Linia dożylna (lub w skrócie IV) jest jednym z najczęstszych, ważnych narzędzi we współczesnej medycynie. IV umożliwiają pracownikom służby zdrowia podawanie płynów, produktów krwiopochodnych i leków bezpośrednio do krwiobiegu pacjenta przez małą rurkę. Pozwala to na szybkie wchłanianie i precyzyjną kontrolę nad dawką podawanej substancji, co ma kluczowe znaczenie w wielu procedurach medycznych, w tym w podawaniu płynów w leczeniu odwodnienia, upuszczaniu krwi pacjentowi, który szybko ją traci, czy w leczeniu antybiotykami. Aby wstawić kroplówkę, należy najpierw zostać przeszkolonym lekarzem. Przygotuj się do wprowadzenia kroplówki, uzyskania dostępu do żyły i utrzymania kroplówki, aby uzyskać najlepsze wyniki.
Kroki
Część 1 z 3: Przygotowanie do rozpoczęcia IV
Krok 1. Zbierz swoje materiały
Chociaż rozpoczęcie IV nie jest tak poważnym przedsięwzięciem, jak bardziej skomplikowane procedury, nadal wymaga tego samego podstawowego poziomu przygotowania i ostrożności, jak każda drobna procedura medyczna. Zanim zaczniesz, będziesz chciał mieć pod ręką wszystkie potrzebne narzędzia i sprzęt oraz będziesz chciał mieć pewność, że wszelkie materiały, które będą miały kontakt z ciałem pacjenta – zwłaszcza igły – są świeże i sterylne. Aby rozpocząć typową IV linię, będziesz potrzebować:
- Sterylne rękawiczki jednorazowe
- Odpowiedni rozmiar cewnika dożylnego „na igłę” (zwykle 14–25 G)
- Worek płynu dożylnego
- Opaska uciskowa nie lateksowa
- Sterylny bandaż lub opatrunek
- Gaza
- Chusteczki nasączone alkoholem
- Taśma medyczna
- Pojemnik na ostre przedmioty
- Sterylna podkładka lub papier (ustaw na nim małe narzędzia, aby mieć je pod ręką)
Krok 2. Przedstaw się pacjentowi
Ważną częścią procesu rozpoczynania IV jest przedstawienie się pacjentowi i wyjaśnienie procedury, która ma nastąpić. Rozmowa z pacjentami i dzielenie się tymi podstawowymi informacjami pomaga im się uspokoić i zapewnia, że żadna część procesu nie zaskoczy ich ani nie zaskoczy. Ponadto zapewnia, że masz ich pełną zgodę na kontynuowanie. Kiedy skończysz, pozwól pacjentowi położyć się lub położyć w miejscu, w którym będzie otrzymywać kroplówkę.
- Kiedy pacjenci są zdenerwowani, ich żyły mogą się nieco kurczyć w procesie zwanym zwężeniem naczyń. Utrudnia to rozpoczęcie wlewu dożylnego, więc przed kontynuowaniem upewnij się, że pacjent jest tak zrelaksowany i komfortowy, jak to tylko możliwe.
- Możesz zapytać, czy pacjent miał jakiekolwiek problemy z IV w przeszłości. Jeśli tak, pacjent może być w stanie powiedzieć, które strony są najłatwiejsze do uzyskania.
Krok 3. Przygotuj przewód IV
Następnie zalać rurkę kroplówki, zawieszając worek kroplówki na podwyższonym stojaku, napełniając rurkę roztworem soli fizjologicznej i sprawdzając, czy nie ma pęcherzyków. W razie potrzeby zaciśnij rurkę, aby roztwór nie kapał na podłogę. Pamiętaj, aby usunąć wszelkie bąbelki z rurki, delikatnie stukając, ściskając lub wypłukując je z linii. Następnie należy umieścić opatrzoną datą i podpisaną naklejkę zarówno na wężyku dożylnym, jak i worku dożylnym.
- Wstrzyknięcie pęcherzyków powietrza do krwiobiegu pacjenta może spowodować poważny stan zwany zatorem.
