Obserwowanie ataku paniki u przyjaciela może być niepokojące. Czujesz się bezradny w sytuacji, która wydaje się prosta (ale często tak nie jest). Aby odcinek przebiegł tak szybko, jak to możliwe, postępuj zgodnie z tymi wskazówkami.
Kroki
Metoda 1 z 3: Rozpoznanie sytuacji
Krok 1. Zrozum, przez co przechodzą
Osoby z lękiem napadowym mają nagłe i powtarzające się ataki strachu, które trwają od kilku minut do godziny, ale rzadko się to kończy, ponieważ ciało po prostu fizycznie nie ma wystarczająco dużo energii, by panikować przez tak długi czas. Ataki paniki charakteryzują się strachem przed katastrofą lub utratą kontroli, nawet gdy nie ma realnego zagrożenia. Atak paniki może nastąpić bez ostrzeżenia i bez wyraźnego powodu. W skrajnych przypadkach objawom może towarzyszyć ostry lęk przed śmiercią. Chociaż są dość niepokojące i mogą trwać od 5 minut do około godziny, ataki paniki same w sobie nie zagrażają życiu.
- Ataki paniki wzbudzają w ciele najwyższy poziom podniecenia, co sprawia, że jednostka czuje, że nie panuje nad sobą. Umysł przygotowuje się do fałszywego trybu walki lub ucieczki, zmuszając ciało do przejęcia, aby pomóc ofierze stawić czoła lub uciec przed postrzeganym niebezpieczeństwem, rzeczywistym lub nie.
- Hormony kortyzolu i adrenaliny są uwalniane z nadnerczy do krwioobiegu i rozpoczyna się proces – to jest serce ataku paniki. Umysł nie potrafi odróżnić prawdziwego niebezpieczeństwa od tego, które jest w twoim umyśle. Jeśli w to wierzysz, to jest to prawdziwe, jeśli chodzi o twój umysł. Mogą zachowywać się tak, jakby ich życie było w niebezpieczeństwie i tak się czują. Spróbuj spojrzeć na to z innej perspektywy; jeśli ktoś trzymał ci nóż przy gardle i mówił: „Zamierzam poderżnąć ci gardło. Ale poczekam i nie będę zgadywał, kiedy zdecyduję się to zrobić. To może być w każdej chwili”.
- Nigdy nie odnotowano przypadku śmierci osoby w wyniku ataku paniki. Mogą być śmiertelne tylko wtedy, gdy towarzyszą im istniejące wcześniej schorzenia, takie jak astma, lub jeśli w rezultacie nastąpią ekstremalne zachowania (takie jak wyskoczenie z okna).
Krok 2. Uważaj na objawy
Jeśli dana osoba nigdy wcześniej nie doświadczyła ataku paniki, będzie panikować na dwóch różnych poziomach – drugi, że nie będzie wiedział, co się dzieje. Jeśli potrafisz wskazać, że przechodzą przez atak paniki, łagodzi to połowę problemu. Objawy obejmują:
- Kołatanie serca lub ból w klatce piersiowej
- Przyspieszenie tętna (szybkie bicie serca)
- Hiperwentylacja (nadmierne oddychanie)
- Drżenie
- Zawroty głowy / zawroty głowy / uczucie omdlenia (jest to zwykle spowodowane hiperwentylacją)
- Mrowienie/drętwienie palców rąk i nóg
- Dzwonienie w uszach lub chwilowa utrata lub słuch
- Wyzysk
- Mdłości
- Skurcze brzucha
- Uderzenia gorąca lub dreszcze
- Suchość w ustach
- Trudności z połykaniem
- Depersonalizacja (uczucie odłączenia)
- Bół głowy
Krok 3. Poszukaj pomocy medycznej w nagłych wypadkach, jeśli dana osoba doświadczyła tego po raz pierwszy
W razie wątpliwości zawsze najlepiej jest zwrócić się o natychmiastową pomoc lekarską. Jest to podwójnie ważne, jeśli dana osoba ma cukrzycę, astmę lub inne problemy zdrowotne. Należy pamiętać, że oznaki i objawy ataku paniki mogą być podobne do objawów zawału serca. Pamiętaj o tym podczas oceny sytuacji.
