Jeśli jesteś blisko dziecka ze specjalnymi potrzebami, bez wątpienia chcesz je chronić i bronić jego praw, kiedy tylko możesz. Jednak wiele osób nie jest przekonanych, jak najlepiej mogą to zrobić, nie powodując więcej szkody niż pożytku. Dobrym pierwszym krokiem jest uzyskanie wiarygodnych informacji o wyzwaniach, przed jakimi stają niepełnosprawne dzieci oraz o przepisach, które je chronią. Poza tym, jeśli chcesz chronić prawa dzieci niepełnosprawnych, bądź przygotowany na dzielenie się swoją wiedzą z innymi i zwiększanie świadomości osób niepełnosprawnych i społeczności osób niepełnosprawnych.
Kroki
Metoda 1 z 3: Rzecznictwo dla indywidualnego dziecka
Krok 1. Zbierz informacje o dziecku i jego potrzebach
Nie ma dwojga dzieci niepełnosprawnych, nawet jeśli mają tę samą niepełnosprawność. Ponadto wiele niepełnosprawnych dzieci ma więcej niż jedną niepełnosprawność lub schorzenie. Potrzeby każdego niepełnosprawnego dziecka kształtują także jego własne możliwości, zainteresowania i preferencje.
Możesz czytać książki o chorobie dziecka lub uzyskać dostęp do artykułów i innych informacji z Internetu. Zawsze sprawdzaj pochodzenie i reputację autora każdego przeczytanego materiału. Uzyskasz bardziej wiarygodne informacje od osób i organizacji, które nie próbują Ci czegoś sprzedać i nie mają żadnych ukrytych motywów
Krok 2. Naucz się praw dzieci niepełnosprawnych w swoim kraju
W większości krajów obowiązują przepisy, które chronią dzieci niepełnosprawne, aw szczególności przyznają im prawo do odpowiedniej edukacji i dostępu do budynków publicznych. Wiele krajów posiada również środki rządowe na wspieranie dzieci niepełnosprawnych.
- Jeśli jesteś rodzicem niepełnosprawnego dziecka, Twoim obowiązkiem jest zrozumienie, w jaki sposób prawo chroni Twoje dziecko i jakie prawa posiada ono. Znajomość prawa pozwala lepiej bronić swojego dziecka, jeśli na przykład szkoła dziecka nie chce zapewnić odpowiednich zasobów edukacyjnych.
- Istnieją organizacje rządowe i non-profit, które mogą pomóc Ci dowiedzieć się o prawach dziecka. Zazwyczaj zasoby te są udostępniane bezpłatnie każdemu, kto chce dowiedzieć się więcej o prawach dzieci niepełnosprawnych.
Wskazówka:
Pracownicy służby zdrowia, którzy pracują z dzieckiem, mogą polecić zasoby, z których możesz skorzystać, aby lepiej edukować się na temat praw dzieci niepełnosprawnych.
Krok 3. Zidentyfikuj i usuń lub zmniejsz bariery, które blokują dostęp dziecka
Barierą jest wszystko, co uniemożliwia niepełnosprawnemu dziecku dostęp do potrzebnych im usług i rozwijanie ich do najwyższych możliwości. Bariery mogą mieć charakter fizyczny, finansowy lub społeczny i różnić się w zależności od upośledzenia dziecka.
- Na przykład, jeśli niepełnosprawne dziecko porusza się na wózku inwalidzkim, prawdopodobnie potrzebuje podjazdów dla wózków inwalidzkich i toalet dla wózków inwalidzkich. Muszą również mieć możliwość swobodnego poruszania się po korytarzach i drzwiach. W sytuacji szkolnej może to oznaczać, że dziecko powinno mieć możliwość opuszczenia klasy 5 minut przed rówieśnikami, aby mogli bez przeszkód poruszać się po korytarzach do następnej klasy.
- Niektóre dzieci mają „niewidzialne” niepełnosprawności, które mogą nie być widoczne, gdy na nie patrzysz. Na przykład dziecko autystyczne niekoniecznie będzie „wyglądało” na autystyczne. Możliwe, że nikt nie wiedziałby, że dziecko jest autystyczne, gdyby mu nie powiedziano. Dzieci z niewidoczną niepełnosprawnością mogą być narażone na większą presję społeczną niż dzieci niepełnosprawne fizycznie.
