Zespół stresu pourazowego lub PTSD to stan psychiczny, którego możesz doświadczyć po przejściu niebezpiecznej lub przerażającej próby. Podczas samego wydarzenia mogłeś przejść do autopilota lub reakcji „walcz lub uciekaj”, aby przeżyć to doświadczenie. Jednak w przypadku PTSD reakcja „walcz lub uciekaj” nie zanika po zdarzeniu; człowiek nadal odczuwa skutki niebezpieczeństwa jeszcze długo po ekspozycji. Istnieją kluczowe oznaki, których należy szukać, jeśli uważasz, że ty lub ukochana osoba może cierpieć na PTSD.
Kroki
Metoda 1 z 3: Ocena ryzyka PTSD
Krok 1. Dowiedz się, czym jest PTSD
Zespół stresu pourazowego (PTSD) to choroba psychiczna, na którą możesz się rozwinąć po przeżyciu przerażającego i niepokojącego doświadczenia. Po traumatycznej sytuacji zupełnie normalne jest odczuwanie niezliczonych negatywnych emocji, takich jak dezorientacja, smutek, rozdrażnienie, bezradność, smutek i inne – jest to regularna reakcja psychologiczna, przez którą ludzie przechodzą w obliczu traumatycznej sytuacji. Jednak z czasem te uczucia powinny minąć. W przypadku PTSD te reakcje emocjonalne stają się bardziej dotkliwe, a nie zanikają.
- PTSD zwykle występuje, gdy wydarzenie, którego doświadczasz, jest przerażające i zagrażające życiu. Im dłużej jesteś narażony na traumę, tym większe prawdopodobieństwo rozwoju PTSD.
- Poszukaj literatury i zasobów, które pomogą Ci lepiej zrozumieć PTSD.
Krok 2. Nie zaprzeczaj objawom PTSD tylko dlatego, że nie byłeś w wojsku
Ponieważ PTSD od dawna kojarzy się z weteranami, niektórzy ludzie, którzy nie brali udziału w wojnie, nie potrafią zidentyfikować swoich objawów. Jeśli niedawno doświadczyłeś traumatycznych, przerażających lub bliznowatych doświadczeń, możesz cierpieć na zespół stresu pourazowego. Co więcej, PTSD nie zdarza się tylko rzeczywistym ofiarom zagrażającego życiu doświadczenia. Czasami, jeśli byłeś tylko świadkiem przerażającego wydarzenia lub musiałeś poradzić sobie z następstwami, możesz rozwinąć PTSD.
- Typowe zdarzenia, które wywołują PTSD to napaść na tle seksualnym, grożenie bronią, klęski żywiołowe, nagła utrata bliskiej osoby, wypadki samochodowe i lotnicze, tortury, walka lub bycie świadkiem morderstwa.
- Należy zauważyć, że większość osób zmagających się z zespołem stresu pourazowego rozwija to zaburzenie z powodu czynu popełnionego przez inną osobę, a nie z powodu klęski żywiołowej.
Krok 3. Określ, ile czasu minęło od twojego stresującego doświadczenia
Jak wspomniano wcześniej, to normalne, że po przejściu czegoś strasznego masz silne negatywne uczucia. W ciągu pierwszych kilku tygodni nazywa się to ostrym zaburzeniem stresowym. Niemniej jednak po upływie około miesiąca te negatywne uczucia na ogół zaczynają zanikać. PTSD staje się problemem, gdy te uczucia stają się silniejsze po upływie ponad miesiąca.
Krok 4. Bądź świadomy czynników ryzyka, które mogą sprawić, że będziesz bardziej podatny na PTSD
PTSD jest dziwne, ponieważ dwie osoby mogą przejść dokładnie to samo doświadczenie, ale jedna osoba rozwija PTSD, a druga nie. Istnieje kilka czynników, które mogą zwiększyć prawdopodobieństwo wystąpienia zespołu stresu pourazowego, jeśli doświadczysz traumatycznego zdarzenia. Należy pamiętać, że nie każdy rozwija PTSD, nawet jeśli te czynniki ich dotyczą. Czynniki te obejmują:
- Historia problemów psychologicznych w Twojej rodzinie. Jeśli masz krewnych cierpiących na lęki lub depresję, możesz mieć większe ryzyko rozwoju PTSD.