Krok 4. Znajdź przyczynę ataku
Porozmawiaj z osobą i ustal, czy ma atak paniki, a nie inny rodzaj nagłego wypadku medycznego (takiego jak atak serca lub astmy), który wymagałby natychmiastowej pomocy medycznej. Jeśli doświadczyli tego wcześniej, mogą być w stanie wskazać ci, co się dzieje.
Wiele ataków paniki nie ma przyczyny lub przynajmniej osoba, która wpada w panikę, nie jest świadoma przyczyny. Z tego powodu ustalenie przyczyny może nie być wykonalne. Jeśli osoba nie wie, dlaczego uwierz jej na słowo i przestań pytać. Nie wszystko ma dobry powód
Metoda 2 z 3: Umieszczanie ich na luzie
Krok 1. Usuń przyczynę lub zabierz osobę do spokojnego miejsca
Osoba ta prawdopodobnie będzie miała ogromne pragnienie, aby odejść tam, gdzie jest (nigdy tego nie rób, chyba że cię o to poproszą. Zabranie jej gdzieś bez mówienia jej spowoduje większą panikę, ponieważ gdy ktoś ma atak lękowy, nie czuje się bezpiecznie i nie t świadomy ich otoczenia. Jeśli zamierzasz je gdzieś zabrać, poproś o pozwolenie i powiedz, dokąd je zabierasz). Aby to ułatwić, ale zapewnić im bezpieczeństwo, zabierz je w inne miejsce – najlepiej takie, które jest otwarte i spokojne. Nigdy nie dotykaj osoby, która przechodzi atak paniki bez pytania i uzyskania na to ostatecznego pozwolenia. W niektórych przypadkach dotknięcie osoby bez pytania może zwiększyć panikę i pogorszyć sytuację.
Czasami osoba z lękiem napadowym ma już techniki lub leki, o których wie, że pomogą jej przetrwać atak, więc zapytaj, czy możesz coś zrobić. Mogą mieć miejsce, w którym woleliby być
WSKAZÓWKA EKSPERTA
Lauren Urban, LCSW
Licensed Psychotherapist Lauren Urban is a licensed psychotherapist in Brooklyn, New York, with over 13 years of therapy experience working with children, families, couples, and individuals. She received her Masters in Social Work from Hunter College in 2006, and specializes in working with the LGBTQIA community and with clients in recovery or considering recovery for drug and alcohol use.
Lauren Urban, LCSW
Licensed Psychotherapist
Ask the person what they might need before trying to help
You can calmly offer the person a drink of water, some food, some space, a hand to hold, or some guided breathing. However, you should ask the person what would help them most first, then honor the answer they give you.
Krok 2. Porozmawiaj z nimi w uspokajający, ale stanowczy sposób
Bądź przygotowany na możliwość ucieczki jednostki. Nawet jeśli toczysz pod górę, niezwykle ważne jest, abyś sam zachował spokój. Poproś osobę, aby pozostała nieruchoma, ale nigdy nie chwytaj jej, nie trzymaj ani nawet delikatnie nie powstrzymuj; jeśli chcą się poruszać, zasugeruj, aby się rozprostowali, zrobili pajacyki lub poszli z tobą na energiczny spacer.
- Jeśli są w domu, zasugeruj zorganizowanie szafy lub inne energiczne sprzątanie jako czynność. Gdy ich ciało jest nastawione na walkę lub ucieczkę, kierowanie energii na obiekty fizyczne i skończone, konstruktywne zadanie może pomóc im poradzić sobie ze skutkami fizjologicznymi. Faktyczne osiągnięcie może zmienić ich nastrój, podczas gdy inna aktywność, na której należy się skupić, może pomóc przełamać niepokój.
- Jeśli nie ma go w domu, zaproponuj czynność, która pomoże mu się skoncentrować. Może to być coś tak prostego, jak podnoszenie i opuszczanie ramion. Kiedy zaczną się męczyć (lub znudzić powtarzalnością), ich umysł będzie mniej skupiony na panice.
