Zaakceptowanie tego, że możesz być narcyzem i potrzebujesz pomocy, jest poważnym wyzwaniem, ale może to poprawić twoje relacje i ogólne szczęście. Jeśli tak jest w Twoim przypadku, musisz być gotów przyznać się do problemu, poszukać profesjonalnej diagnozy i przyjąć rygorystyczny plan psychoterapii. Jeśli zamiast tego szukasz pomocy w identyfikacji i radzeniu sobie z narcyzem (bez względu na to, czy zdiagnozowano u niego narcystyczne zaburzenie osobowości, czy też nie), zrozumienie wyzwań związanych z leczeniem narcyzmu może być pomocne.
Kroki
Metoda 1 z 3: Akceptacja, że potrzebujesz pomocy
Krok 1. Nie ignoruj uczucia depresji, niezadowolenia ani zachowań autodestrukcyjnych
Prawdopodobnie nigdy nie powiesz sobie: „Myślę, że mam zaburzenie osobowości narcystycznej – powinienem poprosić o pomoc”. Raczej, jeśli zdecydujesz się szukać pomocy, prawdopodobnie obawiasz się skutków, których nie uważasz za związanych z narcyzmem – takich jak uczucie niepokoju lub przygnębienia, niezdolność do podtrzymywania relacji lub zachowania autodestrukcyjne.
- Jeśli czujesz, że czegoś brakuje lub nie jest w porządku z Twoim życiem, porozmawiaj ze swoim lekarzem i, jeśli jest to zalecane, uzyskaj skierowanie do specjalisty zdrowia psychicznego.
- Narcyzom bardzo trudno jest przyznać, że coś jest z nimi „nie tak”, więc jest to zdecydowanie trudny pierwszy krok do zrobienia.
Krok 2. Przyjrzyj się szczerze, jak postrzegają Cię inni ludzie
Prawdopodobnie masz tendencję do postrzegania krytyki (konstruktywnej lub innej) innych jako dowodu ich niedociągnięć i nie chcesz przyznać, że jakakolwiek krytyka może być słuszna. Staraj się jednak bardzo mocno patrzeć na rzeczy z perspektywy innych i zobaczyć, jak twoje zachowanie może przyczynić się do ich poglądów.
Jeśli ludzie często mówią ci, że jesteś zaabsorbowany sobą, masz poczucie uprzywilejowania lub rozdęte ego, albo że brakuje ci empatii, walcz ze swoim impulsem, by odrzucić te poglądy jako zazdrość lub ignorancję. Jeśli potrafisz przyznać przed sobą, że te poglądy mogą mieć choć odrobinę słuszności, być może uda ci się zebrać siły, by szukać leczenia
Krok 3. Zadaj sobie pytanie, czy chcesz rzucić wyzwanie swojemu poczuciu siebie
Zaakceptowanie tego, że jesteś narcyzem, jest bardzo trudne, a leczenie go może być jeszcze trudniejsze. W końcu musisz chcieć porzucić fundamentalne aspekty swojej samooceny i zastąpić je bardziej zrównoważonym poczuciem siebie, które może zaakceptować niedociągnięcia i niedoskonałości.
- Niektórzy eksperci kwestionują, czy naprawdę można skutecznie leczyć NPD. Przynajmniej jasne jest, że leczenie wymaga pełnego zaangażowania zarówno ze strony pacjenta, jak i terapeuty.
- Nie ma magicznej pigułki (ani jakiegokolwiek rodzaju leku), która mogłaby „wyleczyć” narcyzm, ani żadnego innego rodzaju szybkiego rozwiązania. Prawdopodobnie będziesz musiał przyjąć regularną, ciągłą terapię z przeszkolonym specjalistą zdrowia psychicznego.
Krok 4. Szukaj wsparcia bliskich
Możesz mieć historię odpychania bliskich z powodu swoich skłonności do zaabsorbowania sobą i braku empatii. Aby jednak uzyskać pomoc, której potrzebujesz i pozostać przy niej, będziesz potrzebować wsparcia jak największej liczby opiekuńczych osób.
Chociaż będzie to bardzo trudne przyznanie się, powiedz im, że wiesz, że istnieje problem i próbujesz uzyskać pomoc. Jeśli zaoferują ci pomoc – poprzez znalezienie potencjalnych terapeutów, zawiezienie cię na wizytę lub zapewnienie moralnego wsparcia – zwalcz od razu chęć odrzucenia ich
Metoda 2 z 3: Uzyskanie profesjonalnej diagnozy
Krok 1. Odwiedź swojego lekarza na badanie i ewentualne skierowanie
Umów się na wizytę u lekarza pierwszego kontaktu i przedstaw ogólne wyjaśnienie swoich obaw, np. „Czułem się ostatnio bardzo przygnębiony” lub „Nie rozumiem, dlaczego nie mogę utrzymać przyjaźni lub romantycznych związków”. Lekarz prawdopodobnie zacznie od badania fizykalnego, aby sprawdzić, czy nie występują problemy fizyczne, które mogą wpływać na twoje zdrowie emocjonalne.
