Nauczono cię szanować, być miłym i pomagać innym. Jednak czasami ludzie mogą wykorzystać twoją hojność i życzliwą naturę i oczekiwać lub wymagać od ciebie więcej, niż jest to sprawiedliwe lub słuszne. Tacy ludzie mogą wielokrotnie prosić Cię o przysługę, nie oddając żadnej przysługi ani nie okazując wdzięczności. Kiedy tego rodzaju granica zostanie przekroczona, mówienie w swoim imieniu i ustalenie odpowiedniego dawania i brania może być trudne. Jeśli czujesz, że w twoim życiu są ludzie, którzy uważają cię za pewnik, chroń się i zresetuj te granice.
Kroki
Metoda 1 z 3: Badanie problemu
Krok 1. Uznaj swoje uczucia
Ważne jest, aby przyznać przed sobą, że jesteś brany za pewnik. Nie możesz rozwiązać tego problemu, dopóki nie przyznasz, że istnieją. Badania powiązały wyrażanie i analizowanie negatywnych emocji z różnymi korzyściami dla zdrowia psychicznego i fizycznego. Tłumienie uczuć na dłuższą metę tylko je pogorszy.
- Może to być trudne, jeśli nauczono cię być „miłym” w sposób pasywny, który pozwala ludziom „wykorzystywać cię” i mówi ci, że nie masz prawa mówić w swoim imieniu.
- Na przykład: „Rób miłe rzeczy, nie oczekując niczego w zamian”. Chociaż jest pewna podstawowa dobroć w byciu miłym dla ludzi bez oczekiwania na nagrodę za każdym razem, nie oznacza to, że powinieneś pożyczać pieniądze osobie, która nie jest odpowiedzialna za pieniądze.
- Zwłaszcza kobiety są często uwarunkowane, aby być „miłymi”, a mówienie w swoim imieniu jakoś nie jest miłe.
- Pamiętaj, że czasami będziesz brany za pewnik. Na przykład rodzice często czują się tak, jakby uważali się za coś oczywistego. Dzieci przechodzą przez różne etapy dojrzałości, ale czasami to, co wydaje się egocentrykiem, jest często normalną i niezbędną częścią ich rozwoju.
- Jest różnica między uznawaniem swoich uczuć a rozpamiętywaniem ich. Koncentrowanie się na negatywnych uczuciach bez ich analizy lub pracy nad ich naprawą może sprawić, że poczujesz się gorzej niż na początku.
Krok 2. Masz prawo do szacunku
Naciski społeczne i kulturowe mogą zachęcać cię do przekonania, że mówienie innym „nie”, gdy cię o coś proszą, jest niegrzeczne. Być może nauczono cię również, że twoja praca jest mniej wartościowa niż inni i nie zasługuje na uznanie. (Jest to szczególnie problem dla kobiet, zwłaszcza w kontekście domowym). Te rzeczy mogą prowadzić do tego, że poczujesz się za pewnik. Każdy ma prawo do bycia szanowanym i docenianym i nie jest niczym złym chcieć być traktowanym w ten sposób.
To naturalne, że jesteś zły lub zraniony i łatwo jest pozwolić, aby te uczucia przejęły kontrolę. Skup się na byciu konstruktywnym, zamiast wyładowywać swój gniew na drugiej osobie
Krok 3. Zastanów się, dlaczego tak się czujesz
Aby zająć się uczuciem bycia uznanym za pewnik, musisz zbadać, co się dzieje, że czujesz się w ten sposób. Napisz listę konkretnych zachowań i wydarzeń, które sprawiają, że czujesz się niedoceniany. Możesz znaleźć rzeczy, o których zmianę możesz poprosić drugą osobę. Możesz również znaleźć rzeczy dotyczące własnej komunikacji, nad którymi musisz popracować. Na przykład możesz potrzebować ćwiczyć jaśniejsze komunikowanie swoich granic.
- Badania wykazały, że „poczucie niedoceniania” jest częstym powodem, dla którego pracownicy odchodzą z pracy. 81% pracowników twierdzi, że są bardziej zmotywowani w pracy, gdy ich szef docenia ich pracę.
- Badania wykazały również, że osoby, które czują się samotne, częściej akceptują niesprawiedliwe traktowanie i pozwalają innym na skorzystanie z nich. Jeśli czujesz się za pewnik, może to wynikać z obawy, że odrzucenie prośby spowoduje samotność.
