Stetoskop to przyrząd medyczny służący do słyszenia dźwięków wydawanych przez serce, płuca i jelita. Używanie stetoskopu do słyszenia dźwięków nazywa się osłuchiwaniem Lekarze są przeszkoleni w używaniu stetoskopów, ale można się również nauczyć, jak z nich korzystać. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się, jak używać stetoskopu.
Kroki
Metoda 1 z 7: Wybór i regulacja stetoskopu
Krok 1. Zdobądź wysokiej jakości stetoskop
Ważny jest wysokiej jakości stetoskop. Im lepsza jakość stetoskopu, tym łatwiej będzie Ci słuchać ciała pacjenta.
- Stetoskopy jednoprzewodowe są lepsze niż stetoskopy dwuprzewodowe. Rurki w stetoskopach z podwójnymi rurkami mogą się o siebie ocierać. Ten hałas może utrudniać słyszenie dźwięków serca.
- Najlepszy jest gruby, krótki i stosunkowo sztywny przewód, chyba że planujesz nosić stetoskop na szyi. W takim przypadku najlepsza jest dłuższa tuba.
- Upewnij się, że rurka jest szczelna, stukając w membranę (płaska strona części klatki piersiowej). Gdy dotkniesz, użyj słuchawek do nasłuchiwania dźwięków. Jeśli nic nie słyszysz, może to oznaczać przeciek.
Krok 2. Dostosuj nauszniki stetoskopu
Ważne jest, aby upewnić się, że zauszniki są skierowane do przodu i są dobrze dopasowane. W przeciwnym razie możesz nie słyszeć nic za pomocą stetoskopu.
- Upewnij się, że zauszniki są skierowane do przodu. Jeśli włożysz je odwrotnie, nic nie usłyszysz.
- Upewnij się, że nauszniki dobrze przylegają i są dobrze uszczelnione, aby chronić przed hałasem z otoczenia. Jeśli nauszniki nie są dobrze dopasowane, większość stetoskopów ma wyjmowane nauszniki. Odwiedź sklep z artykułami medycznymi, aby kupić różne nauszniki.
- W przypadku niektórych stetoskopów można również przechylić nauszniki do przodu stetoskopu, aby zapewnić lepsze dopasowanie.
Krok 3. Sprawdź napięcie słuchawki na stetoskopie
Innymi słowy, upewnij się, że nauszniki są blisko głowy, ale nie za blisko. Jeśli nauszniki są za ciasne lub za luźne, wyreguluj je.
- Jeśli nauszniki są zbyt luźne, możesz nic nie słyszeć. Aby zwiększyć napięcie, ściśnij zestaw słuchawkowy w pobliżu słuchawek.
- Jeśli nauszniki są zbyt ciasne, mogą zranić uszy i możesz mieć trudności z używaniem stetoskopu. Aby zmniejszyć napięcie, delikatnie rozsuń zestaw słuchawkowy.
Krok 4. Wybierz odpowiednią część klatki piersiowej dla swojego stetoskopu
Do stetoskopów dostępnych jest wiele różnych rodzajów nakładek na klatkę piersiową. Wybierz taki, który odpowiada Twoim potrzebom. Napierśniki dostępne są w różnych rozmiarach dla dorosłych i dzieci.
Metoda 2 z 7: Przygotowanie do użycia stetoskopu
Krok 1. Wybierz ciche miejsce do użycia stetoskopu
Używaj stetoskopu w cichym miejscu. Znajdź ciche miejsce, aby mieć pewność, że dźwięki ciała, które chcesz słyszeć, nie będą przytłaczane przez dźwięki otoczenia.
Krok 2. Ustaw pacjenta
Aby słuchać serca i brzucha, pacjent powinien ułożyć się na wznak. Aby słuchać płuc, będziesz chciał, aby pacjent usiadł. Innymi słowy, poproś pacjenta, aby się położył. Odgłosy serca, płuc i jelit mogą brzmieć różnie w zależności od pozycji pacjenta: tj. siedzącej, stojącej, leżącej na boku itp.
