Podczas gdy schizofrenia obejmuje różne objawy, schizofrenia paranoidalna charakteryzuje się halucynacjami i/lub urojeniami. Halucynacje to wyczuwanie rzeczy, które tak naprawdę nie istnieją. Wiele osób zna halucynacje słuchowe i wzrokowe, słysząc lub widząc rzeczy, które tak naprawdę nie są obecne, ale halucynacje mogą również wpływać na inne zmysły. Osoba może wąchać lub czuć rzeczy, które nie są obecne, takie jak gaz lub robaki pełzające pod jej skórą. Złudzenia są fałszywymi przekonaniami i zwykle są mocno utrzymywane. Mogą to być prześladowania lub spiski. Wśród podtypów schizofrenii najczęstsza jest schizofrenia paranoidalna.
Kroki
Metoda 1 z 4: Wyrażanie empatii
Krok 1. Utrzymuj regularny kontakt
Choroba psychiczna jest bardzo napiętnowana, szczególnie w przypadku schizofrenii. Często skutkuje to zmniejszoną aktywnością społeczną i poczuciem samotności. Utrzymuj regularny kontakt z osobą, aby zmniejszyć izolujące skutki piętna społecznego.
Aby uczynić to priorytetem, ustal cotygodniową datę spędzenia czasu z daną osobą. Zapewnij regularne kontakty społeczne, wyznaczając dzień w tygodniu na wspólny posiłek lub aktywność, taką jak joga
Krok 2. Przyznaj przykre doświadczenia
Osoba może doświadczać halucynacji i/lub urojeń, ale wynikający z nich strach i samotność są bardzo realne. Skoncentruj się na emocjach, które osoba wyraża, a nie na słuszności jego historii.
Odpowiedz na traumatyczne konto, pytając, czy teraz wszystko z nim w porządku, i pytając, jak możesz pomóc mu poczuć się bardziej komfortowo
Krok 3. Dołącz do grupy wsparcia
Grupy wsparcia świetnie nadają się do zdobywania wglądu i nawiązywania wspierających relacji. Dołączenie do grupy wsparcia zademonstruje chęć bycia lepiej poinformowanym i wspierającym. Poszukaj grupy wsparcia dla członków rodziny osób chorujących na schizofrenię. Spotkanie i rozmowa z innymi, którzy podzielają Twoje doświadczenia, mogą być bardzo pomocne.
Wyszukaj grupę wsparcia w swojej okolicy tutaj
Metoda 2 z 4: Zarządzanie urojeniami
Krok 1. Unikaj urojeń bezpośrednio stanowiących wyzwanie
Uznanie silnego przekonania danej osoby za całkowicie fałszywe prawdopodobnie nie zmieni tego przekonania i może spowodować, że osoba stanie się bardziej defensywna. Zwiększy to konflikt i może przyczynić się do tego, że osoba będzie podejrzliwa co do twoich motywów i zamiarów.
Niektóre przekonania mogą być tak niezwykłe, że wydają ci się śmieszne lub śmieszne. Śmiejąc się lub komentując w stylu „To szaleństwo!” są lekceważące i lekceważące i należy ich unikać
Krok 2. Zachęć do rozważenia alternatywnych wyjaśnień
Oferuj alternatywne wyjaśnienia okoliczności, które dana osoba uzna za podejrzane lub niepokojące. Na przykład, jeśli sądzi, że ktoś go śledzi, zasugeruj, że prześladowca mieszka lub pracuje w pobliżu i może podążać podobnymi trasami.
Jeśli osoba staje się poruszona, gdy oferuje się alternatywne wyjaśnienia, porzuć tę strategię i zamiast tego zwróć uwagę na obecną nieobecność stalkera, aby pomóc mu poczuć się bezpiecznie w tej chwili
Krok 3. Stwórz rozproszenie
Odwróć rozmowę i uwagę od urojeń i halucynacji, prosząc osobę, aby pomogła ci w czynnościach lub towarzyszyła ci w załatwieniu spraw, takich jak zakupy spożywcze.
Przed zmianą tematu, aby wyrazić empatię, pamiętaj, aby potwierdzić emocjonalne przeżycie tej osoby. Zanim zaczniesz rozpraszać uwagę, spróbuj powiedzieć: „To naprawdę przerażające, ale tutaj jesteś bezpieczny”
Metoda 3 z 4: Zachęcanie do leczenia i przestrzegania przepisów
Krok 1. Skoncentruj się na leczeniu jako korzystnym dla radzenia sobie z frustracją i lękiem wynikającym z przekonań, zamiast zmiany przekonań
Wiele osób cierpiących na choroby psychiczne nie zdaje sobie sprawy, że ich myśli lub zachowanie są zaburzone. Mogą nie szukać leczenia, ponieważ uważają, że nic im nie jest, a to inni są zmartwieni. Skupiając się na objawach dyskomfortu, a nie na samych objawach, możesz zmniejszyć opór przed szukaniem pomocy.
