Dzieci autystyczne potrzebują pozytywnej zachęty, tak jak inne dzieci. Mogą jednak potrzebować nieco bardziej wyspecjalizowanego lub osobistego kontaktu, aby wydobyć z siebie to, co najlepsze. Jeśli jesteś cierpliwy, kochający i troskliwy, przekonasz się, że zachęcanie dziecka z autyzmem będzie satysfakcjonujące dla was obojga.
Kroki
Metoda 1 z 3: Zachęcanie do szczęśliwego i pozytywnego spojrzenia
Krok 1. Pomóż dzieciom znaleźć autystyczne wzory do naśladowania
Jedną z rzeczy, która zniechęca dzieci z autyzmem, jest obawa, że są one w jakiś sposób „gorsze” od osób neurotypowych. To nie mogło być dalsze od prawdy. Pomaganie im w uświadomieniu sobie niesamowitych sukcesów innych osób z autyzmem może dać im motywację, inicjatywę i pewność siebie, aby odnieść sukces:
- Daniel Tammet jest pisarzem i językoznawcą znanym jako jeden z najmądrzejszych żyjących mężczyzn. Pojawiał się wszędzie w programach telewizyjnych, a także w dokumentach.
- Donna Williams jest międzynarodową bestsellerową autorką i rzeźbiarką. Nadal pisze i tworzy sztukę opartą na swoich doświadczeniach z autyzmem.
Krok 2. Zbuduj sieci wsparcia innych dzieci, online lub osobiście
Dużą częścią akceptacji autyzmu jest uświadomienie sobie, że nie jesteś sam, a dzieci potrzebują społeczności społecznych, których czują się częścią. Korzystaj z witryn takich jak Autism Self-Advocacy Network, które mają bazy danych zasobów stan po stanie.
- Z powodu nieśmiałości lub trudności społecznych wiele dzieci z autyzmem czuje się szczęśliwiej komunikując się online. To dobry sposób na budowanie umiejętności społecznych w bezpiecznym i wygodnym otoczeniu. Oczywiście nadal powinieneś monitorować aktywność swojego dziecka w Internecie, aby upewnić się, że jest ono bezpieczne.
- Szukaj przyjaciół, członków rodziny i nauczycieli, którzy „dostają” Twoje dziecko. To znaczy takie, które traktują go z szacunkiem i miłością, na jaką zasługuje każde dziecko.
Krok 3. Zachęcaj do wyrażania siebie w jakiejkolwiek formie, którą dziecko lubi
Osoby z autyzmem mogą być nieśmiali lub mieć trudności z wyrażaniem się słowami, ale to nie znaczy, że nie chcą wyrzucać rzeczy z piersi. Jeśli Twoje dziecko ma trudności z mówieniem lub wyrażaniem siebie, zachęcaj do alternatywnych metod, takich jak rysowanie, muzyka, pisanie lub rękodzieło. Nie proś też o obejrzenie wszystkiego. Podzielą się z tobą, jeśli będą chcieli, żebyś to zobaczył.
- Jeśli nie masz pewności, co lubią robić, po prostu zapytaj. Postaraj się nie oferować rozwiązań ani nie narzucać własnych pomysłów. Po prostu słuchaj swojego dziecka.
- "Mamy wolne popołudnie - jak chciałbyś je spędzić?"
Krok 4. Znajdź sposoby na podkreślenie ich mocnych stron w domu
Aby zachęcić do sukcesu, dziecko musi czuć się sukcesem, więc znajdź sposoby, aby naprawdę zabłysnąć. Zamiast przydzielać obowiązki, zaproponuj cztery lub pięć różnych i zobacz, które preferują. Powiedz coś w stylu: „Musimy posprzątać, jak myślisz, co możesz dla nas zrobić?”
- Nie denerwuj się, jeśli coś nie jest zrobione zgodnie z twoimi upodobaniami – gniew wywoła tylko niepokój, który sprawi, że przyszłe sukcesy będą jeszcze trudniejsze.
- Bądź konkretny z instrukcjami, aby uzyskać najlepsze wyniki. Nie mów tylko „podnieś szyszki”. Powiedz im, żeby je zabrali, wyrzucili do kosza na śmieci i oddali do garażu.