- Jedną z łatwych technik usuwania pęcherzyków z wężyka dożylnego jest rozwinięcie wężyka do jego pełnej długości i uruchomienie zaworu rolkowego aż do komory kroplowej. Następnie przekłuć worek infuzyjny szpikulcem do wężyka i zacisnąć komorę kroplówki. Otwórz zawór rolkowy i zwolnij przewód - płyn powinien spływać wzdłuż przewodu bez tworzenia się pęcherzyków.
Krok 4. Wybierz odpowiedni do sytuacji cewnik
Zazwyczaj cewniki IV są montowane na igle używanej do nakłuwania żyły. Po uzyskaniu dostępu do żyły cewnik pozostaje na miejscu, aby ułatwić dostęp do żyły. Cewniki występują w różnych rozmiarach, zwanych manometrami. Im mniejszy numer miernika, tym grubszy cewnik i tym szybciej można podać lekarstwo i pobrać krew. Jednak grube cewniki powodują również bardziej bolesne wprowadzenie, dlatego ważne jest, aby nie używać cewnika większego niż potrzebujesz.
Ogólnie rzecz biorąc, do infuzji dożylnych potrzebny jest cewnik o grubości około 14-25. Skłaniają się do stosowania cewników o większej grubości (cieńszych) dla dzieci i osób starszych, ale mają tendencję do stosowania cewników o mniejszej średnicy (grubszych), gdy potrzebna jest szybka transfuzja
Krok 5. Załóż sterylne rękawiczki
Wprowadzenie kroplówki przebija skórę i wprowadza obcy sprzęt bezpośrednio do krwiobiegu. Aby uniknąć ryzyka niebezpiecznej infekcji, ważne jest, aby przed rozpoczęciem pracy umyć ręce i osuszyć je czystym ręcznikiem papierowym, a następnie założyć sterylne rękawiczki przed przystąpieniem do obsługi sprzętu i dotknięciem pacjenta. Jeśli w którymkolwiek momencie sterylność twoich rękawic zostanie zagrożona, zdejmij je i załóż nową parę; lepiej jest kiedy ktoś jest bezpieczny niż kiedy jest mu przykro. Poniżej znajdują się sytuacje, w których większość standardów medycznych wymaga zmiany rękawic:
- Przed dotknięciem pacjenta
- Przed czystymi/aseptycznymi procedurami (np. podawanie leków dożylnych)
- Po zabiegach z ryzykiem narażenia na płyny ustrojowe
- Po dotknięciu pacjenta
- Po dotknięciu otoczenia pacjenta
- Przed przejściem do innego pacjenta
Krok 6. Poszukaj widocznych żył
Następnie będziesz chciał znaleźć miejsce na pacjencie, aby podać IV. Dla dorosłych pacjentów najbardziej dostępne żyły są długie, proste w kończynach górnych, które nie znajdują się w pobliżu stawów i są najdalej od ciała. W przypadku dzieci skóra głowy, dłoń lub stopa jest bardziej preferowana jako miejsce podania dożylnego niż fałd na nodze, ramieniu lub łokciu. Chociaż do rozpoczęcia IV można użyć dowolnej dostępnej żyły, najlepiej jest unikać żył w dominującej ręce pacjenta. Jeśli twój pacjent ma historię trudno dostępnych żył, zapytaj, gdzie lekarze wcześniej odnosili sukcesy. Zwykle pacjenci z wcześniejszymi trudnymi doświadczeniami dożylnymi będą wiedzieć, gdzie ich żyły są najbardziej dostępne. Zwróć uwagę, że niezależnie od obecności żył, są pewne miejsca, w których nie będziesz chciał włożyć kroplówki. Obejmują one:
- Miejsca, w których kroplówka będzie kolidować z operacją
- W tym samym miejscu, co inny niedawny IV
- W miejscu, które wykazuje oznaki infekcji (zaczerwienienie, obrzęk, podrażnienie itp.)
