Nasycenie tlenem (Sa0₂) odnosi się do krążenia tlenu w krwiobiegu, przy czym zarejestrowane poziomy powyżej 95% są zwykle uważane za zdrowe, a poziomy poniżej 90% są zwykle uważane za problematyczne. Osoby cierpiące na schorzenia, takie jak przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP), często mają obniżony poziom nasycenia tlenem, co może prowadzić do duszności, letargu, zmęczenia, osłabienia i wielu poważniejszych problemów. Interwencja medyczna, taka jak stosowanie dodatkowego tlenu, jest najlepszym sposobem radzenia sobie z chronicznie niskim nasyceniem tlenem, ale jest kilka rzeczy, które możesz zrobić samodzielnie, aby poprawić swój poziom.
Kroki
Metoda 1 z 3: Zmiana wzorców oddychania
Krok 1. Oddychaj wolniej i głębiej
Oddychasz mimowolnie, ale prawdopodobnie oddychasz też nieefektywnie – wielu dorosłych podczas oddychania zużywa tylko około jednej trzeciej pojemności swoich płuc. Ta nieefektywność może powodować, że mniej tlenu dostaje się do płuc, a tym samym do krwioobiegu, co z kolei zmniejsza nasycenie tlenem. Oddychając wolniej i głębiej, możesz poprawić wszystkie te elementy.
- Wielu dorosłych oddycha z szybkością około 15 oddechów na minutę; wykazano, że zmniejszenie tego do 10 na minutę korzystnie wpływa na nasycenie tlenem.
- Upewnij się, że robisz wdech przez nos, a po każdym oddechu robisz przerwę na kilka sekund. Podczas oddychania pozostań tak zrelaksowany, jak to tylko możliwe. Jest to również znane jako metoda Butejki i może pomóc w zwiększeniu nasycenia tlenem.
Krok 2. Poszukaj treningu oddechowego, aby uzyskać maksymalne korzyści zdrowotne
Chociaż od czasu do czasu świadomy wysiłek, aby oddychać wolniej i głębiej, korzystnie wpływa na saturację tlenem, dokonywanie trwalszych zmian we wzorcach oddychania przyniesie lepsze rezultaty. Zarówno osoby zdrowe, jak i cierpiące na schorzenia związane z oddychaniem mogą zwiększyć nasycenie tlenem poprzez trening oddechowy.
- Zwłaszcza jeśli cierpisz na taką chorobę jak POChP, porozmawiaj ze swoim zespołem opieki zdrowotnej na temat włączenia treningu oddechowego.
- Możesz także skorzystać z treningu oddechowego z przewodnikiem poza środowiskiem medycznym, np. dołączając do zajęć jogi lub będąc poinstruowanym w zakresie oddychania przeponowego (przez trenera oddechowego lub trenera wokalnego).
Krok 3. Spróbuj kaszleć
Kontrolowany kaszel może pomóc usunąć wydzieliny, które mogą blokować drogi oddechowe, a to pomoże poprawić nasycenie tlenem. Jest to powszechna instrukcja po operacji, aby upewnić się, że drogi oddechowe są czyste.
Spróbuj zakaszleć kilka razy, aby sprawdzić, czy pomoże ci to trochę łatwiej oddychać
Krok 4. Ćwicz oddychanie zaciśniętymi ustami
W ciągu dnia możesz tymczasowo zwiększyć nasycenie tlenem, wykonując proste ćwiczenie oddechowe znane jako oddychanie zaciśniętymi ustami. Jest to jeden z najłatwiejszych sposobów na wolniejsze i głębsze wciąganie tlenu do płuc. Wypróbuj następujące kroki:
- Oddychaj przez nos przez około dwie sekundy.
- Zmarszcz usta (jakby się pocałował) i wstrzymaj oddech na chwilę.
- Wydychaj przez zaciśnięte usta przez około sześć sekund.
- Powtórz tyle razy, ile chcesz.
Metoda 2 z 3: Korzystanie z interwencji medycznych
Krok 1. Użyj dodatkowego tlenu zgodnie z zaleceniami
Jeśli masz stale niski poziom saturacji tlenem z powodu stanu takiego jak POChP, lekarz może zdecydować o podaniu dodatkowego tlenu. Zabieg ten obejmuje użycie zbiorników z tlenem, elastycznych rurek i kaniuli, która dostarcza tlen do nosa. Pacjenci, którzy przestrzegają przepisanych schematów podawania tlenu, często prowadzą długie i dość aktywne życie.
