Badania prenatalne umożliwiają lekarzowi wykonywanie systematycznych serii badań, aby zapewnić zdrowie zarówno matki, jak i dziecka. Testy będą przeprowadzane przez całą ciążę. Zaleca się przeprowadzanie wizyt kontrolnych raz w miesiącu przez ósmy do 28 tygodnia, dwa razy w miesiącu do 28-36 tygodnia i co tydzień od 36 tygodnia do porodu; jednak kobiety z ciążami wysokiego ryzyka mogą potrzebować częstszych wizyt u lekarza. Ważne jest, abyś zrozumiał te testy i dlaczego są oferowane, tak abyś mógł podjąć świadomą decyzję, czy je wykonać.
Kroki
Część 1 z 4: Testowanie podczas pierwszego trymestru
Krok 1. Potwierdź ciążę
Jednym z głównych celów pierwszej wizyty lekarskiej jest potwierdzenie, że rzeczywiście jesteś w ciąży. Odbywa się to za pomocą testu ciążowego z moczu wykonanego w gabinecie. Jeśli istnieje obawa o poronienie lub ciążę pozamaciczną, może być konieczne wykonanie badania krwi.
Nie bierz tego do siebie. Lekarz nie robi testu, ponieważ ci nie wierzy. Chcą po prostu upewnić się, że nie uzyskałeś fałszywie pozytywnego wyniku (pozytywny test, gdy w rzeczywistości nie jesteś w ciąży) lub że nie poroniłeś na początku ciąży, ponieważ jest to stosunkowo częste. Wiele kobiet ma poronienia, nawet nie zdając sobie sprawy, że są w ciąży
Krok 2. Uzyskaj przezpochwowe USG
Podczas USG przezpochwowego lekarz wprowadzi sondę do pochwy. Celem tego badania jest: potwierdzenie ciąży, ustalenie, czy występuje wiele zarodków, odnalezienie bicia serca dziecka, ustalenie przyczyny krwawienia (jeśli go występuje) oraz wykrycie ciąży pozamacicznej, która występuje, gdy zapłodnione jajo przyczepiło się gdzieś poza macicą.
Ten test nie powinien być bolesny, ale jeśli jesteś zestresowany lub spięty podczas egzaminu, możesz odczuwać pewien dyskomfort. Po egzaminie może również wystąpić lekkie plamienie (krwawienie). Nie ma się czym martwić, ponieważ zwykle jest to spowodowane kilkoma uszkodzonymi szyjnymi naczyniami krwionośnymi. Kolor plamki (jeśli występuje) jest zwykle jasnobrązowy lub różowawy. Jeśli krew jest jasnoczerwona i odczuwasz również skurcze w podbrzuszu, natychmiast skontaktuj się z lekarzem
Krok 3. Zaplanuj dokładny egzamin
Kiedy dowiesz się, że jesteś w ciąży, będziesz musiał umówić się na wizytę u lekarza lub certyfikowanej pielęgniarki-położnej na dokładne badanie. Podczas tego egzaminu zmierzysz swój wzrost, wagę, ciśnienie krwi i puls. Twój lekarz zada Ci wiele pytań dotyczących historii rodzinnej zarówno Ciebie, jak i Twojego partnera, a także ogólnych pytań dotyczących stylu życia (diety, zażywania leków, poziomu aktywności itp.).
- Prawdopodobnie będziesz mieć również badanie ginekologiczne, które obejmuje badanie piersi, wymaz cytologiczny i badanie krwi w celu określenia grupy krwi, pełnej morfologii krwi i określonych chorób przenoszonych drogą płciową.
- W tym momencie lekarz może również zasugerować dodatkowe testy w celu sprawdzenia problemów zdrowotnych w oparciu o czynniki ryzyka, takie jak anemia lub choroby dziedziczne, o których możesz nie wiedzieć.
Krok 4. Określ swoją grupę krwi
Będziesz musiał pobrać krew, aby lekarz mógł określić twoją grupę krwi. Jeśli ojciec dziecka ma dodatnią grupę krwi, podczas gdy ty masz ujemną, możliwe jest, że twoje dziecko będzie miało grupę krwi Rh dodatnią. Chociaż zwykle nie ma to wpływu na pierwszą ciążę, może prowadzić do powikłań w późniejszych ciążach, ponieważ krew matki może wytwarzać przeciwciała, które zaatakują rosnący płód, jeśli mają grupę krwi, która jest Rh dodatnia (jest to nazywane chorobą Rh).