- W kończynie po tej samej stronie ciała co mastektomia lub przeszczep naczyniowy (może to prowadzić do powikłań)
Krok 7. Zastosuj opaskę uciskową
Aby wybrane żyły puchły w celu łatwego wprowadzenia, załóż opaskę uciskową za (w kierunku tułowia) zamierzonym miejscem podania dożylnego. Na przykład, jeśli zamierzasz włożyć kroplówkę w typowe miejsce na spodzie przedramienia, możesz umieścić opaskę uciskową na części drogi w górę ramienia.
- Nie zawiązuj opaski uciskowej zbyt ciasno - może to spowodować siniaki, szczególnie u osób starszych. Powinna być ciasna, ale nie na tyle ciasna, żeby nie można było pod nią wsunąć palca.
- Pozwalanie kończynie zwisać bezwładnie w kierunku podłogi, gdy opaska uciskowa jest na miejscu, może pomóc żyłom stać się bardziej widocznymi poprzez zwiększenie przepływu krwi do kończyny.
Krok 8. Jeśli to konieczne, obmacuj żyłę
Jeśli masz trudności ze znalezieniem odpowiednich żył, pomocne może być badanie dotykowe skóry pacjenta w okolicy miejsca podania dożylnego. Ustaw palec w kierunku żyły, a następnie dociśnij skórę nad nim. Powinieneś poczuć żyłę „odpychającą”. Kontynuuj naciskanie ruchem odbijającym przez około 20-30 sekund. Żyła powinna wyraźnie się powiększyć.
Część 2 z 3: Dostęp do żyły
Krok 1. Zdezynfekuj miejsce IV
Następnie rozerwij świeżą chusteczkę nasączoną alkoholem (lub użyj podobnej metody sterylizacji, takiej jak chlorheksydyna) i nałóż ją na skórę w miejscu, w którym zostanie wprowadzony IV. Wytrzyj delikatnie, ale dokładnie, zapewniając równomierną warstwę alkoholu. To zabija bakterie na skórze, minimalizując ryzyko infekcji w przypadku nakłucia skóry.
Krok 2. Przygotuj cewnik do wprowadzenia
Wyjąć cewnik ze sterylnego opakowania. Sprawdź go krótko, aby upewnić się, że jest nienaruszony i działa. Dociśnij komorę flashbacku, aby upewnić się, że jest szczelna. Obróć nasadkę cewnika, aby upewnić się, że jest luźno osadzona na igle. Zdejmij nasadkę ochronną i sprawdź igłę, uważając, aby igła niczego nie dotykała. Jeśli wszystko wygląda w porządku, przygotuj się do wbicia igły.
Nie dopuścić do kontaktu cewnika lub igły z niczym innym niż skóra pacjenta w miejscu podania dożylnego. Może to zagrozić ich sterylności i zwiększyć ryzyko infekcji
Krok 3. Włóż igłę
Użyj ręki niedominującej, aby ustabilizować kończynę pacjenta, delikatnie naciskając, uważając, aby nie dotknąć bezpośrednio miejsca podania dożylnego. Wziąć cewnik w dominującą rękę i wprowadzić igłę (skosem do góry) przez skórę. Wprowadzając igłę do żyły, zmniejszaj kąt wprowadzenia – zastosuj podejście pod płytkim kątem.
Poszukaj retrospekcji krwi na kielichu cewnika. To znak, że udało ci się trafić w żyłę. Gdy zobaczysz retrospekcję, wsuń igłę o jeszcze jeden centymetr (cm) do żyły
Krok 4. Jeśli przegapisz żyłę, wyjaśnij i spróbuj ponownie
Wprowadzanie kroplówki to delikatna sztuka - czasami nawet doświadczeni lekarze i pielęgniarki przegapiają żyłę przy pierwszej próbie, zwłaszcza jeśli pacjent ma żyły trudne do trafienia. Jeśli przesuniesz igłę i nie zobaczysz cofnięcia się krwi, wytłumacz pacjentowi, że przegapiłeś i zamierzasz spróbować ponownie. Staraj się być miłym dla pacjenta – ten proces może być bolesny.
