Skręcenia nadgarstka są stosunkowo częstymi urazami, zwłaszcza wśród sportowców. Zwichnięcie występuje, gdy więzadła w nadgarstku są zbyt mocno rozciągnięte i potencjalnie mogą ulec częściowemu lub całkowitemu zerwaniu. Skręcenie nadgarstka powoduje ból, stan zapalny, a czasem siniaki, w zależności od ciężkości urazu (stopnia 1, 2 lub 3). Czasami może być trudno odróżnić mocno skręcone nadgarstek od złamania kości, więc bycie dobrze poinformowanym powinno pomóc w rozróżnieniu. Jeśli jednak podejrzewasz złamanie z jakiegokolwiek powodu, umów się na wizytę u lekarza i skorzystaj z pomocy medycznej.
Kroki
Część 1 z 2: Rozpoznawanie objawów zwichnięcia nadgarstka
Krok 1. Spodziewaj się bólu podczas ruchu
Skręcenia nadgarstka mają szeroki zakres nasilenia w zależności od stopnia naciągnięcia i/lub naderwania zajętego więzadła. Łagodne skręcenie nadgarstka (stopień 1), wiąże się z pewnym rozciąganiem więzadeł, ale bez znaczącego zerwania; umiarkowane skręcenia (stopień 2) wiążą się ze znacznym rozdarciem (do 50% włókien); ciężkie skręcenia (stopień 3) wiążą się z większym naderwaniem lub całkowitym zerwaniem więzadła. W konsekwencji, w przypadku skręceń nadgarstka stopnia 1 i 2, ruch będzie stosunkowo normalny, aczkolwiek bolesny. Skręcenie stopnia 3. często prowadzi do niestabilności stawów (zbyt dużej mobilności) podczas ruchu, ponieważ zaangażowane więzadło nie jest już prawidłowo przymocowane do kości nadgarstka (nadgarstka). W przeciwieństwie do tego, ruch jest zwykle znacznie bardziej ograniczony w przypadku złamań nadgarstka i często pojawia się uczucie zgrzytania podczas ruchu.
- Skręcenia nadgarstka stopnia 1 są łagodnie bolesne, a ból jest zwykle opisywany jako bolesność, która może być ostra podczas ruchu.
- Skręcenie nadgarstka stopnia 2 powoduje ból o nasileniu od umiarkowanego do silnego, w zależności od stopnia rozerwania; ból jest ostrzejszy niż łza stopnia 1, a czasami również pulsuje z powodu stanu zapalnego.
- Skręcenia nadgarstka stopnia 3 są często mniej bolesne (początkowo) niż odmiany stopnia 2, ponieważ więzadło jest całkowicie zerwane i nie drażni otaczających nerwów tak bardzo - chociaż urazy stopnia 3 ostatecznie pulsują znacznie z powodu narastającego stanu zapalnego.
Krok 2. Poszukaj stanu zapalnego
Zapalenie (obrzęk) jest częstym objawem wszystkich zwichnięć nadgarstka, a także złamań nadgarstka, ale różni się znacznie w zależności od ciężkości urazu. Ogólnie rzecz biorąc, skręcenia stopnia 1 mają najmniejszą opuchliznę, podczas gdy skręcenia stopnia 3 wywołują najwięcej. Obrzęk sprawi, że zwichnięty nadgarstek będzie wyglądał na grubszy i opuchnięty w porównaniu z nieuszkodzonym nadgarstkiem. Reakcja zapalna organizmu na uraz, zwłaszcza zwichnięcie, jest zwykle nadmierną reakcją, ponieważ przewiduje najgorszy scenariusz opieki – otwartą ranę podatną na infekcję. W związku z tym próba ograniczenia stanu zapalnego wywołanego przez skręcenie za pomocą terapii zimnem, okładów i/lub leków przeciwzapalnych jest korzystna, ponieważ zmniejsza ból i pomaga utrzymać zakres ruchu nadgarstka.
- Obrzęk spowodowany stanem zapalnym nie powoduje dużej zmiany koloru skóry, poza pewnym zaczerwienieniem spowodowanym „zaczerwienieniem” z powodu całego ciepłego płynu pod skórą.
- Z powodu nagromadzenia stanu zapalnego, który składa się z płynu limfatycznego i różnych wyspecjalizowanych komórek układu odpornościowego, skręcony nadgarstek będzie ciepły w dotyku. Większość złamań nadgarstka jest również ciepła z powodu stanu zapalnego, ale czasami nadgarstek i dłoń mogą być zimne, ponieważ krążenie zostaje odcięte z powodu uszkodzenia naczyń krwionośnych.