Krok 3. Zdecyduj, czy użyć diafragmy, czy dzwonka
Membrana lub płaska strona bębna jest lepsza do słyszenia dźwięków o średniej lub wysokiej częstotliwości. Dzwonek lub okrągła strona bębna jest lepszy do słyszenia niskich dźwięków.
Jeśli potrzebujesz stetoskopu o naprawdę wysokiej jakości dźwięku, możesz rozważyć stetoskop elektroniczny. Elektroniczny stetoskop zapewnia wzmocnienie, dzięki czemu łatwiej jest słyszeć tony serca i płuc. Korzystanie ze stetoskopu elektronicznego może ułatwić słyszenie serca i płuc pacjenta, ale pamiętaj, że są one drogie
Krok 4. Poproś pacjenta, aby założył fartuch szpitalny lub podniósł ubranie, aby odsłonić skórę
Użyj stetoskopu na gołej skórze, aby uniknąć odgłosu szeleszczącej tkaniny. Jeśli pacjentem jest mężczyzna z włosami na klatce piersiowej, trzymaj stetoskop nieruchomo, aby uniknąć szelestu.
Aby zapewnić pacjentowi większy komfort, rozgrzej stetoskop, pocierając go o rękaw, lub rozważ zakup podgrzewacza do stetoskopu
Metoda 3 z 7: Słuchanie serca
Krok 1. Przytrzymaj przeponę nad sercem pacjenta
Umieść przeponę w lewej górnej części klatki piersiowej, gdzie spotykają się żebra od 4 do 6, prawie bezpośrednio pod piersią. Trzymaj stetoskop między palcem wskazującym a środkowym i delikatnie dociśnij, aby nie słyszeć ocierania się palców.
Krok 2. Słuchaj serca przez całą minutę
Poproś pacjenta, aby się odprężył i normalnie oddychał. Powinieneś usłyszeć normalne dźwięki ludzkiego serca, które brzmią jak „lub-dub”. Dźwięki te nazywane są również skurczowymi i rozkurczowymi. Skurczowy to dźwięk „lub”, a rozkurczowy to dźwięk „dubowy”.
- Dźwięk „lub” lub skurczowy pojawia się, gdy zamykają się zastawki mitralne i trójdzielne serca.
- Dźwięk „dubowy” lub rozkurczowy pojawia się, gdy zamykają się zastawki aortalne i płucne.
Krok 3. Policz liczbę uderzeń serca, które słyszysz w ciągu minuty
Normalne tętno spoczynkowe dla dorosłych i dzieci w wieku powyżej 10 lat wynosi od 60 do 100 uderzeń na minutę. W przypadku dobrze wytrenowanych sportowców normalne tętno spoczynkowe może wynosić tylko od 40 do 60 uderzeń na minutę.
-
Istnieje kilka różnych zakresów tętna spoczynkowego, które należy wziąć pod uwagę u pacjentów w wieku poniżej 10 lat. Zakresy te obejmują:
- Noworodki do 1 miesiąca życia: 70-190 uderzeń na minutę
- Niemowlęta w wieku 1–11 miesięcy: 80–160 uderzeń na minutę
- Dzieci w wieku 1–2 lat: 80–130 uderzeń na minutę
- Dzieci w wieku 3–4 lat: 80–120 uderzeń na minutę
- Dzieci w wieku 5–6 lat: 75–115 uderzeń na minutę
- Dzieci 7-9 lat: 70-110 uderzeń na minutę
Krok 4. Posłuchaj nienormalnych dźwięków serca
Podczas liczenia uderzeń serca powinieneś również słuchać wszelkich nienormalnych dźwięków. Wszystko, co nie brzmi jak lub-dub, może zostać uznane za nienormalne. Jeśli usłyszysz coś nienormalnego, Twój pacjent może wymagać dalszej oceny przez lekarza.
