Inwentarz Depresji Becka (BDI) został opublikowany w 1996 roku i jest wiarygodnym inwentarzem samoopisowym używanym do oceny objawów depresji. Jest to krótki inwentarz, który można łatwo podać w ciągu 10 do 15 minut. Pozycje są łatwe do zrozumienia i oceny, a procedura punktacji jest bardzo prosta. Biorąc, a następnie okresowo ponawiając BDI, możesz nie tylko ocenić swoją depresję, ale także śledzić jej postęp i powodzenie jakiegokolwiek leczenia, w tym odnotowywać określone obszary (bezsenność itp.), które mogą nie reagować na obecne leczenie.
Kroki
Część 1 z 2: Konfiguracja testu
Krok 1. Zapoznaj się z Inwentarzem Depresji Becka
Istnieje wiele informacji w Internecie na temat administrowania i oceniania Inwentarza Depresji Becka. Dobrym pomysłem jest zrobienie rozeznania w Internecie przed rozpoczęciem. Oto kilka cennych informacji o ekwipunku:
- Jest to inwentarz składający się z 21 pozycji.
- Służy do oceny depresji zarówno u pacjentów klinicznych, jak i nieklinicznych.
- Został opracowany do podawania nastolatkom i dorosłym, dzięki czemu może być stosowany przez każdego, kto ma 13 lat i więcej.
- Wykorzystuje narzędzie oceny, w którym każda pozycja jest oceniana w czteropunktowej skali od 0-3.
- 0 oznacza brak objawów, a 3 oznacza, że objawy są ciężkie.
- Inwentarz został przetłumaczony na różne języki.
Krok 2. Przeczytaj uważnie pozycje testowe
Aby używać tego narzędzia do samodzielnego administrowania lub administrowania nim komuś innemu, należy najpierw uważnie przeczytać wszystkie elementy wraz z instrukcjami.
-
Na przykład pytanie może wymagać odpowiedzi, zakreślając odpowiedź, która najlepiej Cię opisuje, na przykład:
- 0: nie jest mi smutno
- 1: Czasami jest mi smutno
- 2: cały czas jest mi smutno
- 3: Jestem tak smutny lub nieszczęśliwy, że nie mogę znieść.
Krok 3. Zapoznaj się z procedurą administracyjną
Jest to bardzo ważne przy administrowaniu inwentarzem.
- Przede wszystkim musisz ocenić przedmioty na podstawie swojego stanu w ciągu ostatnich dwóch tygodni, a także w dniu przeprowadzenia testu.
- Jeśli uważasz, że wiele stwierdzeń w równym stopniu opisuje Twój stan, wybierz odpowiedź z wyższą liczbą na skali 0-3. Na przykład, jeśli uważasz, że 2 i 3 są równie reprezentatywne dla Twojego stanu, wybierz zdanie 3.
- Wreszcie, pozycja 16 (zmiany wzorca snu) i pozycja 18 (zmiany apetytu) są oceniane na siedmiopunktowej skali zamiast normalnej czteropunktowej skali. Jednak te elementy nie mają większej wagi niż inne podczas obliczania wyników.
Krok 4. Spróbuj przeprowadzić test w środowisku wolnym od rozpraszania uwagi
Kiedy wykonujesz lub przeprowadzasz test, upewnij się, że robisz to w cichym pomieszczeniu. Powinieneś poświęcić testowi swoją niepodzielną uwagę. Zadbaj o wszelkie potrzeby (łazienka, przekąska itp.) przed badaniem.
- Daj sobie wystarczająco dużo czasu na wykonanie testu – nie spiesz się z nim.
- Weź go, gdy poczujesz się wystarczająco dobrze, aby skoncentrować się na swoich odpowiedziach. Nie podejmuj testu, jeśli rozprasza Cię ból głowy lub brzucha itp.
