Gruźlica (TB) to bardzo zaraźliwa infekcja bakteryjna wywołana przez Mycobacterium tuberculosis. Zwykle dotyczy płuc, ale może dotyczyć dowolnej części ciała. Należy poddać się badaniu na gruźlicę osoby, która przebywała w pobliżu osoby zakażonej lub podejrzewa, że mogła być narażona na infekcję. Test skórny tuberkulinowy Mantoux, znany również jako test PPD, jest narzędziem przesiewowym do badania narażenia pacjenta na gruźlicę. Ten test odzwierciedla jedynie to, czy pacjent został zakażony bakteriami gruźlicy i nie może odróżnić, czy ma utajone zakażenie gruźlicą, czy gruźlicę. Ważne jest, aby wyszkolony pracownik służby zdrowia starannie i właściwie przeprowadzał test, aby uzyskać najlepszą szansę na dokładny odczyt.
Kroki
Część 1 z 3: Zrozumienie gruźlicy
Krok 1. Dowiedz się, jak rozprzestrzenia się gruźlica
Bakterie gruźlicy są przenoszone drogą powietrzną, co oznacza, że są przenoszone do powietrza, gdy osoba z gruźlicą w płucach lub gardle kaszle, kicha, mówi lub śpiewa. Jeśli osoba wdycha bakterie, może się zarazić.
- Osoba nie może zarazić się gruźlicą przez dotykanie ludzi, uścisk dłoni lub dotykanie pościeli lub desek klozetowych.
- Osoba nie może zachorować na gruźlicę, dzieląc się jedzeniem lub piciem, dzieląc się szczoteczką do zębów lub całując. (Jednak może zarazić się innymi chorobami zakaźnymi, robiąc te rzeczy.)
Krok 2. Porównaj utajone zakażenie gruźlicą i gruźlicę
Możliwe jest zarażenie się bakterią gruźlicy i nie zachorowanie. Test skórny na gruźlicę nie może odróżnić utajonego zakażenia gruźlicą od choroby gruźlicy.
- Jeśli dana osoba ma utajoną infekcję gruźlicą, jest zarażona bakterią gruźlicy, ale jej organizm jest w stanie ją zwalczyć. Nie odczuje żadnych objawów i nie będzie czuła się chora. Nie będzie zarażać i nie może przenosić gruźlicy na innych. Test skórny wskaże infekcję gruźlicą.
- Jeśli jednak organizm pacjenta przestanie być w stanie zwalczać bakterie, może zachorować na gruźlicę. Może zachorować wkrótce po zakażeniu lub może czuć się dobrze przez lata, dopóki jego układ odpornościowy nie zostanie osłabiony przez coś innego.
- Choroba gruźlicy występuje, gdy organizm pacjenta nie jest w stanie powstrzymać rozmnażania się bakterii gruźlicy. Poczuje się chory i doświadczy objawów. Osoby z gruźlicą są zakaźne i mogą przenosić bakterie na inne osoby. Test skórny wskaże infekcję gruźlicą.
Krok 3. Rozpoznaj objawy gruźlicy
Aby ustalić, czy pacjent był narażony na działanie bakterii gruźlicy, należy wiedzieć, jak rozpoznać objawy choroby gruźlicy. Obejmują one:
- Zły kaszel trwający 3 tygodnie lub dłużej
- Ból w klatce piersiowej
- Odkrztuszanie krwi lub krwawej plwociny (śluzu)
- Zmęczenie lub słabość
- Utrata masy ciała
- Utrata apetytu
- Dreszcze lub gorączka
- Nocne poty
Część 2 z 3: Przygotowanie do testu
Krok 1. Zbierz zapasy
Przed wykonaniem testu zbierz wszystkie niezbędne materiały, w tym:
- Fiolka tuberkuliny (tuberkulina powinna być zawsze przechowywana w lodówce)
- Lateksowe rękawiczki
- Mała jednorazowa strzykawka tuberkulinowa o pojemności 1,2 cm3 lub mniejszej z igłą 25 g lub mniejszą
- Wymaz alkoholowy
- Bawełniana Piłka
- Linijka z pomiarami milimetrowymi
- Jednorazowy pojemnik na ostre przedmioty
- Dokumentacja pacjenta
Krok 2. Sprawdź termin ważności tuberkuliny, datę otwarcia i czy jest to pojedyncza czy wielodawkowa
Przed próbą podania tuberkuliny należy sprawdzić, czy jest ona bezpieczna i odpowiednia do użycia.
