Jeśli masz ból w dolnej części pleców, lekarz może zlecić rezonans magnetyczny (obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego). Podczas rezonansu magnetycznego leżysz na płaskim łóżku, które wsuwa się do dużej rurki. Następnie potężny magnes i fale radiowe tworzą szczegółowe obrazy kręgosłupa. Twój lekarz używa tych obrazów, aby dowiedzieć się, co może powodować ból pleców, aby mógł zalecić leczenie. Chociaż nie możesz zdiagnozować własnego stanu po prostu patrząc na swój MRI, jeśli wiesz, jak go odczytać, możesz wyjaśnić problemy innym.
Kroki
Metoda 1 z 3: Zrozumienie obrazów lędźwiowych
Krok 1. Poproś o kopię raportu i obrazów MRI
Po wykonaniu MRI radiolog może po prostu wysłać raport i obrazy do lekarza w celu sprawdzenia. Masz jednak prawo do kopii, jeśli o nią poprosisz.
- Zazwyczaj radiolog daje obrazy na płycie CD-ROM, które można przeglądać na komputerze. Jeśli nie masz komputera z napędem CD, zapytaj radiologa, czy może wysłać Ci pliki cyfrowe w wiadomości e-mail, abyś mógł je przeglądać.
- Raport identyfikuje wszystkie nieprawidłowości wykryte przez radiologa na twoich obrazach. Radiolog mógł również umieścić markery (zwykle kolorowe strzałki) na obrazach, aby wskazać każdą z tych nieprawidłowości.
Krok 2. Zidentyfikuj rodzaj MRI użyty w każdym obrazie
Co najmniej będziesz mieć strzałkowy rezonans magnetyczny lędźwiowy, który jest pionowym obrazem, który patrzy na twój kręgosłup z boku. Możesz również mieć obrazy osiowe, które pokazują przekrój pojedynczego dysku. Pomyśl o nich jak o cięciu kłody na sekcje, aby spojrzeć na słoje na drzewie. Każdy z nich wykorzystuje jedną z dwóch technik obrazowania:
- T1Obrazy ważone wykazują większy kontrast między tkankami, co pozwala lekarzowi na dokładniejsze diagnozowanie przepukliny krążka międzykręgowego. T1Obrazy ważone są używane do strzałkowych MRI, ale nie zazwyczaj do osiowych MRI.
- T2-ważone obrazy rozjaśniają płyn mózgowo-rdzeniowy w kanale kręgowym, ułatwiając lekarzowi dostrzeżenie różnych rodzajów infekcji, które mogą zostać przeoczone przez T1ważony obraz. T2Obrazy ważone są wykorzystywane zarówno do strzałkowych, jak i osiowych MRI.
Wskazówka:
Jeśli widzisz jasną, białą linię biegnącą wzdłuż kręgosłupa na strzałkowym MRI, patrzysz na T2ważony obraz. Biała linia to płyn mózgowo-rdzeniowy w kanale kręgowym, który utrzymuje nerwy.
Krok 3. Użyj obrazu strzałkowego, aby zobaczyć cały kręgosłup lędźwiowy
Dzięki obrazowi strzałkowemu uzyskasz lepszy ogólny obraz kręgosłupa lędźwiowego. Możesz zidentyfikować kręgi, które nie są wyrównane lub dyski, które są nieprawidłowe.
Obraz strzałkowy jest zazwyczaj najłatwiejszy do zrozumienia i prawdopodobnie będziesz w stanie łatwo zorientować obraz na swoim ciele. Jeśli zauważysz nieprawidłowość na obrazie strzałkowym, możesz łatwo wskazać mniej więcej, gdzie na twoim ciele znajduje się ta nieprawidłowość
Krok 4. Spójrz na obrazy osiowe, aby wyświetlić poszczególne dyski
Jeśli jeden lub więcej dysków wykazuje nieprawidłowość, możesz mieć obrazy osiowe, które pokazują ten dysk bardziej szczegółowo. Z obrazem osiowym, patrzysz na górną część dysku widzianego z góry.
Możesz powiedzieć więcej o wielkości kanałów nerwowych, patrząc na obraz osiowy. Twój lekarz może użyć obrazu osiowego, aby uzyskać wyraźniejszy obraz przepukliny krążka
Metoda 2 z 3: Identyfikacja części kręgosłupa
Krok 1. Policz kręgi kręgosłupa lędźwiowego
Kręgi w Twoim kręgosłupie są podzielone na 5 regionów. Obszar lędźwiowy, składający się z 5 kręgów, to najniższy obszar kręgosłupa z ruchomymi kręgami. W 2 niższych obszarach, kości krzyżowej i kości ogonowej, kręgi są ze sobą połączone.