Krok 4. Zaangażuj innych uczniów w działania wspierające
Często dzieci niepełnosprawne są integrowane w klasach z dziećmi pełnosprawnymi. Jeśli pełnosprawne dzieci lepiej rozumieją niepełnosprawność i potrzeby dziecka niepełnosprawnego, mogą być mniej skłonne do żartowania z dziecka. Niech pełnosprawne dzieci wiedzą, co mogą zrobić, aby pomóc.
- Posiadanie dzieci pracujących razem jako zespoły może pomóc w nawiązaniu więzi między dzieckiem niepełnosprawnym a jego pełnosprawnymi rówieśnikami.
- Niektóre niepełnosprawne dzieci mogą potrzebować pomocy w przemieszczaniu się z miejsca na miejsce. Posiadanie pomocy uczniom pełnosprawnych chroni ich również przed zastraszaniem lub molestowaniem. Prześladowcy mają tendencję do czepiania się dziecka, które jest samotne, a nie dziecka otoczonego grupą przyjaciół.
Krok 5. Porozmawiaj z dzieckiem o znęcaniu się
Ważne jest, aby dać dziecku znać, że nie każdy chce mu pomóc lub że leży mu na sercu jego dobro. Naucz je, jak rozpoznać, kiedy ktoś je zastrasza lub wyśmiewa, i co robić, gdy tak się dzieje.
Niektóre niepełnosprawne dzieci mogą nie mieć narzędzi do rozpoznawania, kiedy ktoś je zastrasza. Na przykład dzieci autystyczne mogą nie być w stanie rozpoznać sarkazmu lub innych subtelnych form humoru i mogą myśleć, że ktoś jest dla nich miły, gdy ta osoba naprawdę się z nich śmieje
Wskazówka:
Dziecko powinno mieć przynajmniej jedną zaufaną osobę dorosłą, do której może się udać, jeśli jest prześladowane. Jeśli dziecko nie ma nikogo, kto pasuje do tego opisu w jego szkole, pomóż mu połączyć się z kimś, kogo może powiedzieć.
Krok 6. Pozwól dziecku w miarę możliwości podejmować własne decyzje
Dzieci niepełnosprawne mogą nie mieć zrozumienia lub zdolności do podejmowania niektórych decyzji, które podejmują ich pełnosprawni rówieśnicy. Powinni jednak móc dokonywać własnych wyborów, kiedy tylko mogą. Zrób, co możesz, aby wyjaśnić sytuację, aby byli lepiej przygotowani do podjęcia właściwej decyzji.
- Jeśli dziecko mówi „nie”, uszanuj jego decyzję, chyba że wyrządziłoby to krzywdę dziecku lub innym osobom.
- Niektóre niepełnosprawne dzieci mogą być w stanie lepiej podejmować decyzje, jeśli dasz im ograniczoną liczbę wyborów. Pytania otwarte mogą być przytłaczające. Na przykład, zamiast pytać dziecko, jaki film chce obejrzeć, możesz wybrać 3 filmy, o których wiesz, że dziecko lubi, i poprosić je o wybranie spośród tych 3.
Metoda 2 z 3: Zachęcanie do świadomości niepełnosprawności
Krok 1. Używaj języka preferowanego przez społeczność osób niepełnosprawnych
Jeśli nie jesteś niepełnosprawny, okazuj szacunek osobom niepełnosprawnym, używając języka, którego używają. Wiele terminów, które w przeszłości uważano za dopuszczalne, obecnie uważa się za obelgi. Używanie tych terminów w stosunku do osoby niepełnosprawnej może być głęboko obraźliwe. W razie wątpliwości zapytaj osobę niepełnosprawną, jakie warunki preferuje.
- Zachowaj szczególną ostrożność w przypadku języka pierwszego człowieka. Kiedy używasz języka w pierwszej kolejności, mówisz „osoba niepełnosprawna” zamiast „osoba niepełnosprawna”. Jednak różne społeczności osób niepełnosprawnych mają różne stanowiska w tej kwestii, a także różni się wśród osób niepełnosprawnych. Na przykład, wielu członków społeczności autystycznej preferuje język oparty na tożsamości ("osoba autystyczna" w przeciwieństwie do "osoby z autyzmem").
