Ranitydyna jest powszechnym lekiem dostępnym bez recepty, który działa poprzez zmniejszenie ilości kwasu wytwarzanego przez żołądek. Jest naprawdę pomocny w stanach takich jak zgaga i refluks żołądkowy, które są spowodowane nadmiarem kwasu żołądkowego. Ranitydyna jest dość bezpiecznym lekiem, ale jak każdy lek bez recepty, należy ją przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza lub producenta. Zawsze skonsultuj się z lekarzem przed rozpoczęciem jakiegokolwiek nowego schematu leczenia.
Kroki
Część 1 z 3: Określanie właściwej dawki według stanu
Krok 1. Weź 150 mg, aby poradzić sobie z wrzodem żołądka lub trawiennym
Ranitydyna może być stosowana w leczeniu wrzodów dwunastnicy, rodzaju wrzodów trawiennych w jelicie cienkim, a także wrzodów żołądka. Dorosły może przyjmować 150 mg dwa razy dziennie lub 300 mg raz dziennie, aby pomóc w opanowaniu objawów. Dodatkowo możesz zażywać 150 mg raz dziennie, aby zapobiec objawom.
- W przypadku dzieci poniżej 16 roku życia zaleca się nie przekraczać 300 mg dziennie w leczeniu i nie więcej niż 150 mg dziennie w przypadku leczenia objawów.
- Leczenie jest zwykle podawane przez osiem tygodni, ale może być konieczne do roku. Skonsultuj się z lekarzem, aby ustalić odpowiednie ramy czasowe leczenia.
Krok 2. Zacznij od 75 mg, aby leczyć objawy niestrawności
Ranitydyna może pomóc w przeciwdziałaniu i zapobieganiu objawom niestrawności. Aby zapobiec objawom, dorośli powinni zażywać 75 do 150 mg popijając szklanką wody pół godziny przed jedzeniem. Aby leczyć objawy, przyjmuj tę samą dawkę nie więcej niż dwa razy dziennie.
Dzieci w wieku powyżej 12 lat mogą bezpiecznie otrzymywać do dwóch dawek 75 mg dziennie popijając szklanką wody. W przypadku młodszych dzieci należy szukać innych środków zaradczych
Krok 3. Użyj do 150 mg, aby zapewnić ulgę w nadżerkowym zapaleniu przełyku
Ranitydyna może być stosowana w leczeniu objawów nadżerkowego zapalenia przełyku. Dorosłym zaleca się przyjmowanie 150 mg cztery razy dziennie w celu leczenia objawów i 150 mg dwa razy dziennie w celu podtrzymania. Porozmawiaj z lekarzem, aby omówić, jak długo może być konieczne kontynuowanie leczenia.
W przypadku dzieci poniżej 16 roku życia zaleca się podawanie nie więcej niż 5 do 10 mg/kg na dobę, podzielone na dwie dawki. Poszukaj formuły dla dzieci, jeśli jest dostępna w lokalnej aptece lub drogerii
Krok 4. Weź 150 mg, aby kontrolować stany nadmiernego wydzielania kwasu żołądkowego
Szereg zaburzeń, w tym hipergastrinemia i hiperhistaminemia, obejmuje ogólny termin „stany nadmiernego wydzielania kwasu żołądkowego”. 150 mg przyjmowane dwa razy dziennie może pomóc w kontrolowaniu objawów większości z tych stanów u większości dorosłych. Ta sama dawka jest również przydatna w przypadku refluksu żołądkowego i GERD.
Dla dzieci poniżej 16 roku życia zalecana dawka wynosi od 5 do 10 mg/kg na dobę, podzielona na dwie dawki. Poszukaj formuły dla dzieci, jeśli jest dostępna, aby pomóc Ci podać odpowiednią dawkę
Krok 5. Użyj 150 mg na zespół Zollingera-Ellisona
Zespół Zollingera-Ellisona jest rzadkim schorzeniem trzustki. 150 mg ranitydyny przyjmowane dwa razy dziennie może pomóc w leczeniu niektórych objawów u dorosłych. Jednak ze względu na rzadki charakter tego schorzenia zdecydowanie zaleca się, aby każdy najpierw porozmawiał ze swoim lekarzem przed rozpoczęciem jakiejkolwiek formy leczenia, w tym stosowania leków bez recepty.
