Eksperci twierdzą, że ktoś z napadem drobnego napadu (zwanym również napadem nieobecności) może wydawać się, że przez kilka sekund wpatruje się tępo w przestrzeń, zanim wróci do normy. Napady drobne są zwykle spowodowane krótką, nagłą utratą przytomności. Badania sugerują, że napady padaczkowe występują najczęściej u osób w wieku poniżej 20 lat i zazwyczaj nie powodują obrażeń. Jeśli uważasz, że Ty lub ktoś z Twoich bliskich może mieć małe napady padaczkowe, udaj się do lekarza, aby rozpocząć leczenie i zapytać o leki przeciwpadaczkowe.
Kroki
Część 1 z 3: Rozpoznawanie cech napadu Petit Mal
Krok 1. Poszukaj nagłego zatrzymania ruchu
Jeśli ktoś nagle zatrzymuje się na swoich śladach lub wydaje się, że „zanika” i przestaje reagować, może to oznaczać napad typu petit mal. Większość napadów typu petit mal trwa tylko około 15 sekund, więc nie zakładaj, że ktoś nie miał napadu drgawkowego tylko dlatego, że zatrzymała się lub zamarła na kilka sekund.
- Napady Petit mal mogą ustąpić tak nagle, jak się zaczynają. Po tym, osoba, która miała napad, powróci do tego, co robiła i nie będzie pamiętała, że wygasła lub miała napad.
- Jeśli, na przykład, ktoś rozmawiał i nagle dostał drgawki typu petit mal, kontynuowała karę po zakończeniu napadu, jakby nic się nie stało.
Krok 2. Szukaj ruchów twarzy i głowy
Kiedy dochodzi do napadu drobnego, osoba może oblizać usta lub poruszać szczęką w górę iw dół, jakby żuła. Szczęka może również poruszać się z boku na bok.
- W nietypowych napadach petit mal można zauważyć, że głowa podskakuje w górę iw dół.
- Sprawdź, czy powieki nie trzepotają. Jeśli powieki osoby gwałtownie się otwierają i zamykają, może to oznaczać napad drobny.
- Mocne lub nadmierne mruganie jest również oznaką potencjalnego napadu drobnego.
- Podczas napadu drobnego oczy mogą przewracać się do góry lub tracić ostrość.
Krok 3. Bądź świadomy objawów motorycznych
Istnieją dwa rodzaje objawów motorycznych: drżenie i usztywnienie. Objawy te uniemożliwiają osobie cierpiącej na napad wykonywanie normalnego ruchu. Możesz zauważyć, że mięśnie ramion, szyi lub nóg napinają się, a następnie szybko się rozluźniają.
- W niektórych rzadkich przypadkach możesz również zauważyć drżenie ciała podczas napadu.
- Szarpnięcia lub małe drgania mogą sugerować, że inny rodzaj napadu występuje w tym samym czasie, co napad drobny.
Krok 4. Sprawdź odpowiedź
Napady nieświadomości są często mylone z marzeniami. Jeśli nie wiesz, czy ktoś ma napad nieświadomości, czy tylko marzy, delikatnie dotknij jej ramienia. Jeśli odwróci się, by zwrócić ci uwagę, po prostu śniła na jawie.
Krok 5. Zbadaj uczucia tej osoby
Osoby z napadami typu petit mal nie odczuwają wyraźnego poczucia, że napad pojawia się przed atakiem napadu. Jest to w przeciwieństwie do osób, które mają złożone napady częściowe. Rozpoznanie, czy ktoś ma „aurę” (poczucie, że nadchodzi napad) może pomóc w postawieniu diagnozy.
- Jeśli ktoś ma wiele objawów związanych z napadem drobnego napadu, zapytaj go, kiedy wyjdzie z napadu, czy poczuł coś dziwnego lub „niespokojnego” tuż przed napadem.
- Napady częściowe złożone i napady drobne są często mylone, ponieważ są dość podobne.
Krok 6. Odpowiedz właściwie
Jeśli ktoś ma napad typu petit mal, nie próbuj go budzić ani powstrzymywać. Jest to niezdrowe dla osoby, która ma napad i może wydłużyć czas trwania napadu. Jeśli znajduje się w niebezpieczeństwie (na przykład prowadzi samochód), podejmij działania w celu ochrony osoby (kierując samochód w bezpieczne miejsce). Pozostań z osobą, która ma napad, dopóki się nie skończy.
- Po zakończeniu napadu osoba, która go miała, nie będzie pamiętała zdarzenia i powróci do tego, co robiła. Porozmawiaj łagodnie z osobą, która miała napad i poinformuj ją, co się stało.
- Jeśli nie odpowiada lub wydaje się, że cię ignoruje, może nadal mieć napad.
- Przeciętny napad nieobecności trwa 15 – 30 sekund. Jeśli trwają dłużej lub jeśli osoba cierpiąca na napad ma jeden po drugim, może to być oznaką poważniejszego stanu. W obu przypadkach zadzwoń pod numer 911 i zgłoś nagły wypadek medyczny.
Część 2 z 3: Poszukiwanie leczenia
Krok 1. Skonsultuj się z lekarzem
Jeśli podejrzewasz, że Ty lub Twoje dziecko może mieć drgawki typu petit mal, umów się na wizytę u lekarza. Podziel się z nim wszystkimi istotnymi informacjami.
