Jeśli kiedykolwiek siedziałeś w tej samej pozycji zbyt długo i miałeś stopę lub nogę „zasnąć”, znasz objawy parestezji, opisane jako mrowienie lub mrowienie. Parestezje zwykle dotykają kończyn, w tym nóg, ramion, stóp i dłoni, i często nie są powodem do niepokoju. Ostre parestezje, takie jak zasypianie stopy, zwykle można leczyć w domu i stosunkowo szybko ustępują. Jednak przewlekła parestezja może sama być objawem innej choroby lub stanu. Jeśli wystąpią parestezje, które występują częściej lub regularnie, porozmawiaj z lekarzem. Chociaż istnieją pewne domowe terapie i alternatywne (lub „uzupełniające”) terapie, które mogą pomóc w przewlekłych parestezjach, zalecane leczenie zazwyczaj zależy od przyczyny. Otrzymasz skuteczniejsze opcje leczenia, jeśli zostaniesz szybko zdiagnozowany.
Kroki
Metoda 1 z 3: Łagodzenie ostrych parestezji
Krok 1. Przełącz się na inną pozycję
Najczęstszą przyczyną parestezji jest ucisk na nerw. Gdy ta presja zniknie, parestezje zwykle zanikają samoistnie. Pomocne może być potrząsanie kończyną lub poruszanie stawem, aby przywrócić przepływ krwi w okolicy.
Na przykład, jeśli siedziałeś z ugiętym kolanem i kostką pod drugą nogą, twoja noga mogła zasnąć. Wyciągnij nogę i obróć kostkę, aby odzyskać czucie
Wskazówka:
Delikatne masowanie dotkniętego obszaru może również pomóc w ustąpieniu objawów. Jednak nie masuj tego obszaru, jeśli jest to bolesne.
Krok 2. Dostosuj temperaturę w pomieszczeniu
Jeśli jest Ci wyjątkowo gorąco lub wyjątkowo zimno, możesz doświadczyć parestezji. Zazwyczaj objawy ustępują, jeśli poprawisz rozbieżność temperatur.
Na przykład, jeśli jest Ci zimno, możesz włączyć źródło ciepła, założyć sweter lub owinąć się kocem. Jeśli jest Ci gorąco, spróbuj ochłodzić się lodem lub stań przed wentylatorem
Krok 3. Wcieraj krem z kapsaicyną w dotknięty obszar, aby złagodzić ból
Kremy z kapsaicyną można kupić w aptekach i dyskontach lub przez Internet. Aktywny składnik tych kremów, kapsaicyna, jest substancją nadającą paprykom chili ich ciepło. Ta substancja chemiczna wchodzi w interakcję z układem nerwowym, blokując nerwy przed wysyłaniem sygnałów do mózgu.
- Krem z kapsaicyną działa najlepiej, jeśli oprócz parestezji odczuwasz ból. Krem można bezpiecznie wcierać w obszar dotknięty chorobą 3 lub 4 razy dziennie.
- Kiedy używasz kremu z kapsaicyną, możesz odczuwać pieczenie na skórze. Twoja skóra może również ulec zapaleniu lub podrażnieniu. Jeśli stanie się to niewygodne, przestań używać kremu.
Krok 4. Ćwicz i utrzymuj zdrową wagę, aby poprawić krążenie
Regularne ćwiczenia, zwłaszcza ćwiczenia sercowo-naczyniowe, mogą zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia ostrych parestezji. Jeśli masz nadwagę, opracuj z lekarzem plan odchudzania. Nie będziesz musiał dużo stracić, aby zauważyć różnicę.
- Jeśli prowadziłeś stosunkowo siedzący tryb życia i dopiero zaczynasz ćwiczyć, najpierw skonsultuj się z lekarzem. Zalecą Ci pewne czynności, które są dla Ciebie bezpieczne i wprowadzą Cię na drogę do sprawności fizycznej z mniejszym ryzykiem kontuzji.
- W międzyczasie usiądź i stój w sposób, który zmniejsza nacisk na twoje kończyny. Na przykład, jeśli zauważysz, że gdy krzyżujesz nogi, ta pod spodem często zasypia, spróbuj usiąść z wyciągniętymi nogami lub stopami opartymi o coś.
Metoda 2 z 3: Radzenie sobie z przewlekłą parestezją
Krok 1. Poszukaj natychmiastowej pomocy medycznej, jeśli odczuwasz silny ból
Parestezje, którym towarzyszy silny ból, mogą wskazywać na poważniejszy problem z nerwami. Chociaż ta sytuacja może być przerażająca, postaraj się zachować spokój i opisz swoje objawy lekarzowi. Pomoże im to lepiej zrozumieć Twój stan i dowiedzieć się, jak najlepiej postępować.
