Nie ma łatwego sposobu na samookaleczenie, zwłaszcza jeśli krewny, przyjaciel lub znajomy cierpi z daleka. Wbrew powszechnemu przekonaniu samookaleczenie nie jest próbą zwrócenia na siebie uwagi lub próbą samobójczą, ale raczej fizycznym znakiem, że ktoś ma do czynienia z naprawdę poważnymi, przykrymi uczuciami lub okolicznościami. Jeśli ktoś, na kim Ci zależy, ma problemy z samookaleczaniem, nie jest sam – 17% nieletnich ucieka się do samookaleczenia, podobnie jak 15% studentów i 5% dorosłych. Chociaż nie ma natychmiastowego sposobu, aby poprowadzić kogoś na bezpieczniejszą i zdrowszą ścieżkę, możesz zrobić wszystko, aby zaoferować wsparcie, pomoc i komfort tym, którzy tego potrzebują.
Kroki
Metoda 1 z 3: Podejmowanie działań bezpośrednich
Krok 1. Skoncentruj się na leczeniu urazu, jeśli jest poważny
Ludzie mogą dokonywać samookaleczeń na różne sposoby, na przykład cięcie, palenie lub połykanie tabletek i innych niezdrowych substancji. Jeśli osoba krwawi, uciskaj ranę bezpośrednio na ranę, aż krwawienie ustanie. Jeśli osoba boryka się z oparzeniem, zachęć ją do spłukiwania dotkniętej skóry zimną wodą przez 10 minut. Jeśli uważasz, że dana osoba jest w bezpośrednim niebezpieczeństwie, nie wahaj się zadzwonić po pogotowie ratunkowe.
Najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić w nagłych wypadkach, jest wezwanie pomocy. Poważne krwawienie, oparzenia i wszelkiego rodzaju przedawkowanie najlepiej radzić sobie z lekarzami
Krok 2. Uważaj na potencjalne oznaki samookaleczenia
Niestety samookaleczenie przejawia się w unikalny sposób u różnych ludzi. Zwracaj uwagę na częste skaleczenia, rany lub blizny i/lub słabe wyjaśnienia tych obrażeń. Dodatkowo sprawdź, czy dana osoba nosi dłuższe rękawy lub spodnie w nieprzyjemną pogodę. Osoby, które się samookaleczają, mogą być również nieco bardziej nastrojowe lub drażliwe.
- Jeśli mieszkasz z osobą, możesz zauważyć leżące wokół nasączone krwią chusteczki lub ręczniki.
- Ktoś, kto się samookalecza, może twierdzić, że „potknął się” lub „wpadł na coś”, aby usprawiedliwić swoje obrażenia.
Krok 3. Zapytaj osobę, jakie są jej wyzwalacze
Wyzwalacze to zdarzenie lub uczucie, które motywują kogoś do samookaleczenia. Jeśli rozumiesz, dlaczego i jak dana osoba cierpi, możesz być lepiej przygotowany, aby jej pomóc.
- Na przykład osoba może zostać skłoniona do samookaleczenia, jeśli przypomni się jej, jak samotna i pusta czuje się w środku.
- Inną osobę mogą wywołać wydarzenia, które przypominają jej traumatyczny incydent.
Krok 4. Oferuj bezpieczniejsze zamienniki do samookaleczenia
Samookaleczenie może być trudnym do zerwania nawykiem i może być trudno wiedzieć, jak i od czego zacząć. Jeśli dana osoba chce wyzdrowieć, możesz zasugerować kilka nieszkodliwych czynności, które może spróbować zamiast cięcia, na przykład umieszczenie kostki lodu na skórze, zerwanie gumki lub rysowanie czerwonych znaków zamiast fizycznego cięcia. Chociaż te rozwiązania nie są idealne, mogą być dobrą odskocznią.
Na przykład, jeśli dana osoba ma skłonność do samookaleczeń wokół nadgarstków, możesz zachęcić ją do pocierania kostką lodu o nadgarstek, gdy tylko kusi ją samookaleczenie
Krok 5. Naucz ich różnych mechanizmów radzenia sobie
Ostatecznie samookaleczanie jest mechanizmem radzenia sobie z naprawdę trudnym problemem – dla niektórych osób jest to sposób na radzenie sobie z intensywnymi uczuciami, podczas gdy inni używają samookaleczenia, aby się uspokoić. Mając to na uwadze, zasugeruj różne, zdrowe alternatywy, które mogą pomóc im uwolnić i ukierunkować emocje, które nie zaszkodzą im w tym procesie.
- Jeśli ktoś przeżywa naprawdę bolesne emocje, zachęć go do rysowania lub malowania czerwonymi kolorami. Mogą również przekuć swoje uczucia w poezję lub zapisać swoje myśli, a następnie podrzeć papier.
