Ludzki wirus niedoboru odporności (HIV) i następujący po nim zespół nabytego niedoboru odporności (AIDS) mogą być przenoszone przez określone płyny ustrojowe, w tym nasienie, krew, wydzieliny pochwowe i mleko matki. Aby ustalić, czy Twój partner jest zagrożony HIV/AIDS, musisz wiedzieć, czy ma obecnie możliwość kontaktu z tymi płynami, czy też w przeszłości, zwłaszcza poprzez seks bez zabezpieczenia i/lub używanie igły lub strzykawki.
Kroki
Część 1 z 4: Ocena wysokiego ryzyka HIV/AIDS
Krok 1. Zapytaj o zawód partnera
Niektóre zawody narażają pracowników na ryzyko narażenia na zakażenie wirusem HIV poprzez wymianę płynów ustrojowych lub kontakt z zakażoną krwią, ale jeśli zostaną podjęte pewne środki ostrożności, ryzyko to można drastycznie zminimalizować.
- Pracownicy służby zdrowia i personel medyczny mogą być narażeni na ryzyko przeniesienia wirusa HIV w przypadku przypadkowego zranienia skażoną igłą lub innymi ostrymi przedmiotami lub w przypadku kontaktu skażonego płynu z otwartą raną, oczami lub ustami pracownika służby zdrowia. Jednak przy wielu strategiach profilaktycznych ryzyko zarażenia się wirusem HIV w porównaniu z narażeniem na HIV jest niskie w dziedzinie opieki zdrowotnej.
- Pracownicy przemysłu seksualnego są narażeni na wysokie ryzyko zarażenia wirusem HIV w wyniku kontaktu seksualnego bez prezerwatyw i potencjalnego używania narkotyków z zanieczyszczonymi igłami. Jeśli twój partner uprawiał seks lub brał udział w tych ryzykownych czynnościach, zachęć go do wykonania testu na obecność wirusa HIV.
Krok 2. Zapytaj o historię seksualną swojego partnera
To może być trudna rozmowa, ale ta szczera rozmowa jest ważna dla twojego zdrowia i zdrowia twojego partnera.
- Określ liczbę byłych partnerów, których miał twój znaczący partner. Zacznij od pytania: „Ilu partnerów miałeś w ciągu ostatniego roku?”
- Następnie ustal, czy zastosowano ochronę przed chorobami przenoszonymi drogą płciową, taką jak prezerwatywy, pytając: „Czy ty lub druga osoba korzystaliście z ochrony za każdym razem?” Jeśli odpowiedź brzmi „nie”, zachęć ich do poddania się testom i upewnij się, że ty i twój partner za każdym razem korzystacie z ochrony.
Krok 3. Wiele osób z chorobami przenoszonymi drogą płciową nie ma objawów i nie wie, że jest zarażone
Zawsze dobrze jest, aby oboje partnerzy w nowej parze poddali się testom przed wspólną aktywnością seksualną.
Krok 4. Zapytaj swojego partnera o rekreacyjne zażywanie narkotyków
Jeśli twój partner ma historię zażywania lub obecnie używa igieł i strzykawek do dożylnych narkotyków, w tym sterydów, morfiny, kokainy, heroiny i amfetaminy, jest narażony na wysokie ryzyko zarażenia się wirusem HIV i powinien przeprowadzić badania.
Krok 5. Zapytaj swojego partnera o jego aktualny stan zdrowia
Osoby z HIV/AIDS często prowadzą normalne i poza tym zdrowe życie, ale jeśli obecnie cierpią na wirus zapalenia wątroby typu C, zapalenie wątroby, powinny również zostać przebadane na obecność wirusa HIV.
Wirusowe zapalenie wątroby typu C i HIV są przenoszone przez seks bez zabezpieczenia i dożylne zażywanie narkotyków. Oba wirusy często występują razem, co nazywa się koinfekcją. Osiemdziesiąt procent osób zażywających narkotyki dożylnie, które są zarażone wirusem HIV, również będzie miało zapalenie wątroby typu C
Część 2 z 4: Ocena niskiego ryzyka HIV/AIDS
Krok 1. Zapytaj swojego partnera, czy kiedykolwiek otrzymał transfuzję krwi
Obecnie w Stanach Zjednoczonych ryzyko zarażenia się wirusem HIV poprzez transfuzję krwi jest bardzo niskie z powodu rygorystycznych badań przesiewowych wszystkich krwi dawców. Jeśli nadal jesteś zaniepokojony, zapytaj swojego partnera, czy został przetestowany na obecność wirusa HIV.