Podobnie, jeśli wystąpią niekontrolowane ruchy, takie jak szarpanie lub skręcanie dotkniętej kończyny, może wystąpić poważniejszy problem, który wymaga natychmiastowej opieki
Ostrzeżenie:
Jeśli wystąpią parestezje wraz z niewyraźną mową, opadaniem twarzy lub osłabieniem, natychmiast zadzwoń pod numer alarmowy (911 w USA). To są objawy udaru.
Krok 2. Weź lek przeciwzapalny, aby złagodzić łagodne objawy
Leki przeciwzapalne dostępne bez recepty, w tym aspiryna i niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), takie jak ibuprofen, mogą pomóc w nawracających parestezjach. Jeśli przyjmujesz leki dostępne bez recepty, postępuj zgodnie z instrukcjami dotyczącymi dawkowania na opakowaniu.
Jeśli okaże się, że przyjmujesz leki dostępne bez recepty przez ponad 3 dni z rzędu, skontaktuj się z lekarzem. Te leki mogą powodować problemy, jeśli przyjmujesz je regularnie. Jeśli musisz często je zażywać, aby poradzić sobie z objawami, prawdopodobnie istnieje lepszy sposób na zrobienie tego
Krok 3. Spróbuj akupunktury, aby złagodzić ból neuropatyczny
Jeśli twoje parestezje są przewlekłe i bolesne, możesz skorzystać z serii zabiegów akupunktury. Zapytaj swojego lekarza lub innego lekarza, czy uważają, że akupunktura będzie dla Ciebie odpowiednia.
Zazwyczaj nie zauważysz rezultatów, dopóki nie wykonasz kilku zabiegów akupunktury w ciągu około miesiąca. Lekarz akupunktury może dać ci lepsze wyobrażenie o tym, ile zabiegów potrzebujesz, w zależności od twojego stanu i przyczyny parestezji
Ostrzeżenie:
Akupunktura jest nieuregulowana w wielu dziedzinach. Dokładnie zbadaj lekarzy lub poproś swojego lekarza lub innych świadczeniodawców o zalecenie.
Krok 4. Użyj terapii masażu, aby poprawić krążenie i funkcjonowanie nerwów
Masaż leczniczy dotkniętych chorobą kończyn może z czasem pomóc złagodzić parestezje. Zazwyczaj potrzeba kilku sesji z masażystą w ciągu kilku tygodni do miesiąca, zanim zauważysz jakąkolwiek znaczącą zmianę.
- Powiedz masażyście, że doświadczasz parestezji. Podaj im tło swoich objawów i wyjaśnij okoliczności, w których najczęściej występują twoje epizody parestezji.
- Ogólnie rzecz biorąc, lepsze wyniki uzyskasz, jeśli udasz się do masażysty, który ma doświadczenie w terapii neuropatii i pracował z pacjentami z parestezją.
Metoda 3 z 3: Radzenie sobie z parestezją spowodowaną innym stanem
Krok 1. Oceń swoją historię medyczną pod kątem potencjalnych przyczyn parestezji
Przewlekła parestezja jest często spowodowana innym stanem. Przekaż lekarzowi pełną historię medyczną, aby szybciej zdiagnozować przyczynę. Bez tej diagnozy prawdopodobnie będziesz mieć więcej zaostrzeń. Potencjalne przyczyny parestezji obejmują:
- Choroby stawów, takie jak zapalenie stawów lub zespół cieśni nadgarstka
- Przebyty udar lub urazowe uszkodzenie mózgu (TBI)
- Zaburzenia metaboliczne, w tym cukrzyca i niedoczynność tarczycy
- Półpasiec
- Migreny
- Klimakterium
- Historia alkoholizmu
- Borelioza
- Zatrucie metalami ciężkimi
Wskazówka:
Upewnij się również, że poinformujesz swojego lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach i suplementach diety, w tym o ich dawkowaniu i częstotliwości. Niektóre leki mogą powodować parestezje jako efekt uboczny.
Krok 2. Poddaj się badaniom laboratoryjnym, aby zawęzić potencjalne przyczyny
Zasadniczo trudno jest zdiagnozować przyczynę parestezji bez badań laboratoryjnych. Ponieważ niedobór witaminy B może powodować parestezje, lekarz może zlecić badania krwi w celu sprawdzenia poziomu witamin. Ponadto może być konieczne wykonanie następujących testów:
- Zdjęcie rentgenowskie, rezonans magnetyczny lub tomografia komputerowa: testy te wytwarzają obrazy, które mogą pomóc lekarzowi zidentyfikować uszkodzenie nerwów w obszarze, w którym występuje parestezja.