WSKAZÓWKA EKSPERTA
Lauren Urban, LCSW
Licensed Psychotherapist Lauren Urban is a licensed psychotherapist in Brooklyn, New York, with over 13 years of therapy experience working with children, families, couples, and individuals. She received her Masters in Social Work from Hunter College in 2006, and specializes in working with the LGBTQIA community and with clients in recovery or considering recovery for drug and alcohol use.
Lauren Urban, LCSW
Licensed Psychotherapist
If the person cannot articulate what they need, just stay with them
The person may be unable to provide you with an answer as to what they need. In that case, let them know that you are there with them and stay with them, unless they ask you to leave them.
Krok 3. Nie lekceważ ani nie odpisuj ich obaw
Mówienie takich rzeczy jak „nie ma się o co martwić” lub „to wszystko jest w twoim umyśle” lub „przesadzasz” zaostrzy problem. Strach jest w tym momencie dla nich bardzo realny i najlepsze, co możesz zrobić, to pomóc im sobie z tym poradzić – zminimalizowanie lub odrzucenie strachu w jakikolwiek sposób może pogorszyć atak paniki. Po prostu powiedz „w porządku” lub „wszystko będzie dobrze” i przejdź do oddychania.
- Zagrożenia emocjonalne są tak realne, jak zagrożenie życia i śmierci ciała. Dlatego ważne jest, aby poważnie traktować ich obawy. Jeśli ich lęki nie są ugruntowane w rzeczywistości i reagują na przeszłość, pomocne może być zapewnienie pewnych konkretnych testów rzeczywistości. „To jest Don, o którym mówimy, nigdy nie wybucha ludziom w twarz z powodu błędów, jak to robił Fred. Po prostu zareaguje tak, jak zawsze i prawdopodobnie pomoże. Wkrótce się skończy i nie zareaguje postrzegaj to jako wielką sprawę”.
- Zadawanie pytania w spokojny i neutralny sposób „Czy reagujesz na to, co dzieje się teraz, czy na coś z przeszłości?” może pomóc ofierze ataku paniki uporządkować myśli, aby rozpoznać retrospekcje w porównaniu z sygnałami bezpośredniego zagrożenia. Słuchaj i zaakceptuj każdą udzieloną odpowiedź – czasami ludzie, którzy byli wcześniej w sytuacjach obraźliwych, bardzo silnie reagują na prawdziwe sygnały ostrzegawcze. Zadawanie pytań i pozwalanie im ustalić, na co odpowiadają, to najlepszy sposób na ich wsparcie.
Krok 4. Nie mów „Uspokój się” lub „Nie ma powodu do paniki
Patronowanie im po prostu zwiększy ich czujność. Co więcej, powiedzenie im, że nie ma powodów do paniki, może tylko przypomnieć im, jak bardzo są oderwani od rzeczywistości, zmuszając ich do większej paniki. Zamiast tego spróbuj czegoś w stylu: „Rozumiem to jesteś smutny. W porządku. Jestem tutaj, aby pomóc.” lub „Wkrótce się skończy, jestem tu dla Ciebie. Wiem, że się boisz, ale ze mną jesteś bezpieczna.
Ważne jest, aby spojrzeć na to jako na rzeczywisty problem, na przykład, gdyby ich noga została poważnie przecięta i mocno krwawiła. Chociaż nie możesz zobaczyć, co się właściwie dzieje, jest dla nich coś bardzo przerażającego. Sytuacja jest realna z ich strony ogrodzenia. Traktowanie tego jako takiego to jedyny sposób, w jaki możesz pomóc
WSKAZÓWKA EKSPERTA
Lauren Urban, LCSW
Licensed Psychotherapist Lauren Urban is a licensed psychotherapist in Brooklyn, New York, with over 13 years of therapy experience working with children, families, couples, and individuals. She received her Masters in Social Work from Hunter College in 2006, and specializes in working with the LGBTQIA community and with clients in recovery or considering recovery for drug and alcohol use.
Lauren Urban, LCSW
Licensed Psychotherapist
First, take a moment to center yourself and make sure you are calm. You won’t be helpful to someone having a panic attack if you are noticeably anxious.
