych. Ponieważ dla osób chorych na cukrzycę ważne jest, aby utrzymać wagę na zdrowym poziomie, kontrola porcji jest poważnym problemem. Ogólnie rzecz biorąc, w przypadku dużego posiłku, takiego jak obiad, osoby z cukrzycą będą chciały jeść dużo pożywnych, bogatych w błonnik warzyw wraz z kontrolowaną ilością chudego białka i skrobi lub węglowodanów.

• Wiele źródeł informacji na temat cukrzycy oferuje przykładowe przewodniki po posiłkach, które pomagają nauczyć się, jak ważna jest kontrola porcji. Większość takich przewodników zawiera porady, które bardzo przypominają następujące:
• Poświęcać 1/2 Twojego talerza do nieskrobiowych, bogatych w błonnik warzyw, takich jak jarmuż, szpinak, brokuły, fasolka szparagowa, kapusta bok choy, cebula, papryka, rzepa, pomidory, kalafior i wiele innych.
• Poświęcać 1/4 Twojego talerza do zdrowych skrobi i zbóż, takich jak pieczywo pełnoziarniste, płatki owsiane, ryż, makaron, ziemniaki, fasola, groszek, kasza, dynia i popcorn.
• Poświęcać 1/4 Twojego talerza na chude białko, takie jak kurczak lub indyk bez skóry, ryby, owoce morza, chuda wołowina lub wieprzowina, tofu i jajka.

Część 5 z 5: Używanie leków

Krok 1. Porozmawiaj z lekarzem przed przyjęciem jakichkolwiek leków na cukrzycę

Cukrzyca to poważna choroba, która może wymagać specjalnych leków. Jednak w przypadku niewłaściwego użycia leki te mogą prowadzić do problemów, które same w sobie mogą być poważne. Przed przyjęciem jakichkolwiek leków na cukrzycę porozmawiaj ze swoim lekarzem, aby opracować plan uwzględniający wszystkie opcje leczenia (w tym dietę i ćwiczenia). Jak wszystkie poważne schorzenia, cukrzyca wymaga porady wykwalifikowanego specjalisty. Informacje zawarte w tej sekcji mają charakter wyłącznie informacyjny i nie powinny być wykorzystywane do wybierania leków lub formułowania dawek.

• Dodatkowo, niekoniecznie będziesz chciał przestać brać leki, które obecnie przyjmujesz, jeśli odkryjesz, że masz cukrzycę. Aby opracować plan leczenia cukrzycy, lekarz musi ocenić wszystkie zmienne – w tym aktualne stosowanie leków.
• Skutki stosowania zbyt dużej lub zbyt małej ilości leków na cukrzycę mogą być poważne. Na przykład przedawkowanie insuliny może spowodować hipoglikemię, prowadzącą do zawrotów głowy, zmęczenia, splątania, a nawet śpiączki w ciężkich przypadkach.

Krok 2. Użyj insuliny, aby kontrolować poziom cukru we krwi

Insulina jest prawdopodobnie najbardziej znanym lekiem na cukrzycę. Insulina, którą lekarze przepisują osobom chorym na cukrzycę, jest syntetyczną formą substancji chemicznej naturalnie wytwarzanej przez trzustkę w celu przetwarzania cukru we krwi. U zdrowych osób, po posiłku, gdy poziom cukru we krwi jest wysoki, organizm uwalnia insulinę, aby rozłożyć cukier, usuwając go z krwiobiegu i przekształcając go w użyteczną formę energii. Podawanie insuliny (poprzez wstrzyknięcie) pozwala organizmowi na prawidłowe przetwarzanie cukru we krwi. Ponieważ insulina lecznicza ma kilka mocy i odmian, ważne jest, aby przed rozpoczęciem stosowania insuliny zasięgnąć porady lekarza.

Należy pamiętać, że osoby z cukrzycą typu 1 musi brać insulinę. Cukrzyca typu 1 charakteryzuje się tym, że organizm nie jest w stanie wytworzyć insuliny, dlatego musi ona być dodawana przez pacjenta. Osoby z cukrzycą typu 2 mogą przyjmować insulinę lub nie, w zależności od ciężkości choroby.

