To, co powszechnie nazywa się chorobą wściekłych krów, jest w rzeczywistości 2 różnymi chorobami, gąbczastą encefalopatią bydła (BSE), która dotyka krowy, oraz chorobą Creutzfeldta-Jakoba (vCJD), która dotyka ludzi. Na szczęście obie te choroby są dziś niezwykle rzadkie ze względu na zaostrzone przepisy dotyczące zdrowia i bezpieczeństwa. Unikając produktów spożywczych zawierających tkanki ośrodkowego układu nerwowego, można w dużej mierze zapobiegać chorobom. Przestrzeganie kilku praktycznych kroków zapewni dobre zdrowie zarówno Tobie, jak i Twojemu bydłu.
Kroki
Część 1 z 3: Zapobieganie gąbczastej encefalopatii bydła (BSE) u krów
Krok 1. Nakarm swoje bydło paszą dla zwierząt innych niż przeżuwacze
Unikaj karmienia bydła paszą wytworzoną z tkanki ośrodkowego układu nerwowego innego bydła, owiec i jeleni, często nazywanych przeżuwaczami. W miarę możliwości unikaj żywności wytwarzanej w zakładach utylizacyjnych, które często przetwarzają zarówno części przeżuwaczy, jak i inne.
- W Stanach Zjednoczonych nielegalne jest, aby pasza dla bydła zawierała przeżuwacze. Poszukaj logo inspektora USDA na swoim kanale, aby wiedzieć, że jest ono zgodne z prawem federalnym.
- Unikaj karmienia bydła paszą z innych krajów, które mogą mieć inne lub bardziej luźne zasady dotyczące sposobu wytwarzania paszy.
Krok 2. Trzymaj części przeżuwaczy i mięso oddzielnie podczas uboju bydła
Używaj oddzielnego sprzętu do przetwarzania i rozkładania tkanki nerwowej i mięśni podczas rzeźni. Oznacz mięso do spożycia po uboju i trzymaj je całkowicie oddzielnie od wszelkiej tkanki nerwowej, którą wyrzucasz.
Sprawdź na stronie internetowej USDA aktualne zasady dotyczące humanitarnego i sanitarnego uboju krów
Krok 3. Skontaktuj się z USDA w przypadku jakichkolwiek pytań dotyczących uboju bydła
Zadzwoń na infolinię USDA pod numer (202) 720-2791, jeśli nie masz pewności co do najlepszych praktyk rzeźniczych lub jak prawidłowo pozbyć się tkanki nerwowej. Posiadają również internetową bazę danych informacji rolniczych, którą można przeszukiwać.
Możesz skorzystać z portalu Ask An Expert USDA, aby przesłać swoje pytanie do certyfikowanego eksperta rolnego, jeśli nie możesz znaleźć odpowiedzi online
Część 2 z 3: Monitorowanie BSE u krów
Krok 1. Poszukaj objawów BSE u bydła
Miej oko na swoje bydło i zadzwoń do weterynarza, jeśli zauważysz nagłą zmianę temperamentu, brak koordynacji, zmniejszoną produkcję mleka lub utratę napięcia mięśniowego pomimo normalnych nawyków żywieniowych. Stan krowy dotkniętej BSE zazwyczaj gwałtownie się pogorszy w ciągu kilku tygodni lub miesięcy po pojawieniu się tych objawów.
- Inkubacja BSE może zająć 2-8 lat, więc ustalenie, kiedy krowa była narażona na chorobę, może być trudne. Regularne kontrole weterynaryjne pomogą Ci utrzymać zdrowie Twojego bydła.
- Wiele z tych objawów jest również spowodowanych bardziej powszechnymi schorzeniami. Każda nagła zmiana stanu zdrowia krowy zasługuje na wezwanie weterynarza.
