Czy jesteś samozwańczym pracoholikiem, który zawsze podejmuje dodatkowe projekty pomimo rosnącego stresu? Ten artykuł pomoże ci to obniżyć.
Kroki
Część 1 z 3: Zobowiązanie do bezczynności
Krok 1. Nadaj priorytet najważniejszym rzeczom w swoim życiu
Prowadzenie dzieci na treningi piłkarskie, wyprowadzanie psów na spacer i podejmowanie dodatkowych projektów w pracy nie są czynnościami próżniaka. Obserwowanie w chmurze? Medytuje? Pijąc herbatę? Teraz rozmawiamy. Zidentyfikuj rzeczy, które lubisz robić najbardziej, niezależnie od tego, czy kultura postrzega je jako „produktywne”.
- Co byś zrobił, gdyby pieniądze nie były przedmiotem? Zaprojektuj idealną wersję swojego dnia. Kiedy się obudzisz? Co byś zrobił najpierw? Co zrobisz przed obiadem? Wypisz swoje główne priorytety w życiu.
- Co mógłbyś zrobić teraz, dzisiaj, aby ułatwić te rzeczy? Jeśli chcesz móc spokojnie siedzieć, pić kawę i czytać gazetę, czy mógłbyś to zrobić? Co powstrzymuje cię przed osiągnięciem pożądanego czasu bezczynności?
Krok 2. Zaprzestań wolontariatu do dodatkowej pracy
Pomaganie przyjacielowi w przeprowadzce, pozostawanie do późna w biurze, spędzanie czasu, aby pomóc sąsiadowi pomalować dom? Bez wątpienia święte czynności, ale tego rodzaju rzeczy poważnie ograniczają czas bezczynności, którego możesz rozpaczliwie potrzebować. Rób to, co musisz i nadal bądź niezawodny w wykonywaniu niezbędnych prac, zajęć i obowiązków, ale przestań zgłaszać się na ochotnika do dodatkowych rzeczy.
Coraz częściej, zwłaszcza dzięki aktualizacjom w serwisach społecznościowych i mediom zapewniającym natychmiastową satysfakcję, lubimy gloryfikować zajęcie jako kulturę. Nie ma nic złego w zobowiązaniu się do oszczędzania czasu za nic. Nie musisz mieć żadnego powodu, by chcieć usiąść na krześle, wypić kieliszek wina i wpatrywać się w środek. W ten sposób pozostajemy przy zdrowych zmysłach
Krok 3. Wyrzuć swój harmonogram
Dla niektórych osób ściśle zorganizowany harmonogram jest istotną częścią produktywności i poczucia spełnienia w ciągu dnia. Dla innych jest jak ołowiany ciężarek zawieszony na szyi. Kto powiedział, że musisz zjeść lunch szybko o 12:15 i że musi to zająć dokładnie 30 minut i że musisz wrócić do pracy przed 12:45? Jedz, gdy jesteś głodny. Wyrzuć swój harmonogram do śmieci.
- Przestań nosić zegarek, jeśli stresuje cię bardziej niż pomaga zdążyć na czas. Pozwól sobie na produktywność dzięki własnemu wewnętrznemu przepływowi pracy, a nie kleszczom na tarczy zegara.
- W niektórych językach koncepcje działania czasu są bardzo różne. Harmonogram godzin, od „czasu na lunch” do „przerwy na kawę” może być skonstruowany przez język, którym mówimy. To sztuczne. Na przykład Tuvani wyobrażają sobie przyszłość jako za nami, ponieważ jej nie widzimy i że idziemy do niej tyłem. Chodzi o to, że można inaczej myśleć o „wartości” czasu.