- Badania przewodnictwa nerwowego (EMG): Twój lekarz używa tych testów do oceny funkcji nerwów i ustalenia, czy prawidłowo wysyłają sygnały, co może powodować parestezję.
Krok 3. Porozmawiaj z lekarzem o leczeniu lekami przeciwdepresyjnymi
Leki przeciwdepresyjne, takie jak amitryptylina, mogą pomóc w przewlekłych parestezjach. Chociaż pomysł zażywania antydepresantów może wydawać się niepokojący, leki te są zwykle przepisywane w znacznie niższych dawkach niż w leczeniu depresji. Chociaż nie zmniejszają samego bólu, zmieniają postrzeganie bólu tak, że mniej boli.
- Częste działania niepożądane amitryptyliny obejmują suchość w ustach, zawroty głowy, nudności, bóle głowy i zaparcia. Poinformuj swojego lekarza, jeśli wystąpią jakiekolwiek skutki uboczne, które są dla Ciebie kłopotliwe lub zakłócają Twoje normalne życie.
- W zależności od przyczyny parestezji lekarz może również przepisać prednizon immunosupresyjny. Niektórzy znajdują również ulgę dzięki lekom przeciwdrgawkowym, takim jak gabapentyna lub Gabitril.
- Inne leki, które mogą działać na twoje parestezje, to gabapentyna i lyrica.
Krok 4. Prowadź dziennik żywności, aby ustalić, czy niektóre pokarmy nasilają objawy
Jeśli zauważysz, że masz parestezje po jedzeniu, mogą to być określone pokarmy. Jest to szczególnie powszechne, jeśli zdiagnozowano już cukrzycę lub stwardnienie rozsiane (MS).
- W swoim dzienniczku żywieniowym zapisz dokładną żywność i ilości, które jesz. Jeśli wystąpią parestezje, zapisz czas wystąpienia objawów wraz z opisem konkretnych objawów i ich pojawiania się (nagłe lub stopniowe).
- Na przykład możesz napisać: „6:00 śniadanie: 1 banan, 2 jajecznica, 1 kromka tosta”. Jeśli godzinę później doświadczyłeś parestezji, możesz napisać: „Drętwienie i mrowienie w prawej nodze. Pojawiło się nagle podczas oczekiwania na kawę. Potrząsanie nim nie pomogło, ale uczucie powróciło po około 5 minutach”.
- Po kilku tygodniach spójrz na swój dziennik żywności i zobacz, czy zauważyłeś jakieś szczególne wyzwalacze. Wyeliminuj te pokarmy z diety i sprawdź, czy parestezje ustają.
- Jeśli istnieje więcej niż jeden pokarm, który może być potencjalnym wyzwalaczem, eliminuj tylko jeden pokarm na raz. Odczekaj około 2 tygodnie, zanim wyeliminujesz kolejny pokarm. Jeśli nie ma zmian w parestezji, prawdopodobnie jedzenie nie jest winowajcą.
Krok 5. Przyjmuj suplementy witaminowe, jeśli masz niedobór witaminy B
Witamina B, szczególnie B12, pomaga w prawidłowym funkcjonowaniu nerwów. Zazwyczaj będziesz miał nieprawidłowy chód lub możesz stracić poczucie pozycji i wibracji w stopach. Jeśli badanie krwi wykaże, że masz niedobór witaminy B, lekarz może zalecić suplementy. Po skorygowaniu niedoboru powinieneś zauważyć mniej epizodów parestezji.
- Uważaj, aby przyjmować suplementy witaminowe tylko zgodnie z zaleceniami lekarza. Przedawkowanie witaminy B6 może w rzeczywistości powodować parestezje, więc suplementy mogą wyrządzić więcej szkody niż pożytku, jeśli nie są odpowiednio przyjmowane.
- Niski poziom witaminy B12, który może powodować przewlekłą parestezję, jest powszechny u osób ze stwardnieniem rozsianym (MS). Jeśli zdiagnozowano u Ciebie stwardnienie rozsiane, często badaj poziom witamin.
- Będziesz także potrzebować laboratorium homocysteiny i kwasu metylomalonowego, jeśli wrócisz pozytywny na niedobór witaminy B12.
Krok 6. Skorzystaj z fizjoterapii, aby złagodzić parestezje i przywrócić funkcję kończyn
Niektóre stany, takie jak zespół cieśni nadgarstka, mogą ograniczać używanie kończyn. Twój lekarz może zalecić fizjoterapię, aby pomóc. Fizjoterapeuta oceni Twój stan i opracuje plan ćwiczeń rozciągających i ćwiczeń, które pomogą Ci poprawić kondycję.