Część 2 z 3: Zakupy dla najlepszej dawki
Krok 1. Sprawdź dawkowanie na tabletkach
Bez recepty ranitydyna jest powszechnie dostępna w tabletkach 75 mg i 150 mg. Jeśli rozmawiałeś z lekarzem lub w inny sposób wiesz na podstawie wcześniejszych doświadczeń, że 150 mg jest odpowiednią dawką dla Ciebie, zdecyduj się na to. W przeciwnym razie porozmawiaj z lekarzem lub zacznij od tabletek 75 mg. Zawsze możesz wziąć drugą tabletkę, jeśli 75 mg to za mało.
Krok 2. Użyj syropu na zgagę i refluks żołądkowy
Markowa wersja ranitydyny, Zantac, jest dostępna w postaci syropu. Stwierdzono, że syrop Zantac jest szczególnie pomocny w przypadku zgagi i refluksu żołądkowego. Syrop może być również łatwiejszy do prawidłowego odmierzenia i podania dzieciom, zwłaszcza dzieciom, które nie nauczyły się jeszcze połykać tabletek.
Krok 3. Zapytaj swojego lekarza o receptę
W przypadku ciężkich lub przewlekłych schorzeń lekarz może przepisać wyższą dawkę ranitydyny niż ta, którą można kupić bez recepty. Porozmawiaj z lekarzem o swoich objawach i o tym, co zrobiłeś, aby spróbować radzić sobie z objawami, aby mogli pomóc w ustaleniu, czy potrzebujesz leków na receptę.
Krok 4. Przyjrzyj się zastrzykom
Nie musisz podawać sobie zastrzyków ranitydyny, ale lek można podawać przez wstrzyknięcie domięśniowe (IM) lub kroplówkę dożylną (IV) w szpitalu lub na izbie przyjęć. Jeśli masz ciężki lub przewlekły stan, porozmawiaj z lekarzem o tym, czy i kiedy możesz potrzebować zastrzyków ranitydyny.
Część 3 z 3: Przyjmowanie ranitydyny
Krok 1. Weź go z wodą
Wskazówki na opakowaniu tabletek ranitydyny generalnie zalecają przyjmowanie leku z wodą. Niektóre tabletki na receptę można nawet rozpuszczać lub mieszać z wodą. Sprawdź swoje opakowanie na receptę, aby uzyskać szczegółowe informacje.
Krok 2. Używaj go tuż przed lub po jedzeniu
Lekarze i pielęgniarki zazwyczaj sugerują, że ranitydynę należy przyjmować w porze posiłku. Jeśli bierzesz go, aby zapobiec stanowi wywołanemu przez jedzenie, takim jak zgaga, najlepiej zażyć lek na pół godziny do godziny przed jedzeniem. W przeciwnym razie przyjmowanie leku z posiłkiem lub zaraz po nim jest w porządku.
Krok 3. Nie bierz za dużo
To, co kwalifikuje się jako za dużo, zależy od twojego zdrowia i stanu, więc porozmawiaj z lekarzem o maksymalnej dziennej dawce. O ile lekarz nie zaleci inaczej, nie należy przekraczać maksymalnej zalecanej dziennej ilości wskazanej na opakowaniu.
- Chociaż wielu użytkowników nie odczuwa żadnych skutków ubocznych, wiadomo, że ranitydyna powoduje bóle i zawroty głowy, problemy ze snem, nudności, bóle brzucha, biegunkę i zaparcia. Porozmawiaj z lekarzem, jeśli przyjmowanie ranitydyny powoduje którykolwiek z tych objawów.
- Jeśli masz poważne problemy z nerkami, przed zażyciem tego leku skonsultuj się z lekarzem.