- 5 kręgów kręgosłupa lędźwiowego jest ponumerowanych od 1 do 5, zaczynając od góry i schodząc w dół. Możesz je policzyć na swoim strzałkowym MRI.
- Z medycznego punktu widzenia kręgi są oznaczone literą „L” wskazującą obszar lędźwiowy, po której następuje liczba. Na przykład drugi kręg od szczytu kręgosłupa lędźwiowego nazywa się „L2”.
Wskazówka:
Obraz strzałkowy może również pokazywać kręgi piersiowe powyżej odcinka lędźwiowego kręgosłupa. Aby poprawnie zidentyfikować kręgi lędźwiowe, łatwiej może być liczenie od dołu.
Krok 2. Oznacz krążki między kręgami
Każdy z kręgów kręgosłupa lędźwiowego jest oddzielony dyskiem, który działa jak poduszka dla kręgów. Twoje dyski zapobiegają ocieraniu się o siebie kości kręgosłupa podczas ruchu. Są one oznakowane za pomocą numeru kręgów powyżej i poniżej, oddzielonych myślnikiem.
- Na przykład krążek między trzecim kręgiem lędźwiowym a czwartym kręgiem lędźwiowym jest określany jako L3-4. Patrząc na swój obraz strzałkowy, powinieneś być w stanie określić nazwę każdego z krążków w odcinku lędźwiowym kręgosłupa.
- Krążek pod L5 znajduje się między ostatnim kręgiem odcinka lędźwiowego a pierwszym kręgiem kości krzyżowej, więc jest określany jako L5-S1.
Krok 3. Zlokalizuj kanał kręgowy, w którym znajdują się nerwy i płyn
Za kolumną kręgów i dysków zobaczysz długi kanał, w którym znajdują się nerwy i płyn rdzeniowy. W zależności od tego, czy masz T., będzie albo jasnobiały, albo matowo szary1 lub T2 obraz.
- Jeśli masz normalne wyrównanie, kanał będzie solidny, tak jakbyś mógł narysować prostą linię wzdłuż kręgów i krążków kręgosłupa. Linia naturalnie zakrzywia się w dolnym końcu odcinka lędźwiowego.
- Twój rdzeń kręgowy technicznie kończy się przed obszarem lędźwiowym kręgosłupa. Jednak ten kanał nadal zawiera nerwy, które ciągną się w dół do twoich nóg. Na każdym poziomie kręgosłupa lędźwiowego nerw odrywa się od kręgosłupa i trafia do określonej części twoich nóg lub stóp.
Krok 4. Powiększ obraz strzałkowy, aby zobaczyć nerwy
Nerwy są prawdopodobnie zbyt małe, aby można je było zobaczyć na obrazie strzałkowym, ale po zbliżeniu zobaczysz małe kanały w kształcie dziurki od klucza po obu stronach kręgosłupa. Kanały te nazywane są „otworami” i umożliwiają nerwom wychodzenie z kręgosłupa do nóg.
Każdy z otworów powinien mieć mniej więcej ten sam rozmiar. Jeśli masz przepuklinę krążka międzykręgowego, jeden z nich może wydawać się mniejszy od pozostałych w miejscu przepukliny
Metoda 3 z 3: Lokalizowanie nieprawidłowości
Krok 1. Poproś swojego lekarza, aby zobaczył obrazy normalnego kręgosłupa
Twój lekarz prawdopodobnie ma wieloletnie doświadczenie w interpretacji MRI. Jednak łatwiej będzie dostrzec nieprawidłowości we własnym kręgosłupie, jeśli porównasz swoje obrazy z obrazami normalnego kręgosłupa. Twój lekarz może mieć obrazy normalnego kręgosłupa, którymi może się z tobą podzielić.
Jeśli twój lekarz nie ma żadnych zdjęć, którymi mógłbyś się z tobą podzielić, poszukaj w Internecie „normalnego rezonansu magnetycznego kręgosłupa lędźwiowego”. Powinieneś być w stanie znaleźć wiele obrazów, które możesz porównać ze swoimi
Krok 2. Oceń kształt swoich kręgów
Każdy z 5 trzonów kręgów powinien mieć ogólnie kwadratowy lub prostokątny kształt. Prawdopodobnie będą również mniej więcej tego samego rozmiaru i grubości. Wszelkie różnice mogą wskazywać na złamanie lub utratę gęstości kości.