Krok 3. Stosuj doustne leki przeciwcukrzycowe, aby kontrolować poziom cukru we krwi

Istnieje wiele opcji, jeśli chodzi o doustne leki przeciwcukrzycowe (tabletki). Często osobom z umiarkowanymi przypadkami cukrzycy typu 2 lekarze zalecają wypróbowanie tego rodzaju leków przed użyciem insuliny, ponieważ ta ostatnia stanowi bardziej drastyczną, wpływającą na życie opcję leczenia. Ponieważ istnieje tak szeroka gama doustnych leków przeciwcukrzycowych o różnych mechanizmach działania, ważne jest, aby porozmawiać z lekarzem przed rozpoczęciem przyjmowania jakichkolwiek tabletek na cukrzycę, aby upewnić się, że lek jest bezpieczny do osobistego użytku. Poniżej przedstawiono różne rodzaje doustnych leków przeciwcukrzycowych oraz krótki opis mechanizmu działania każdego z nich:

• Sulfonylomoczniki - stymulują trzustkę do uwalniania większej ilości insuliny.
• Biguanidy - obniżają ilość glukozy wytwarzanej w wątrobie i uwrażliwiają tkankę mięśniową na insulinę.
• Meglitynidy – stymulują trzustkę do uwalniania większej ilości insuliny.
• Tiazolidynodiony - zmniejszają produkcję glukozy w wątrobie oraz zwiększają wrażliwość na insulinę w mięśniach i tkance tłuszczowej.
• Inhibitory DPP-4 - zapobiegają rozpadowi normalnie krótkotrwałych mechanizmów chemicznych regulujących poziom glukozy we krwi.
• Inhibitory SGLT2 – absorbują glukozę we krwi w nerkach.
• Inhibitory alfa-glukozydazy – obniżają poziom glukozy zapobiegając rozpadowi skrobi w jelicie. Spowalnia również rozkład niektórych cukrów.
• Sekwestranty kwasów żółciowych - obniżają poziom cholesterolu i jednocześnie obniżają poziom glukozy. Metoda tego ostatniego wciąż nie jest dobrze poznana.

Krok 4. Rozważ uzupełnienie swojego planu leczenia innymi lekami

Leki zaprojektowane specjalnie do walki z cukrzycą nie są jedynymi lekami przepisywanymi na cukrzycę. Lekarze przepisują różne leki, od aspiryny po zastrzyki przeciw grypie, aby pomóc w opanowaniu cukrzycy. Jednak, mimo że te leki zwykle nie są tak „poważne” ani drastyczne jak leki przeciwcukrzycowe opisane powyżej, zwykle dobrym pomysłem jest skonsultowanie się z lekarzem przed uzupełnieniem planu leczenia jednym z tych leków na wszelki wypadek. Poniżej wymieniono tylko kilka leków uzupełniających:

• Aspiryna – czasami przepisywana w celu zmniejszenia ryzyka zawału serca u osób z cukrzycą. Mechanizm działania nie jest dobrze poznany, ale uważa się, że wiąże się ze zdolnością aspiryny do zapobiegania sklejaniu się czerwonych krwinek.
• Szczepienia przeciw grypie – ponieważ grypa, podobnie jak wiele innych chorób, może powodować wahania poziomu glukozy we krwi i utrudniać leczenie cukrzycy, lekarze często zalecają pacjentom coroczne podawanie szczepionek przeciw grypie, aby zmniejszyć ryzyko zachorowania na tę chorobę.
• Suplementy ziołowe – chociaż większość „homeopatycznych” suplementów nie została ostatecznie udowodniona w warunkach naukowych, niektórzy pacjenci z cukrzycą oferują anegdotyczne świadectwa ich skuteczności.

Porady

Konsekwencja jest ważna w leczeniu cukrzycy, zwłaszcza typu 1. Na przykład, powinieneś jeść o stałych porach, spożywać stałą ilość węglowodanów netto (całkowita ilość węglowodanów – błonnik i cukrowe alkohole/poliole) i przyjmować stałą ilość leków (np. insuliny, pigułki) o stałych porach. W ten sposób możesz dostosować leki i wzorce plamek na podstawie poziomu glukozy we krwi

Ostrzeżenia

• Nie próbuj samodzielnie kontrolować swojej cukrzycy, ponieważ może to spowodować złość i zmęczenie, co doprowadzi do rezygnacji. Kiedy przyzwyczaisz się do swojej rutyny, z pomocą swojego medycznego „zespołu diabetologicznego”, poczujesz się lepiej – a kontrolowanie cukrzycy będzie łatwiejsze.
• Niekontrolowana cukrzyca powoduje problemy z sercem, niewydolność nerek, suchość skóry, uszkodzenie nerwów, utratę wzroku, infekcje kończyn dolnych i amputacje i może prowadzić do śmierci.
• Jeśli rozwiniesz przewlekłą chorobę nerek, możesz rozważyć opcje jej leczenia.