- Jeśli ktoś używa samookaleczenia, aby się uspokoić, zaproś go do przytulenia się ze zwierzakiem, otul się kocem, posłuchaj relaksującej muzyki lub weź gorącą kąpiel.
- Jeśli ktoś samookalecza się, aby poczuć się bardziej związany, zachęć go do wzięcia chłodnego prysznica, żucia czegoś ostrego (np. papryczki chili, skórki cytrusowej) lub zalogowania się na czacie samopomocy.
- Jeśli dokonują samookaleczeń, aby dać upust swoim emocjom, przypomnij im, aby wykonali intensywne ćwiczenia, chwycili piłkę antystresową, podarli papier lub uderzyli w garnki i patelnie.
- Możesz znaleźć wiele alternatyw radzenia sobie tutaj:
Metoda 2 z 3: Oferowanie wsparcia emocjonalnego
Krok 1. Zachowaj współczującą postawę, kiedy rozmawiasz z daną osobą
Nie ma łatwego sposobu na samookaleczenie, zwłaszcza jeśli wspominasz o tym po raz pierwszy. Nie martw się o przestrzeganie dokładnego scenariusza, zamiast tego podkreślaj, że zależy Ci na osobie i że jesteś tam, aby ją wspierać. Przyznaj, że jest to naprawdę trudne do omówienia i że będziesz wspierać ich zawsze i wszędzie, gdzie będą Cię potrzebować.
- Staraj się pochodzić z uczciwego, prawdziwego miejsca – chcesz przekazać miłość i troskę w sposób bezpośredni, ale nie osądzający. To naprawdę ważne, aby dać tej osobie znać, że jesteś przy niej.
- Daj sobie dużo czasu na rozmowę z przyjacielem, członkiem rodziny lub znajomym. To ciężki temat, a nie coś, o czym można rozmawiać między zajęciami lub w przelotnej rozmowie.
- Możesz powiedzieć coś w stylu: „Hej. Często zauważam rozcięcia i siniaki na twoich ramionach, więc chciałem tylko sprawdzić i upewnić się, że nic ci nie jest. Jeśli coś jest nie tak, wiedz, że możesz ze mną porozmawiać.
- W porządku, jeśli nie wiesz, co powiedzieć! Najważniejsze jest to, że okazujesz współczucie i wsparcie komuś, kto ma problemy.
Krok 2. Zaakceptuj, że dana osoba może nie chcieć rozmawiać
Samookaleczanie to naprawdę trudny temat do omówienia i możesz nie zrobić dużego postępu w podstawowej rozmowie. Pod koniec dnia pamiętaj, że to od twojego przyjaciela, krewnego lub znajomego zależy, czy potrzebuje pomocy lub wsparcia. Jeśli dana osoba nie jest zbyt otwarta, nie bierz tego do siebie – samookaleczenie jest trudnym tematem do rozmowy, a osoba ta może potrzebować więcej czasu, aby uporządkować własne uczucia.
Jeśli ktoś zrezygnuje z Twojej oferty pomocy, powiedz coś w stylu: „Rozumiem i szanuję Twoją prywatność. Wiedz jednak, że jestem tu dla ciebie, jeśli czegoś potrzebujesz
Krok 3. Kontynuuj oferowanie im wsparcia
Po wstępnej rozmowie skontaktuj się z daną osobą i zobacz, jak sobie radzi. Wyjaśnij, że nadal jesteś dla nich, i zachęć ich do rozmowy z profesjonalistą, aby naprawdę mogli uzyskać pomoc, której potrzebują. Możesz również pomóc, pomagając im dowiedzieć się, co wyzwala ich negatywne emocje i chęć samookaleczenia.
- Na przykład, jeśli dana osoba widzi parę na korytarzu w szkole, może być przytłoczona i wywołana uczuciem samotności.
- Osoba odrzucająca Twoje oferty pomocy nie oznacza, że nadal jej nie potrzebuje.
Krok 4. Skieruj osobę do obsługi linii telefonicznych i stron internetowych
To wspaniale, że oferujesz ucho do słuchania, ale nie powinieneś być jedyną linią ratunkową. Przypomnij swojemu przyjacielowi, krewnemu lub znajomemu, że istnieje wiele zasobów dostępnych dla osób, które zmagają się z samookaleczaniem. Skieruj ich do niektórych linii telefonicznych lub czatów, które Twoim zdaniem mogą być pomocne.
- Samookaleczanie jest zwykle oznaką, że dana osoba odczuwa dość duży ból emocjonalny, więc prawdopodobnie będzie potrzebować ciągłego wsparcia, aby przezwyciężyć ten problem.
- Na przykład możesz skierować ich na forum National Self Harm Network lub zachęcić ich do wysłania e-maila do organizacji takiej jak Harmless, aby uzyskać więcej informacji i wsparcia.
