Złamanie Collesa to złamanie części nadgarstka najbliższej dłoni (dalsza część nadgarstka). Jest to najczęstszy rodzaj złamania nadgarstka, ponieważ występuje zwykle podczas upadku na wyciągniętą rękę. Jeśli podejrzewasz, że masz złamanie Collesa, będziesz musiał je odpowiednio leczyć, aby zapewnić szybkie i prawidłowe zagojenie.
Kroki
Metoda 1 z 3: Natychmiastowa opieka nad urazem
Krok 1. Unikaj poruszania nadgarstkiem, gdy tylko dojdzie do urazu
Jeśli upadłeś lub wydarzyło się coś innego w miejscu, w którym wydaje Ci się, że Twój nadgarstek jest złamany, ważne jest, aby nie poruszał się zbytnio. Niekoniecznie musisz iść tego dnia do lekarza, jeśli ból nie jest zbyt silny, a nadgarstek nie wygląda na zdeformowany; należy jednak udać się do lekarza następnego dnia. W międzyczasie nie używaj nadgarstka ani nie poruszaj nim bardziej niż to konieczne.
- Jeśli ból jest silny lub nadgarstek wygląda na zdeformowany (kość wystaje lub uważasz, że mogła być złamana w więcej niż jednym miejscu) należy natychmiast udać się do szpitala.
- Nie jeść ani nie pić niczego (nawet wody), jeśli nadgarstek jest zniekształcony i prawdopodobnie będzie wymagał ponownego założenia (zamknięta redukcja). W takim przypadku konieczne będzie podanie znieczulenia i mogą wystąpić nudności, które spowodują wymioty podczas lub tuż po redukcji.
Krok 2. Oceń objawy, które masz
Objawy obejmują: ból nadgarstka, zasinienie nadgarstka, obrzęk nadgarstka, deformację dłoni lub nadgarstka oraz drętwienie lub mrowienie palców. Istnieje również możliwość bladości kończyn lub palców, ale zwykle jest to spowodowane powikłaniami.
- W przypadku bladości lub braku ruchomości palców złamanie będzie wymagało wizyty u lekarza.
- Osoby ze złamaniami Collesa zwykle mają również historię upadku, w której zwykle używali wyciągniętej ręki, aby przygotować się na upadek. Może to obejmować uraz udarowy u młodszego pacjenta lub uraz o mniejszym uderzeniu u starszej osoby dorosłej z osteoporozą.
Krok 3. Znajdź szynę, której możesz użyć do unieruchomienia nadgarstka
Powinieneś poszukać czegoś, co powstrzyma Twój nadgarstek. Szyna powinna być tak długa jak przedramię, nadgarstek i dłoń. Jeśli nie masz w domu odpowiedniej szyny medycznej (lub gdziekolwiek jesteś, gdy dojdzie do urazu), możesz użyć innych przedmiotów, które są szerokie, płaskie i odpowiedniej długości.
- Na przykład, jeśli linijka biegnie wzdłuż twojej dłoni, nadgarstka i większości przedramienia, użyj linijki jako szyny.
- Złożona gazeta, która biegnie od łokcia do środkowych stawów palców, również działa. Ogólna zasada szynowania jest taka, że staw powyżej złamania (tj. łokieć) i wszystkie stawy poniżej (palce i kciuk) muszą być unieruchomione w celu ochrony złamania. Pamiętaj o tym podczas szynowania.
Krok 4. Połóż rękę na szynie
Nie próbuj prostować nadgarstka, gdy umieszczasz go na szynie; powinieneś pozostawić go pod kątem, pod jakim jest zgięty po kontuzji. Jeśli spróbujesz to wyprostować, możesz faktycznie pogorszyć złamanie. Zamiast tego oprzyj nadgarstek i ramię na szynie.