Krok 3. Sprawdź, czy pojawiają się siniaki
Chociaż reakcja zapalna organizmu powoduje obrzęk w miejscu urazu, to nie to samo, co siniak. Zamiast tego siniaki są spowodowane krwią, która przenika do otaczających tkanek z uszkodzonych naczyń krwionośnych (małych tętnic lub żył). Skręcenia nadgarstka stopnia 1. zwykle nie prowadzą do siniaków, chyba że uraz był spowodowany mocnym uderzeniem, które zmiażdżyło małe podskórne naczynia krwionośne bezpośrednio pod skórą. Skręcenia stopnia 2 wiążą się z większym obrzękiem, ale niekoniecznie z dużą ilością siniaków - zależy to od tego, jak doszło do urazu. Skręcenie stopnia 3 wiąże się z dużym obrzękiem i zazwyczaj znacznymi siniakami, ponieważ uraz, który powoduje całkowite zerwanie więzadła, jest zwykle na tyle poważny, że może również rozerwać lub uszkodzić otaczające naczynia krwionośne.
- Ciemny kolor siniaków jest spowodowany przenikaniem krwi do tkanek tuż pod powierzchnią skóry. Gdy krew ulega degradacji i wypłukuje się z tkanki, siniak z czasem zmienia kolor (ciemnoniebieski, zielony, a następnie żółty).
- W przeciwieństwie do skręceń, złamania nadgarstka prawie zawsze wykazują siniaki, ponieważ złamanie kości wymaga większego urazu (siły).
- Skręcenie nadgarstka stopnia 3 może prowadzić do złamania w wyniku oderwania, w którym więzadło odrywa mały odłamek kości. W tym przypadku pojawia się wiele natychmiastowych bólów, stanów zapalnych i siniaków.
Krok 4. Zastosuj lód i zauważ poprawę
Skręcenia nadgarstka wszystkich stopni dobrze reagują na terapię zimnem, ponieważ zmniejsza stan zapalny i drętwienie otaczających włókien nerwowych, które powodują ból. Terapia zimnem (lód lub zamrożone opakowania żelowe) jest szczególnie ważna w przypadku skręceń nadgarstka stopnia 2 i 3, ponieważ powodują one gromadzenie się większego stanu zapalnego wokół miejsca urazu. Stosowanie zimnej terapii na skręconym nadgarstku przez 10-15 minut co 1-2 godziny bezpośrednio po kontuzji daje zauważalnie pozytywny wpływ po dniu lub dwóch, znacznie zmniejszając intensywność bólu i ułatwiając poruszanie się. W przeciwieństwie do tego, oblodzenie złamania nadgarstka jest również pomocne w zwalczaniu bólu i stanów zapalnych, ale objawy często powracają po ustąpieniu efektów. Tak więc, jako ogólna wytyczna, terapia zimnem ma większy wpływ na skręcenia niż na większość złamań.
- Małe złamania linii włosów (naprężeniowe) mają tendencję do naśladowania skręceń stopnia 1 lub 2 i reagują na terapię zimnem (długoterminową) lepiej niż poważniejsze złamania.
- Stosując zimną terapię na uszkodzony nadgarstek, należy owinąć go cienkim ręcznikiem, aby uniknąć podrażnienia skóry lub odmrożenia.
Część 2 z 2: Poszukiwanie diagnozy medycznej
Krok 1. Skonsultuj się z lekarzem rodzinnym
Chociaż powyższe informacje mogą pomóc ci zrozumieć, czy twój nadgarstek jest zwichnięty i z grubsza ocenić, w jakim stopniu, twój lekarz jest znacznie bardziej wykwalifikowany do postawienia dokładnej diagnozy. W rzeczywistości szczegółowa historia prowadzi do konkretnej diagnozy w około 70% przypadków bólu nadgarstka. Twój lekarz zbada twój nadgarstek i wykona na nim kilka testów ortopedycznych, a jeśli uraz wydaje się poważny, prawdopodobnie wyśle cię na prześwietlenie nadgarstka, aby wykluczyć złamaną kość. Promienie rentgenowskie pokazują jednak tylko kości, a nie tkanki miękkie, takie jak więzadła, ścięgna, naczynia krwionośne lub nerwy. Złamane kości nadgarstka, zwłaszcza złamania linii włosów, mogą być trudne do zauważenia na zdjęciu rentgenowskim ze względu na ich mały rozmiar i ograniczoną przestrzeń. Jeśli zdjęcia rentgenowskie są ujemne w przypadku złamania nadgarstka, ale uraz jest poważny i wymaga operacji, lekarz może wysłać Cię na rezonans magnetyczny lub tomografię komputerową.
- Małe złamania naprężeniowe kości nadgarstka (szczególnie kości łódeczkowatej) są bardzo trudne do zauważenia na regularnych zdjęciach rentgenowskich, dopóki cały stan zapalny nie zniknie. W związku z tym może być konieczne poczekanie około tygodnia na kolejne prześwietlenie. Tego typu urazy mogą również wymagać dodatkowego obrazowania, takiego jak MRI lub szynowanie/odlewanie, w zależności od nasilenia objawów i mechanizmu urazu.
