Migotanie przedsionków (AF) jest najczęściej utrwaloną arytmią. Charakteryzuje się nieregularnym i szybkim biciem serca. Dzieje się tak, gdy górne komory serca biją zbyt szybko i powodują nieprawidłowe i mniej skuteczne pompowanie krwi przez dolne komory w całym ciele. Migotanie przedsionków zwykle narasta wraz z wiekiem, a ryzyko wystąpienia tego schorzenia wynosi 25% w ciągu całego życia w przypadku osób powyżej 40 i 2,2 miliona przypadków w samej Ameryce. Migotanie przedsionków ma silny związek z innymi postaciami chorób serca, w tym zablokowaniem tętnic wieńcowych, cukrzycą, niewydolnością serca i wysokim ciśnieniem krwi. Jeśli zdiagnozowano u Ciebie migotanie przedsionków, istnieją sposoby na kontynuowanie normalnego życia.
Kroki
Metoda 1 z 5: Korzystanie ze zmian stylu życia
Krok 1. Ułatw sobie życie
Chociaż życie z AF może być trudne, istnieją sposoby na ułatwienie sobie radzenia sobie z AF. Są to nawyki, których należy przestrzegać każdego dnia, aby ułatwić sobie życie. Obejmują one:
- Przyjmowanie wszystkich leków dokładnie zgodnie z zaleceniami.
- Kontynuowanie przyjmowania jakichkolwiek leków na receptę, chyba że Twój lekarz zaleci inaczej.
- Omówienie wszelkich skutków ubocznych spowodowanych przez leki z lekarzem.
- Codziennie monitoruj swój puls, zwłaszcza jeśli masz sztuczny rozrusznik serca.
- Prowadzenie rejestru pulsu wraz z dniem i godziną pomiaru pulsu oraz notatek o tym, jak się wtedy czułeś.
Krok 2. Unikaj szkodliwych substancji
Istnieją substancje, które mogą nasilać migotanie przedsionków i przyczyniają się do nieregularnego bicia serca. Z tego powodu należy unikać substancji takich jak:
- Sód, który może podnosić ciśnienie krwi, wywołując migotanie przedsionków
- Kofeina
- Tytoń
- Alkohol, który wywołuje AF u niektórych osób
- Leki na przeziębienie i kaszel
- Środki tłumiące apetyt
- Leki psychotropowe stosowane w leczeniu niektórych chorób psychicznych
- Antyarytmiczne u niektórych osób, chociaż są również stosowane w leczeniu arytmii
- Leki przeciwmigrenowe
- Leki na zaburzenia erekcji
- Narkotyki uliczne, takie jak kokaina, marihuana, „speed” czy metamfetamina
Krok 3. Zarządzaj poziomem stresu
Wysoki poziom stresu może zwiększyć ciśnienie krwi, co może pogorszyć AF. Wysoki poziom stresu może również powodować inne choroby serca, ponieważ powoduje zwężenie naczyń krwionośnych. Aby zmniejszyć poziom stresu:
- Zmniejsz swoją ekspozycję na stresory
- Stwórz harmonogram dla siebie
- Rób sobie przerwy w ciągu dnia
- Ćwicz jogę
- Zarezerwuj trochę czasu każdego dnia na medytację
Krok 4. Jedz dietę zdrową dla serca
Nie ma specjalnej diety przeznaczonej dla pacjentów z migotaniem przedsionków; jednak Twoja dieta może być dostosowana do podstawowej przyczyny i zapobiegania migotaniu przedsionków, a także w celu zmniejszenia ryzyka udaru mózgu i zawału serca. Możesz również stworzyć dietę, która zmniejszy warunki, które mogą pogorszyć Twój AF. Jedz więcej warzyw i owoców, unikaj dużych porcji i jedz produkty pełnoziarniste zamiast rafinowanych węglowodanów, które obejmują białe pieczywo, biały ryż, ciastka i ciasta deserowe.
- Dieta o niskiej zawartości cukrów rafinowanych może pomóc w obniżeniu poziomu cukru we krwi i zmniejszeniu ryzyka AF.