Wypłucz puste miejsca między ramieniem, nadgarstkiem, palcami itp. a szyną, aby upewnić się, że złamanie jest podparte i nie odkształcone przez owijkę
Krok 5. Owiń szynę i nadgarstek
Owiń przedramię i nadgarstek gazą lub bandażem Ace. Powinieneś owinąć go na tyle mocno, aby się nie poruszał, ale nie na tyle mocno, by odcinał krążenie w dłoni.
- Jeśli nie masz pod ręką gazy lub bandaża Ace, możesz użyć szalika lub bandany, aby utrzymać nadgarstek na miejscu przy szynie.
- Pracuj od góry rozbicia. Sprawdź krążenie w opuszkach palców po owinięciu, naciskając paznokieć. Jeśli kolor nie wróci szybko, poluzuj bandaż i ponownie zawiń.
Krok 6. Loduj nadgarstek
Użyj okładu z lodem lub woreczka z lodem, aby zamrozić nadgarstek. Umieść worek z lodem na nadgarstku, upewniając się, że lód pokrywa obszar, w którym nastąpiło złamanie. Lód pomoże zmniejszyć obrzęk i zapobiegnie dalszemu obrzękowi.
- Nie kładź lodu bezpośrednio na skórze. Powinieneś już mieć owinięty nadgarstek, więc nie powinno to stanowić problemu.
- Możesz zostawić okład z lodu na nadgarstku do 10 minut, a następnie dać skórze szansę na powrót do normalnej temperatury.
Krok 7. Przyjmuj leki przeciwbólowe dostępne bez recepty (OTC)
Możesz zażywać paracetamol, aby poradzić sobie z bólem spowodowanym złamaniem nadgarstka. Możesz również rozważyć jednoczesne przyjmowanie ibuprofenu i paracetamolu, aby jednocześnie zwalczyć ból i obrzęk.
Nie rób tego jednak, jeśli Twój nadgarstek jest zniekształcony i prawdopodobnie będzie wymagał ponownego założenia (zamknięta redukcja). W takim przypadku konieczne będzie podanie znieczulenia, a przyjmowanie leków przeciwbólowych w twoim systemie może temu zakłócić. Jeśli mimo wszystko zdecydujesz się na przyjmowanie leków przeciwbólowych, poinformuj o tym swojego lekarza
Krok 8. Trzymaj nadgarstek nieruchomo w drodze do szpitala
Kiedy idziesz do szpitala, powinieneś przytulić rękę do klatki piersiowej, aby nie poruszała się, gdy jesteś w samochodzie. Jeśli masz temblak, włóż do niego rękę, aby nie martwić się, że nadgarstek za bardzo się porusza.
Możesz też zrobić chusteczkę z szalika lub innej części garderoby
Metoda 2 z 3: Leczenie w szpitalu
Krok 1. Zrób prześwietlenie nadgarstka
Po dotarciu do szpitala lekarz wykona prześwietlenie nadgarstka, aby określić stopień złamania nadgarstka. To najlepszy sposób, aby zobaczyć uszkodzenie kości i ustalić najlepszy sposób leczenia.
Krok 2. Oceń ciężkość złamania
Złamania opisywane są w kategoriach przemieszczenia odłamów i zajęcia stawu. Przemieszczenie fragmentów oznacza, ile kawałków kości jest nie na swoim miejscu. Przemieszczenie może być minimalne lub duże i jest oceniane na podstawie spektrum. Inną ważną cechą w ocenie ciężkości złamań jest to, czy złamanie dotyczy stawu, czy jest „stawowe”, w przeciwieństwie do złamania pozastawowego, w którym staw nie jest zajęty. Złamania obejmujące stawy są z natury poważniejsze, ponieważ gojenie są bardziej skomplikowane.
- Istnieje kilka klasyfikacji złamań Collesa, w zależności od ciężkości urazu. Złamania Collesa określane są jako: Typ I: zewnątrzstawowe i nieprzemieszczone, Typ II: zewnątrzstawowe i z przemieszczeniem, Typ III: śródstawowe i nieprzemieszczone oraz Typ IV: śródstawowe i z przemieszczeniem.