- Jeśli wielokrotnie tęsknisz za żyłą, przeproś pacjenta, usuń igłę i cewnik i spróbuj ponownie na innej kończynie ze świeżą igłą i cewnikiem. Próba wielu wkładek na tej samej żyle może być bardzo bolesna dla pacjenta i pozostawić trwałe siniaki.
- Możesz pocieszyć pacjenta, wyjaśniając, dlaczego to nie zadziałało, a także mówiąc coś w stylu: „Czasami takie rzeczy po prostu się zdarzają. To niczyja wina. Następnym razem powinniśmy to zrobić dobrze.
Krok 5. Wyjmij i wyrzuć igłę
Utrzymując nacisk na skórę, wyciągnąć igłę (tylko igłę – nie cewnik) na około 1 centymetr (0,4 cala) z żyły. Powoli wprowadzaj cewnik do żyły, utrzymując nacisk na żyłę i skórę. Gdy kaniula jest osadzona w żyle, zdejmij opaskę uciskową i zabezpiecz cewnik, umieszczając sterylny bandaż lub opatrunek (np. Tegaderm) na dolną połowę kielicha cewnika.
Pamiętaj, aby nie blokować połączenia przewodu dożylnego opatrunkiem
Krok 6. Usuń igłę i włóż rurkę
Trzymaj nasadkę cewnika kciukiem i palcem wskazującym. Trzymaj go bezpiecznie w żyle. Drugą ręką ostrożnie wyciągnij igłę (i tylko igłę) z żyły. Wyrzucić igłę do odpowiedniego pojemnika na ostre przedmioty. Następnie zdejmij osłonę ochronną z końca zagruntowanej rurki dożylnej i ostrożnie włóż ją do nasadki cewnika. Zabezpiecz go w cewniku, wkręcając i blokując na miejscu.
Krok 7. Zabezpiecz IV
Na koniec przymocuj kroplówkę do skóry pacjenta. Umieść kawałek taśmy na kielichu cewnika, a następnie wykonaj pętlę w rurce cewnika i przyklej ją drugim kawałkiem taśmy na pierwszym. Zabezpiecz drugi koniec pętli nad miejscem IV za pomocą trzeciego kawałka taśmy. Umieszczenie pętli w rurce zmniejsza obciążenie cewnika dożylnego, dzięki czemu jest wygodniejszy dla pacjenta i mniej prawdopodobne, że zostanie przypadkowo usunięty z żyły.
- Upewnij się, że pętla nie ma załamań – może to zakłócać przepływ płynów do krwiobiegu.
- Nie zapomnij umieścić etykiety z datą i godziną założenia na opatrunku dożylnym.
Część 3 z 3: Utrzymywanie IV
Krok 1. Sprawdź przepływ płynu do IV
Otwórz zacisk rolkowy IV i poszukaj kropli tworzących się w komorze kroplowej. Sprawdź, czy IV wprowadza się do żyły, zamykając żyłę (naciskając ją, aby zablokować jej przepływ) dystalnie do miejsca IV (z dala od tułowia). Przepływ kropli powinien spowolnić i zatrzymać się, a następnie wznowić przepływ, gdy przestaniesz zatykać żyłę.
Krok 2. Zmień opatrunek w razie potrzeby
IV pozostawione przez dłuższy czas są bardziej narażone na infekcję niż IV używane tylko do pojedynczej operacji lub procedury. Aby zmniejszyć ryzyko infekcji, ważne jest, aby ostrożnie zdjąć opatrunek, oczyścić miejsce wkłucia dożylnego i założyć nowy opatrunek. Ogólnie rzecz biorąc, opatrunki przezroczyste należy zmieniać mniej więcej raz w tygodniu, natomiast opatrunki z gazy należy zmieniać częściej, ponieważ nie pozwalają na obserwację miejsca podania dożylnego.