-
Uważaj na „czytanie w myślach” lub przyjmowanie motywacji drugiej osoby. Jeśli założysz, że wiesz, dlaczego dana osoba zachowuje się w taki sposób, możesz zgadywać źle. Może to prowadzić do niesprawiedliwych i błędnych założeń.
Na przykład: możesz czuć się za pewnik, ponieważ często oferujesz przejazdy współpracownikowi, który nie odwzajemnił przysługi, gdy Twój samochód się zepsuł. Bez rozmowy z Jenny naprawdę nie wiesz dlaczego. Może była okropną, niewdzięczną osobą – albo nie odwzajemniła przysługi, ponieważ miała tego dnia wizytę u dentysty, a może dlatego, że nie pytałaś wprost, a jedynie rzucała niejasne aluzje
Krok 4. Zidentyfikuj, co się zmieniło w związku
Jeśli czujesz się za pewnik, może to być spowodowane tym, że kiedyś czułeś się doceniany przez osobę, która teraz uważa cię za pewnik. Może to również wynikać z wiedzy, że powinieneś czuć się doceniany, ale nie. Bez względu na przyczynę, identyfikacja tego, co zmieniło się w twoich interakcjach z drugą osobą, może pomóc ci poczuć się lepiej. Może również pomóc w znalezieniu rozwiązania dla związku.
- Spróbuj cofnąć się myślami do momentu, w którym po raz pierwszy zacząłeś kontaktować się z drugą osobą. Co zrobili, że poczułeś się doceniony? Co się nie dzieje, że kiedyś? Czy zmieniłeś coś w sobie?
- Jeśli w pracy czujesz się za pewnik, może to być spowodowane tym, że czujesz, że twój wysiłek idzie na marne (np. nie dostałeś podwyżki, nie zostałeś doceniony w projekcie). Może to być również spowodowane tym, że nie czujesz się zaangażowany w podejmowanie decyzji. Zastanów się, co sprawiło, że poczułeś się doceniony w swojej pracy i zobacz, czy coś się zmieniło.
Krok 5. Pomyśl o perspektywie drugiej osoby
Kiedy czujesz niesprawiedliwość w związku, czy to ze współpracownikiem, czy z partnerem uczuciowym, może być trudno rozważyć perspektywę drugiej osoby. Czujesz się ukarany i lekceważony, więc dlaczego miałbyś próbować zrozumieć, dlaczego jesteś traktowany w ten sposób? Próba zrozumienia tego, co czuje druga osoba, może być pomocna w zrozumieniu tego, co się dzieje. Może również pomóc w pracy z drugą osobą w znalezieniu rozwiązania problemu.
- W przypadku braku zaburzeń osobowości lub innych problemów ludzie zwykle nie starają się źle traktować innych. Oskarżanie kogoś o bycie palantem, nawet jeśli uważasz, że twoja opinia jest uzasadniona, prawdopodobnie sprowokuje tę osobę do bezproduktywnej złości. Kiedy ludzie czują się oskarżeni, często „wyłączają się”.
- Pomyśl o pragnieniach i potrzebach drugiej osoby. Czy się zmienili? Badania wykazały, że czasami ludzie stosują pasywne „techniki dystansowania”, takie jak nieodwzajemnianie przysług i nie odwzajemnianie okazywania uczucia lub uznania, gdy nie są już zainteresowani związkiem, ale nie wiedzą, jak odejść.
Metoda 2 z 3: Myślenie o swojej roli
Krok 1. Sprawdź swoją komunikację
Nie ponosisz odpowiedzialności za zachowanie innych i nie powinieneś obwiniać się, gdy inni są nieuprzejmi lub nieżyczliwi. Możesz jednak kontrolować własne działania. Jeśli czujesz się lekceważony lub ignorowany przez innych, możesz mieć wpływ na to, jak na ciebie reagują, zmieniając sposób, w jaki się komunikujesz i działasz. Poniżej przedstawiono niektóre postawy i zachowania, które mogą zachęcać innych do niesprawiedliwego traktowania Ciebie:
- Mówisz „tak” na wszystko, co inna osoba (lub jakakolwiek osoba) prosi od Ciebie, nawet jeśli prośba jest niewłaściwa lub niewygodna.
- Nie masz ochoty odmawiać ani prosić o rewizję swoich oczekiwań z obawy, że druga osoba cię nie polubi lub znajdzie w tobie wadę.