- Kryteria określające złamanie jako złamanie Collesa obejmują: złamanie poprzeczne kości promieniowej, złamanie występuje w odległości 2,5 cm proksymalnie do stawu promieniowo-nadgarstkowego lub nadgarstkowego oraz przemieszczenie grzbietowe lub tylne oraz zagięcie grzbietowe z nachyleniem promieniowym.
Krok 3. Nałóż odlew na złamanie linii włosów
Ten rodzaj małego złamania nie wymaga przestawiania kości. Zamiast tego, twoja kość musi być po prostu utrzymywana na miejscu, aby prawidłowo się zagoiła.
Krok 4. Poddaj się zamkniętej redukcji i gipsowi założonemu na złamanie
Jeśli nadgarstek jest złamany tak, że końce kości zachodzą na siebie lub są lekko pod kątem, lekarz najprawdopodobniej wykona zamkniętą redukcję. Podczas tego zabiegu nadgarstek jest manipulowany i ustawiany tak, aby kości były we właściwej pozycji. Następnie zakłada się gips, aby utrzymać nadgarstek we właściwej pozycji. Większość złamań Collesa można leczyć bezoperacyjnie za pomocą opatrunku gipsowego przez okres 6 tygodni.
- Otrzymasz znieczulenie, jeśli będziesz musiał zmienić położenie kości nadgarstka. Należy jednak pamiętać, że ta procedura nie wymaga operacji. Twój lekarz w zasadzie po prostu wkłada twój nadgarstek z powrotem na miejsce.
- Być może będziesz musiał nosić szynę przez kilka dni, aby poradzić sobie z obrzękiem nadgarstka przed uzyskaniem odpowiedniego odlewu.
- Istnieje kilka nowszych technologii odlewania, które pozwalają na integralność strukturalną i trwałość odlewu, jednocześnie zapewniając pewną przewiewność i zdolność do normalnej kąpieli. Zamknięta redukcja byłaby z pewnością odpowiednia dla złamań typu I, II i może być odpowiednia dla złamań typu III. (Diaz-Garcia, 2012).
- W ostatnich badaniach istnieje niewiele różnic w porównaniu nieoperacyjnego i operacyjnego leczenia złamań Collesa.
- U starszych pacjentów ze złamaniami dystalnej części kości promieniowej, ci, którzy otrzymali leczenie z zamkniętą redukcją (ręczne przesunięcie kości z powrotem na miejsce) z samym opatrunkiem gipsowym, mieli takie same wyniki w zakresie stanu funkcjonalnego i znacznie obniżyli ocenę bólu.
- Wśród pacjentów, którzy zgłosili doskonały stan funkcjonalny, 77% miało zauważalną deformację wzroku, „deformację widelca do obiadu”, często obserwowaną w tym złamaniu. Ta deformacja nie odpowiadała złym wynikom czynnościowym lub niezadowoleniu pacjenta. Przetrwały ból skorelowano z niezadowoleniem pacjenta i leczeniem chirurgicznym.
Krok 5. Zapytaj o leczenie chirurgiczne
Jeśli złamanie zostanie uznane za niestabilne, może być konieczne leczenie chirurgiczne, które jest również nazywane otwartą redukcją. Musiałbyś wykonać tę operację, jeśli: złamanie obejmuje stawy nadgarstkowe, złamana kość przebija się przez skórę, kość jest złamana lub złamana w wielu miejscach lub uraz obejmuje również zerwane więzadła. Zasadniczo, jeśli naprawdę wykonałeś numer na nadgarstku i jest on poważnie złamany, możesz zostać skierowany do chirurga ortopedy, aby chirurgicznie skorygować nadgarstek.
- Będzie się tak działo, jeśli zamknięta redukcja nie spowoduje zadowalającego wykorzystania nadgarstka, nastąpi „skrócenie” promienia powyżej 5 mm lub jest to złamanie rozdrobnione z więcej niż 3 fragmentami złamania promienia.