- Na przykład, jeśli masz krew typu 0, a ojciec dziecka ma krew typu A+, twoje dziecko może mieć również dodatnią grupę krwi. W takim przypadku lekarz wykona dwie iniekcje: jedną około 28 tygodnia ciąży, a drugą w ciągu 72 godzin od porodu. Ten zastrzyk nazywa się immunoglobuliną Rh i działa jak szczepionka, która zapobiega wytwarzaniu przeciwciał przeciwko nowemu dziecku lub przyszłym dzieciom, które możesz począć.
- Jeśli nie znasz grupy krwi ojca i nie możesz się tego dowiedzieć z jakiegokolwiek powodu, nie martw się. Lekarz może podjąć kroki, aby zapobiec powikłaniom jako środek zapobiegawczy.
Krok 5. Ukończ badanie przesiewowe w pierwszym trymestrze
Badanie przesiewowe w pierwszym trymestrze to kompleksowa kontrola, która zwykle obejmuje badanie krwi matki i USG. Celem tego testu jest badanie przesiewowe pod kątem potencjalnych niepełnosprawności chromosomowych, takich jak zespół Downa (zwany również trisomią 21), a także trisomią 13, 18, rozszczepem kręgosłupa i wadami cewy nerwowej.
- Ten test będzie zwykle wykonywany między 11 a 14 tygodniem. Twój lekarz wykorzysta informacje o Tobie, takie jak Twój wiek i wyniki badania krwi, aby określić prawdopodobieństwo, że Twoje dziecko będzie cierpieć z powodu nieprawidłowości chromosomowych.
- Test mierzy białko we krwi znane jako AFP, które jest obecne tylko podczas ciąży. Nieprawidłowe poziomy tego białka mogą wskazywać na wady fizyczne, wady chromosomalne lub wady jajowodów, ale mogą również wskazywać na błędnie obliczoną datę porodu lub że matka jest w ciąży z wieloma dziećmi.
- Jeśli wyniki powrócą nieprawidłowe, lekarz może przeprowadzić dalsze badania, zalecając USG, aby sprawdzić, czy występują jakiekolwiek wady fizyczne, lub może zalecić wykonanie amniopunkcji.
- Należy jednak pamiętać, że to badanie jest opcjonalne. Chociaż ten test skutecznie wykrywa 85% nieprawidłowości, ma również 5% odsetek wyników fałszywie dodatnich. Oznacza to, że w 5% przypadków test wykryje nieprawidłowości, które nie są obecne. Pamiętaj, że testy genetyczne to tylko narzędzie przesiewowe, a nie diagnostyczne. Jeśli wyniki są nieprawidłowe, niekoniecznie oznacza to, że coś jest nie tak z dzieckiem. Może to również wskazywać na przykład, że jesteś w ciąży z bliźniakami lub że lekarz błędnie obliczył termin porodu.
Krok 6. Przeprowadź badanie moczu
Twój lekarz również zleci Ci mocz do kubka, aby mógł zbadać Twój mocz pod kątem wysokiego poziomu białka, co może wskazywać na problemy z nerkami. Testy moczu można również wykorzystać do sprawdzenia stanu przedrzucawkowego, potencjalnie zagrażającego życiu stanu, który zwykle charakteryzuje się wysokim ciśnieniem krwi i wysokim poziomem białka w moczu.
- Testy moczu to kolejny sposób na sprawdzenie cukrzycy ciążowej.
- Można również wykonać badanie moczu, aby upewnić się, że w organizmie nie ma bakterii, które mogłyby zaszkodzić tobie lub płodowi.
- Pamiętaj, że prawdopodobnie będziesz poddawać się badaniu moczu na każdej wizycie przez cały okres ciąży.
Krok 7. Ekran dla wirusa Zika
Zika to wirus, który rozprzestrzenia się poprzez ukąszenie zarażonego komara. Ostatnio w niektórych częściach świata wybuchły epidemie wirusa Zika. Zidentyfikowano związek między ekspozycją na wirusa a kilkoma powikłaniami związanymi z porodem, zwłaszcza małogłowiem. Małogłowie to wada wrodzona, która powoduje nienormalnie małą głowę i może skutkować wieloma różnymi wadami umysłowymi.
- Jeśli niedawno podróżowałeś do dowolnego kraju na Karaibach, Ameryce Środkowej, na wyspach Pacyfiku lub Ameryce Południowej, powinieneś poinformować swojego lekarza, czy uważasz, że byłeś narażony na wirusa.
- Istnieje test przesiewowy na obecność wirusa, który możesz wykonać w ramach wczesnego badania prenatalnego.