- Jeśli usłyszysz świszczący dźwięk lub dźwięk, który jest bardziej jak „lub… szsz… dub”, twój pacjent może mieć szmer w sercu. Szmer serca to krew szybko przepływająca przez zastawki. Wiele osób ma tak zwane „niewinne” szmery serca. Ale niektóre szmery serca wskazują na problemy z zastawkami serca, więc powinieneś doradzić pacjentowi, aby udał się do lekarza, jeśli wykryjesz szmer serca.
- Jeśli słyszysz trzeci dźwięk serca, który jest jak wibracja o niskiej częstotliwości, twój pacjent może mieć wadę komór. Ten trzeci ton serca jest określany jako S3 lub galop komorowy. Poinformuj pacjenta, aby udał się do lekarza, jeśli usłyszysz trzeci ton serca.
- Spróbuj posłuchać próbek normalnych i nienormalnych dźwięków serca, aby pomóc Ci określić, czy to, co słyszysz, jest normalne.
Metoda 4 z 7: Słuchanie płuc
Krok 1. Poproś pacjenta, aby usiadł prosto i normalnie oddychał
Podczas słuchania możesz poprosić pacjenta o wzięcie głębokiego oddechu, jeśli nie słyszysz dźwięków oddechu lub jeśli są zbyt ciche, aby określić, czy występują jakieś nieprawidłowości.
Krok 2. Użyj membrany stetoskopu, aby słuchać płuc pacjenta
Wsłuchaj się w płuca pacjenta w płatach górnych i dolnych oraz z przodu iz tyłu pacjenta.
- Podczas słuchania umieść stetoskop na górnej części klatki piersiowej, następnie na linii środkowoobojczykowej klatki piersiowej, a następnie na dolnej części klatki piersiowej. Upewnij się, że słuchasz przodu i tyłu wszystkich tych regionów.
- Pamiętaj, aby porównać obie strony płuc pacjenta i zanotuj, czy coś jest nienormalne.
- Zajmując wszystkie te pozycje, będziesz w stanie słuchać wszystkich płatów płuc pacjenta.
Krok 3. Posłuchaj normalnych dźwięków oddechu
Normalne dźwięki oddechu są wyraźne, jak słuchanie, jak ktoś wdmuchuje powietrze do kubka. Posłuchaj próbki zdrowych płuc, a następnie porównaj dźwięki z tym, co słyszysz w płucach pacjenta.
-
Istnieją dwa rodzaje normalnych dźwięków oddechowych:
- Odgłosy oddechu oskrzelowego to te słyszane w drzewie tchawiczo-oskrzelowym.
- Pęcherzykowe dźwięki oddechowe to te słyszane nad tkanką płucną.
Krok 4. Posłuchaj nietypowych dźwięków oddechu
Nieprawidłowe dźwięki oddechowe obejmują świszczący oddech, stridor, rhonchi i rzężenia. Jeśli nie słyszysz żadnych dźwięków oddechu, pacjent może mieć powietrze lub płyn wokół płuc, grubość wokół ściany klatki piersiowej lub spowolniony przepływ powietrza lub nadmierne napełnienie płuc.
-
Istnieją cztery rodzaje nieprawidłowych dźwięków oddechowych:
- Świszczący oddech brzmi jak wysoki dźwięk, gdy osoba wydycha powietrze, a czasem również podczas wdechu. Wielu pacjentów cierpiących na astmę ma również świszczący oddech, a czasami można nawet usłyszeć świszczący oddech bez stetoskopu.
- Stridor brzmi jak wysoki, muzyczny oddech, podobny do świszczącego oddechu, słyszany najczęściej podczas wdechu pacjenta. Stridor jest spowodowany blokadą w tylnej części gardła. Ten dźwięk często można usłyszeć również bez stetoskopu.
- Rhonchi brzmi jak chrapanie. Rhonchiego nie można usłyszeć bez stetoskopu, a dzieje się tak, ponieważ powietrze przepływa przez płuca „nierówną” ścieżką lub jest zablokowane.
- Rales brzmi jak pękająca folia bąbelkowa lub grzechotanie w płucach. Rzędy można usłyszeć, gdy osoba wdycha.