Nie opieraj się temu zabiegowi, ponieważ obawiasz się, że zostaniesz „przykuty” do zbiornika z tlenem i utkniesz w łóżku na całe życie. Przenośne zbiorniki mogą być bardzo dyskretne i pozwalają na poruszanie się z większą energią i wytrzymałością
Krok 2. Naucz się regularnie sprawdzać nasycenie tlenem i suplementację
Osoby stosujące suplementację tlenem zwykle uczą się, jak monitorować własne saturację tlenem, umieszczając pulsoksymetr na palcu, płatku ucha lub nosie. Proces jest szybki, łatwy, nieinwazyjny i bezbolesny.
Zgodnie z zaleceniami lekarza możesz dostosować dodatkowy tlen, aby zrekompensować niższe odczyty saturacji lub podczas wykonywania czynności, takich jak spacery lub lekkie ćwiczenia
Krok 3. Weź przepisane leki zgodnie z zaleceniami
Jeśli masz niskie nasycenie tlenem z powodu POChP lub podobnego stanu, prawdopodobnie będziesz przyjmować leki wraz z dodatkowym tlenem. Mogą to być leki kontrolujące, które będziesz regularnie przyjmować, aby poprawić oddychanie i czynność płuc, a także leki ratunkowe, których możesz użyć, gdy masz większe trudności z oddychaniem.
- Istnieje wiele rodzajów wziewnych kortykosteroidów (ICS), krótko i długo działających agonistów beta-2 (SABA i LABA) oraz innych leków, które mogą być przepisane. Upewnij się, że rozumiesz instrukcje lekarza dotyczące ich używania i pilnie postępuj zgodnie z planem.
- Leki te są również znane jako leki rozszerzające oskrzela. Leki rozszerzające oskrzela zwiększają średnicę dróg oddechowych, co pomaga zwiększyć natlenienie.
Krok 4. Zapytaj swojego lekarza o używanie urządzenia z ciągłym dodatnim ciśnieniem w drogach oddechowych (CPAP)
Jeśli masz obturacyjny bezdech senny (OBS), twoje drogi oddechowe mogą same nie pozostać otwarte. Może to prowadzić do zmniejszenia nasycenia tlenem. Zapytaj swojego lekarza o zaopatrzenie się w urządzenie PAP lub BiPap, aby pomóc utrzymać otwarte drogi oddechowe i zwiększyć saturację tlenem.
Do maszyny dołączony jest wąż i maska, którą nosisz na ustach i nosie
Krok 5. Miej oko na pojawiające się zabiegi
Podczas gdy suplementacja tlenem, leki i trening oddechowy były – i nadal są – powszechnym i często skutecznym planem leczenia niskiego nasycenia tlenem, wciąż opracowywane są nowe opcje. Jednym z przykładów jest leczenie komórkami macierzystymi, w ramach którego komórki macierzyste są pobierane z krwi lub szpiku kostnego, izolowane i ponownie wprowadzane do płuc.
Oczywiście nowe terapie mogą również nieść ze sobą nowe zagrożenia lub mogą okazać się nie tak skuteczne, jak początkowo oczekiwano. Przeprowadź własne badania, aby dowiedzieć się, jakie są dostępne opcje, i współpracuj z zespołem medycznym, aby ustalić odpowiedni dla siebie plan leczenia
Metoda 3 z 3: Wprowadzanie zmian w stylu życia
Krok 1. Rzuć palenie i unikaj biernego palenia
Wdychanie dymu z wyrobów tytoniowych poważnie uszkadza płuca i hamuje ich zdolność do skutecznego wprowadzania tlenu do krwiobiegu. Jeśli palisz i masz niski poziom nasycenia tlenem, rzucenie palenia jest pierwszym i być może najważniejszym krokiem, jaki możesz podjąć, aby poradzić sobie z chorobą. Poszukaj pomocy, której potrzebujesz, aby rzucić palenie.
Jeśli przyjmujesz dodatkowy tlen, palenie jest również poważnym zagrożeniem pożarowym. Skoncentrowany tlen jest niezwykle łatwopalny, a wiele osób zostało poważnie lub nawet śmiertelnie poparzonych w wyniku palenia podczas stosowania dodatkowego tlenu
Krok 2. Oddychaj świeższym powietrzem
Poziomy tlenu w otaczającej atmosferze mają wpływ na nasycenie tlenem; Na przykład ludzie mieszkający na wyższych wysokościach mają zazwyczaj niższy poziom nasycenia. Im więcej tlenu i mniej „innych rzeczy” – takich jak kurz, cząstki stałe, dym itd. – które krąży w powietrzu, którym oddychasz, tym lepiej dla twojego nasycenia tlenem.