Część 2 z 4: Testy w drugim trymestrze
Krok 1. Sprawdź, czy nie ma cukrzycy ciążowej
Na podstawie wskaźnika masy ciała (BMI) lub wywiadu rodzinnego lekarz może chcieć wykonać test w celu wykrycia cukrzycy ciążowej w pierwszym trymestrze ciąży; jednak, jeśli Twój BMI jest prawidłowy i nie masz żadnej rodzinnej historii cukrzycy, to badanie zostanie zwykle wykonane w drugim trymestrze, zwykle między 24. a 28. tygodniem.
- Test obejmuje wypicie roztworu glukozy, a następnie około godzinę później badanie poziomu cukru we krwi. Jeśli masz wyższy niż normalny poziom cukru we krwi, niekoniecznie oznacza to, że masz cukrzycę ciążową. Jednak twój lekarz prawdopodobnie przeprowadzi dalsze testy, aby ustalić, czy to zrobisz.
- Cukrzyca ciążowa często znika po porodzie, ale musisz mieć świadomość, że jeśli rozwinęła się cukrzyca typu 2, musisz mieć świadomość, że masz większe ryzyko zachorowania na cukrzycę ciążową, dlatego ważne jest, aby monitorować poziom cukru we krwi i zdrowo się odżywiać.
Krok 2. Wykonaj badanie USG płodu podczas badania przesiewowego w drugim trymestrze
Dla wielu przyszłych rodziców jest to najlepsza część badań prenatalnych. USG płodu pozwala sonografowi przyjrzeć się anatomii rosnącego dziecka. Rodzicom daje to możliwość zobaczenia dziecka przed jego urodzeniem. Jeśli chcesz, lekarz może również określić płeć dziecka.
Podczas tego egzaminu ultrasonograf będzie mierzył i badał kilka rzeczy. Rzeczy, na które będą zwracać uwagę, to: kształt i rozmiar główki dziecka, oznaki rozszczepu podniebienia, deformacje kręgosłupa i skóry, serce, aby upewnić się, że nie rozwija się nienormalnie, ściany brzucha (co jest częstym miejscem wad wystąpi), nerki, aby upewnić się, że są dwa z nich, a także palce u rąk i nóg (choć nie będą w stanie ich policzyć). Będą również patrzeć na twoją macicę i położenie łożyska, aby upewnić się, że nie zakrywa twojej szyjki macicy
Krok 3. Przygotuj się na badanie krwi
Badanie krwi może być wykonane jako kontynuacja badania od pierwszego trymestru, sprawdzając poziom AFP. Testy pod kątem zaburzeń genetycznych można zwykle potwierdzić, jeśli testy są wykonywane zarówno w pierwszym, jak i drugim trymestrze.
Krok 4. Wykonaj amniopunkcję
Jeśli masz zwiększone ryzyko nieprawidłowości chromosomalnych, prawdopodobnie zostanie Ci zaoferowana amniopunkcja. Polega to na pobraniu próbki płynu owodniowego za pomocą igły wprowadzonej do jamy brzusznej. Płyn jest następnie testowany w celu zdiagnozowania nieprawidłowości genetycznych lub chromosomalnych.
Może to brzmieć przerażająco, a niektórzy pacjenci zgłaszają skurcze podczas zabiegu, ale jest to stosunkowo bezbolesna procedura. Jeśli wykonasz amniopunkcję, będziesz musiał odpocząć przez następne 24 godziny
Część 3 z 4: Badania przesiewowe w trzecim trymestrze
Krok 1. Zrób rutynowe badanie moczu
Na szczęście liczba wykonywanych badań zwykle spada w trzecim i ostatnim trymestrze, o ile zarówno matka, jak i dziecko są uważane za zdrowe i nie ma innych powikłań. Jednak badanie moczu będzie nadal monitorować poziom białka i wykrywać wszelkie nietypowe bakterie.
Krok 2. Poddaj się testom na obecność paciorkowców grupy B (GBS)
Testowanie na GBS, bakterię normalnie występującą w jelitach, jest standardem między 35 a 37 tygodniem. Jeśli GBS zainfekuje Twoje dziecko, może spowodować poważną chorobę. Test polega na pobraniu wymazów z okolic odbytu i narządów płciowych w celu zbadania śladów bakterii.
Jeśli wynik testu na obecność bakterii jest pozytywny, prawdopodobnie podczas porodu otrzymasz antybiotyki, aby chronić swoje dziecko
Krok 3. Przeprowadź liczenie kopnięć
Jeśli nie czujesz, że Twoje dziecko się rusza, minął termin porodu, nosisz więcej niż jedno dziecko lub masz przewlekłe schorzenia, lekarz może poprosić Cię o zmierzenie czasu, w którym Twoje dziecko porusza się dziesięć razy podczas leżenia Twoja strona.