- Dieta o niskiej zawartości tłuszczu, zwłaszcza tłuszczów nasyconych, może pomóc w obniżeniu poziomu cholesterolu, który przyczynia się do problemów z sercem.
- Dieta o niskiej zawartości sodu może pomóc w obniżeniu ciśnienia krwi, co zmniejsza ryzyko wystąpienia migotania przedsionków i innych problemów z sercem.
Krok 5. Rzuć palenie
Nikotyna może powodować migotanie przedsionków. Ponadto dym tytoniowy powoduje zwężenie naczyń krwionośnych, co może prowadzić do wysokiego ciśnienia krwi i pogorszenia AF. Zmniejsza również ilość tlenu we krwi, podczas gdy nikotyna może uszkodzić serce. Może również prowadzić do wielu innych problemów z sercem, w tym choroby wieńcowej i udaru mózgu. Jeśli masz trudności z rzuceniem palenia:
- Porozmawiaj z lekarzem o metodach i lekach, których możesz użyć, aby rzucić palenie.
- Dołącz do grupy wsparcia dla osób, które próbują rzucić palenie.
Krok 6. Ćwicz regularnie
Twoje serce to mięsień i jak każdy inny mięsień, musi być ćwiczone. Wykonywanie ćwiczeń sercowo-naczyniowych pomoże ćwiczyć serce i zmniejszyć ryzyko AF i innych chorób serca. Staraj się wykonywać co najmniej 30 minut ćwiczeń przez pięć dni w tygodniu, co daje łącznie 150 minut lub 75 minut intensywnych ćwiczeń. Upewnij się również, że uwzględniłeś dwa do trzech dni treningu siłowego.
- Skoncentruj się na lekkich ćwiczeniach cardio, które mogą pomóc w pompowaniu krwi. Niektóre lekkie ćwiczenia cardio, które działają dobrze, obejmują szybkie chodzenie, lekki jogging, swobodną jazdę na rowerze i lekkie pływanie.
- Zwiększaj, jak długo lub intensywnie utrzymujesz swoją kondycję, gdy stajesz się silniejszy. Rozpocznij umiarkowane lub intensywne cardio lub lekkie cardio przez dłuższy czas, gdy przyzwyczaisz się do lekkiego cardio.
- Zapytaj swojego lekarza, jakie ćwiczenia możesz bezpiecznie wykonywać z problemami z sercem.
Krok 7. Weź leki
Istnieją ustalone wytyczne i sposoby leczenia migotania przedsionków przy użyciu niektórych leków. Trzy główne czynniki, które należy wziąć pod uwagę, to kontrola częstości akcji serca, konwersja migotania przedsionków do normalnego i leczenie przeciwzakrzepowe. Lekarz zadecyduje o klasie leku i indywidualnej dawce, którą należy podać, na podstawie pełnego badania fizycznego. Cztery klasy leków na migotanie przedsionków to:
- Beta-blokery, takie jak metoprolol, atenolol, karwedilol i propranolol, które spowalniają akcję serca.
- Niedihydropirydynowe blokery kanału wapniowego, takie jak werapamil i diltiazem, które również spowalniają częstość akcji serca.
- Digoksyna, która zwiększa intensywność skurczu mięśnia sercowego bez zwiększania długości skurczu.
- Amiodaron, który powoduje przedłużoną fazę skurczu serca.