- Nie wyrażasz swoich prawdziwych uczuć, myśli ani przekonań.
- Wyrażasz swoje opinie, potrzeby lub uczucia w sposób nadmiernie przepraszający lub wstydliwy (np. „Gdyby nie sprawiało ci to większych kłopotów, czy mógłbyś…” lub „To tylko moja opinia, ale…”).
- Myślisz, że uczucia, potrzeby i myśli innych są ważniejsze niż twoje.
- Poniżasz się przed innymi (i często przed sobą).
- Myślisz, że będziesz lubiany lub kochany tylko wtedy, gdy będziesz robił to, czego oczekują od ciebie inni.
Krok 2. Rozważ swoje przekonania na swój temat
Psychologowie zdefiniowali zestaw „irracjonalnych przekonań”, które mogą powodować ból i niezadowolenie, gdy je trzymasz. Te przekonania często wymagają więcej od siebie niż od innych. Mogą również używać stwierdzeń „powinien”. Zastanów się, czy masz któreś z poniższych:
- Wierzysz, że ważne jest, aby być kochanym i akceptowanym przez wszystkich w swoim życiu.
- Uważasz się za „przegranego”, „bezwartościowego”, „bezużytecznego” lub „głupiego”, jeśli inni cię nie uznają.
- Często używasz stwierdzeń „powinienem”, takich jak „Powinienem być w stanie zrobić wszystko, co ktokolwiek ode mnie poprosi” lub „Zawsze powinienem starać się zadowolić innych”.
Krok 3. Rozpoznaj zniekształcone myślenie
Oprócz posiadania irracjonalnych przekonań, takich jak poczucie, że zawsze powinieneś być w stanie zrobić wszystko, o co ktoś cię poprosi, możesz również myśleć o sobie w zniekształcony sposób. Aby poradzić sobie z uczuciem przyjmowanym za pewnik, musisz skonfrontować się z nielogicznymi i zniekształconymi myślami o sobie i innych.
- Na przykład możesz wierzyć, że jesteś odpowiedzialny za uczucia innych osób („błędny błąd kontroli wewnętrznej”). Jest to powszechne źródło uczuć przyjmowanych za pewnik: martwisz się, że zranisz uczucia innych, mówiąc „nie”, więc zawsze mówisz „tak”, gdy zgłaszają prośbę. Jednak nie wyświadczasz sobie ani drugiej osobie żadnych przysług, jeśli nie jesteś szczery co do swoich granic. Mówienie „nie” może być zdrowe i pomocne.
- „Personalizacja” to kolejne powszechne zniekształcenie. Kiedy się personalizujesz, stajesz się przyczyną czegoś, za co w rzeczywistości nie jesteś odpowiedzialny. Na przykład: wyobraź sobie, że twoja przyjaciółka poprosiła cię o opiekę nad dzieckiem, aby mogła pójść na rozmowę o pracę, ale w tym czasie masz własne ważne wydarzenie, którego nie można przełożyć. Spersonalizowanie tej sytuacji sprawi, że poczujesz się odpowiedzialny za sytuację swojego przyjaciela, nawet jeśli tak nie jest. Jeśli powiedziałeś „tak”, nawet jeśli naprawdę musiałeś powiedzieć „nie”, może to spowodować, że poczujesz się niezadowolony, ponieważ nie szanujesz własnych potrzeb.
- „Katastrofizacja” ma miejsce, gdy pozwalasz, aby twoje spojrzenie na sytuację wymknęło się spod kontroli i doprowadziło do najgorszego możliwego scenariusza. Na przykład możesz czuć się za pewnik, ponieważ wyobrażasz sobie, że jeśli porozmawiasz ze swoim szefem, on cię zwolni i skończysz mieszkając w pudle. Najprawdopodobniej tak się nie stanie!
- Jednym z autodestrukcyjnych przekonań, które mogą cię uwięzić w kręgu uczuć przyjmowanych za pewnik, jest to, że nie zasługujesz na nic innego. Wiara w to, że inni cię opuszczą, jeśli im się nie spodobasz, może prowadzić do tego, że zatrzymasz w swoim życiu ludzi, którzy nie przyczyniają się do twojego szczęścia lub rozwoju.