- Zindywidualizowany sposób reagowania na stres. Stres jest normalny, ale niektórzy ludzie mają ciała, które wytwarzają większe ilości chemikaliów i hormonów, które mogą powodować nieprawidłowe reakcje na stres.
- Inne doświadczenia, które miałeś. Jeśli przeszedłeś przez inne traumy życiowe, takie jak maltretowanie lub zaniedbanie w dzieciństwie, ta nowa trauma może tylko zwiększyć przerażenie, które odczuwałeś w przeszłości, prowadząc do PTSD.
Metoda 2 z 3: Poszukiwanie objawów PTSD
Krok 1. Rozpoznaj uczucia unikania
Kiedy przechodzisz przez traumatyczne przeżycie, łatwiej jest ci unikać wszystkiego, co przypomina ci o incydencie; jednak bezpośrednie konfrontowanie się ze wspomnieniami jest w rzeczywistości najzdrowszym sposobem radzenia sobie z traumą. Jeśli masz PTSD, możesz zrobić wszystko, aby uniknąć wszystkiego, co przypomina ci o męce, przez którą przeszedłeś. Objawy unikania obejmują:
- Odmawiając myślenia o sytuacji.
- Trzymanie się z dala od ludzi, miejsc lub przedmiotów, które przypominają o wydarzeniu.
- Nie chcę rozmawiać o tym doświadczeniu.
- Rzucanie się w rozproszenie, obsesję na punkcie tej czynności, zamiast myśleć o wydarzeniu, którego doświadczyłeś.
Krok 2. Zwróć uwagę na natrętne wspomnienia, których doświadczasz
Natrętne wspomnienia to wspomnienia, których nie możesz kontrolować – nagle pojawiają się w Twojej głowie, a Ty nie mówisz mózgowi, aby miał do nich dostęp. Możesz czuć się bezradny i nie być w stanie ich powstrzymać. Rodzaje natrętnych wspomnień obejmują:
- Żywe, nieoczywiste retrospekcje wydarzenia.
- Koszmary skupiające się na tym, co się wydarzyło.
- „Pokaz slajdów” przedstawiający obrazy z wydarzenia, których nie możesz przestać grać w swojej głowie.
Krok 3. Zwróć uwagę, jeśli chcesz zaprzeczyć, że to wydarzenie miało miejsce
Niektóre osoby z zespołem stresu pourazowego reagują na traumatyczne wydarzenie zaprzeczając, że to wydarzenie kiedykolwiek miało miejsce. Mogą zachowywać się zupełnie normalnie, jakby ich życie nie zostało w żaden sposób zakłócone. Jest to forma szoku i samozachowawczy; umysł wyłącza pamięć i zrozumienie tego, co się stało, aby uchronić ciało przed bólem.
Na przykład matka może zaprzeczać po śmierci swojego małego synka. Może nadal rozmawiać z nim tak, jakby spał, zamiast akceptować, że go nie ma
Krok 4. Monitoruj wszelkie zmiany w sposobie myślenia
Ludzie mogą mieć cały czas zmiany opinii. Jednak w przypadku PTSD nagle zauważysz, że myślisz o rzeczach – w tym o ludziach, miejscach i rzeczach – w sposób, jakiego nigdy nie robiłeś przed traumatycznym incydentem. Te zmiany w myśleniu mogą obejmować:
- Negatywne myśli o innych ludziach, miejscach, sytuacjach i sobie.
- Obojętność lub uczucie rozpaczy w myśleniu o przyszłości.
- Niezdolność do odczuwania szczęścia lub przyjemności; uczucie odrętwienia.
- Niezdolność lub poważne trudności w nawiązywaniu relacji z innymi i utrzymywaniu relacji.
- Problemy z pamięcią, od zapominania małych rzeczy po duże luki w pamięci związane z wydarzeniem.