Krok 5. Nie zmuszaj dziecka do neurotypowego lub „normalnego” zachowania
Niektóre dzieci zmagają się jednocześnie z dwoma zmysłami, takimi jak patrzenie i słuchanie, i dlatego unikają kontaktu wzrokowego, gdy coś im się mówi. Nie ignorują cię, odwracając wzrok – w rzeczywistości zwracają baczną uwagę. Dzieci autystyczne znajdują nowe sposoby radzenia sobie z ludźmi, którzy myślą inaczej niż one, i należy okazywać im tę samą uprzejmość. Aby to zrobić:
- Skoncentruj się na wynikach, a nie na bieżącym momencie. Dziecko może mieć inny sposób robienia rzeczy, ale ważniejsze jest to, czy to zrobi.
- Zwracaj uwagę na chwile, kiedy jest im wygodnie lub swobodnie. Jak możesz częściej powtarzać te scenariusze?
Krok 6. Bądź pozytywny i optymistyczny, aby pomóc dziecku pozostać pozytywnym i optymistycznym
Nie zaniedbuj własnego dobrego samopoczucia, starając się, aby wszystko było idealne dla autystycznego dziecka. Wychowywanie lub nauczanie dziecka ze spektrum autyzmu może być trudne i musisz uznać tę trudność, aby ją przezwyciężyć. Istnieje wiele zasobów i społeczności wsparcia, w których możesz dzielić się swoimi obawami, znajdować rozwiązania i słuchać historii osób na podobnych stanowiskach:
- https://autisticadvocacy.org/
- https://www.autismacceptancemonth.com/
- https://www.autistichoya.com/
- https://www.thinkingautismguide.com/
Metoda 2 z 3: Zachęcanie do dobrej, udanej pracy
Krok 1. Dokonaj uczciwej oceny mocnych i słabych stron
Wszystkie dzieci muszą być prowadzone w obszarach, w których mogą odnieść sukces, aby czuć się dumnym i produktywnym. Każde dziecko jest inne, ale można znaleźć obszary, w których łatwo odnieść sukces – co lubi robić? gdzie zrobili na tobie wrażenie? z jakich rzeczy są osobiście dumni?
- Jeśli dziecko jest dobre w matematyce i liczbach, ale ma problemy z angielskim i pisaniem, czy możesz wypełnić tę lukę literaturą faktu? Znajdź książki, które odpowiadają ich zainteresowaniom, aby ułatwić czytanie.
- Jak możesz zmniejszyć obciążenie trudnych obszarów? Na przykład, powiedzmy, że dziecko uwielbia biegać i odkrywać na zewnątrz, ale zmaga się z gęsto zabudowanymi terenami? Czy możesz wybrać się na wędrówkę zamiast na plac zabaw?
Krok 2. Używaj regularnego harmonogramu, aby utrzymać dzieci na bieżąco
Dzieci autystyczne na ogół dobrze reagują na ustalone harmonogramy. Przy ustalaniu czasu pracy domowej, relaksu, przerw na posiłki lub przekąski, rutyna przyniesie korzyści zarówno Tobie, jak i dziecku. Jeśli dziecko jest wystarczająco duże, zapewnij zegarek i fizyczną kopię harmonogramu, co da mu konkretne czasy na przepracowanie.
- Często pomocne są harmonogramy wizualne, takie jak te z dołączonymi zdjęciami lub aplikacje takie jak First-Then Visual Schedule.
- Ogłaszaj zmiany w harmonogramie na 5 do 10 minut przed ich wprowadzeniem, szczególnie na początku. Nie narażaj dziecka na nagłe zmiany.
- Brakujące czasy lub łamanie rutyny bez ostrzeżenia może powodować niepokój.
Krok 3. Świętuj sukcesy i triumfy, szczególnie w trudnych obszarach
Pozytywne wzmocnienie jest kluczowe dla wszystkich dzieci, a te ze spektrum nie różnią się. Chociaż nie musisz urządzać przyjęcia za każdy sukces, powinieneś zwracać uwagę i chwalić dzieci za ich osiągnięcia. Jest to szczególnie ważne, gdy dziecko robi coś, z czym ma problemy, na przykład przechodzi długi, żmudny test lub przedstawia prezentację w klasie.