Krok 4. Pomyśl o tym, czego chcesz
Wiesz, że nie chcesz czuć się brana za pewnik. Ale czego ty chcesz? Trudno będzie dostrzec jakąkolwiek zmianę w swojej sytuacji, jeśli poczujesz niejasne niezadowolenie, ale nie masz jasnych pomysłów, co mogłoby ją poprawić. Spróbuj zrobić listę rzeczy, które chciałbyś, aby zmieniły się w związku. Gdy już wiesz, jak wygląda Twoja idealna interakcja, będziesz w stanie podjąć lepsze działania, aby się tam dostać.
Na przykład, jeśli czujesz się za pewnik, ponieważ twoje dzieci dzwonią do ciebie tylko wtedy, gdy potrzebują pieniędzy, zastanów się, w jaki sposób chcesz, aby twoje interakcje przebiegały. Czy chcesz, żeby dzwonili raz w tygodniu? Kiedy mieli dobry dzień? Czy chcesz dać im pieniądze, kiedy o to poproszą? Czy dajesz im pieniądze, bo obawiasz się, że w ogóle do ciebie nie zadzwonią, jeśli tego nie zrobisz? Musisz zbadać swoje granice, aby móc przekazywać je innym
Krok 5. Szanuj siebie
Tylko ty możesz ustawić granicę i się jej trzymać. Możesz czuć się niedoceniony, ponieważ nie przekazujesz jasno swoich potrzeb i uczuć, lub może to wynikać z interakcji z osobą manipulującą. Niestety są ludzie, którzy w miarę możliwości będą manipulować innymi, aby uzyskać to, czego chcą. Niezależnie od tego, czy traktowanie cię przez drugą osobę wynika z ignorancji czy manipulacji, nie zakładaj, że sytuacja po prostu się wyjaśni. Musisz podjąć działania.
Krok 6. Zakwestionuj swoje interpretacje interakcji z innymi
Możesz czuć się za pewnik, ponieważ pozwalasz sobie pochopnie wyciągać wnioski na temat przebiegu interakcji. Na przykład możesz sądzić, że druga osoba stanie się na ciebie zraniona lub zła, jeśli powiesz jej „nie”. Możesz też założyć, że ponieważ ktoś zapomniał coś dla ciebie zrobić, nie dba o ciebie. Postaraj się zwolnić i myśleć logicznie o każdej sytuacji.
- Na przykład: często dajesz swojemu romantycznemu partnerowi prezenty, aby wyrazić swoją miłość do niej lub do niego, ale nie dają ci prezentów w zamian. Czujesz się niedoceniony, ponieważ wiążesz miłość drugiej osoby do siebie z konkretnym działaniem. Jednak twój partner może troszczyć się o ciebie, ale nie demonstrować tego poprzez konkretne działanie, którego szukasz. Rozmowa z partnerem może wyjaśnić to nieporozumienie.
- Możesz także przyjrzeć się, jak inni obsłużyli prośby od konkretnej osoby. Na przykład, jeśli czujesz, że twój szef bierze cię za pewnik, ponieważ zawsze daje ci dodatkową pracę w weekend, porozmawiaj ze swoimi współpracownikami. Jak poradzili sobie z tymi prośbami? Czy doświadczyli negatywnych skutków, których się spodziewasz? Może być tak, że dostajesz mnóstwo pracy, ponieważ jesteś jedyną osobą, która nie stanie w swojej obronie.
Krok 7. Naucz się być asertywnym
Asertywna komunikacja nie oznacza, że jesteś arogancki lub nieuprzejmy. Oznacza to, że jasno wyrażasz swoje potrzeby, uczucia i myśli innym. Jeśli inni nie wiedzą, jakie są twoje potrzeby i uczucia, mogą cię wykorzystać, nawet jeśli nie mają na to ochoty. Badania wykazały, że możesz nawet wyrażać negatywne emocje bez ranienia innych, jeśli robisz to asertywnie, a nie agresywnie.
- Komunikuj swoje potrzeby otwarcie i szczerze. Używaj stwierdzeń skoncentrowanych na „ja”, takich jak „chcę…” lub „nie lubię…”
- Nie przepraszaj ani nie poniżaj siebie. Dobrze jest odmówić. Nie musisz czuć się winny odmawiając prośbie, której nie możesz spełnić.