Krok 5. Nie naciskaj na jednostkę
To nie jest czas na zmuszanie jednostki do szukania odpowiedzi lub robienia rzeczy, które pogorszą jej niepokój. Zminimalizuj poziom stresu, wywierając uspokajający wpływ i pozwól im wejść w stan zrelaksowania. Nie nalegaj, aby zorientowali się, co spowodowało ich atak, ponieważ to tylko pogorszy sytuację.
Słuchaj wspierająco, jeśli spontanicznie próbują ustalić, na co reagują. Nie oceniaj, po prostu słuchaj i pozwól im mówić
Krok 6. Zachęć ich, aby spróbowali kontrolować oddychanie
Odzyskanie kontroli nad oddychaniem pomoże wyeliminować objawy i pomoże je uspokoić. Wiele osób w panice bierze krótkie, szybkie oddechy, a niektórzy wstrzymują oddech. Zmniejsza to spożycie tlenu, co powoduje szybsze bicie serca. Użyj jednej z poniższych technik, aby przywrócić normalne oddychanie:
- Spróbuj policzyć oddechy. Jednym ze sposobów, aby im w tym pomóc, jest poproszenie danej osoby o wdech i wydech. Zacznij od liczenia na głos, zachęcając osobę do wdechu za dwa, a następnie do wydechu za dwa, stopniowo zwiększaj liczbę do czterech, a następnie do sześciu, jeśli to możliwe, aż oddech zwolni i będzie uregulowany.
-
Niech oddychają do papierowej torby. Jeśli dana osoba jest otwarta, zaoferuj papierową torbę. Ale pamiętaj, że dla niektórych osób sama papierowa torba może być wyzwalaczem strachu, zwłaszcza jeśli mieli negatywne doświadczenia z wepchnięciem do niej podczas poprzednich ataków paniki.
Ponieważ ma to na celu zapobieganie hiperwentylacji, może to nie być konieczne, jeśli masz do czynienia z osobą, która wstrzymuje oddech lub spowalnia oddech, gdy wpada w panikę. Jeśli jednak jest to konieczne, należy to robić naprzemiennie około dziesięciu wdechów do iz worka, a następnie oddychać bez worka przez 15 sekund. Ważne jest, aby nie przesadzać z oddychaniem w worku w przypadku, gdy poziom dwutlenku węgla wzrośnie zbyt wysoko, a poziom tlenu spadnie zbyt nisko, powodując inne, poważniejsze problemy medyczne
- Niech oddychają przez nos i wydychają przez usta, sprawiając, że wydech będzie przypominał nadmuchiwanie balonu. Zrób to z nimi.
Krok 7. Trzymaj je w chłodzie
Wielu atakom paniki może towarzyszyć uczucie ciepła, zwłaszcza w okolicach szyi i twarzy. Zimny przedmiot, najlepiej mokra myjka, często może pomóc zminimalizować ten objaw i pomóc w zmniejszeniu nasilenia ataku.
Krok 8. Nie zostawiaj ich samych
Pozostań z nimi, dopóki nie wyzdrowieją po ataku. Nigdy nie zostawiaj kogoś, kto ma problemy z oddychaniem. Osoba z atakiem paniki może wydawać się nieprzyjazna lub niegrzeczna, ale zrozum, przez co przechodzi i poczekaj, aż wróci do normy. Zapytaj ich, co działało w przeszłości i czy i kiedy brali leki.
Nawet jeśli nie czujesz się tak pomocny, wiedz, że rozpraszasz ich. Gdyby zostali sami, mieliby tylko siebie i swoje myśli. Po prostu bycie tam jest pomocne w ugruntowaniu ich w prawdziwym świecie. Samotność podczas ataku paniki jest przerażająca. Ale jeśli jesteś w miejscu publicznym, upewnij się, że ludzie trzymają się z dala. Mogą mieć dobre intencje, ale tylko pogorszą sprawę
Krok 9. Przeczekaj
Choć może się wydawać, że trwa wieczność (nawet tobie – zwłaszcza im), odcinek minie. Ogólne napady paniki osiągają szczyt po około dziesięciu minutach i stamtąd ustępują, gdy powoli i stabilnie spadają.