- „To nie wyglądało na łatwe, ale wykonałeś niesamowitą robotę!”
- „Wiem, że nie wolisz tego robić, ale i tak jestem z ciebie bardzo dumny!”
- Dziecko może mieć trudności z wypowiadaniem się przed ludźmi i tracić orientację w swoich pomysłach podczas mówienia. Ale możesz przede wszystkim uczcić odwagę potrzebną do wstania i rozmowy.
Krok 4. Zbuduj sieć wsparcia, której dziecko ufa
Posiadanie ludzi, na których mogą polegać, pomoże wydobyć z nich to, co najlepsze i uchroni ich przed wybuchami lub problemami. Ten zespół zaczyna się w domu, a rodzice i rodzeństwo powinni badać lub czytać książki na temat autyzmu i wspierania autystycznych członków rodziny. Ale zespół powinien wyrosnąć poza dom, biorąc pod uwagę ludzi takich jak:
- Dyrektorzy szkół i doradcy zawodowi
- Logopedzi
- Fizjoterapeuci/terapeuci zajęciowi
- Specjaliści od autyzmu
- Dedykowani asystenci lub asystenci dydaktyczni.
Krok 5. Pamiętaj, że autyzm nie jest chorobą, ale sposobem na życie
Wiele zmagań z autyzmem bierze się z przekonania, że coś jest „nie tak”. Ale dzieci autystyczne widzą świat inaczej, nie wadliwie. Nauka radzenia sobie z tymi różnicami jest kluczem do zachęcania dzieci do bycia jak najlepszymi. Eliminując „choroba” z równania, zapobiegasz poczuciu się złamanym lub chorym u dzieci, sprawiając, że czują się bardziej zdolne do odniesienia sukcesu.
- Nawet proste „jesteśmy z ciebie bardzo dumni za _” lub „świetnie się nad tym spisałeś!” przejdzie długą drogę.
- Staraj się nie usprawiedliwiać ani nie przepraszać za zachowanie dziecka. Nawet jeśli ludzie nie do końca rozumieją, co się dzieje, nie poniżaj dziecka, aby inni czuli się lepiej. Zamiast „to było złe!” cel "jak możemy zrobić to inaczej następnym razem?"
Metoda 3 z 3: Zachęcanie do sukcesu w szkole
Krok 1. Omów potrzeby dziecka ze szkołą natychmiast, zamiast czekać
Szkoły w USA i na całym świecie muszą oferować dzieciom znajdującym się w niekorzystnej sytuacji Indywidualny Program Nauczania (IEP), aby pomóc im odnieść sukces w szkole. Im szybciej rozpoczniesz tę rozmowę, tym łatwiej będzie ją wdrożyć, zapewniając dziecku konkretną pomoc i uwagę, której potrzebuje.
Porozmawiaj z doradcami szkolnymi, gdy tylko pojawią się oznaki autyzmu. Wielu ekspertów zaleca IEP już w wieku trzech lat
Krok 2. Pozwól na „przerwy czuciowe” podczas testów lub sytuacji stresowych
Możesz pozwolić dziecku wyjść na kilka minut, dać mu trochę czasu na kolorowanie lub zabawę, albo po prostu pozwolić mu usiąść i odpocząć. Po prostu daj im kilka chwil na odzyskanie spokoju, ponieważ niezliczone stresy i stymulacje w klasie mogą powodować przeciążenie sensoryczne. Te przerwy pomagają im trochę złagodzić to napięcie.
- „Wydajesz się zestresowany, zróbmy sobie przerwę i wróćmy”.
- „Czas na rozciąganie! Odprężmy się przez 5 minut, zanim zaczniemy od nowa”.