Najlepszy czas na wykonanie tego testu to zaraz po jedzeniu, ponieważ wtedy dzieci są najbardziej aktywne. Jeśli dziecko nie kopie co najmniej 10 razy w ciągu dwóch godzin lub jeśli liczba ruchów wydaje się zmniejszać, lekarz może zlecić dodatkowe badania
Krok 4. Przeprowadź test bezstresowy
Jeśli masz czynniki ryzyka, takie jak przewlekłe schorzenia lub nosisz wielokrotność, ten test może być przeprowadzony więcej niż raz, zaczynając od 32 tygodnia (prawdopodobnie wcześniej). Pasek zostanie umieszczony wokół twojego brzucha, aby monitorować bicie serca dziecka. Test trwa zwykle od 20 do 40 minut.
Dziecko, którego tętno nie wzrasta, gdy się porusza, może po prostu spać. Twój lekarz spróbuje obudzić dziecko za pomocą brzęczyka umieszczonego na brzuchu. Jeśli problem będzie się powtarzał, przeprowadzone zostaną dalsze testy
Krok 5. Rozważ profil biofizyczny
Jeśli Twoje dziecko jest spóźnione lub miałaś wiele komplikacji podczas ciąży, Twój lekarz może chcieć wypełnić profil biofizyczny. Test obejmuje badanie USG połączone z testem bezstresowym i pomaga lekarzowi określić, czy Twoje dziecko może skorzystać na jak najszybszym porodzie.
Na przykład, jeśli poziom płynu owodniowego jest niski, lekarz może chcieć jak najszybciej dostarczyć dziecko
Część 4 z 4: Znając swoje prawa
Krok 1. Zrozum, że masz prawo odmówić wykonania testu
Istnieje wiele różnych prenatalnych badań przesiewowych, które możesz wykonać. Niektóre są rutynowe, a inne nie. Niezależnie od tego, czy są one rutynowe, czy nie, należy pamiętać, że jako rodzic nienarodzonego dziecka masz prawo odmówić wykonania każdego testu, z którym czujesz się niekomfortowo.
Nie oznacza to, że powinieneś odmówić przeprowadzenia testów. Chodzi o to, aby jasno powiedzieć, że jesteś w stanie podejmować te decyzje bez poczucia przymusu
Krok 2. Porozmawiaj ze swoim lekarzem
Jeśli nie masz pewności, czy chcesz poddać się konkretnemu badaniu prenatalnemu, możesz wyrazić swoje obawy swojemu lekarzowi. Poproś ich, aby wyjaśnili korzyści i zagrożenia związane z testem, o które się martwisz, i zapytaj ich, jakie mogą być konsekwencje niewykonania testu.
Pamiętaj, że różni świadczeniodawcy mogą mieć różne wyobrażenia o tym, co jest dobrym i złym powodem do wykonania testu. Jeśli ufasz swojemu lekarzowi, nie ma powodu, aby w to wątpić, ale pamiętaj, że są ludźmi i nie mogą przewidzieć wyniku żadnego testu ze 100% dokładnością
Krok 3. Rozważ poradnictwo genetyczne
Poradnictwo genetyczne powinno odbywać się najlepiej przed poczęciem, jeśli wskazuje na to historia rodzinna. Celem poradnictwa genetycznego jest określenie prawdopodobieństwa wystąpienia u dziecka wady wrodzonej, zagrożeń dla dziecka, dostępnych metod leczenia, dostępnych badań prenatalnych oraz możliwych sposobów postępowania, które pomogą w podjęciu decyzji.
- Nie powinno ci się mówić, co masz robić. Wszystkie testy są dobrowolne i doradca może zaproponować inne opcje, ale decyzja należy do Ciebie.
- Zrozumienie, w jaki sposób choroby mogą być dziedziczone oraz jakie są implikacje genów dominujących, recesywnych i sprzężonych z chromosomem X, dostarcza przydatnych informacji podstawowych.
Porady
- Na każdej wizycie Twój lekarz będzie słuchał bicia serca dziecka i, po 20 tygodniach, zmierzy wzrost macicy, aby upewnić się, że dziecko rośnie normalnie.
- Należy mieć świadomość, że testy przesiewowe niekoniecznie diagnozują problemy, ale oceniają ryzyko. Jeśli wynik badania przesiewowego okaże się nieprawidłowy, lekarz prawdopodobnie poprosi o więcej informacji.
- Jeśli jesteś w ciąży i coś się martwisz, natychmiast skontaktuj się z lekarzem. Możesz mieć wrażenie, że przesadzasz, ale lepiej być bezpiecznym niż żałować.
- Przy każdej wizycie u lekarza będziesz miał sprawdzane ciśnienie krwi.