- Podczas operacji złamanie jest umieszczane z powrotem wraz z maleńkimi płytkami i śrubami, aby uzyskać anatomicznie lepszy wynik. Kończyna nadal będzie umieszczona w szynie lub gipsie i będzie monitorowana sekwencyjnie przez okres 6 tygodni gojenia. Takie podejście byłoby zazwyczaj uważane za bardziej korzystne u młodszych pacjentów. Lepszy wynik radiograficzny nie zawsze jest skorelowany z lepszym wynikiem czynnościowym, ale zawsze jest to cel, który wyznacza się podczas naprawy tych złamań.
- Podczas operacji będziesz spać (w znieczuleniu ogólnym), a Twoje kości zostaną wyprostowane, umieszczone prawidłowo i połączone za pomocą szpilek, płytek i/lub śrub specjalnie zaprojektowanych do stosowania w kościach. Po zabiegu Twój nadgarstek zostanie umieszczony w szynie lub gipsie, aby zapobiec jego poruszaniu się.
- Powikłania nie zależą od wybranej metody leczenia, ale od doznanego urazu. Specyficzne powikłania obejmują: obecność kosmetycznej deformacji widelca, porażenie nerwu pośrodkowego lub osłabienie, zwane również zespołem pourazowego cieśni nadgarstka, dystrofią odruchową współczulną (RSD) lub zespołem przewlekłego bólu regionalnego. Dzieje się tak w wyniku uszkodzenia nerwu pośrodkowego spowodowanego uciskiem z powodu obrzęku lub braku przepływu krwi, wtórnego do zespołu podobnego do przedziału.
Metoda 3 z 3: Odzyskiwanie po leczeniu
Krok 1. Noś gips przez wymagany czas
Większość pacjentów musi nosić opatrunek przez 4 do 6 tygodni, w zależności od rozległości urazu i szybkości gojenia. Podczas gdy masz założony opatrunek, lekarz przekaże ci instrukcje, które pomogą w gojeniu i zapewni temblak. W tej sekcji wymieniono również podstawowe instrukcje.
Krok 2. Podnieś i oprzyj nadgarstek
Utrzymuj nadgarstek uniesiony i odpocznij przez co najmniej tydzień po otrzymaniu gipsu. Utrzymywanie nadgarstka uniesionego oznacza upewnienie się, że jest on uniesiony nad sercem. Odpoczynek nadgarstka oznacza unikanie forsownych ćwiczeń lub czynności, w których używasz nadgarstka.
Możesz to zrobić, siedząc na krześle i podpierając nadgarstek poduszkami. Najlepiej sprawdzają się rozkładane krzesła, ale wystarczy każde krzesło lub sofa
Krok 3. Nie zamocz gipsu
Woda uszkodzi gips i może dostać się między gips a ramię, powodując stany, które mogą prowadzić do infekcji, zwłaszcza jeśli przeszłaś operację i nacięcie. Jeśli bierzesz prysznic lub kąpiel, umieść plastikową torebkę na gipsie i zaklej jej końce, aby woda nie dostała się do gipsu. Najlepiej unikać spływania wody na gips podczas kąpieli.
- Niektórzy lekarze zalecają umieszczenie ręcznika na plastikowej torbie jako dodatkowy środek ostrożności.
- Możesz poprosić członka rodziny lub przyjaciela o pomoc w kąpieli lub prysznicu.
Krok 4. Unikaj robienia rzeczy, które mogą uszkodzić nadgarstek
Powinieneś starać się, aby nadgarstek nie poruszał się tak bardzo, jak to możliwe. Oznacza to, że powinieneś unikać czynności, które wymagają użycia nadgarstka. Powinieneś także unikać sytuacji, w których ktoś mógłby wpaść na Twój zraniony nadgarstek.
Jako dodatkową ochronę zawsze noś temblak, gdy wychodzisz w miejscu publicznym, ponieważ nie będzie się on poruszał podczas chodzenia i ostrzeże innych, że masz kontuzję i powinni starać się nie wpaść na ciebie
Krok 5. Staraj się jak najlepiej unikać wbijania rzeczy w gips, aby podrapać swędzenie
Po kilku dniach ramię pokryte gipsem może zacząć swędzieć. Swędzenie jest zwykle spowodowane porostem włosów pod gipsem, niewielkim podrażnieniem, które gips powoduje na skórze lub martwymi komórkami skóry, które normalnie są zrzucane, ale nie mogą, ponieważ uwięziony jest w gipsie.