Jednak mniejsze ataki paniki zwykle trwają dłużej. Biorąc to pod uwagę, dana osoba będzie lepiej sobie z nimi radzić, więc czas nie stanowi problemu
Metoda 3 z 3: Zwalczanie poważnych ataków paniki
Krok 1. Poszukaj pomocy medycznej
Jeśli objawy nie ustąpią w ciągu kilku godzin, rozważ pilną poradę medyczną. Chociaż nie jest to sytuacja na życie lub śmierć, zadzwoń, nawet jeśli tylko po poradę. Lekarz z oddziału ratunkowego najprawdopodobniej poda pacjentowi Valium lub Xanax i prawdopodobnie beta-bloker, taki jak Atenolol, aby uspokoić serce i adrenalinę w organizmie.
Jeśli po raz pierwszy mają atak paniki, mogą chcieć zasięgnąć pomocy medycznej, ponieważ boją się tego, co się z nimi dzieje. Jeśli jednak w przeszłości mieli ataki paniki, mogą wiedzieć, że otrzymanie pomocy w nagłych wypadkach pogorszy ich stan. Poprosić ich. Ta decyzja będzie ostatecznie zależeć od doświadczenia danej osoby i twoich interakcji z nią
Krok 2. Pomóż osobie znaleźć terapię
Ataki paniki są formą lęku, którą powinien leczyć lekarz. Dobry terapeuta powinien być w stanie wskazać czynniki wywołujące napad paniki lub przynajmniej pomóc jednostce lepiej zrozumieć fizjologiczną stronę sytuacji. Jeśli już to zaczną, pozwól im działać we własnym tempie.
Niech wiedzą, że terapia nie jest dla dziwaków. Jest to legalna forma pomocy, której częścią są miliony ludzi. Co więcej, terapeuta może przepisać lek, który zatrzyma problem. Lek może nie powstrzymać ataków całkowicie, ale z pewnością zmniejszy ich ilość i częstotliwość
Krok 3. Zadbaj o siebie
Możesz czuć się niesamowicie winny, że to ty wariujesz podczas ataku paniki przyjaciela, ale to normalne. Wiedz, że bycie zaniepokojonym i trochę przestraszonym jest zdrową reakcją na bycie świadkiem jednego z tych epizodów. Jeśli to pomoże, zapytaj osobę, czy możesz o tym porozmawiać później, aby lepiej sobie z tym poradzić w przyszłości.
Porady
- Jeśli mają fobię, która wywołała atak, odsuń ich od spustu.
- Zabierz ich na zewnątrz, jeśli ich atak paniki zaczął się w zatłoczonym lub głośnym miejscu. Muszą się zrelaksować i wyjść na zewnątrz.
- Jeśli mają w pobliżu zwierzaka, niech je pogłaszczą. Badania wykazały, że głaskanie psa obniża ciśnienie krwi.
- Jeśli ktoś bliski ma zaburzenia paniki, a ataki paniki są częste, może to nadwerężyć twój związek. To, jak radzisz sobie ze skutkami lęku napadowego w twoim związku, wykracza poza zakres tego artykułu, ale należy zająć się tym z profesjonalną pomocą.
-
Mniej częste objawy to:
- Niepokojące lub negatywne myśli
- Wyścigi myśli
- Poczucie nierzeczywistości
- Poczucie zbliżającej się zagłady
- Uczucie zbliżającej się śmierci
- Plamistość
- Jeśli osoba chce być sama, cofnij się o krok, ale nie zostawiaj jej samej
- Poproś ich, aby wyobrazili sobie coś pięknego, na przykład ocean lub zieloną łąkę, aby uspokoić ich umysł.
- Jeśli papierowa torba nie jest dostępna, postaraj się, aby dana osoba złożyła ręce razem. Oddychaj przez mały otwór między kciukami.
- Nie wahaj się zadzwonić po pogotowie, to jest ich praca!
- Zaproponuj skupienie mózgu na kolorach, wzorach i liczeniu. Mózg nie może się na tym skupić, jak również na ataku. Ponadto, jeśli jest to powtarzający się odcinek, zapewnij osobę, że wszystko będzie dobrze. Niech powtarzają: „Będę w porządku”.
- Zachęć ich do skorzystania z toalety. Uwolnienie się pomaga toksynom wydostać się z organizmu, a także pomoże skoncentrować się na czymś innym.