Krok 3. Używaj pomocy wizualnych do harmonogramów, nauczania i zadań
Nie polegaj wyłącznie na mówieniu lub pisaniu, aby pomóc w przekazaniu sedna sprawy. Dzieci autystyczne często dobrze reagują na pomoce wizualne, więc używaj obrazów wraz z mową, aby włączyć je do zajęć i materiałów. Mogą to być piktogramy, takie jak zdjęcie kanapki zamiast słowa „lunch” lub użycie podczas lekcji dodatkowych pomocy wizualnych, takich jak zdjęcia i filmy.
- W przypadku bardzo małych dzieci rozważ karty obrazkowe z obrazkami, takimi jak toaleta, jedzenie lub kredki, które możesz im pokazać, gdy słowa nie działają.
- Wszystkie dzieci mają różne style uczenia się. Niektórzy wolą czytać, inni słuchać, a jeszcze inni lubią bezpośrednią interakcję. Próbując używać dwóch do trzech różnych stylów na raz (tj. pomocy wizualnych podczas wykładów, filmów wideo, po których następuje dyskusja itp.), możesz dotrzeć do dzieci o wszystkich umiejętnościach i stylach uczenia się.
Krok 4. Bądź elastyczny, jeśli chodzi o obszary problemowe i zadania
Dziecko autystyczne może nigdy nie czuć się komfortowo prowadząc projekt grupowy. Może zmagać się z interakcjami społecznymi przez całe życie, a ciągłe zmuszanie go do takich sytuacji tylko wywoła niepokój. Pamiętaj, że celem szkoły jest nauka i rozwój, a nie zdobywanie określonej liczby prac, egzaminów, przemówień itp. Czy istnieje sposób, aby przekazać te same informacje bez zmuszania dziecka do sytuacji, w których na pewno się nie powiedzie ?
- Zamiast zmuszać dziecko do mówienia przed klasą, pozwól mu coś zbudować lub zrobić, na przykład dioramę. Mogą podzielić się tym z innymi zamiast prezentacji ustnej.
- Przystępując do testów, rozważ pozwolenie im na samodzielne wykonanie testu, jeśli mają problemy z siedzeniem przez dłuższy czas, lub podawaj test ustnie, jeśli wydają się otwarci na ten pomysł.
Krok 5. Przygotuj instrukcje szczegółowe i konkretne, z mierzalnymi celami
Dzieci z autyzmem często traktują rzeczy bardzo dosłownie i mogą zmagać się z niejasnymi koncepcjami lub celami. Nie mów „naucz się przez godzinę, aby się przygotować”. Zamiast tego powiedz im, aby wykonali 10 zadań praktycznych z każdej sekcji i sprawdzili odpowiedzi. Przypisując artykuły, podaj im ostateczne granice słów i obszary, które należy uwzględnić w każdym akapicie.
- Powtarzaj instrukcje, zwłaszcza jeśli obawiasz się, że się nie przejdą. Powtarzanie jest zwykle pomocne.
- Nie przejmuj się protekcjonalnością lub zbytnią konkretnością. Chcesz podzielić rzeczy na praktyczne, dosłowne kroki.
- Unikaj mowy przenośnej lub niejasnych uogólnień. Rzeczy takie jak „papier powinien być tak długi, jak to konieczne” spowodują niepotrzebne zamieszanie.
Krok 6. Naucz się przewidywać i zapobiegać wydarzeniom, które powodują załamania w klasie
Istnieje wiele sposobów na zauważenie zbliżających się problemów i znalezienie sposobu na ich powstrzymanie, zanim się pojawią. Porozmawiaj z rodzicami o radę i wypatruj znaków ostrzegawczych. Większość dzieci ma specyficzne tiki, takie jak kręcenie się, jęczenie lub nadmierne wiercenie się, które mogą doprowadzić cię do nadchodzącego załamania. Chociaż nie zawsze możesz zapobiec wybuchowi, staraj się działać proaktywnie, gdy tylko jest to możliwe:
- Daj im przestrzeń do ciszy i spokoju – idź na spacer, pozwól im samodzielnie wykonać inne zadanie lub po prostu pozwól im posiedzieć na zewnątrz przez kilka minut.
- Mów spokojnie i cicho. Niektóre dzieci dobrze reagują na dotyk, na przykład delikatne, rytmiczne masowanie pleców, ale nie próbuj tego, chyba że wiesz, jak zareagują.