Metoda 2 z 5: Zarządzanie podstawowymi przyczynami migotania przedsionków
Krok 1. Zmniejsz wysokie ciśnienie krwi
Istnieją inne schorzenia, które mogą sprawić, że AF będzie trudniejsze do opanowania. Sam AF nie stanowi poważnego problemu, jeśli jest właściwie zarządzany. Problemem jest związane z tym zwiększone ryzyko udaru, zawału serca i zatrzymania akcji serca. Wysokie ciśnienie krwi jest jednym z najczęstszych czynników ryzyka, które prowadzą do udaru mózgu, szczególnie jeśli cierpisz na migotanie przedsionków. Oprócz zmian w stylu życia, porozmawiaj z lekarzem o lekach, które możesz zażywać w celu obniżenia ciśnienia krwi, które mogą obejmować:
- Beta-blokery
- Inhibitory ACE
- Blokery kanału wapniowego
Krok 2. Kontroluj poziom cholesterolu
Wysoki poziom cholesterolu może powodować migotanie przedsionków i predysponować do odkładania się złogów miażdżycowych, które powodują blokady i mogą prowadzić do zawału serca. Możesz kontrolować swój cholesterol poprzez dietę i leki. Powinieneś dążyć do uzyskania całkowitego poziomu cholesterolu poniżej 200 mg/dL, HDL (dobrego cholesterolu) powyżej 40 mg/dL i LDL (złego cholesterolu) poniżej 100 mg/dL. Tworzenie stylu życia świadomego cholesterolu obejmuje:
- Spożywanie pokarmów o niskiej zawartości tłuszczu i unikanie pokarmów bogatych w tłuszcze nasycone
- Jedzenie większej ilości owoców i warzyw
- Przyjmowanie leków na cholesterol, takich jak środki obniżające poziom cholesterolu
Krok 3. Zwalcz otyłość
Otyłość i zwiększona masa ciała mogą obciążać serce i są czynnikiem ryzyka migotania przedsionków. Dzieje się tak, ponieważ nadwaga powoduje, że serce pracuje ciężej, aby pompować krew w całym ciele. Możesz schudnąć poprzez:
- Stworzenie dla siebie zdrowej diety, pełnej chudego białka, owoców, warzyw, produktów pełnoziarnistych i ograniczonej ilości węglowodanów.
- Ćwiczenia, które pomogą Ci schudnąć wraz ze zdrową dietą. Jeśli jesteś otyły, musisz stracić 7 do 10% masy ciała, co może pomóc w zapobieganiu dalszym komplikacjom związanym z AF.
- Zdrowa waga do zrzucenia będzie zależeć od typu Twojego ciała, zdolności fizycznych i oceny przeprowadzonej przez Twojego lekarza.
Metoda 3 z 5: Medyczne leczenie migotania przedsionków
Krok 1. Weź leki
W leczeniu AF powszechnie stosuje się leki przeciwarytmiczne i przeciwzakrzepowe. Środki antyarytmiczne służą do normalizacji rytmu serca poprzez zmianę ilości elektrolitów w sercu. Antykoagulanty rozrzedzają krew, aby zmniejszyć prawdopodobieństwo tworzenia się skrzepu. Porozmawiaj z lekarzem o tych lekach i ich potencjalnych skutkach ubocznych.
- Przykłady leków przeciwarytmicznych obejmują beta-blokery (metoprolol, atenolol, karwedilol i propranolol); i blokery kanału wapniowego (Diltiazem i werapamil).
- Przykłady antykoagulantów obejmują aspirynę i warfarynę.
Krok 2. Odbierz kardiowersję elektryczną
Twoje bicie serca jest kontrolowane przez prądy elektryczne, które przepływają przez twoje serce. Kardiowersja elektryczna wykorzystuje porażenie prądem, dostarczane za pomocą łyżek lub elektrod na klatce piersiowej, aby zresetować rytm serca. Odbywa się to, gdy jesteś pod wpływem sedacji, aby nie odczuwać szoku. Przywrócenie prawidłowego bicia serca może wymagać więcej niż jednego wstrząsu.
- Twój kardiolog prawdopodobnie zażyje antykoagulant na dwa do trzech tygodni przed zabiegiem, ponieważ wstrząs może spowodować rozluźnienie zakrzepu krwi w lewym przedsionku. Jeśli skrzep dotrze do mózgu, może spowodować udar. Zażycie rozcieńczalnika krwi przed zabiegiem zmniejszy ryzyko takiego zdarzenia.
- Zabieg trwa zwykle około 30 minut.