- Data ważności powinna być wydrukowana na etykiecie. Wskaże, kiedy nieotwarta fiolka nie powinna być dłużej używana. Nie używać fiolki po upływie terminu ważności.
- Sprawdź datę otwarcia fiolki. Na etykiecie należy również podać datę przydatności do użycia, wskazującą, jak długo po pierwszym otwarciu fiolka może być nadal używana. Jeśli minął termin przydatności do użycia, nie używać fiolki. Twój lokalny wydział zdrowia będzie mógł poinformować Cię o dokładnej liczbie dni po otwarciu wielodawkowej fiolki, zanim będziesz musiał ją wyrzucić.
- Wytyczne producenta powinny określać, czy fiolka jest jednodawkowa, czy wielodawkowa. Fiolka wielodawkowa zawiera środek konserwujący, który pozwala na podanie go więcej niż jednemu pacjentowi.
Krok 3. Upewnij się, że masz dobry obszar do przeprowadzenia testu
Potrzebna będzie twarda powierzchnia, na której pacjent może oprzeć ramię. Teren powinien być dobrze oświetlony i czysty.
Krok 4. Umyj ręce
Umyj ciepłą wodą i mydłem, szorując obficie przez 20 sekund.
Opłucz ręce ręcznikiem papierowym i załóż lateksowe rękawiczki
Część 3 z 3: Administrowanie testem
Krok 1. Edukuj pacjenta
Wyjaśnij, co robi test skórny i jak długo to potrwa. Powinieneś powiedzieć pacjentowi, jak będzie wyglądał każdy etap zabiegu. Po wyjaśnieniu procedury zapytaj, czy pacjent ma do Ciebie jakieś pytania.
- Powiedz pacjentowi, że będziesz wstrzykiwać mu bardzo małą ilość płynu w ramię. Jeśli infekcja jest obecna, w miejscu wstrzyknięcia pojawi się reakcja, taka jak obrzęk lub uniesiony, twardy obszar.
- Wyjaśnij, że pacjent musi wrócić do Twojego gabinetu po 48-72 godzinach, aby zbadać miejsce badania.
- Jeśli pacjent nie może wrócić po 48-72 godzinach, nie podawaj badania. Umów się na kolejną wizytę.
Krok 2. Wybierz miejsce wstrzyknięcia
Lewe ramię to standardowy wybór, chociaż prawe ramię jest dopuszczalne, jeśli nie możesz użyć lewego.
- Upewnij się, że ramię pacjenta znajduje się na twardej, dobrze oświetlonej powierzchni.
- Lekko zegnij ramię w łokciu i umieść dłoń dłonią do góry.
- Poszukaj miejsca poniżej łokcia wolnego od elementów, które mogłyby zakłócać odczyt testu, takich jak włosy, blizny, żyły lub tatuaże.
Krok 3. Wytrzyj górną część fiolki z tuberkuliną wacikiem nasączonym alkoholem
Pamiętaj, aby energicznie wytrzeć.
Pozostaw alkohol do wyschnięcia
Krok 4. Przymocuj igłę do strzykawki i pobierz roztwór tuberkulinowy
Aby przymocować igłę do strzykawki, przekręć nasadkę w końcówkę strzykawki.
- Umieścić fiolkę na płaskiej powierzchni, a następnie wbić igłę w korek.
