Spondyloza (znana również jako spondyloza szyjna lub choroba zwyrodnieniowa stawów szyjnych) to zwyrodnienie krążków kręgosłupa w szyi. Chociaż jest to powszechny stan wśród osób starszych, objawy rozwijają się powoli w czasie i różnią się znacznie w zależności od osoby. Gdy objawy wpływają na codzienną aktywność lub mają ostry początek, wskazana jest dalsza ocena i leczenie. Najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić, aby wiedzieć, czy masz spondylozę, jest regularne odwiedzanie lekarza w celu przeprowadzenia badań kontrolnych, zwłaszcza po ukończeniu 60 lat. Typowe objawy, o których należy pamiętać, obejmują monitorowanie sztywności, drętwienia lub bólu szyi lub plecy.
Kroki
Metoda 1 z 3: Rozpoznawanie oznak i objawów
Krok 1. Poszukaj bólu szyi i pleców
Spondyloza często nie daje żadnych objawów. Jeśli jednak powoduje objawy, ból wzdłuż szyi i kręgosłupa jest jednym z najczęstszych. Ten ból jest wynikiem odwodnienia krążków kręgosłupa i tworzenia tarcia między kośćmi kręgów i/lub nacisku na nerwy. Ból pleców lub szyi może również promieniować na kończyny.
- Twój ból może się również nasilić, gdy kichasz, kaszlesz lub śmiejesz się.
- Ból jest najczęściej odczuwany w nocy.
- Ból szyi może się nasilać, a następnie chwilowo ustępować. Ten przerywany ból może być spowodowany pogorszeniem lub intensywnym używaniem szyi lub pleców. Ból może się z czasem nasilać i/lub stać się przewlekłym.
- Zamiast bólu możesz również odczuwać mrowienie lub drętwienie kończyn. Wynika to z nacisku na korzenie nerwowe, a objawy są charakterystyczne dla obszaru, który jest uciskany.
- Jeśli twoje nerwy są zaatakowane, możesz również odczuwać pieczenie, mrowienie lub kłucie.
Krok 2. Rozpoznaj sztywność szyi i pleców
Sztywność wraz z bólem jest jednym z najczęstszych objawów spondylozy. Zwłaszcza rano możesz czuć się sztywny, a w miarę upływu dnia możesz zyskać większą mobilność. Twoja sztywność może uniemożliwić pochylenie się lub odwrócenie głowy w pewnych pozycjach.
- Prawdopodobnie będziesz mieć problemy z poruszaniem głową z boku na bok.
- Sztywność związana ze spondylozą występuje z powodu powolnego niszczenia chrząstki stawu.
- Sztywność oznacza, że trudno jest poruszać stawem; wydaje się „przyklejać”.
- Sztywność szyi związana ze spondylozą zwykle pogarsza się z czasem. Zwykle występuje po nocnym odpoczynku.
- Może również wystąpić ból głowy, zwykle rozpoczynający się z tyłu szyi i promieniujący do górnej części czoła.
Krok 3. Szukaj braku koordynacji
Możesz mieć problemy z łapaniem przedmiotów, podnoszeniem ramion lub rąk lub ściskaniem czegoś mocno w dłoni. Ten brak koordynacji może również skutkować brakiem równowagi.
Uważaj na upadek, gdy masz spondylozę. Poruszaj się powoli i ostrożnie
Krok 4. Monitoruj swoje nawyki w łazience
Jeśli zauważysz jakiekolwiek znaczące zmiany w swoich nawykach łazienkowych, może to wskazywać na problem. Zmiana nawyków jelit lub pęcherza, taka jak niemożność pójścia do łazienki, gdy masz to uczucie, lub nieoczekiwana utrata kontroli, są sygnałami ostrzegawczymi, że część rdzenia kręgowego może być ściśnięta. Jest to uważane za pilny powód do oceny lub ponownej oceny.
Metoda 2 z 3: Minimalizowanie ryzyka
Krok 1. Bądź zdrowy i utrzymuj zdrową wagę
Prawidłowe odżywianie i utrzymywanie zdrowej wagi to dwie proste rzeczy, które możesz zrobić, aby zmniejszyć ryzyko rozwoju spondylozy i zminimalizować wpływ choroby, gdy już się rozwinie. Staraj się ćwiczyć co najmniej godzinę dziennie.
- Wykonuj lekkie ćwiczenia, które nie skręcają ani nie wpływają negatywnie na plecy, takie jak delikatna joga. Unikaj sportów kontaktowych, takich jak piłka nożna, hokej i rugby. Należy również unikać podnoszenia dużych ciężarów. Zamiast tego idź pobiegać, spacerować lub jeździć na rowerze.
- Jedz zdrową dietę składającą się głównie z produktów pełnoziarnistych, owoców i warzyw z niewielką ilością chudego białka. Unikaj jedzenia mięsa, fast foodów i przetworzonej żywności, które zawierają dużo cukru, soli i tłuszczu. Pij co najmniej osiem szklanek wody dziennie i unikaj napojów gazowanych i słodkich.