- Lekarz może polecić wykonanie EEG (prosta procedura, która mierzy fale mózgowe), aby przetestować nieprawidłowości we wzorcu fal mózgowych.
- Twój lekarz może zlecić tomografię komputerową, która wykorzystuje wiele promieni rentgenowskich do stworzenia obrazu głowy, w tym mózgu. Twój lekarz może użyć tego do poszukiwania tkanki bliznowatej, mas lub uszkodzenia mózgu, które mogą powodować napady padaczkowe.
- Możesz również potrzebować MRI. Podobnie jak w przypadku tomografii komputerowej, MRI zapewnia lekarzowi szczegółowy obraz mózgu, aby pomóc zlokalizować przyczynę i lokalizację wszelkich problemów w mózgu.
- Ponadto lekarz może również zlecić badania krwi, aby wykluczyć inne możliwe choroby i potencjalnie pomóc w odkryciu źródła napadów.
Krok 2. Masz pytania do swojego lekarza
Aby zapewnić Tobie lub Twojemu dziecku najlepszą możliwą opiekę, powinieneś wykorzystać czas spędzony z lekarzem, aby uzyskać szczegółowe informacje dotyczące opieki i postępowania. Na przykład możesz zapytać:
- Jaka jest przyczyna tych napadów?
- Czy będę potrzebować leków, aby poradzić sobie z napadami?
- Czy mogę nadal uczestniczyć w normalnych czynnościach, takich jak prowadzenie samochodu, gra w baseball i pływanie?
Krok 3. Poproś o leki
Chociaż nie ma lekarstwa na napady, dostępnych jest kilka leków, które mogą zminimalizować ich częstotliwość. Twój lekarz przepisze Ci odpowiedni lek na podstawie Twojej historii medycznej.
- Etosuksymid jest standardowym leczeniem napadów.
- Kwas walproinowy jest kolejnym przydatnym lekiem przeciwpadaczkowym, ale nie jest zalecany kobietom w ciąży lub próbującym zajść w ciążę.
- Lamotrygina jest najmniej skutecznym lekiem przeciwpadaczkowym, ale ma też najmniej skutków ubocznych.
- Zawsze stosuj leki przepisane przez lekarza zgodnie z zaleceniami.
- Po dwóch latach bez napadu większość dzieci może zacząć zmniejszać ilość przyjmowanych leków.
Część 3 z 3: Zarządzanie napadami
Krok 1. Jedz dietę ketogeniczną
Dieta ketogeniczna ma niską zawartość węglowodanów i spala tłuszcz na energię. Dieta wymaga starannego zarządzania tłuszczami, węglowodanami i białkiem. Skonsultuj się z lekarzem lub wyszkolonym dietetykiem, aby ustalić najlepszą dietę ketogeniczną dla Ciebie lub Twojego dziecka.
- Życie na diecie ketogenicznej może być trudne. Wiele pokarmów, które wcześniej lubiłeś Ty lub Twoje dziecko – ciasteczka, makaron, ser i napoje gazowane – będzie niedostępnych na diecie ketogenicznej.
- Dieta ketogeniczna jest również przydatna w przypadkach, gdy leczenie farmakologiczne okazuje się nieskuteczne.
- Nie jest jasne, dlaczego dieta ketogeniczna działa w celu zmniejszenia napadów, ale jedna z teorii twierdzi, że kiedy wątroba spala tłuszcz w celu uzyskania energii, wytwarzane są pewne związki (znane jako ciała ketonowe), które chronią komórki mózgowe.
Krok 2. Wysypiaj się
Wiele osób, które mają napady, stwierdza, że brak snu zwiększa prawdopodobieństwo ich wystąpienia. Staraj się spać co najmniej osiem godzin każdej nocy.
- Nie jeść ani nie pić w ciągu trzech godzin od pójścia spać. Pomoże Ci to spać spokojniej.
- Przed pójściem spać zrób coś relaksującego, co nie wymaga telewizora ani ekranu komputera. Te ekrany mogą zakłócać naturalne wzorce snu. Przeczytaj książkę lub posłuchaj podcastu.
- Upewnij się, że masz ciche, ciemne pomieszczenie o komfortowej temperaturze. Regularnie odwracaj materac, aby był wygodny.
Krok 3. Szukaj wsparcia
Życie z napadami może być wyzwaniem. Ważne jest, aby połączyć się z innymi, którzy również zmagają się z napadami drobnymi, aby uniknąć izolacji społecznej, która często towarzyszy ich wystąpieniu. Słysząc, przez co przechodzą inni, którzy przeszli napady padaczkowe, poczujesz się mniej samotny w walce z epilepsją.
- Zadzwoń do Fundacji Epilepsji pod numer 800-332-1000 lub odwiedź jej stronę internetową (https://www.epilepsja.com/).
- Możesz uzyskać dostęp do bazy danych oddziałów lokalnych Fundacji pod adresem
Porady
- Jeśli zmierzysz czas napadu, możesz zarejestrować czasy i pomóc osobie, która ją ma, dokładniej zgłosić napad swojemu lekarzowi. Możesz użyć tego dziennika, aby śledzić datę, godzinę i charakterystykę zajęcia.
- Napady mogą być wywołane stresem, brakiem snu i wieloma innymi czynnikami.
- Około 70% dzieci wyrasta z padaczki w wieku 18 lat i nie ma nawrotów objawów.