- Zachowaj ostrożność w stosunku do słów, które niektórzy członkowie społeczności niepełnosprawnej odzyskali i starają się używać w pozytywny sposób, mimo że są powszechnie uważane za obelgi. Jako pełnosprawny sojusznik powinieneś powstrzymać się od używania tych słów, nawet jeśli rozmawiasz z osobą niepełnosprawną, o której wiesz, że ją akceptuje. Mogą tak siebie nazywać, ale jako pełnosprawny sojusznik nie możesz.
- Krajowe Centrum ds. Niepełnosprawności i Dziennikarstwa posiada przewodnik dotyczący stylów językowych dla osób niepełnosprawnych, który może ci pomóc. Wejdź na https://ncdj.org/style-guide/ i przewiń wpisy alfabetyczne.
Krok 2. Wypowiadaj się, gdy widzisz lub słyszysz komentarze ableistów
Ableizm dewaluuje i dyskryminuje osoby niepełnosprawne, zazwyczaj sugerując, że coś jest z nimi nie tak lub że trzeba je „naprawić”. Ponieważ ableizm jest tak zakorzeniony w społeczeństwie, istnieje wiele słów i zwrotów, które ludzie wypowiadają przez cały czas, nawet nie zdając sobie sprawy, że są aableistami.
- Na przykład ktoś może ci powiedzieć o niepełnosprawnym dziecku: „Co się z nią dzieje?” Możesz odpowiedzieć na to pytanie, mówiąc: „Nie ma z nią nic złego. Po prostu ma mózg, który jest okablowany inaczej niż twój i w rezultacie inaczej przetwarza informacje”.
- Jeśli dziecko jest niepełnosprawne fizycznie, możesz spotkać ludzi, którzy pytają, czy dziecko przeszło operację lub czy jakakolwiek interwencja medyczna „skutkowała”. Wyjaśnij im, że dziecko nie musi być naprawiane i że interwencje medyczne sprawiają, że dziecko jest szczęśliwsze i bardziej komfortowe.
Wskazówka:
Jeśli jesteś osobą niepełnosprawną, nie jesteś odpowiedzialny za edukowanie innych ludzi. Jeśli czujesz się przytłoczony lub nie masz ochoty z kimś porozmawiać, nie musisz. Po prostu powiedz im, że twoja historia medyczna to nie ich sprawa.
Krok 3. Promuj organizacje non-profit, które pomagają niepełnosprawnym dzieciom
Wyszukuj w internecie organizacje non-profit w Twojej okolicy, które potrzebują wsparcia. Dokładnie zbadaj historię organizacji, aby upewnić się, że jest to słuszna sprawa. Przekaż darowizny organizacjom, które lubisz, a także zachęcaj przyjaciół i członków rodziny do współtworzenia.
- Niektóre organizacje mają zasięg bardziej globalny, podczas gdy inne mają zasięg krajowy lub lokalny. Lokalne organizacje zazwyczaj mają również możliwości wolontariatu, w których możesz uczestniczyć, aby dalej wspierać organizację.
- W Stanach Zjednoczonych możesz oceniać organizacje charytatywne i organizacje non-profit w witrynie Charity Navigator. Charity Navigator posiada obiektywny system ocen, który pozwala na pierwszy rzut oka wiedzieć, czy organizacja jest godna zaufania i godna zaufania. Przejdź do https://www.charitynavigator.org/, aby rozpocząć.
Krok 4. Udostępniaj informacje o niepełnosprawności w mediach społecznościowych
Wielu działaczy na rzecz praw osób niepełnosprawnych jest aktywnych w Internecie i mediach społecznościowych. Dzielenie się tymi informacjami ze swoimi pełnosprawnymi przyjaciółmi może pomóc w szerzeniu świadomości na temat niepełnosprawności. Może to być szczególnie cenne dla osób z „niewidoczną” niepełnosprawnością, ponieważ przypomina zdrowym znajomym o niepełnosprawności, której niekoniecznie widzą.
- Witryna Rooted in Rights ma obszerny blog z postami pisanymi przez niepełnosprawnych aktywistów. Witryna zawiera również filmy i inne dokumenty, które możesz udostępniać. Możesz również znaleźć dobre zasoby na stronie internetowej Projektu Widoczności Osób Niepełnosprawnych.