- Aby uzyskać bezpośrednią pomoc, powiedz im, że mają numer 741741, który jest tekstem kryzysowym.
Krok 5. Zaproponuj rozmowę z terapeutą
Przypomnij osobie, że chociaż zawsze będziesz przy niej, nie możesz jej zaoferować tej samej profesjonalnej porady, jaką otrzymałaby od terapeuty. Zachęć przyjaciela, członka rodziny lub znajomego do wypróbowania terapii poznawczo-behawioralnej, terapii rozwiązywania problemów lub terapii dialektyczno-behawioralnej. Wszystkie te terapie działają na rzecz poprawy twoich myśli i zachowań w zdrowy, konstruktywny sposób.
- Jeśli nie mają dostępu do terapii, zaprowadź ich do pomocnej strony informacyjnej, takiej jak:
- Rozmowa z terapeutą może pomóc osobie zrozumieć, jakie uczucia się pojawiają i dlaczego. To może być naprawdę inspirujące, jeśli chodzi o posuwanie się naprzód w nowy, inny sposób.
Krok 6. Zachęć ich, aby wezwali pomoc, jeśli mają myśli samobójcze
Przypomnij swojemu znajomemu lub ukochanej osobie, że samobójstwo nie jest odpowiedzią i że jest wielu ludzi, którym zależy na nich i im się podoba. Zaproponuj, aby zamiast tego zadzwonili na infolinię - tymi numerami zarządzają doświadczeni doradcy, którzy mogą pomóc im porozmawiać o ich intensywnych emocjach.
W Stanach Zjednoczonych zadzwoń pod numer 1-800-273-8255, aby skontaktować się z oficjalną linią ds. zapobiegania samobójstwom. W Wielkiej Brytanii zadzwoń pod numer 116 123
Metoda 3 z 3: Unikanie szkodliwego języka i zachowań
Krok 1. Nie chwal kogoś za samookaleczanie
Rozmowy o samookaleczeniu są niewygodne, a prowadzenie rozmowy może być naprawdę trudne. Okazywanie wsparcia i współczucia jest ważne, ale nie mów niczego, co w jakiś sposób chwali lub uzasadnia ich nawyki. Skoncentruj się na uznaniu bólu, zamiast go podnosić i zachęcać.
Na przykład nie mów czegoś w stylu: „Chciałbym być tak silny jak ty”. Zamiast tego powiedz: „Musisz teraz przechodzić przez tyle bólu. Zawsze jestem tutaj, aby słuchać, jeśli tego potrzebujesz
Krok 2. Powstrzymaj się od stawiania gróźb lub ultimatum
Samookaleczanie może być przerażającą rzeczą do myślenia lub rozmowy, jednak jest to również bardzo przerażające, emocjonalne przeżycie dla osoby biorącej w nim udział. Wyrażanie rozczarowania lub bezsensowne groźby niczego nie zmienią. Zamiast tego prawdopodobnie sprawisz, że ta osoba poczuje się bardziej zdenerwowana i odizolowana. Postaraj się zachować współczującą, wspierającą postawę podczas rozmów.
Nigdy nie mów czegoś w stylu: „Jeśli nie przestaniesz się samookaleczać, nie będę już twoim przyjacielem” lub „Po prostu ranisz się, by zwrócić na siebie uwagę”. Zamiast tego powiedz coś w stylu: „Wiele dla mnie znaczysz i chcę, żebyś był szczęśliwy i zdrowy. Chcesz, żebym pomógł ci znaleźć dobrego terapeutę?”
Krok 3. Nie obiecuj, że zachowasz ich „tajemnicę
Samookaleczanie jest bardzo poważne – chociaż ważne jest, aby zachować zaufanie, nie chcesz narażać czyjegoś życia na niebezpieczeństwo. Podziel się swoimi obawami z zaufaną osobą dorosłą lub osobą, która jest w stanie pomóc. Nawet jeśli nie zamierzają popełnić samobójstwa, mogą nieumyślnie zakończyć swoje życie poprzez próbę samookaleczenia.
- Na przykład, możesz zgłosić swoje obawy doradcy szkolnemu w szkole lub przedstawicielowi działu kadr w pracy.
- Jeśli podejrzewasz, że rodzeństwo lub inna ukochana osoba samookalecza się, zwróć się o pomoc do rodzica, opiekuna lub innego zaufanego krewnego.
Porady
- Skoncentruj się na byciu dobrym wzorem do naśladowania dla drugiej osoby. Jeśli radzisz sobie z własnymi emocjami w zdrowy, produktywny sposób, możesz ich zainspirować do tego samego.
- Znajdź zdrowe sposoby radzenia sobie z własnymi uczuciami.