- Nie pal. Palenie może zwiększyć ból szyi. Jeśli już palisz, zainwestuj w plastry nikotynowe lub gumy do żucia, aby zmniejszyć łaknienie. Ogranicz spożycie papierosów stopniowo. Na przykład, przez kilka tygodni pal codziennie pół paczki zamiast pełnej paczki. Następnie zmniejsz do jednej paczki co trzy dni przez kolejne dwa tygodnie. Kontynuuj ograniczanie spożycia papierosów w ten sposób, aż osiągnie zero.
Krok 2. Znajdź mniej fizyczną pracę
Jeśli masz pracę, która powoduje duże zmęczenie pleców, spróbuj znaleźć inną pracę, która jest mniej wymagająca fizycznie. Zginanie, skręcanie i napinanie pleców może zwiększyć szanse na rozwój spondylozy. Jeśli to możliwe, spróbuj znaleźć inną pracę w tej samej firmie, w której obecnie pracujesz. Na przykład przejdź do pracy przy biurku zamiast wykonywać rozpakowywanie, podnoszenie i podobnie pracę fizyczną.
Jednak nawet praca przy biurku może wiązać się z własnym ryzykiem. Siedzenie przez cały dzień w jednej pozycji z szyją wyciągniętą do komputera może również prowadzić do bólu szyi i pleców. Upewnij się, że Twoje krzesło zapewnia odpowiednią ilość podparcia pleców. Często dostosowuj swoją pozycję, aby uniknąć skurczów i bólu pleców i szyi. Spaceruj po biurze – nawet na niewielką odległość – mniej więcej co 30 minut
Krok 3. Zarządzaj wcześniejszymi schorzeniami
Istnieje wiele procedur medycznych, które mogą zwiększyć Twoje szanse na późniejszy rozwój spondylozy. Zapalenie stawów, pęknięty lub zsunięty dysk, złamania spowodowane osteoporozą mogą zwiększać ryzyko spondylozy. Porozmawiaj ze swoim lekarzem o leczeniu tych i pokrewnych schorzeń, szczególnie tych związanych z urazami szyi lub pleców. Postępuj zgodnie z planem leczenia, aby uniknąć rozwoju lub pogorszenia spondylozy.
Metoda 3 z 3: Spotkanie z lekarzem
Krok 1. Zrób listę objawów
Kiedy zaczniesz zauważać objawy spondylozy, zapisz je, w tym dzień, godzinę, czas trwania objawu i czynność, która spowodowała objaw. Twój lekarz może wykorzystać te informacje, aby lepiej zrozumieć Twoją historię medyczną i opracować dla Ciebie plan leczenia.
Oprócz listy objawów uzyskaj informacje o historii medycznej swojej rodziny. Spondyloza może być dziedziczna, więc jeśli inni członkowie Twojej rodziny mają historię spondylozy lub inne problemy z kręgosłupem, lekarz może to wykorzystać do postawienia diagnozy
Krok 2. Zobacz lekarza
Jeśli masz jakikolwiek objaw spondylozy, może to wskazywać na faktyczną obecność spondylozy lub nie. Jednak nawet jeśli nie masz spondylozy, ważne jest, aby te schorzenia zostały sprawdzone przez lekarza, ponieważ mogą wskazywać na inny, równie poważny stan.
- Wiele osób ze spondylozą nie odczuwa żadnych objawów. Ważne jest, aby poddawać się regularnym badaniom lekarskim, zwłaszcza po 60. roku życia, kiedy większość ludzi wykazuje objawy spondylozy na prześwietleniach i badaniach lekarskich.
- Poinformuj również swojego lekarza o wszelkich przyjmowanych lekach.
Krok 3. Wykonaj test kompresji szyi
Test kompresji szyi lub test Spurlinga można wykonać, aby dowiedzieć się, czy spondylozie towarzyszy wybrzuszenie dysku. Lekarz poprosi cię, abyś po prostu wyciągnął szyję i wygiął ją w bok i obrócił w bok. To pokaże lekarzowi, czy masz wybrzuszenie na szyi lub jaki rodzaj reakcji na ból otrzymasz podczas wykonywania tego prostego ruchu.
Krok 4. Test na odruch Hoffmana
Odruch Hoffmana to test reakcji odruchowej. Lekarze wykonują test, aby zidentyfikować szereg chorób, w tym stwardnienie rozsiane, spondylozę i ALS. Odruch Hoffmana jest testowany przez zaciśnięcie palców w pięść, a następnie pstrykanie kciukiem, palcem środkowym i wskazującym.
- Twój lekarz odłoży twoją rękę w spoczynek, a następnie ustabilizuje ją między palcami wskazującym i środkowym.
- Następnie uszczypnie lub pstryknie twój środkowy lub serdeczny palec i będzie obserwował skurcz palca wskazującego i kciuka.
- Jeśli twoje odruchy wykazują niepełny skurcz, może to wskazywać na spondylozę.