- Postaw niepełnosprawne głosy na pierwszym miejscu, zwłaszcza jeśli jesteś pełnoprawnym sojusznikiem.
Metoda 3 z 3: Promowanie zmian społecznych i politycznych
Krok 1. Bądź na bieżąco z problemami prawnymi stojącymi przed społecznością osób niepełnosprawnych
Jeśli chcesz chronić prawa dzieci niepełnosprawnych, musisz być na bieżąco ze zmieniającym się krajobrazem społecznym i politycznym. Istnieje wiele stron internetowych i organizacji non-profit, które zawierają informacje o prawach osób niepełnosprawnych i innych kwestiach prawnych, które dotyczą niepełnosprawnych dzieci i dorosłych.
The Learning Disabilities Association of America posiada listę stron internetowych dostępnych pod adresem https://ldaamerica.org/resources/. Wszystkie te strony internetowe koncentrują się na prawach osób niepełnosprawnych w Stanach Zjednoczonych, ale mogą oferować pewne wskazówki, nawet jeśli mieszkasz w innym kraju
Krok 2. Zorganizuj wydarzenie uświadamiające niepełnosprawność w swojej społeczności
Wydarzenia uświadamiające niepełnosprawność mogą zmienić perspektywę osób sprawnych, ukazując im wyzwania, z jakimi codziennie stykają się osoby niepełnosprawne. Wydarzenia uświadamiające mogą być tak proste, jak dyskusja przy okrągłym stole z osobami niepełnosprawnymi lub targi ze stoiskami oferującymi zasoby i informacje na temat niepełnosprawności.
- Niezależnie od formatu, traktuj priorytetowo głosy wyłączone przed głosami niewyłączonymi. Unikaj mówców, którzy reklamują się jako „mówcy inspirujący”. Osoby te są krytykowane przez społeczność osób niepełnosprawnych, ponieważ zachęcają osoby pełnosprawne do uprzedmiotowienia osób niepełnosprawnych.
- Gdy już zdecydujesz się na wydarzenie, promuj je za pośrednictwem mediów społecznościowych i innych zasobów. Na przykład, jeśli organizujesz wydarzenie w lokalnej bibliotece, możesz umieścić wokół biblioteki tablice reklamujące to wydarzenie.
Wskazówka:
Jeśli potrzebujesz funduszy na wydarzenie, porozmawiaj z lokalnymi organizacjami non-profit, które służą niepełnosprawnym dzieciom i dorosłym. Mogą chcieć współpracować z Tobą, aby zorganizować wydarzenie lub pomóc w zebraniu pieniędzy.
Krok 3. Bierz udział w wiecach lub protestach jako pełnosprawny sojusznik
Możesz brać udział w wiecach i protestować o większe prawa dla niepełnosprawnych dzieci i dorosłych, nawet jeśli jesteś sprawny. Połącz się z grupami działaczy non-profit, takimi jak ADAPT, aby dowiedzieć się więcej o wiecach lub protestach w Twojej okolicy.
Oprócz uczestnictwa, te grupy mogą potrzebować usług wsparcia, które możesz zapewnić jako pełnosprawny sojusznik. Na przykład niektórzy uczestnicy mogą potrzebować podwiezienia na miejsce rajdu
Krok 4. Zadzwoń lub odwiedź przedstawicieli rządu
Dowiedz się, kim są przedstawiciele rządu w Twojej okolicy i uczyń ich misją przypominanie im o kwestiach prawnych, które mają wpływ na prawa osób niepełnosprawnych. Jeśli nawiążesz z nimi koleżeńską relację, spotykając się jeden na jeden w celu omówienia praw osób niepełnosprawnych, będą bardziej skłonni cię wysłuchać.
- Jeśli chodzi o wpływanie na działania rządu, najłatwiejszym wyjściem jest podpisanie petycji w celu poparcia sprawy lub wskazania poparcia dla aktu prawnego. Nie masz możliwości dowiedzenia się, czy odpowiedni przedstawiciel przeczyta petycję, a tym bardziej nie potraktuje jej poważnie.
- Niech prezentacja będzie krótka. Generalnie nie chcesz rozmawiać dłużej niż 5 minut. Jeśli kwestia, którą chcesz omówić, jest bardziej złożona, wybierz najważniejsze punkty, a następnie zostaw przedstawicielowi dodatkowe informacje na piśmie.