Krok 2. Po śmierci przetestuj wszystkie zwierzęta, których dotyczy problem, przez lekarza weterynarii
Porozmawiaj ze swoim weterynarzem o testach na BSE, jeśli obawiasz się, że twoja krowa została zarażona. Jedyny dostępny test wymaga pobrania próbki tkanki mózgowej w celu zbadania choroby i dlatego może być przeprowadzany tylko na martwych zwierzętach.
Twój lekarz weterynarii skontaktuje się z USDA lub lokalną agencją regulacyjną w ramach protokołu testowania, jeśli wynik testu będzie pozytywny
Krok 3. Spójrz na niskie ryzyko z perspektywy
Zrozum, że ryzyko zarażenia bydła BSE jest bardzo niskie. W 2011 r. na świecie było tylko 29 przypadków BSE. Ta niska liczba wynika ze zwiększonych światowych środków bezpieczeństwa dotyczących praktyk paszowych i ubojowych.
- Dopóki przestrzegasz ustalonych przepisów dotyczących karmienia i uboju bydła, ryzyko zarażenia krowy BSE jest bardzo niskie.
- Odnotowano tylko 1 przypadek BSE u krowy urodzonej w Ameryce.
Część 3 z 3: Zapobieganie chorobie Creutzfeldta-Jakoba związanej z wołowiną (vCJD) u ludzi
Krok 1. Unikaj jedzenia tkanki ośrodkowego układu nerwowego krów
Skoncentruj spożycie wołowiny na normalnym mięsie mięśniowym, a nie na podrobach, takich jak podroby. W szczególności unikaj spożywania części ośrodkowego układu nerwowego, takich jak mózg, rdzeń kręgowy, siatkówki i migdałki.
- Szczególnie należy unikać jedzenia tych części u bydła w wieku 30 miesięcy i starszych, ponieważ jest to zazwyczaj grupa wiekowa dotknięta BSE.
- Spożywanie regularnego mięsa mięśniowego i spożywanie mleka prawie nie stwarza ryzyka vCJD.
Krok 2. Zminimalizuj lub unikaj spożycia wołowiny
Ogranicz spożycie wołowiny, jeśli bardzo martwisz się vCJD. Wiedz, że jest znacznie bardziej prawdopodobne, że zachorujesz na vCJD poprzez losową (i rzadką) mutację genetyczną niż po zjedzeniu skażonej wołowiny.
- Większość przypadków vCJD miała miejsce poza Stanami Zjednoczonymi. Jeśli czujesz się swobodnie, ogranicz spożycie mięsa podczas podróży.
- Ryzyko osoby zarażonej vCJD jest bardzo niskie, a szczególnie niskie w przypadku jedzenia skażonej wołowiny. Spożywanie mniejszej ilości mięsa w celu uniknięcia vCJD ma sens tylko wtedy, gdy zapewnia spokój ducha.
Krok 3. Poszukaj objawów choroby Creutzfeldta-Jakoba
Skonsultuj się z lekarzem, jeśli zauważysz niepokojące zmiany osobowości, niepokój, tymczasową ślepotę, trudności w mówieniu lub gwałtowne ruchy. Objawy te mogą być spowodowane wieloma częstszymi dolegliwościami, które należy rozważyć przed vCJD.
- Podczas gdy jedynym ostatecznym testem na vCJD jest autopsja mózgu po śmierci, lekarz może zwykle zdiagnozować vCJD na podstawie badania neurologicznego, jeśli to konieczne.
- Nie ma lekarstwa na vCJD. Lekarze koncentrują się na leczeniu samych objawów i zapewnieniu pacjentowi jak największej wygody.
Krok 4. Skonsultuj się ze specjalistą zdrowia psychicznego, jeśli nie możesz pozbyć się obaw
Porozmawiaj z terapeutą lub specjalistą ds. zdrowia psychicznego, jeśli odczuwasz niepokój związany z zarażeniem vCJD w wyniku jedzenia skażonej wołowiny. Praktyczne ryzyko jest wyjątkowo niskie, a profesjonalista może stworzyć strategie radzenia sobie z lękami.