Krok 5. Zrób zdjęcie rentgenowskie szyi
Promienie rentgenowskie to czarno-białe obrazy, które mogą ujawnić nieprawidłowości szyi. Rentgen szyi może wykryć ostrogi kostne, urazy dysku, złamania, osteoporozę i zużycie kręgosłupa, które wskazują na spondylozę.
- Prześwietlenie szyi może również zidentyfikować inne zmiany zachodzące w kręgosłupie i może wykluczyć inne stany podobne do spondylozy.
- Ten test jest wykonywany w szpitalnym oddziale radiologii przez radiologa.
- Prześwietlenie szyi może pomóc ocenić urazy szyi, drętwienie i ból.
Krok 6. Wykonaj MRI (obraz rezonansu magnetycznego) MRI wytwarza obrazy 3D szyi i kręgosłupa
W tym teście pola magnetyczne i fale radiowe dają szczegółowy obraz przekrojowy kości i tkanek. Badanie MRI lub CT jest zwykle wskazane, jeśli po kilku tygodniach nie ma poprawy za pomocą leków, edukacji i fizjoterapii lub jeśli wystąpi nagły wzrost bólu lub innych objawów.
- MRI może zidentyfikować obszary, w których nerwy mogą być uszczypnięte.
- Nie jedz przez 4 godziny przed badaniem MRI.
- Usuń metalowe przedmioty z ciała, ponieważ skanery MRI wytwarzają silne pola magnetyczne.
- Skaner MRI wygląda jak krótki cylinder, który jest otwarty na obu końcach.
- Wejdziesz do skanera głową lub stopami. Czasami nad twoim ciałem umieszcza się ramkę, która odbiera sygnały wysyłane przez ciało i tworzy obraz lepszej jakości.
- Upewnij się, że podczas skanowania nie ruszasz się, aby uzyskać obraz wysokiej jakości.
Krok 7. Przyjrzyj się uzyskaniu skanu CT
Tomografia komputerowa (CT) to procedura diagnostyczna, która może określić, czy masz spondylozę. Skan CT wykorzystuje promieniowanie rentgenowskie z wielu kierunków w celu uzyskania przekroju szyi. Te skany służą do lepszego zrozumienia stanu twoich kości.
- Przed badaniem TK należy zdjąć całą biżuterię i założyć szpitalną koszulę.
- Tomografia komputerowa jest wykonywana, gdy leżysz na stole, który porusza się tam iz powrotem, podczas gdy kamera robi zdjęcie.
- Ważne jest, aby podczas zabiegu pozostać nieruchomo, aby uzyskać dobre zdjęcie.
Krok 8. Wykonaj mielogram
Mielogram polega na wstrzyknięciu barwnika do kanału kręgowego, a następnie odczekaniu krótkiego czasu, aż barwnik przejdzie przez kręgosłup. W połączeniu z tomografią komputerową lub obrazowaniem rentgenowskim lekarze mogą śledzić ruch barwnika, aby lepiej zrozumieć stan kręgosłupa.
Na mielogramie pojawią się obszary, w których kręgosłup jest uszkodzony
Krok 9. Przyjrzyj się testom funkcji nerwów, aby ocenić, czy nerwy działają prawidłowo
Testy funkcji nerwów mogą pomóc w ustaleniu, czy sygnały nerwowe prawidłowo docierają do mięśni. Istnieją dwa testy funkcji nerwów, które mogą pomóc w zdiagnozowaniu spondylozy:
- Elektromiogram (EMG) to test diagnostyczny, który mierzy aktywność elektryczną nerwów podczas przesyłania wiadomości do mięśni.
- Ten test jest wykonywany zarówno wtedy, gdy mięśnie się kurczą, jak i gdy są w spoczynku. EMG może ocenić funkcję mięśni i nerwów.
- Innym rodzajem testu funkcji nerwów jest badanie przewodnictwa nerwowego. Ten test jest wykonywany przez przymocowanie elektrod do skóry nad nerwami. Przez nerw przepływa niewielka ilość energii elektrycznej, aby zmierzyć siłę i szybkość sygnałów nerwowych.
Krok 10. Zdobądź leki
Dostępnych jest wiele leków, które pomogą Ci w leczeniu spondylozy. Leki te mogą pomóc złagodzić ból i zmniejszyć stan zapalny pleców i szyi.
- Leki przeciwdrgawkowe, takie jak gabapentyna i pregabalina, mogą pomóc zmniejszyć ból.
- Wykazano również, że kortykosteroidy, takie jak prednizon, łagodzą ostry ból i zwykle podaje się je przez krótki czas ze względu na skutki uboczne. Sterydy doustne są typowe, ale w skrajnych przypadkach lekarz może zalecić sterydy iniekcyjne.
- Leki zwiotczające mięśnie, takie jak cyklobenzapryna i metokarbamol, mogą zmniejszać skurcze mięśni pleców.
- Leki dostępne bez recepty, takie jak ibuprofen, są również przydatne w leczeniu bólu.