Krok 8. Rozgość się w konfrontacji
Niektóre osoby będą starały się za wszelką cenę uniknąć konfliktu. Może to wynikać z tego, że boją się nie podobać innym. Może to wynikać z wartości kulturowych (na przykład ludzie z kultury kolektywistycznej mogą nie postrzegać unikania konfliktów w negatywnym świetle). Kiedy twoje pragnienie uniknięcia konfliktu oznacza, że zamykasz własne potrzeby i uczucia, staje się to problemem.
- Otwartość na swoje potrzeby może prowadzić do konfrontacji, ale nie zawsze jest to negatywne. Badania wykazały, że konflikt, gdy jest rozwiązywany w sposób produktywny, może sprzyjać rozwojowi umiejętności, takich jak kompromis, negocjacje i współpraca.
- Trening asertywności może pomóc w lepszym radzeniu sobie z konfliktami. Asertywna komunikacja została powiązana z podwyższoną samooceną. Przekonanie, że twoje własne uczucia i potrzeby są tak samo ważne jak uczucia innych osób, może umożliwić ci radzenie sobie z konfrontacją bez poczucia obrony lub chęci zaatakowania drugiej osoby.
Krok 9. Szukaj pomocy
Samodzielna walka z wyuczoną bezradnością i wyuczoną winą może być trudna. Gdy wzór się uformuje, może być trudno go przełamać, zwłaszcza jeśli miałeś długotrwałe kontakty z kimś, kto miał nad tobą władzę i sprawiał, że czułeś, że musisz przez cały czas być posłuszny. Nie bądź dla siebie surowy – te zachowania ukształtowały się jako mechanizmy radzenia sobie, sposoby ochrony przed krzywdą i zagrożeniem. Kłopot polega na tym, że stały się teraz słabymi mechanizmami radzenia sobie, które za każdym razem ustawiają cię na ten sam upadek. Przepracowanie ich pomoże Ci poczuć się szczęśliwszym i bezpieczniejszym.
Niektórzy ludzie są w stanie podjąć decyzję o samodzielnej pracy nad problemami, być może z pomocą dobrego przyjaciela lub mentora. Inne osoby uważają, że wizyta u terapeuty lub doradcy jest korzystna. Rób to, co jest dla Ciebie najwygodniejsze
Metoda 3 z 3: Praca z innymi
Krok 1. Zacznij od małych rzeczy
Komunikowanie swoich potrzeb i wstawanie się za sobą prawdopodobnie nie przyjdą do Ciebie z dnia na dzień. Możesz chcieć poćwiczyć wstawanie się w obronie siebie w sytuacjach niskiego ryzyka, zanim spróbujesz skonfrontować się z kimś na pozycji autorytetu lub ważnej (np. szefem lub partnerem uczuciowym).
Na przykład, jeśli współpracownik prosi Cię o przyniesienie mu kawy za każdym razem, gdy idziesz do Starbucks, ale nigdy nie oferuje zapłaty, możesz przypomnieć mu o kosztach następnym razem, gdy poprosi. Nie musisz być obraźliwy ani agresywny, kiedy to robisz; zamiast tego powiedz coś przyjaznego, ale jasnego, na przykład „Czy chcesz dać mi gotówkę, aby zapłacić za swoją, czy wolisz, abym położył oba na mojej karcie debetowej i możesz kupić następną rundę?”
Krok 2. Bądź bezpośredni
Jeśli czujesz się brany za pewnik przez innych, musisz przekazać to drugiej osobie. Jednak nie chcesz po prostu wyjść i powiedzieć „Uważasz mnie za pewnik”. Ataki i wypowiedzi „ty” powodują przerwanie komunikacji i mogą pogorszyć złą sytuację. Zamiast tego użyj prostych, rzeczowych stwierdzeń, aby wyjaśnić swój dyskomfort.
- Zachowaj spokój. Możesz czuć urazę, złość lub frustrację, ale ważne jest, aby kontrolować te emocje. Chociaż może być w tobie wiele negatywnych emocji, skup się na przedstawieniu spokojnego frontu i poinformuj drugą osobę, że nie jesteś niestabilny lub atakujesz, ale że masz na myśli interesy.
- Trzymaj się języka „ja”. Łatwo jest wpaść w pułapkę mówienia rzeczy takich jak „sprawiasz, że jestem nieszczęśliwy” lub „jesteś palantem”, ale wszystko, co robi, to skłonienie drugiej osoby do obrony. Zamiast tego trzymaj się wyjaśniania, w jaki sposób rzeczy wpływają na ciebie i zaczynaj swoje zdania od takich fraz, jak „czuję”, „chcę”, „potrzebuję”, „zamierzam” i „od teraz to robię”.