Krok 4. Pozbądź się strachu przed utratą
Telefony komórkowe, media społecznościowe i szybki internet mają sposób na poważne ograniczenie czasu bezczynności. Spróbuj trochę wycofać się z mediów społecznościowych i naucz się odłączać. „Strach przed pominięciem” to coraz poważniejsze zjawisko. Kiedyś mogłeś siedzieć z myślami i bezczynnie w drodze do pracy, teraz masz cały świat na wyciągnięcie ręki, od Kardashianów po Klingonów, bezpośrednio w telefonie. Zdjęcia ślubne twojego przyjaciela z liceum. Pięćdziesiąt służbowych e-maili. Ktoś, kogo spotkałeś kiedyś w skromnej przechwałce z ostatniego związku na Florydzie. Czy to naprawdę ważne momenty twojego dnia w tej chwili? Bądź mniej dostępny i bardziej bezczynny.
Pod wieloma względami technologia pomaga nam mądrzej wykorzystywać czas. Nabierz nawyku odpowiadania na e-maile od razu, dzięki czemu nie będziesz musiał się martwić o późniejsze odpowiadanie na nie, przerywając swój czas bezczynności. Jeśli przegapisz tekst, wielka sprawa. Ludzie nie powinni oczekiwać, że będziesz pod telefonem 24 godziny na dobę
Krok 5. Bądź ambitny dla szczęścia i wypoczynku
Ambicja staje na drodze. Pragnienie dużej ilości pieniędzy, „udana” kariera, a nawet rzeczy takie jak sława i uznanie, czynią nas bardzo nieszczęśliwymi, rozczarowanymi i czynią z nas bezmyślnych pracoholików. Przestań karmić swoje ego i zacznij karmić swoje bezczynność. Uczyń szczęście i wypoczynek swoim największym celem i pozwól innym odpłynąć.
Niektórzy psychologowie będą odnosić się do „miejsca kontroli”. Niektórzy ludzie mają umiejscowienie zewnętrzne, co oznacza, że szukają aprobaty u innych, podczas gdy inni mają umiejscowienie wewnętrzne, co oznacza, że szukają aprobaty tylko w sobie. Bądź szczęśliwy, uszczęśliwiając siebie, a nie starając się zdobyć uznanie innych. Jeśli chcesz wypić butelkę piwa i obejrzeć zachód słońca, masz obowiązek wypić butelkę piwa i obejrzeć zachód słońca. Wskocz do tego
Część 2 z 3: Robienie mniej pracy
Krok 1. Zrób więcej w krótszym czasie
Bob Dylan twierdzi, że w ciągu pięciu minut napisał „Blowin' in the Wind”, piosenkę, która w większości historycznych filmów dokumentalnych trwa przez całą dekadę i kulturowy moment. Nawet gdyby przez resztę życia nie robił nic poza jedzeniem obiadów, piciem wina i oglądaniem filmów o potworach, byłby to produktywny dzień. Jak mówią Francuzi: „Travailler moins, produire plus”. Tłumaczenie: im mniej pracujesz, tym więcej zarabiasz.
- Choć może to zabrzmieć dziwnie, sprawienie, że będziesz superproduktywny przez krótkie okresy czasu, da ci więcej czasu na bezczynność. Ukradnij czas, pakując bardzo uważną ciężką pracę na pół dnia, a następnie odpocznij i pozostań na zegarze przez resztę czasu.
- Naucz się skupiać tylko na jednej rzeczy. Nie próbuj jednocześnie rozprzestrzeniać swoich talentów i wysiłków w całym miejscu. Włóż całego siebie w jedną rzecz i dokończ ją najlepiej, jak potrafisz, a następnie odrzuć to całkowicie i zapomnij o tym. Z czasem będziesz bardziej produktywny.
Krok 2. Niech ktoś inny zrobi to za Ciebie
Każdy dobry próżniak wie, że najlepszą osobą do tego zadania jest prawdopodobnie ktoś inny. Kiedy nauczyciel poprosi o ochotników, spójrz na swoje biurko. Kiedy kierownik projektu potrzebuje przedsiębiorczego młodego talentu do poprowadzenia nowego projektu, trzymaj ręce w kieszeni. Nie ma sensu pozwalać sztucznym wyobrażeniom o ambicji i „sukcesie” na przeszkodę w Twoim cennym czasie wolnym. Jeśli bezczynność jest dla ciebie ważna, trzymaj swoje ego w szachu i pozwól innym ludziom złapać złoty pierścionek.