Część 2 z 2: Administrowanie i ocenianie testu
Krok 1. Spróbuj odpowiedzieć jak najdokładniej
Uważnie przeczytaj każde pytanie i upewnij się, że rozumiesz, o co zostało zadane. Zawsze staraj się udzielić odpowiedzi, która najbardziej pasuje do Twojego stanu w ciągu ostatnich dwóch tygodni.
Ponieważ z czterech stwierdzeń możesz wybrać tylko jedną pozycję, postaraj się jak najdokładniej ocenić swoje emocje, uczucia lub zachowania
Krok 2. Oceń przedmioty
Po prostu zsumuj wszystkie oceny, aby uzyskać swój wynik. Na przykład, jeśli zakreśliłeś 0 na pierwszym elemencie i 3 na drugim, dodasz je, aby uzyskać 3 punkty za pierwsze dwa elementy.
- Postępuj w ten sam sposób dla pozostałych pozycji, aż dodasz wyniki dla wszystkich 21 pozycji.
- Zanotuj swój całkowity wynik. Będzie mieścić się w zakresie od 0 do 63.
Krok 3. Oceń swój wynik
Nie ma arbitralnych punktów odcięcia dla diagnozy każdej kategorii depresji. Istnieją jednak przedziały wyników, które wskazują na konkretną kategorię depresji, przez którą przechodzi dana osoba. Po obliczeniu całkowitego wyniku po prostu porównaj swój wynik z następującymi kategoriami:
- Wynik od 0 do 13: brak depresji
- Punktacja od 14 do 19: łagodna depresja
- Punktacja od 20 do 28: umiarkowana depresja
- Wynik od 29 do 63: ciężka depresja
Krok 4. Śledź swoją depresję
Jeśli wcześniej zdiagnozowano u Ciebie depresję, Inwentarz Depresji Becka może być używany co tydzień, aby sprawdzić swoje postępy, zwłaszcza jeśli rozpocząłeś terapię i zacząłeś brać leki. Jest to bardzo pomocne z następujących powodów:
- Możesz zidentyfikować wszelkie zmiany w swoim stanie emocjonalnym.
- Możesz zidentyfikować obszary, w których depresja jest nadal wysoka, na przykład jeśli nadal masz problemy ze snem lub myślisz o samobójstwie.
- Po zidentyfikowaniu obszarów, które nadal powodują problem, możesz rozpocząć pracę nad ich poprawą z pomocą swojego terapeuty.
- Regularne sprawdzanie postępów pomaga motywować Cię do dalszych zmian.
Porady
- BDI można podawać w celu wykrycia obecności i stopnia depresji zarówno u młodzieży, jak i dorosłych. Minimalny wiek to 13. Formularz Inwentarza Depresji Becka, który jest przeznaczony dla młodzieży w wieku poniżej 9 lat, jest dostępny jako BDI-Y.
- BDI może być przeprowadzane samodzielnie, ale punktacją i interpretacją powinien zajmować się profesjonalista, który przeszedł szkolenie i ma doświadczenie w wykonywaniu testu.
- Inwentaryzację można wykonać w ciągu 5 do 10 minut, ale aby odpowiedzi dawały dość dokładny obraz osobowości respondenta, test należy wykonać w cichym, dobrze oświetlonym, wygodnym i prywatnym pomieszczeniu. pokój, aby respondent mógł skoncentrować się na dokładnym odpowiadaniu.
- Alkoholizm i nadużywanie narkotyków są związane z depresją. Inwentarz Depresji Becka jest szczególnie przydatny w rehabilitacji i jest uważany za jedno z najbardziej niezawodnych narzędzi do badań przesiewowych pacjentów w ośrodkach rehabilitacji alkoholowej i narkotykowej. BDI można również wykorzystać do śledzenia zmian w objawach pacjenta, więc w pewnym sensie BDI można wykorzystać do zrozumienia, jak efektywny był pobyt pacjenta w ośrodku rehabilitacyjnym.