Krok 2. Zapytaj o obiekty, w których Twój partner otrzymał tatuaże lub kolczyki
Ryzyko zarażenia wirusem HIV z tatuażu lub piercingu jest niskie, ale ryzyko pozostaje, ponieważ oba rodzaje modyfikacji ciała są osiągane za pomocą igieł. Jeśli placówka, w której Twój partner otrzymał tatuaż i/lub kolczyki, nie używała narzędzi jednorazowych ani nie sterylizowała sprzętu wielokrotnego użytku między klientami, istnieje ryzyko zakażenia wirusem HIV.
Krok 3. Zapytaj swojego partnera, czy uprawiał lub obecnie uprawia sporty kontaktowe
W sportach kontaktowych zawodnicy mogą zbliżyć się do krwi lub płynów ustrojowych innej osoby przez otwarte nacięcie lub ranę. Chociaż w sportach kontaktowych możliwy jest kontakt z czyimś płynem ustrojowym, ryzyko to jest minimalne.
Część 3 z 4: Wykrywanie i testowanie HIV/AIDS
Krok 1. Poznaj objawy we wczesnym stadium
W ciągu czterech tygodni od infekcji 80% ludzi będzie wykazywać objawy grypopodobne, które najczęściej obejmują gorączkę, ból gardła, silne bóle głowy i wysypkę na ciele. Mniej powszechne objawy to zmęczenie, obrzęk węzłów chłonnych, owrzodzenia w jamie ustnej lub na narządach płciowych, bóle mięśni i stawów, nudności i wymioty oraz nocne poty.
Krok 2. Poznaj objawy późnego stadium
Jeśli nie jest leczony we wczesnym stadium objawów, wirus (HIV) rozwinie się w niedobór odporności (AIDS). Objawy późnego stadium obejmują szybką utratę wagi, nawracające gorączki, nawracające rany w jamie ustnej, na genitaliach i odbycie, zapalenie płuc i chroniczne zmęczenie.
Krok 3. Zostać przebadanym.
Jeśli podejrzewasz, że ty lub twój partner zostaliście zarażeni, nie czekaj, aż objawy się pojawią, ponieważ niektóre osoby mogą nigdy nie wykazywać objawów we wczesnym stadium. Powinieneś zwrócić się szczególnie do testów, jeśli wykazujesz którykolwiek z tych objawów po ryzykownym zachowaniu lub przypadkowym kontakcie ze skażonymi płynami w miejscu pracy.
- Jeśli podejrzewasz, że Ty lub Twój partner byliście niedawno narażeni na zakażenie wirusem HIV, możesz rozważyć profilaktykę po ekspozycji (PEP), co oznacza, że przyjmujesz lek przeciwretrowirusowy w ciągu 72 godzin od narażenia. Dzięki temu większość ludzi nie zostanie zarażona.
- HIV może potrwać do 3 miesięcy, aby wytworzyć przeciwciała, co oznacza, że rejestracja w teście na przeciwciała może potrwać do 3 miesięcy. Aby uzyskać bardziej natychmiastowy wynik, możesz zapytać o test RNA, który jest droższy, ale może wykryć wirusa od 9 do 11 dni po zakażeniu.
- Możesz poprosić o badanie swojego lekarza, a kobiety mogą poprosić o badanie swojego ginekologa.
- Jeśli nie masz stałego lekarza, z którym się spotykasz, lub jeśli chcesz pozostać anonimowy, możesz szukać badań w niektórych klinikach Planned Parenthood lub skorzystać z lokalizatora klinik AIDS.gov.
Część 4 z 4: Ochrona Ciebie i Twojego partnera
Krok 1. Za każdym razem uprawiaj bezpieczny seks (w tym seks oralny)
Ponieważ HIV rozprzestrzenia się przez płyny ustrojowe, w tym wydzielinę pochwową, nasienie i wydzielinę z odbytu, uprawianie seksu bez barier, takich jak prezerwatywy, naraża Ciebie i Twojego partnera na działanie wirusa. Używaj prezerwatywy za każdym razem, gdy uprawiasz seks, bez względu na to, jak dobrze znasz swojego partnera lub jak długo jesteście razem.
Krok 2. Nie wstrzykuj narkotyków
Każde zażywanie narkotyków przez igły lub strzykawki naraża Cię na wysokie ryzyko zakażenia wirusem HIV. Jeśli używasz narkotyków dożylnych, nie udostępniaj nikomu igieł i używaj tylko sterylnego sprzętu do wstrzykiwania narkotyków.
Krok 3. Postępuj zgodnie z procedurami i zasadami w miejscu pracy
Jeśli Twoja praca wiąże się z kontaktem ze skażonymi igłami i płynami ustrojowymi, upewnij się, że posiadasz gruntowną wiedzę na temat obowiązujących w miejscu pracy zasad gromadzenia i usuwania skażonych substancji. Przestrzegaj zasad i procedur za każdym razem, ponieważ mają one na celu Twoją ochronę.