Krok 5. Rozpoznaj wszelkie emocjonalne lub fizyczne zmiany, których doświadczyłeś od czasu incydentu
Podobnie jak w przypadku zmian w myśleniu, zmiany emocjonalne i fizyczne, na które powinieneś zwrócić uwagę, powinny być tymi, których nigdy nie doświadczyłeś przed wydarzeniem. Ważne jest, aby pamiętać, że te zmiany mogą się zdarzać raz na jakiś czas - ważniejsze jest, aby je odnotować, jeśli stale się pojawiają. Zmiany te mogą obejmować:
- Bezsenność (co oznacza bezsenność).
- Utrata apetytu.
- Bardzo łatwo wpadasz w złość lub irytację i okazujesz agresję.
- Brak możliwości cieszenia się rzeczami, które wcześniej Cię interesowały.
- Uczucie przytłoczenia silnym poczuciem winy lub wstydu.
- Wykazywanie zachowań autodestrukcyjnych, takich jak zbyt szybka jazda, nadużywanie substancji lub podejmowanie nieostrożnych lub ryzykownych decyzji.
Krok 6. Zwróć uwagę na wszelkie uczucia bycia w stanie wysokiej gotowości
Po przerażającym i traumatycznym wydarzeniu możesz czuć się bardzo zdenerwowany lub zdenerwowany. Rzeczy, które normalnie by cię nie przestraszyły, wpędzają cię w panikę. Traumatyczne wydarzenie może spowodować, że twoje ciało rozwinie podwyższony stan świadomości, który nie jest konieczny, ale wydaje się konieczny z powodu traumy, której doświadczyłeś.
Na przykład, jeśli w pobliżu ciebie wybuchła bomba, możesz podskoczyć lub spanikować na dźwięk, gdy ktoś upuszcza klucze lub trzaska drzwiami
Krok 7. Porozmawiaj ze specjalistą zdrowia psychicznego, który ma doświadczenie w pracy z ofiarami traumy
Psycholog lub terapeuta pomoże ci ustalić, czy to, czego doświadczasz, jest normalną reakcją na zdarzenie, czy też jest to PTSD. Twój lekarz pomoże ci określić, które zabiegi mogą być najlepsze dla twojego przypadku. Opcje leczenia PTSD mogą obejmować:
- Tradycyjna terapia rozmowa wykazała skuteczność w leczeniu objawów PTSD lub pomaganiu cierpiącym w radzeniu sobie z problemami rodzinnymi, życiowymi lub zawodowymi, które pojawiają się w wyniku PTSD.
- Psychoterapia może mieć formę terapii ekspozycji, która koncentruje się na powolnym mówieniu o traumatycznym wydarzeniu i być może odwiedzaniu miejsc i/lub ludzi, których unikałeś, lub treningu szczepienia stresu, który pomaga zbudować zdrowe mechanizmy radzenia sobie ze stresem lub lękiem -prowokowanie wydarzeń życiowych.
- Psychiatra może przepisać Ci leki, które mogą złagodzić objawy depresji, lęku lub pomóc wyeliminować zakłócenia snu.
Metoda 3 z 3: Rozpoznawanie warunków związanych z PTSD
Krok 1. Zwróć uwagę na oznaki depresji
Przeżycie traumatycznego doświadczenia może często powodować depresję. Jeśli uważasz, że masz PTSD, możesz również doświadczać depresji. Zwróć uwagę na objawy, które obejmują:
- Trudności z koncentracją.
- Poczucie winy, bezradności i bezwartościowości.
- Spadek energii i brak zainteresowania rzeczami, które zwykle sprawiają Ci radość.
- Uczucia głębokiego smutku, które nie znikną; doświadczane także jako uczucie pustki.
Krok 2. Monitoruj wszelkie uczucia niepokoju, których doświadczasz
Po przerażającym lub przerażającym doświadczeniu możesz rozwinąć lęk. Lęk wykracza poza normalne uczucie stresu lub zmartwienia, którego ludzie doświadczają na co dzień. Objawy zaburzeń lękowych mogą obejmować:
- Ciągłe zamartwianie się lub obsesja na punkcie małych lub dużych problemów lub problemów.
- Uczucie niepokoju lub brak chęci na relaks.
- Łatwo się wystraszyć lub czuć napięcie i drgawki.