Różnica między lenistwem a lenistwem polega na tym, że osoba bezczynna może sama o siebie zadbać, a osoba leniwa wymaga pomocy innych. Aby być naprawdę bezczynnym, musisz mieć kontrolę nad własnym życiem, być w stanie robić różne rzeczy, ale decydować się tego nie robić. Innymi słowy, jeśli masz 32 lata i mieszkasz w piwnicy swojego taty, oglądając kreskówki i jedząc płatki na trzy posiłki dziennie, nie możesz tego uznać za bezczynność. To po prostu lenistwo. Zadbaj o siebie, zaangażuj się we własne szczęście i przestań być ciężarem dla innych
Krok 3. Zacznij medytować
Medytacja może wiele zdziałać, aby uspokoić stres, skoncentrować się na sobie i ponownie skoncentrować swoją energię na umyśle. Każdy dobry próżniak i tak spędza większość czasu na marzeniach w przestrzeni nad głową, więc medytacja powinna być czymś naturalnym. Nie musisz być samurajem ani jakimś mnichem, żeby medytować. To nie jest skomplikowane.
- Znajdź wygodną pozycję siedzącą. Wyprostowane krzesło jest w porządku, lub na podłodze w pełnej pozycji lotosu jest w porządku, nie ma idealnego sposobu na medytację, pomimo tego, co ktoś mówi. Usiądź prosto, wygodnie złóż ręce na kolanach i po prostu usiądź. Otóż to. Skoncentruj się na oddechu, obserwuj, jak myśli płyną jak ryba w stawie. Nie bądź swoimi myślami, obserwuj je. Pozwól im odejść.
- Zazen, zasadnicza praktyka medytacji zen, dosłownie oznacza „tylko siedzenie”. Nie ma żadnego sekretu ani mistycznego elementu siedzącej medytacji. Po prostu siedzisz. Jeśli to nie jest bezczynność, nic nią nie jest.
Krok 4. Śpij tak często, jak to możliwe
John Keats, jeden z najsłynniejszych poetów lirycznych, jaki kiedykolwiek żył, powiedział kiedyś, że poeta ma obowiązek spać codziennie co najmniej do 10 rano. Budzenie się bladym świtem to zachowanie ambitnego człowieka, a nie próżniaka. Nie ma potrzeby łapać dnia za rogi świtu. Stopniowo wchodź w dzień, śpiąc i wstając, kiedy czujesz, że jesteś gotowy, aby wstać.
Idź spać, kiedy masz ochotę spać. Zdrzemnij się, kiedy masz ochotę na drzemkę. Nie ma sensu w harmonogramie, pamiętasz?
Część 3 z 3: Bycie zawodowym próżniakiem
Krok 1. Porzuć koncepcję kariery
Kariera jest jak stos wyimaginowanych domino strzeżonych przez niewidzialnych strażników. Podobno, jeśli przewrócisz ten, może przewrócić inne, co w rezultacie da ci dużo pieniędzy, seksowną małżonkę i jakiś samochód, który jeździ naprawdę szybko. Tak, jasne. Nie przejmuj się ideą kariery, wykonywaniem pracy teraz, która być może, miejmy nadzieję, opłaci się dziesięć lat później. Skoncentruj się na dzisiaj. Skoncentruj się na tej minucie. Skoncentruj się na teraźniejszości.
Krok 2. Przestań mieć obsesję na punkcie pieniędzy
Pieniądze nie pozwalają Ci dostać tego, czego chcesz. To wymówka. Każdy nieudany muzyk, który kiedykolwiek żył, spojrzał na drogi sprzęt i powiedział: „Och, gdybym tylko miał ten 8 utworów, mógłbym tworzyć muzykę, jakiej chciałem”. Gdybyś tylko miał ten dom wakacyjny, który ma twój szef, albo fundusz powierniczy, który ma współlokator z college'u, albo CV, które ma twój przyjaciel, odniósłbyś sukces. Nic nie powstrzymuje Cię przed uzyskaniem tego, czego chcesz, oprócz Ciebie.