Krok 3. Porozmawiaj ze swoim kardiologiem o ablacji cewnika
Jest to zabieg, w którym energia o częstotliwości radiowej jest wykorzystywana do niszczenia tkanki, która powoduje nieregularne bicie serca. Zwykle robi się to dopiero wtedy, gdy leki okażą się nieskuteczne. Lekarz (wyspecjalizowany kardiolog zwany elektrofizjologiem) wprowadzi rurkę przez małe nacięcie w pobliżu pachwiny i użyje cewników, aby zobaczyć serce, a także bezboleśnie wysłać energię o częstotliwości radiowej do tkanki.
- Ta procedura trwa od dwóch do czterech godzin i jest uważana za procedurę niskiego ryzyka.
- Po zabiegu nie należy prowadzić pojazdów ani pić alkoholu przez 24 godziny. Unikaj podnoszenia ciężarów i forsownej aktywności przez trzy dni i postępuj zgodnie ze wszystkimi innymi instrukcjami pooperacyjnymi od chirurga.
Krok 4. Omów inne opcje chirurgiczne ze swoim kardiologiem
W niektórych przypadkach może być konieczne wykonanie bardziej inwazyjnej operacji, takiej jak wszczepienie rozrusznika serca lub procedura labiryntu na otwartym sercu. Rozrusznik serca to urządzenie elektryczne wszczepiane w pobliżu obojczyka za pomocą przewodów łączących go z sercem. Wykorzystuje sygnał elektryczny, aby utrzymać regularne bicie serca. Procedura labiryntu na otwartym sercu polega na wykonaniu przez chirurga serii małych nacięć w górnej części serca, a następnie zszyciu ich razem. Tworzy to tkankę bliznowatą, która zakłóca impulsy elektryczne wywołujące migotanie przedsionków.
Metoda 4 z 5: Podejmowanie właściwych środków ostrożności
Krok 1. Zapoznaj się z objawami udaru
Udar jest bardzo realnym ryzykiem związanym z migotaniem przedsionków, ponieważ serce jest bardziej podatne na wysyłanie zakrzepów do mózgu. Ty i Twoja rodzina powinniście rozpoznać znaki ostrzegawcze udaru. Udar może mieć niektóre lub wszystkie z poniższych objawów. Nie ignoruj tych znaków ostrzegawczych, nawet jeśli znikną. Zasięgnij natychmiastowej pomocy medycznej. Oznaki udaru obejmują:
- Drętwienie twarzy, ręki lub nogi, szczególnie po jednej stronie ciała
- Problemy z poruszaniem ręką lub nogą, zwłaszcza po jednej stronie ciała
- Niewyraźna mowa, zamieszanie lub problemy ze zrozumieniem innych
- Problemy z widzeniem w jednym lub obu oczach
- Problemy z chodzeniem, zawroty głowy, utrata równowagi lub koordynacji
- Ciężki ból głowy bez znanej przyczyny
Krok 2. Rozpoznaj oznaki zawału serca
Ponieważ migotanie przedsionków może zwiększyć prawdopodobieństwo wystąpienia zawału serca, ważne jest również, aby wiedzieć, jakich objawów należy szukać. Jeśli wystąpią niektóre lub wszystkie z poniższych objawów, natychmiast udaj się do szpitala:
- Dyskomfort w klatce piersiowej, często w środkowej części klatki piersiowej, który trwa dłużej niż kilka minut lub ustępuje i powraca i objawia się niewygodnym uciskiem, ściskaniem, uczuciem pełności lub bólem
- Dyskomfort lub ból w innych obszarach górnej części ciała, takich jak jedno lub obie ręce, plecy, szyja, szczęka lub brzuch
- Nadmierne pocenie
- Duszność z dyskomfortem w klatce piersiowej lub bez
- Zimny pot, nudności lub zawroty głowy
Krok 3. Przygotuj się na awarię medyczną
Chociaż AF można zarządzać, zawsze ważne jest, aby być przygotowanym na najgorszy scenariusz. Jest wiele rzeczy, które możesz zrobić, które przygotują Cię na każdą zagrażającą życiu sytuację, która wymaga natychmiastowej pomocy lekarskiej. Sposoby, które możesz przygotować na wypadek nagłej sytuacji medycznej, to:
- Zawsze mieć przy sobie listę numerów alarmowych
- Noszenie bransoletki medycznej wskazującej na możliwe schorzenia, w tym wszelkie alergie i urządzenia, takie jak rozrusznik serca
- Zaplanuj z wyprzedzeniem trasę do najbliższego szpitala i upewnij się, że Twoja rodzina zna trasę
- Proszenie członków rodziny o wzięcie udziału w podstawowym kursie podtrzymywania życia
Metoda 5 z 5: Zrozumienie migotania przedsionków
Krok 1. Bądź świadomy wyzwań
Istnieją czynniki predysponujące do AF. Znajomość tych predysponujących czynników może pomóc w leczeniu AF. Chociaż niektórych z tych czynników ryzyka nie można kontrolować, wiedza o nich może pomóc w przygotowaniu się na nie i pomoże w opracowaniu planu postępowania z lekarzem. Zawierają:
- Rosnący wiek. Udar i zawał serca dotykają ludzi w każdym wieku, ale ryzyko wzrasta wraz z wiekiem.