Krok 6. Uważaj na oznaki infekcji, jeśli przeszedłeś operację
Ortopeda będzie uważnie śledził obszar, w którym umieszczane są szpilki, pod kątem oznak infekcji. Objawy infekcji obejmują zaczerwienienie lub obrzęk w miejscach szpilek/drutów, drenaż z miejsca wkłucia, gorączkę i ciepło skóry w okolicy.
Krok 7. Skontaktuj się z lekarzem
Twój lekarz najprawdopodobniej poprosi Cię o przybycie przez cały czas rekonwalescencji. Może wykonać prześwietlenie, aby upewnić się, że nadgarstek goi się prawidłowo. Jeśli tak, twój lekarz najprawdopodobniej da ci mniejszy gips (co oznacza, że odetnie końce gipsu), co ułatwi ci kąpiel i drapanie swędzenia, o którym marzyłeś.
Krok 8. Po zdjęciu gipsu udaj się do fizjoterapeuty
Po uwolnieniu się z gipsu zostaniesz poproszony o wizytę u fizjoterapeuty, który pomoże Ci wykonać ćwiczenia, aby odzyskać siłę w nadgarstku i otaczających go mięśniach, a także przywrócić normalne funkcjonowanie nadgarstka. Fizjoterapia zwykle trwa miesiąc, z trzema do czterech sesji w tygodniu.
Terapeuta da Ci również ćwiczenia, które możesz samodzielnie wykonywać w domu. Im więcej ćwiczysz zgodnie z zaleceniami terapeuty, tym szybciej odzyskasz sprawność nadgarstka
Porady
- Istnieją dwie główne grupy osób, które doznają tego złamania, młodsza grupa to młodzi pacjenci z urazem o dużej prędkości, a druga to starsza populacja z urazem o niskim wpływie i osteoporozą. Ta ostatnia grupa składa się głównie z kobiet i rośnie, biorąc pod uwagę wydłużanie się naszego życia oraz wzrost poziomu aktywności osób starszych. Oczekuje się, że zachorowalność będzie nadal rosła, gdy nasi „wyżu demograficznego” zaczną osiągać wiek emerytalny.
- Złamania Collesa mają sześciokrotny wzrost u kobiet, ze względu na korelację z osteoporozą.
- Spróbuj udać się do lekarza, gdy tylko złamie ci się nadgarstek. Jeśli absolutnie nie możesz tego dnia pójść do lekarza, zrób szynę zgodnie z instrukcją w tym artykule.
Ostrzeżenia
- Jeśli kość wystaje ze skóry lub uważasz, że złamała się więcej niż jedna kość, natychmiast udaj się do szpitala.
- Cele leczenia nie są takie same dla wszystkich pacjentów. Na przykład w przypadku złamania typu II lub III bierze się pod uwagę stan funkcjonalny pacjenta i rozsądne cele dotyczące wyników. Wyniki leczenia dla rozsądnego powrotu do funkcjonowania nie są takie same dla 87-letniej pacjentki, która musi uzyskać wynik, który pozwoli jej na przykład na karmienie i czesanie włosów. Cele wynikowe nie są takie same jak w przypadku 25-letniego aktywnego, młodego dorosłego z tym samym typem lub klasyfikacją złamania Collesa. Nowsze badania u pacjentów w podeszłym wieku, w których rzeczywiste wyniki, mierzone przez pacjenta, odzwierciedlające jego zdolność do funkcjonowania i zakres ruchu, a także uporczywy ból, zwracają uwagę na fakt, że mogą występować niewielkie różnice w rzeczywistych wynikach pacjentów leczonych operacyjnie lub tylko odlewanie.