Metoda 5 z 7: Słuchanie dźwięków brzucha
Krok 1. Umieść przeponę na nagim brzuchu pacjenta
Użyj pępka pacjenta jako środka i podziel słuchanie wokół pępka na cztery sekcje. Słuchaj lewego górnego, prawego górnego, lewego dolnego i prawego.
Krok 2. Posłuchaj normalnych dźwięków jelit
Normalne dźwięki jelit brzmią tak, jak burczenie lub burczenie w żołądku. Wszystko inne może sugerować, że coś jest nie tak i pacjent wymaga dalszej oceny.
Powinieneś usłyszeć „warczenie” we wszystkich czterech sekcjach. Czasami po operacji odgłosy jelit wracają po pewnym czasie
Krok 3. Posłuchaj nienormalnych dźwięków jelit
Większość dźwięków, które słyszysz podczas słuchania jelit pacjenta, to tylko odgłosy trawienia. Chociaż większość tonów jelitowych jest normalna, niektóre nieprawidłowości mogą wskazywać na problem. Jeśli nie masz pewności, czy słyszane dźwięki jelit są normalne i/lub pacjent ma inne objawy, powinien udać się do lekarza w celu dalszej oceny.
- Jeśli nie słyszysz odgłosów jelit, może to oznaczać, że coś jest zablokowane w żołądku pacjenta. Może również wskazywać na zaparcia, a odgłosy jelit mogą powracać samodzielnie. Ale jeśli nie wrócą, może wystąpić blokada. W takim przypadku pacjent wymagałby dalszej oceny przez lekarza.
- Jeśli pacjent ma nadaktywne odgłosy jelit, a następnie ich brak, może to wskazywać, że doszło do pęknięcia lub martwicy tkanki jelitowej.
- Jeśli pacjent ma bardzo wysokie tony jelitowe, może to wskazywać na niedrożność jelit pacjenta.
- Powolne odgłosy jelit mogą być spowodowane lekami na receptę, znieczuleniem rdzeniowym, infekcją, urazem, operacją brzucha lub nadmiernym rozrostem jelit.
- Szybkie lub nadpobudliwe odgłosy jelit mogą być spowodowane chorobą Leśniowskiego-Crohna, krwawieniem z przewodu pokarmowego, alergiami pokarmowymi, biegunką, infekcją i wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego.
Metoda 6 z 7: Nasłuchiwanie bruita
Krok 1. Ustal, czy musisz sprawdzić, czy nie ma szlamu
Jeśli wykryłeś dźwięk przypominający szmer serca, powinieneś również sprawdzić, czy nie ma szmeru. Ponieważ szmery serca i szmery brzmią podobnie, ważne jest, aby sprawdzić oba, jeśli istnieje podejrzenie.
Krok 2. Umieść membranę stetoskopu nad jedną z tętnic szyjnych
Tętnice szyjne znajdują się z przodu szyi pacjenta, po obu stronach jabłka Adama. Jeśli weźmiesz palec wskazujący i środkowy i przeciągniesz je wzdłuż przedniej części gardła, prześledzisz położenie dwóch tętnic szyjnych.
Uważaj, aby nie naciskać zbyt mocno na tętnicę, ponieważ możesz odciąć krążenie i spowodować omdlenie pacjenta. Nigdy nie naciskaj jednocześnie na obie tętnice szyjne
Krok 3. Posłuchaj, czy nie ma śladów
Szlam wydaje świszczący dźwięk, który wskazuje, że tętnica jest zwężona. Czasami szmer może być mylony ze szmerem, ponieważ brzmią podobnie, ale jeśli pacjent ma szmer, wtedy szum będzie głośniejszy, gdy wsłuchujesz się w tętnicę szyjną niż w sercu.
Możesz również chcieć posłuchać szmerów nad aortą brzuszną, tętnicami nerkowymi, biodrowymi i udowymi
Metoda 7 z 7: Sprawdzanie ciśnienia krwi
Krok 1. Owiń mankiet do pomiaru ciśnienia wokół ramienia pacjenta, tuż nad łokciem
Podwiń rękaw pacjenta, jeśli przeszkadza. Upewnij się, że używasz mankietu do pomiaru ciśnienia krwi, który pasuje do ramienia pacjenta. Powinieneś być w stanie owinąć mankiet wokół ramienia pacjenta tak, aby był dobrze dopasowany, ale nie za ciasny. Jeśli mankiet do pomiaru ciśnienia krwi jest za mały lub za duży, wybierz inny rozmiar.