- Osteoporoza (stan charakteryzujący się demineralizacją i łamliwością kości) jest istotnym czynnikiem ryzyka złamań nadgarstka, chociaż nie zwiększa ryzyka skręcenia nadgarstka.
Krok 2. Uzyskaj skierowanie na rezonans magnetyczny
W przypadku wszystkich skręceń nadgarstka stopnia 1. i większości skręceń stopnia 2. nie ma potrzeby wykonywania rezonansu magnetycznego ani innych zaawansowanych technicznie badań diagnostycznych, ponieważ urazy są krótkotrwałe i mają tendencję do gojenia się w ciągu kilku tygodni bez żadnego leczenia. Jednak w przypadku poważniejszych skręceń więzadeł (zwłaszcza odmian stopnia 3) lub jeśli diagnoza pozostaje niejasna, uzasadnione jest rezonans magnetyczny (MRI). MRI wykorzystuje fale magnetyczne do uzyskania szczegółowych obrazów wszystkich struktur w ciele, w tym tkanek miękkich. MRI doskonale nadaje się do wizualizacji, które więzadło jest mocno zerwane i w jakim stopniu. Jest to bardzo przydatna informacja dla chirurga ortopedy, jeśli wymagana jest operacja.
- Zapalenie ścięgna, zerwanie ścięgien i zapalenie kaletki nadgarstka (w tym zespół cieśni nadgarstka) naśladuje skręcenie nadgarstka, ale MRI może rozróżnić różne urazy.
- MRI jest również pomocny w ocenie stopnia uszkodzenia naczyń krwionośnych i nerwów, szczególnie jeśli uraz nadgarstka powoduje objawy w dłoni, takie jak drętwienie, mrowienie i/lub utrata normalnego koloru.
- Inną przyczyną bólu nadgarstka, który może naśladować zwichnięcie niskiego stopnia, jest choroba zwyrodnieniowa stawów – typ zużycia. Jednak ból związany z chorobą zwyrodnieniową stawów jest przewlekły, z czasem powoli się nasila i zazwyczaj wiąże się z uczuciem zgrzytania podczas ruchu nadgarstka.
Krok 3. Rozważ badanie CT
Jeśli uraz nadgarstka jest dość poważny (i nie ulega poprawie), a diagnoza pozostaje niejasna po wykonaniu zdjęć rentgenowskich i rezonansu magnetycznego, wskazane są dalsze metody obrazowania, takie jak tomografia komputerowa. Skany tomografii komputerowej (CT) łączą zdjęcia rentgenowskie wykonane pod różnymi kątami i wykorzystują przetwarzanie komputerowe do tworzenia przekrojowych obrazów (plastrów) wszystkich twardych i miękkich tkanek wewnątrz ciała. Obrazy CT dostarczają bardziej szczegółowych informacji niż zwykłe zdjęcia rentgenowskie, ale mają podobny poziom szczegółowości do obrazów MRI. Ogólnie rzecz biorąc, CT doskonale nadaje się do oceny ukrytych złamań nadgarstka, chociaż MRI wydaje się być lepszy do oceny bardziej subtelnych uszkodzeń więzadeł i ścięgien. Jednak tomografia komputerowa jest zwykle tańsza niż MRI, więc może to być czynnikiem, jeśli twoje ubezpieczenie zdrowotne nie pokryje kosztów diagnozy.
- Skany CT narażają Cię na promieniowanie jonizujące. Ilość promieniowania jest większa niż zwykłe promieniowanie rentgenowskie, ale niewystarczająca, aby uznać ją za szkodliwą.
- Najczęstszym więzadłem zwichniętym w nadgarstku jest więzadło łopatkowo-księżycowate, które łączy kość łódeczkowatą z kością księżycowatą.
- Jeśli wszystkie powyższe wyniki diagnostyki obrazowej są negatywne, ale silny ból nadgarstka utrzymuje się, lekarz prawdopodobnie skieruje Cię do specjalisty ortopedycznego (kości i stawów) w celu przeprowadzenia dalszych badań i oceny.
Porady
- Skręcenia nadgarstka często są wynikiem upadków, dlatego należy zachować ostrożność podczas chodzenia po mokrych lub śliskich powierzchniach.
- Jazda na deskorolce jest czynnością obarczoną wysokim ryzykiem dla wszystkich kontuzji nadgarstka, dlatego zawsze noś ochraniacze na nadgarstki.
- Nieleczone poważne zwichnięcie nadgarstka może zwiększać ryzyko rozwoju choroby zwyrodnieniowej stawów wraz z wiekiem.
- Spróbuj potraktować go lodem i nie uciskaj go, jeśli nie goi, skontaktuj się z lekarzem.
- Uważaj na to, co robisz z nadgarstkiem. Jeśli uważasz, że jest zepsuty, zamroź go i daj mu dzień lub dwa, a jeśli jest gorzej lub nadal taki sam, skontaktuj się z lekarzem.