Możesz powiedzieć coś w stylu „To musi być dla ciebie naprawdę stresujące; może powinniśmy znaleźć kogoś, z kim można o tym porozmawiać”
Krok 2. Zaproponuj pójście na wizytę u lekarza i konsultacje z daną osobą
Pokaż, że wspierasz ją i jej wysiłki w leczeniu, towarzysząc jej. Szukanie pomocy może być krępujące lub przerażające, a Twoja obecność może pomóc znormalizować ten proces.
Osoba ta może nie chcieć, abyś był obecny w sali egzaminacyjnej lub gabinecie terapeuty. Zaproponuj, że poczekasz w poczekalni, aby okazać wsparcie bez wścibstwa
Krok 3. Wprowadź wspierające zmiany stylu życia
Leczenie często wymaga unikania narkotyków i alkoholu oraz utrzymywania regularnego harmonogramu zajęć. Niektóre leki przepisywane na schizofrenię mogą również wymagać zmian w diecie. Zmień swoją codzienną rutynę, aby dostosować się do zaleceń leczenia danej osoby. Uważaj na jego harmonogram i unikaj czynności, które mogą utrudniać przestrzeganie leczenia.
Jeśli spędzasz dla tej osoby dużo czasu, rozważ ustawienie w telefonie przypomnień, kiedy nadejdzie czas, aby zażyła leki. Pomoże mu to pamiętać o regularnym przyjmowaniu leków i może zmniejszyć zakłopotanie związane z przerywaniem aktywności lub rozmowy w celu zażycia zaplanowanego leku
Metoda 4 z 4: Przygotowanie na kryzys
Krok 1. Rozpoznaj oznaki nawrotu
Niektóre objawy mogą być widoczne, zanim staniesz się świadkiem epizodu psychotycznego. Wycofanie się i izolacja społeczna, zła higiena osobista, zaburzenia snu i narastająca paranoja mogą sygnalizować niezgodność z leczeniem lub potrzebę zmiany leczenia.
Jeśli zauważysz oznaki nawrotu, dowiedz się, czy dana osoba przyjmowała leki zgodnie z zaleceniami. Zaproponuj rozmowę z lekarzem o zmianie leczenia, jeśli wydaje się, że nie jest już skuteczne lub przestrzeganie zaleceń jest problemem
Krok 2. Zachowaj przy sobie listę ważnych kontaktów
Jeśli spędzasz czas z tą osobą, dowiedz się, z kim się skontaktować w przypadku epizodu psychotycznego. Miej numer kilku bliskich krewnych tej osoby, którzy jej pomogą. Należy również niezwłocznie skontaktować się z lekarzem i/lub psychiatrą danej osoby. Powiedz mu o swojej lokalizacji i opisz niepokojące zachowanie tej osoby. Osoby te mogą być w stanie poprowadzić Cię przez procedurę, aby jak najlepiej pomóc.
Jeśli uważasz, że dana osoba może skrzywdzić siebie lub innych, natychmiast wezwij pogotowie. Następnie należy zadzwonić do osób z listy kontaktów, aby powiedzieć im, co się dzieje i gdzie dana osoba jest zabierana
Krok 3. Zaplanuj zachowanie w sposób, który pomoże zarówno tobie, jak i osobie, z którą jesteś, zachować spokój
Wiedz, że nawrót jest możliwy nawet u osób, których objawy wydają się być dobrze kontrolowane. Przećwicz, co powinieneś zrobić w przypadku nawrotu, aby zachować spokój. Panika prawdopodobnie tylko zaostrzy problem.
- Ćwicz głębokie oddychanie, aby uspokoić siebie i innych.
- Przedyskutuj z tą osobą swój plan kryzysowy, aby wiedziała, czego się spodziewać. Powinno to obejmować zachowanie spokoju i nawiązanie odpowiednich kontaktów.
- Znajdźcie miejsce, gdzie możecie usiąść. Może to pomóc zmniejszyć pobudzenie.
- Mów łagodnymi tonami. Krzyki prawdopodobnie wywołają dodatkowy stres u wszystkich zaangażowanych.
Porady
- Unikaj urojeń bezpośrednio stanowiących wyzwanie, ponieważ prawdopodobnie spowoduje to tylko frustrację.
- Dowiedz się, do kogo zadzwonić, jeśli osoba się nawróci.
Ostrzeżenia
- Osoby ze schizofrenią powinny unikać narkotyków rekreacyjnych i alkoholu, ponieważ mogą one pogorszyć stan i/lub wchodzić w interakcje z przepisanymi lekami.
- Jeśli obawiasz się, że osoba może skrzywdzić siebie lub innych, natychmiast wezwij pomoc.