- Jeśli obawiasz się, że egzekwowanie granic może wydawać się, że nie chcesz pomóc, możesz wyjaśnić sytuację. Na przykład, jeśli współpracownik prosi o twoją pomoc, możesz powiedzieć coś w stylu „Normalnie chciałbym ci pomóc w tym projekcie, ale recital mojego syna jest dziś wieczorem i nie chcę go przegapić”. Możesz ustalić, że zależy Ci na drugiej osobie, nie zawsze ulegając prośbom.
- Nie nagradzaj wrogich lub manipulacyjnych zachowań z pozytywnymi konsekwencjami. „Nadstawianie drugiego policzka”, gdy ktoś cię znęca, może tylko zachęcić go do kontynuowania tego zachowania. Zamiast tego wyraź swoje niezadowolenie z tego zachowania.
Krok 3. Zaproponuj drugiej osobie sposoby rozwiązania problemu
Inni mogą nawet nie zdawać sobie sprawy, że cię wykorzystują. W większości przypadków będą chcieli naprawić sytuację, gdy zwrócisz im na nią uwagę, ale mogą nie wiedzieć, jak to zrobić. Zaproponuj drugiej osobie sposoby rozwiązania problemu, aby oboje mogli czuć się pozytywnie na temat swojego związku.
- Na przykład, jeśli uważasz się za pewnik, ponieważ Twój wkład w projekt grupowy nie został doceniony, wyjaśnij, w jaki sposób szef może zaradzić tej sytuacji. Możesz powiedzieć coś w stylu „Moje imię było jedynym, które zostało z tego wielkiego projektu. Czułem, że moja praca nie była doceniana, kiedy to się stało. W przyszłości chciałbym, abyś podziękował wszystkim członkom zespołu.
- Inny przykład: jeśli czujesz, że twój romantyczny partner traktuje twoją miłość jako coś oczywistego, ponieważ nie wyraża jasno uczuć, zaproponuj kilka opcji, które pomogą ci poczuć się docenianym. Możesz powiedzieć coś w stylu: „Wiem, że nie lubisz kwiatów i czekoladek, ale chciałbym, abyś od czasu do czasu wyrażał swoje uczucia do mnie w sposób, który jest dla Ciebie wygodny. Nawet prosty tekst w ciągu dnia naprawdę pomógłby mi poczuć się bardziej docenionym”.
Krok 4. Używaj empatii podczas interakcji z innymi
Nie musisz wdawać się w bójki, aby stanąć w obronie siebie i nie musisz udawać obojętnego palanta, aby powiedzieć innym „nie”. Wyrażanie, że zależy ci na uczuciach drugiej osoby, może pomóc złagodzić napięcie w niekomfortowych sytuacjach i sprawić, że chętniej wysłuchają twoich obaw.
Na przykład, jeśli twój romantyczny partner zawsze zostawia ci naczynia i pranie, zacznij od wyrażenia empatii: „Wiem, że ci na mnie zależy, ale kiedy zawsze kończę zmywaniem naczyń i praniem, czuję więcej jak gospodyni niż romantyczny partner. Chciałbym, żebyś mi pomógł w tych pracach. Moglibyśmy zmieniać dni lub moglibyśmy robić je razem
Krok 5. Przećwicz to, co chcesz powiedzieć
Pomocne może być przećwiczenie tego, co chcesz powiedzieć drugiej osobie. Zapisz sytuację lub zachowanie, które cię zdenerwowało i opisz, co chciałbyś zmienić. Nie musisz zapamiętywać tego dosłownie; chodzi o to, aby poczuć się komfortowo z tym, co chcesz wyrazić, aby móc jasno przekazać to drugiej osobie.