Nie zapomnij umyć rąk i założyć świeżą parę rękawiczek za każdym razem, gdy dotkniesz miejsca wkłucia pacjenta. Jest to szczególnie ważne w przypadku zmiany opatrunków, ponieważ stosowanie długotrwałych połączeń dożylnych wiąże się ze zwiększonym wskaźnikiem infekcji
Krok 3. Usuń IV bezpiecznie
Aby usunąć kroplówkę, najpierw zamknij zacisk rolkowy, aby zatrzymać przepływ płynu. Delikatnie usuń taśmę i opatrunek, aby odsłonić kielich cewnika i miejsce podania dożylnego. Umieść czysty kawałek gazy na miejscu wkłucia i delikatnie naciskaj, powoli wyciągając cewnik.
Zabezpiecz gazę w miejscu nakłucia taśmą lub bandażem, takim jak Coban
Krok 4. Pozbądź się wszystkich igieł w odpowiedni sposób
Igły używane do rozpoczęcia IV kwalifikują się jako ostre narzędzia medyczne i muszą być umieszczone w dobrze oznaczonym pojemniku na ostre przedmioty natychmiast po użyciu. Ponieważ igły mogą przenosić czynniki zakaźne, a nawet choroby przenoszone przez krew z osoby na osobę, jeśli są obsługiwane niewłaściwie, niezwykle ważne jest, aby te igły nie były wyrzucane ze zwykłymi śmieciami, nawet jeśli masz pewność, że pacjent jest całkowicie zdrowy.
Krok 5. Poznaj powikłania związane z IV
Chociaż IV są zwykle bezpiecznymi procedurami, zawsze istnieje bardzo mała, ale realna szansa na komplikacje wynikające z IV. Ważne jest, aby znać najczęstsze objawy powikłań dożylnych, aby móc zapewnić pacjentowi najlepszą opiekę i, w razie potrzeby, wiedzieć, kiedy uzyskać pomoc w nagłych wypadkach. Niektóre powikłania IV (i ich objawy są poniżej:
- Infiltracja: Występuje, gdy płyn jest wstrzykiwany poza żyłę do otaczającej tkanki miękkiej. Spowoduje obrzęk i gładką, bladą skórę w dotkniętym obszarze. Może być drobnym lub poważnym problemem w zależności od podawanego leku.
- Krwiak: Występuje, gdy krew wycieka z żyły do otaczającej tkanki, zwykle po przypadkowym przebiciu więcej niż jednej ściany żyły. Często towarzyszy mu ból, siniaki i podrażnienie. Zwykle ustępuje w ciągu kilku tygodni lekki nacisk.
- Zator: Występuje po wstrzyknięciu powietrza do żyły. Często powodowane przez pęcherzyki powietrza w przewodzie dożylnym. Szczególnie zagrożone są dzieci. W poważnych przypadkach powoduje kłopoty z oddychaniem, ból w klatce piersiowej, siną skórę, niskie ciśnienie krwi, a nawet udar i zawał serca.
- Zakrzepica i zapalenie wsierdzia: stany zagrażające życiu, które mogą wynikać z wstrzyknięcia do tętnicy, a nie do żyły. Może prowadzić do silnego bólu, zespołu przedziału (wysoki nacisk na mięsień prowadzący do bardzo bolesnego uczucia „napięcia” lub „pełności”) zgorzeli, dysfunkcji motorycznych, a nawet do utraty kończyny.
Wideo - Korzystając z tej usługi, niektóre informacje mogą być udostępniane YouTube
Porady
Nagraj wszystko, co wykonasz podczas wkłucia dożylnego. Prowadzenie odpowiedniej ewidencji zapobiega niepotrzebnym reklamacjom i procesom sądowym
Ostrzeżenia
- Nie próbuj znaleźć żyły więcej niż dwa razy. Jeśli po raz drugi nie możesz zlokalizować żyły za pomocą igły, poproś o pomoc innego technika.
- Zawsze sprawdzaj dokumentację pacjenta, aby upewnić się, że nie ma konkretnych instrukcji, których należy przestrzegać dla danej osoby przed założeniem kroplówki.
- Włóż kroplówkę tylko wtedy, gdy jesteś przeszkolonym lekarzem.