- Narysuj rozwiązanie. Odciągnąć tłok i wyciągnąć nieco więcej niż jedną dziesiątą (0,1) mililitra roztworu.
- Wyjąć igłę z fiolki. Upewnij się, że w strzykawce nie ma bąbelków. Jeśli są bąbelki, usuń bąbelki, lekko popychając tłok do góry, jednocześnie kierując igłę strzykawki w kierunku sufitu.
Krok 5. Przygotuj miejsce wstrzyknięcia
Oczyścić miejsce wstrzyknięcia gazikiem nasączonym alkoholem. Zakreśl wacik nasączony alkoholem na zewnątrz od środka miejsca.
- Pozostawić do wyschnięcia.
- Naciągnąć skórę w miejscu wstrzyknięcia między kciukiem a palcem wskazującym. Trzymać kołnierz strzykawki równolegle do przedramienia ze skosem igły skierowanym do góry. Trzymając nadal napiętą skórę, powoli wkłuć igłę w miejsce wstrzyknięcia pod kątem 5-15 stopni.
Krok 6. Wstrzyknij roztwór tuberkulinowy
Po włożeniu igły przesuń ją o około 3 milimetry. Końcówka igły powinna być śródskórna (poniżej naskórka, ale w skórze właściwej).
- Puścić skórę i trzymać strzykawkę nieruchomo. Nacisnąć tłok, aby wstrzyknąć roztwór śródskórnie, tuż pod powierzchniową warstwą skóry.
- Nad skosem igły natychmiast pojawi się napięta, blada powierzchnia wypukła o około 6-10 milimetrów.
Krok 7. Usuń igłę
Uważaj, aby usunąć bez naciskania lub masowania ramienia pacjenta.
- Nie zakręcaj igły; zaryzykujesz przyklejenie się.
- Natychmiast wyrzucić igłę do pojemnika na ostre przedmioty.
- Jeśli na ramieniu pacjenta pojawi się kropla krwi, należy ją delikatnie osuszyć wacikiem lub gazikiem. Nie zakrywaj miejsca bandażem, ponieważ może to zakłócić test.
- Włóż roztwór tuberkulinowy do lodówki lub pojemnika chłodzącego.
Krok 8. Sprawdź, czy administracja jest prawidłowa
Zmierzyć podniesioną skórę w miejscu wstrzyknięcia; powinna mieć co najmniej 6 milimetrów średnicy.
- Jeśli wypukły obszar jest mniejszy niż 6 milimetrów, oznacza to, że igła została wprowadzona zbyt głęboko lub dawka była niewystarczająca. Powinieneś powtórzyć test.
- Może być również konieczne powtórzenie testu, jeśli pacjent nie wróci 48-72 godzin po wstrzyknięciu, aby ukończyć test.
- Jeśli chcesz powtórzyć test, wybierz inne miejsce oddalone o co najmniej 2 cale (5,1 cm) od pierwotnego miejsca.
Krok 9. Poinstruuj pacjenta, co ma dalej robić
Poinstruuj pacjenta, aby odczytał test 48-72 godziny później.
- Zweryfikuj termin wykonania testu.
- Test musi być przeczytany przez przeszkolonego pracownika służby zdrowia. Pacjent nie może samodzielnie odczytać testu.
Krok 10. Powiedz pacjentowi, czego się spodziewać
Pacjent może przewidzieć objawy, w tym swędzenie, obrzęk lub podrażnienie w miejscu, które powinny ustąpić w ciągu tygodnia. Przypomnij pacjentowi, aby wrócił, jeśli wystąpi cięższa reakcja.
- Poinstruuj pacjenta, aby unikał drapania miejsca, zakrywania go bandażem lub nakładania kremów swędzących.
- Poinstruuj osobę, aby również unikała szorowania obszaru, chociaż prysznic jest w porządku.
Wideo - Korzystając z tej usługi, niektóre informacje mogą być udostępniane YouTube