- Na przykład: wyobraź sobie, że masz przyjaciela, który często planuje z tobą, a potem odwołuje się w ostatniej chwili. Zacząłeś czuć się przyjmowany za pewnik, ponieważ nie czujesz, że twój przyjaciel szanuje twój czas. Możesz powiedzieć coś takiego: „Terrell, chcę z tobą porozmawiać o czymś, co mnie niepokoi. Często planujemy spędzać razem czas i kończysz na tym, że odwołujesz mnie w ostatniej chwili. Czuję się tym sfrustrowany, ponieważ zwykle nie mogę robić nowych planów w tak krótkim czasie. Czuję, że bierzesz mój czas za pewnik, ponieważ zawsze zgadzam się spędzać z tobą czas, gdy o to poprosisz. Czasami nawet zastanawiam się, czy odwołujesz, bo tak naprawdę nie chcesz się ze mną spotykać. Następnym razem, gdy będziemy wspólnie planować, chciałbym, abyś umieścił je w swoim planerze, abyś nie rezerwował tego czasu podwójnie. Jeśli naprawdę musisz odwołać, chciałbym, żebyś zadzwonił do mnie więcej niż kilka minut wcześniej.
- Inny przykład: „Sophie, muszę z tobą porozmawiać o opiece nad dziećmi. Spytałeś mnie kilka dni temu, czy mógłbym zaopiekować się twoim synem w przyszłym tygodniu, a ja się zgodziłem. Zgodziłem się, ponieważ cenię twoją przyjaźń i chcę, żebyś wiedziała, że jestem przy tobie, kiedy mnie potrzebujesz. Jednak już kilka razy w tym miesiącu opiekowałam się dla Ciebie dzieckiem i zaczynam czuć się, jakbym była zawsze pod telefonem. Chciałbym, żebyś poprosił innych ludzi o pomoc, zamiast zawsze prosić mnie.
Krok 6. Używaj asertywnej mowy ciała
Ważne jest, aby upewnić się, że twoje słowa i twoje zachowanie pasują do siebie, aby nie wysyłać do drugiej osoby mieszanych sygnałów. Jeśli musisz odmówić prośbie lub narzucić granicę, użycie asertywnej mowy ciała może pomóc drugiej osobie zrozumieć, że mówisz poważnie.
- Stań prosto i utrzymuj kontakt wzrokowy. Zmierz się z osobą, z którą rozmawiasz.
- Mów stanowczym, uprzejmym głosem. Nie musisz krzyczeć, żeby cię usłyszeć.
- Nie śmiej się, nie wiercić ani nie ciągnąć za śmieszne miny. Chociaż te taktyki mogą wydawać się, że „łagodzą cios” twojej odmowy, mogą komunikować, że nie masz na myśli tego, co mówisz.
Krok 7. Bądź konsekwentny
Wyjaśnij osobie, że kiedy mówisz „nie”, masz to na myśli. Nie poddawaj się żadnym manipulacjom ani „potykaniu się o poczucie winy”. Ludzie mogą początkowo testować twoje granice, zwłaszcza jeśli w przeszłości często poddawałeś się wymaganiom. Bądź wytrwały i grzeczny w egzekwowaniu swoich granic.
- Unikaj wydawania się jako obłudnych, gdy utrzymujesz swoje granice, nie usprawiedliwiając zbytnio swoich działań. Zbyt wiele wyjaśnień lub nalegania na własną perspektywę może wydawać się aroganckie, nawet jeśli tego nie chcesz.
- Na przykład, jeśli sąsiad wielokrotnie przychodzi pożyczyć twoje narzędzia, ale często ich nie zwraca, nie musisz wygłaszać długiej przemowy na temat twoich osobistych praw, aby odmówić, gdy następnym razem poprosi o pożyczenie czegoś. Grzecznie powiedz osobie, że nie chcesz jej więcej pożyczać narzędzi, dopóki nie zwróci innych, które pożyczyła.
Porady
- Pamiętaj, że chcesz szanować zarówno potrzeby drugiej osoby, jak i własne. Nie musisz zastraszać innych, aby się bronić.
- Nie czyń ofiar dla ludzi, chyba że naprawdę możesz sobie pozwolić na czas, wysiłek, pieniądze i tak dalej. W przeciwnym razie możesz mieć do nich urazę.
- Bądź asertywny, będąc przyjaznym; pamiętaj, aby nadal być uprzejmym. Niegrzeczność może po prostu sprawić, że druga osoba stanie się bardziej wrogo nastawiona.
- Racjonalne myślenie i uspokajanie się mogą ci bardzo pomóc, jeśli jesteś zmuszony wykonywać polecenia innych ze strachu przed utratą związku. Racjonalne myślenie pomaga przestać podejmować decyzje w oparciu o strach przed reakcjami drugiej osoby.
- Zapytaj drugą osobę, co myśli i czuje. Nie czytaj w myślach ani nie rób założeń.