- Jeśli mieszkasz w obszarze ze świeżym powietrzem, otwórz okno lub wyjdź na zewnątrz. Trzymaj rośliny w domu, aby zwiększyć poziom tlenu. Regularnie czyść i odkurzaj. Zainwestuj w oczyszczacze powietrza, jeśli chcesz.
- Nie oczekuj w ten sposób znacznego wzrostu nasycenia tlenem; używaj go w koordynacji z innymi zmianami.
Krok 3. W razie potrzeby zrzuć zbędne kilogramy
Jeśli masz wskaźnik masy ciała (BMI), który jest powyżej zalecanego poziomu, nadwaga, którą nosisz, prawdopodobnie powoduje, że oddychasz z większą trudnością i mniejszą wydajnością. Wykazano, że niższe poziomy BMI korelują z wyższymi poziomami nasycenia tlenem.
Ponadto, nawet jeśli saturacja tlenem ma pozostać taka sama, utrata wagi ułatwia wykorzystanie tlenu w organizmie. Porównaj to ze sposobem, w jaki niezaładowany samochód efektywniej wykorzystuje paliwo
Krok 4. Ćwicz rozsądnie
Ćwiczenia aerobowe same w sobie niekoniecznie zwiększają nasycenie tlenem, ale zwiększają zdolność do efektywniejszego wykorzystania tlenu. Ćwiczenia, które pomagają schudnąć, z większym prawdopodobieństwem mają pozytywny wpływ na rzeczywisty poziom nasycenia tlenem.
Jeśli masz POChP lub inną chorobę, która wpływa na zdrowie płuc lub układu krążenia, będziesz mieć ograniczenia w wyborze ćwiczeń. Współpracuj ze swoim zespołem medycznym, aby opracować dla Ciebie realistyczny i skuteczny plan
Krok 5. Wypij więcej wody
Być może pamiętasz z zajęć z chemii, że cząsteczka wody zawiera dwa atomy wodoru i jeden atom tlenu. Tak więc za każdym razem, gdy pijesz wodę lub jesz pokarmy bogate w wodę, wprowadzasz tlen do swojego ciała. Picie wody nie rozwiąże w magiczny sposób problemu niskiego nasycenia tlenem, ale regularne nawadnianie jest rozsądną częścią każdego planu dla kogoś z niskim poziomem tlenu.
- Zwykła woda to najlepszy wybór do nawodnienia, podczas gdy owoce i warzywa są bogatym w wodę i zdrowym wyborem żywności. Spróbuj na przykład szpinaku na parze, marchewki lub zielonej fasoli lub świeżo przygotowanych soków owocowych i koktajli.
- Woda pitna może pomóc w rozluźnieniu śluzu w drogach oddechowych. Pomoże im to pozostać otwartym i zapewni maksymalny dostęp tlenu.
Krok 6. Spróbuj usiąść zamiast leżeć
Możesz spowodować niewielki, ale widoczny wzrost nasycenia tlenem, po prostu wybierając siedzenie zamiast leżenia. Kiedy odpoczywasz lub relaksujesz się, siadanie może ułatwić głęboki wdech i zwiększyć nasycenie tlenem. Nie używaj tego jako wymówki, aby nie wstawać i nie być aktywnym, ponieważ poprawa ogólnej sprawności zapewni większe, trwałe korzyści.
Możesz także zmienić swoją pozycję, aby poprawić zdolność oddychania i zwiększyć nasycenie tlenem. To nieinwazyjny sposób na poprawę saturacji tlenem. Na przykład, jeśli leżysz, podnieś wezgłowie łóżka do co najmniej 30 stopni. Jeśli podniesiesz głowę łóżka do 45 do 60 stopni, może to jeszcze bardziej poprawić nasycenie tlenem
Krok 7. Zaakceptuj nieuniknione zmiany poziomów nasycenia tlenem
Podczas gdy poziom nasycenia tlenem powyżej 95% jest zwykle uważany za dobry, a poniżej 90% za problematyczny, każdy człowiek jest inny. Poziomy nasycenia tlenem będą się różnić w zależności od osoby w zależności od wielu czynników – na przykład poziomy mają tendencję do osiągania szczytu w połowie dzieciństwa, a następnie powoli spadają. Nie fiksuj się na konkretnym numerze; zamiast tego skontaktuj się z lekarzem, aby znaleźć zakres, który najlepiej odpowiada Twojemu ogólnemu zdrowiu.