- Na przykład, jeśli masz trzon kręgu, który wygląda bardziej trójkątnie niż prostokątnie, oznacza to złamanie.
- Jeśli widzisz kręg ze spiczastym końcem wystającym z kanału kręgowego, prawdopodobnie jest to ostroga kostna. Tworzą się one jako stosunkowo normalna część procesu starzenia, ale mogą być bolesne, jeśli za bardzo wnikają do kanału, pozostawiając mało miejsca na nerwy.
Krok 3. Porównaj grubość swoich płyt
Zwykle dyski będą miały mniej więcej jednakowy rozmiar i podobny kształt. Normalny krążek nie wystawałby poza krawędzie górnego lub dolnego kręgu. Możesz pomyśleć o dysku jako wciśniętym między dwa kręgi. Gdybyś miał względnie schludną kanapkę, jedzenie w środku nie wystawałoby poza brzegi chleba.
- Dysk, który jest cieńszy od pozostałych, jest „przesuszony”. Osuszanie dysku odnosi się do utraty wysokości lub grubości dysku i jest naturalnym produktem starzenia się (dlatego ludzie stają się krótsi wraz z wiekiem). Jeśli jednak masz zbyt duże wysuszenie, kręgi mogą się zgrzytać podczas ruchu.
- Dysk wystający z boków kręgów ulega przepuklinie. Jeśli przepuklina tworzy zbyt mało miejsca dla nerwów w kanale kręgowym, może to prowadzić do bólu i dyskomfortu.
Wskazówka:
Prawdopodobnie zobaczysz więcej wysuszenia na poziomach L4-5 i L5-S1, ponieważ są to najbardziej ruchome poziomy odcinka lędźwiowego kręgosłupa.
Krok 4. Narysuj linię wzdłuż kręgów, aby sprawdzić swoje wyrównanie
Patrząc na obraz strzałkowy, krawędzie kręgów spływające w dół kręgosłupa powinny być, nawet jeśli masz normalne wyrównanie. Jeśli którykolwiek z kręgów wystaje poza inne, tak że linia nie jest gładka, może to być przyczyną niektórych objawów.
- Twój kręgosłup ma naturalną krzywiznę na L4 i L5, więc nie będzie to linia prosta w dół. Jednak rysowana linia (łącznie z krzywą) powinna być nadal gładka i równa.
- Łatwiej to zobaczyć, jeśli patrzysz na T2 obraz, na którym kanał kręgowy będzie miał jasną biel w porównaniu z resztą obrazu.
Krok 5. Spójrz na przestrzeń dostępną dla twoich nerwów
Axial MRI pozwala zobaczyć więcej szczegółów kanału nerwowego i nerwów biegnących w dół do nóg. Jeśli masz wystający lub przepukliny dysk, twoje nerwy mogą nie mieć wystarczająco dużo miejsca. Kiedy tak się stanie, twój lekarz powie, że nerw jest „uszkodzony”. Nerwy na każdym poziomie kręgosłupa lędźwiowego przemieszczają się do innej części nóg. Jeśli masz uszkodzony nerw, możesz odczuwać ból, osłabienie lub drętwienie odpowiedniej części ciała:
- Nerwy L1 i L2: dolna część miednicy, tuż nad pachwinami i genitaliami
- Nerwy L3: przód ud
- Nerwy L4: łydki i podbicia
- Nerwy L5: czubki stóp i duże palce u stóp
- Nerwy S1: zewnętrza i podeszwy stóp
- Nerwy S2-S5: genitalia, pośladki i okolice odbytu
Krok 6. Sprawdź, czy dyski wbijają się w kanał kręgowy
Czasami zużycie kręgów lędźwiowych może powodować wybrzuszenie dysków kręgosłupa w kanale kręgowym. Ten stan, zwany zwężeniem kręgosłupa, powoduje zwężenie przestrzeni wewnątrz kręgosłupa, co może wywierać nacisk na nerwy w rdzeniu kręgowym. Poszukaj wąskich obszarów w worku oponowym lub rurce otaczającej rdzeń kręgowy.
- Aby spełnić kryteria zwężenia kręgosłupa, strzałkowy MRI powinien wykazać średnicę worka opony twardej mniejszą niż 10 mm w miejscu ucisku.
- Zwężenie kręgosłupa różni się od zwężenia otworu, które jest zwężeniem otworów w kręgach, przez które wychodzą nerwy rdzeniowe.