- Kłopoty ze snem i uczucie, że nie możesz złapać oddechu.
Krok 3. Zwróć uwagę na wszelkie zachowania obsesyjno-kompulsywne (OCD), do których możesz mieć skłonność
Kiedy doświadczasz czegoś, co wytrąca cały twój świat z równowagi, zazwyczaj starasz się wrócić do normalności. Jednak niektórzy ludzie wykraczają poza to pragnienie normalności, próbując nadmiernie kontrolować swoje otoczenie. OCD może wyświetlać się na wiele sposobów, ale jeśli obawiasz się, że je rozwinąłeś, poszukaj:
- Chęć ciągłego mycia rąk. Stajesz się paranoikiem, że twoja skóra jest brudna lub że w jakiś sposób uległeś skażeniu.
- Obsesyjne sprawdzanie, czy wszystko jest w porządku. Na przykład dziesięć razy sprawdzając, czy piekarnik jest wyłączony, a drzwiczki zamknięte.
- Nagła obsesja na punkcie symetrii. Liczysz i układasz rzeczy, aby upewnić się, że są symetryczne i równe.
- Odmowa wyrzucenia czegokolwiek, ponieważ boisz się, że jeśli to zrobisz, stanie się coś złego.
Krok 4. Porozmawiaj z kimś, jeśli masz halucynacje
Halucynacje to coś, czego doświadczasz jednym ze swoich pięciu zmysłów, co tak naprawdę się nie dzieje. Może to oznaczać słyszenie głosów, które nie są prawdziwe, widzenie rzeczy, których tak naprawdę nie ma, smakowanie lub wąchanie fantomowych doznań oraz doświadczanie dotyku czegoś, co w rzeczywistości Cię nie dotyka. Ktoś, kto ma te halucynacje, będzie miał trudności z odróżnieniem ich od rzeczywistości.
- Jednym ze sposobów, aby dowiedzieć się, czy masz halucynacje, czy nie, jest zapytanie ludzi wokół ciebie, czy doświadczają tego samego.
- Pamiętaj, że te halucynacje mogą być oznaką niezdiagnozowanego zaburzenia psychotycznego, takiego jak schizofrenia, oprócz zespołu stresu pourazowego. Naukowcy odkryli, że te dwie choroby psychiczne w dużym stopniu pokrywają się. Bardzo ważne jest, aby szukać pomocy, gdy tylko zaczniesz widzieć lub słyszeć rzeczy, o których nie jesteś pewien, że naprawdę istnieją.
Krok 5. Poszukaj profesjonalisty, jeśli uważasz, że możesz mieć amnezję
Kiedy doświadczasz czegoś traumatycznego, twoje ciało może faktycznie wyłączyć to wspomnienie, aby uchronić cię przed bólem. Możesz także dać sobie amnezję poprzez tłumienie i zaprzeczanie, że incydent rzeczywiście miał miejsce. Jeśli nagle poczujesz, że nie rozumiesz szczegółów swojego życia lub czujesz, że straciłeś czas, nie wiedząc, dokąd to poszło, powinieneś porozmawiać z terapeutą lub kimś, komu ufasz.
Porady
- Porozmawiaj z kimś, komu ufasz, o strasznym wydarzeniu, którego doświadczyłeś. Rozmowa o tym, czego doświadczyłeś, może pomóc ci uwolnić się od bolesnych lub negatywnych emocji związanych z tą próbą.
- Pamiętaj, że płacz jest w porządku i że nie jesteś słaby. To, co się stało, nie było twoją winą.
- W porządku, jeśli chcesz przez chwilę pobyć sam. Idź do kogoś po pocieszenie, kiedy będziesz gotowy.
Ostrzeżenia
- Jeśli uważasz, że możesz mieć PTSD, natychmiast poszukaj terapeuty.
- Nie przynoś broni do szkoły lub pracy. Możesz mieć poważne kłopoty, takie jak wydalenie lub aresztowanie.
- Nie próbuj ani nie grozij skrzywdzeniem/zabiciem innych lub siebie.
- Nie pij za dużo alkoholu. To tylko pogorszy sytuację.