- Przyjęcie pozycji dziecka (pozycja jogi) pomaga mu się uspokoić.
- Staraj się nie opuszczać osoby, poczuje się samotna i pogorszy sytuację.
- Rozważ zabranie ich na zewnątrz, aby zaczerpnąć świeżego powietrza, gdy poczują się lepiej, ale nie pozwól im uciec bez rozwiązania tego problemu.
- Jeśli trzęsą się lub po prostu wydają się naprawdę przestraszone, jak o pozwolenie na przytulenie osoby głową do klatki piersiowej i rozpoczęcie nucenia lub śpiewania. Doda to otuchy i pomoże osobie się uspokoić, a wibracje ze strun głosowych wywołane śpiewem lub buczeniem uspokoją ją, podobnie do efektu mruczenia kota.
- Jeśli podczas ataku nie odpowiadają na żadne pytania, nie rób pytaj dalej. To może pogłębić panikę.
- Być dobrym przyjacielem. Ostatnią rzeczą, jakiej potrzebują, jest ktoś, kto się z nich śmieje. Rób to, co ci każą, nawet jeśli oznacza to pozostawienie ich w spokoju.
- Dobrym sposobem na odwrócenie uwagi osoby, która ma atak paniki, jest nakazanie jej liczenia, ale nie w kolejności. Spróbuj wymówić losowe liczby i poprosić osobę, aby ci je powtórzyła. Nie idź w porządku, ponieważ twój mózg jest przyzwyczajony do tego wzorca i natychmiast wpadnie w niego bez większego zastanowienia, powodując, że myśl zniknie całkowicie. Niewłaściwe odliczanie jest rzadkie i wymaga od osoby zastanowienia się nad liczbą przed odpowiedzią, co odwróci jej uwagę od paniki.
Ostrzeżenia
- Ataki paniki, szczególnie dla kogoś, kto nigdy wcześniej ich nie miał, często wydają się atakami serca. Ale ataki serca mogą być śmiertelne, a jeśli jest jakieś pytanie, który to jest, najlepiej wezwać pogotowie.
- Podczas ataku paniki osoba z astmą może czuć, że potrzebuje inhalatora z powodu ucisku w klatce piersiowej i duszności. Upewnij się, że naprawdę mają atak paniki, a nie atak astmy, ponieważ zażycie inhalatora, gdy nie jest potrzebne, może pogorszyć atak paniki, ponieważ lek ma na celu przyspieszenie akcji serca.
- Wdychanie do papierowej torby powoduje wdychanie dwutlenku węgla, co może skutkować kwasicą oddechową. Kwasica oddechowa jest niebezpiecznym stanem, który zaburza wiązanie tlenu z hemoglobiną (krew). Wszelkie takie próby kontrolowania ataków paniki za pomocą papierowej torby powinny być ściśle monitorowane lub w ogóle nie powinny być wykorzystywane.
- Chociaż większość napadów paniki nie kończy się śmiercią, jeśli atak paniki jest spowodowany podstawowymi przyczynami, takimi jak tachykardia lub arytmia, astma i/lub procesy fizjologiczne autonomicznego układu nerwowego, które nie są w harmonii, może nastąpić śmierć. Niekontrolowana tachykardia może prowadzić do śmierci.
- Sprawdź, czy przyczyną słabego oddychania nie jest astma, ponieważ astma to zupełnie inny stan i wymaga innego leczenia.
- W przypadku korzystania z metody papierowego worka, worek powinien być umieszczany tylko wokół nosa i ust na tyle, aby zapewnić, że wydychany oddech jest ponownie wdychany. Nigdy nie wkładaj torby na głowę, a plastikowe torby powinny nigdy być użytym.
- Należy zauważyć, że wiele osób cierpiących na astmę ma ataki paniki. Bardzo ważne jest, aby ci ludzie odzyskali kontrolę nad swoim oddechem. Jeśli dana osoba nie przywróci normalnego rytmu oddychania i nie zgłosi się natychmiast po pomoc medyczną, powstały atak astmy może mieć tragiczne konsekwencje, aw niektórych przypadkach może prowadzić do śmierci.