Krok 2. Dociśnij membranę stetoskopu do tętnicy ramiennej tuż poniżej krawędzi mankietu
Możesz również użyć przepony, jeśli masz problemy ze słyszeniem za pomocą dzwonka. Będziesz nasłuchiwać dźwięków Korotkowa, które są stukającymi dźwiękami o niskim tonie, które wskazują na skurczowe ciśnienie krwi pacjenta.
Znajdź swój puls w wewnętrznej części ramienia, aby określić, gdzie znajduje się tętnica ramienna
Krok 3. Napompuj mankiet do 180 mmHg lub 30 mm powyżej oczekiwanego skurczowego ciśnienia krwi
Odczyt można znaleźć, patrząc na ciśnieniomierz, który jest wskaźnikiem na mankiecie do pomiaru ciśnienia krwi. Następnie wypuszczaj powietrze z mankietu z umiarkowaną szybkością (3 mm/s). Gdy wypuszczasz powietrze, słuchaj stetoskopem i obserwuj ciśnieniomierz (wskaźnik na mankiecie do pomiaru ciśnienia krwi).
Krok 4. Posłuchaj dźwięków Korotkowa
Pierwszym dźwiękiem pukania, jaki słyszysz, jest skurczowe ciśnienie krwi pacjenta. Zanotuj tę liczbę, ale obserwuj ciśnieniomierz. Po zatrzymaniu pierwszego dźwięku zanotuj numer, na którym się zatrzymuje. Ta liczba to ciśnienie rozkurczowe.
Krok 5. Zwolnij i zdejmij mankiet
Opróżnij i zdejmij mankiet do pomiaru ciśnienia krwi z pacjenta zaraz po otrzymaniu drugiego numeru. Kiedy skończysz, powinieneś mieć dwie liczby, które składają się na ciśnienie krwi twojego pacjenta. Zapisz te liczby obok siebie, oddzielone ukośnikiem. Na przykład 110/70.
Krok 6. Odczekaj kilka minut, jeśli chcesz ponownie sprawdzić ciśnienie krwi pacjenta
Możesz chcieć ponownie zmierzyć, jeśli ciśnienie krwi pacjenta jest wysokie.
Skurczowe ciśnienie krwi powyżej 120 lub rozkurczowe ciśnienie krwi powyżej 80 wskazuje, że pacjent może mieć wysokie ciśnienie krwi. W takim przypadku pacjent powinien zwrócić się o dalszą ocenę do lekarza
Wideo - Korzystając z tej usługi, niektóre informacje mogą być udostępniane YouTube
Porady
- Zawsze upewnij się, że znajdujesz się w cichym otoczeniu, że nasłuchujesz anomalii i że jeśli masz wątpliwości, skieruj pacjenta do wykwalifikowanego lekarza.
- Często czyść stetoskop. Stetoskop należy czyścić po każdym pacjencie, aby uniknąć infekcji. Do dezynfekcji stetoskopu używaj gazików nasączonych alkoholem lub ściereczek nasączonych 70% alkoholem izopropylowym.
Ostrzeżenia
- Nie mów do bębna ani nie stukaj w bęben, gdy masz stetoskop w uszach. To naprawdę boli. Może również spowodować uszkodzenie słuchu, w zależności od tego, jak mocno uderzasz w bęben lub jak głośno do niego mówisz.
- Nie zanurzaj stetoskopu w wodzie ani nie wystawiaj go na działanie ekstremalnie wysokich lub niskich temperatur. Robienie którejkolwiek z tych rzeczy może spowodować szkody.
- Zawsze zwracaj się o pomoc medyczną, jeśli podczas osłuchiwania usłyszysz jakiekolwiek nietypowe dźwięki.