Krok 3. Skróć godziny pracy do jak najmniejszej liczby
Ustal swoje podstawowe koszty i dowiedz się, ile możesz zrobić, aby zarobić pieniądze, które musisz zarobić, zapewniając sobie bez konieczności robienia więcej niż to, co jest konieczne. Nie wydawaj pieniędzy na głupie dobra materialne lub markowe marki przykuwające status. Wydawaj tylko na najpotrzebniejsze rzeczy.
- Dowiedz się, co najważniejsze i żyj bardziej spartańsko. Leonard Cohen, słynny piosenkarz, zanim stał się sławny, spędził kilka miesięcy w Kanadzie, pisząc artykuły dla magazynów, rozbijając się na kanapach, oszczędzając wszystkie zarobione pieniądze, aby przez resztę roku móc tanio mieszkać w Grecji. Wydaje się, że to dobry interes.
- Dobry budżet pomaga w bezczynnym życiu. Naucz się wydawać mniej na dodatkowe rzeczy i oszczędzaj pieniądze na utrzymanie wygodnego życia bez konieczności zbyt ciężkiej pracy.
Krok 4. Znajdź pracę, która nie jest „pracą
W zależności od twoich talentów, umiejętności i zdolności, wiele różnych prac może być dostępnych dla ciebie. Nikt nie może być uderzeniem w dziennik 24-7, ale uczenie się, jak znaleźć pracę, która jest najbardziej przyjemna i najmniej podobna do pracy to możliwe pomoże Ci czuć się tak, jakbyś był bezczynny przez cały czas.
- Kiedy decydujesz, jak spędzisz swój idealny dzień, co powiedziałeś? Jeśli chciałbyś czytać, rozważ rozwinięcie swoich umiejętności jako redaktor, pisarz lub twórca treści. Jeśli chciałbyś pić kawę przez cały dzień, zdobądź pracę jako barista. Jeśli chciałbyś spacerować po lesie, przejdź do zarządzania dziką przyrodą. Poświęć czas na robienie tego, co kochasz, a nie będzie to działać.
- Zostaw tę pracę w pracy. Kiedy jesteś w domu, bądź w domu. Kiedy jesteś w pracy, bądź w pracy. Nie trać czasu na bezczynność, myśląc o pracy, rozmawiając o pracy, a już na pewno nie wykonując żadnej pracy.
Krok 5. Weź jak najwięcej dni wolnych
Amerykanie co roku wyjeżdżają gdzieś w okolicach 400 milionów niewykorzystanych dni urlopu. To 400 milionów dni, które można było wykorzystać na odpoczynek, regenerację sił i skupienie się na sobie, które zamiast tego przeszły na poród u kogoś innego. Jeśli masz wolne wakacje, weź je.
Ponownie, nie wychwalaj zajętości. Jeśli masz tydzień wolnego, kto powiedział, że musisz zaplanować stresującą podróż na drugi koniec świata? Jeśli to nie brzmi jak wakacje, spędź dzień w domu, śpiąc, pijąc kawę i robiąc to, co chcesz. Zrelaksować się. Bądź bezczynny
Krok 6. Przenieś się do miejsca, które celebruje spędzanie wolnego czasu
To prawda, że niektóre miejsca traktują pojęcie lenistwa inaczej i są bardziej skłonne do spędzania długich lunchów na piciu w kawiarniach, popołudniowych sjesty na plaży lub odcinania się od pracy na inne rzeczy w ciągu dnia. Jeśli jesteś poważnie zaangażowany w bycie próżniakiem, rozważ wykorzenienie się lub przynajmniej odwiedzenie innych kultur, które poważnie traktują bezczynność.