- Płeć. Mężczyźni częściej zapadają na schorzenia spowodowane przez AF.
- Dziedziczność. Osoby, których bliscy krewni przeszli udar, są bardziej narażeni na udar, choroby serca i migotanie przedsionków.
- Historia problemów z sercem. Jeśli wcześniej miałeś udar lub zawał serca, zwiększasz swoje szanse na migotanie przedsionków lub inne problemy z sercem.
Krok 2. Zrozum skutki uboczne
Nieregularne rytmy serca spowodowane AF mogą powodować gromadzenie się krwi w sercu, co może prowadzić do tworzenia się skrzepów. Zakrzepy te są narażone na przemieszczenie i przemieszczanie się do mózgu, gdzie mogą blokować przepływ krwi i powodować udar.
Możesz również cierpieć na niewydolność serca spowodowaną migotaniem przedsionków, ponieważ powoduje ona nieregularne bicie serca. Z biegiem czasu mięsień sercowy może ulec osłabieniu, co może skutkować słabym krążeniem krwi w organizmie i ostateczną niewydolnością serca
Krok 3. Uzyskaj test diagnostyczny
Jeśli masz migotanie przedsionków, Twój lekarz może rutynowo monitorować Twój stan za pomocą różnych testów, które zapewnią wyraźniejszy obraz Twojego stanu. Testy te mogą obejmować:
- EKG, test diagnostyczny migotania przedsionków. Twój lekarz będzie w stanie zwizualizować nieprawidłowości w pracy serca i zinterpretować nowe i bieżące problemy z sercem.
- Test laboratoryjny na hormon stymulujący tarczycę (TSH), ponieważ podwyższony poziom może powodować wzrost tętna.
- Testy laboratoryjne na elektrolity, takie jak potas, sód, magnez i wapń, które działają na prawidłowe funkcjonowanie i synchronizację mięśnia sercowego. Brak równowagi może negatywnie wpłynąć na twoje serce.
- CBC lub PT/INR, które sprawdzają jakość składu krwi, która wpływa na zdolność serca do pompowania krwi.
- Obrazowanie, takie jak prześwietlenie klatki piersiowej, jeśli podejrzewa się chorobę sercowo-płucną. Dzięki temu lekarz może zobaczyć, co jest fizycznie nie tak lub uszkodzone w twoim sercu.
Porady
- Dołącz do grupy wsparcia dla osób z AF. Jest to świetny sposób na omówienie aktualnych metod leczenia i zarządzania, a nawet sposobów, w jakie inne osoby cierpiące na tę samą chorobę radzą sobie z problemami i zmianami, przed którymi stoisz.
- W nagłych przypadkach należy natychmiast uciskać klatkę piersiową, stosując wyłącznie resuscytację ręczną, w której mocno i szybko naciskasz na klatkę piersiową osoby.