- Prawdopodobnie zapytają Cię również o objawy, z którymi masz do czynienia, i spróbują uzyskać wyraźniejszy ogólny obraz Twojego zdrowia psychicznego.
- Mogą również zapytać o twoje dzieciństwo i rodziców, a także o historię zdiagnozowanych problemów ze zdrowiem psychicznym w rodzinie, ponieważ mogą one przyczynić się do NPD.
- Jeśli podejrzewają NPD lub inny problem ze zdrowiem psychicznym, prawdopodobnie skierują cię do eksperta w tej dziedzinie.
Krok 2. Poddaj się ocenie psychologicznej przez przeszkolonego eksperta
Wystarczająco trudno, jako osobie o cechach narcystycznych, iść do „zwykłego” lekarza i przyznać, że może być problem. Jeszcze trudniej przyznać to samo specjaliście. Zwalcz chęć powiedzenia, że wszyscy się mylą i są niekompetentni, i udaj się na spotkanie.
- Ekspert zacznie od poproszenia o więcej szczegółów na temat twoich objawów, wychowania i tak dalej, i może dać ci do wypełnienia ustny lub pisemny kwestionariusz.
- Przynajmniej w USA NPD jest na ogół diagnozowane na podstawie kryteriów określonych w DSM (zasadniczo podręczniku diagnostycznym dla specjalistów zdrowia psychicznego). NPD jest nie tyle pojedynczym zaburzeniem, ile kontinuum zaburzeń określanych przez stosunek pacjenta do kryteriów.
Krok 3. Zaakceptuj swoją diagnozę i skup się na swoim celu z otwartym umysłem
Przyznanie, że masz „zaburzenie”, które tak zwany „ekspert” może prawidłowo zdiagnozować, będzie prawdopodobnie sprzeczne z każdym włóknem lub twoją istotą. Przypominaj sobie, że diagnoza nie jest osobistym atakiem na ciebie ani osądem twojego charakteru. Diagnoza jest raczej sposobem na zidentyfikowanie kluczowego elementu Twojej osobowości i poszukiwanie strategii, które mogą dostosować go do poprawy ogólnego stanu zdrowia.
Skoncentruj się na przyczynach poszukiwania diagnozy i celach leczenia. Jeśli chcesz mieć głębsze i bardziej satysfakcjonujące relacje z innymi, powtarzaj sobie, że cel jest wart wysiłku, który musisz włożyć
Krok 4. Uzyskaj leczenie powiązanych lub dodatkowych problemów ze zdrowiem psychicznym
Samo leczenie NPD koncentruje się wyłącznie na psychoterapii (zwanej również „terapią rozmową”) – czyli regularnych spotkaniach ze specjalistą ds. zdrowia psychicznego. Jednakże, jeśli masz powiązane lub dodatkowe problemy ze zdrowiem psychicznym - na przykład depresję lub lęk - możesz również otrzymać przepisane leki lub inne metody leczenia.
Jeśli przepisano Ci leki przeciwdepresyjne lub przeciwlękowe, zażywaj je zgodnie z instrukcją. Ale nie myśl, że przyjmowanie leków jest substytutem psychoterapii, której potrzebujesz, aby poradzić sobie z NPD
Metoda 3 z 3: Udział w psychoterapii
Krok 1. Porozmawiaj o swoim pochodzeniu i doświadczeniach w związku
Podczas pierwszych sesji terapeuta spróbuje Cię poznać i nawiązać z Tobą kontakt. Nie przychodź do defensywy ani nie unikaj, gdy pytają cię o twoje życie, przeszłość lub zmagania. Jeśli naprawdę chcesz dokonać zmian w swoim życiu, musisz być otwarty, uczciwy i zaangażowany w proces.
Chociaż zależy to od ich indywidualnego podejścia, istnieje duża szansa, że terapeuta spróbuje zbudować z Tobą empatyczną więź, aby mógł lepiej widzieć rzeczy tak, jak Ty. Nie oznacza to, że próbują usprawiedliwić lub zaaprobować twoje zachowania, ale raczej, że próbują budować swoje strategie leczenia z twojej perspektywy
Krok 2. Współpracuj z terapeutą, aby zidentyfikować swoje mechanizmy obronne i wyzwalacze
Najprawdopodobniej masz szereg mechanizmów obronnych, których używasz do blokowania wszystkiego, co stanowi wyzwanie lub zaprzecza twojemu postrzeganiu siebie. Aby zbudować zindywidualizowany plan leczenia, twój terapeuta musi zidentyfikować te mechanizmy obronne z tobą, aby oboje mogli znaleźć sposoby na ich obejście.
- Na przykład mechanizmy obronne mogą obejmować wyśmiewanie lub lekceważenie innych lub w przenośni lub dosłownie wycofywanie się z sytuacji, w której ktoś stawia czoła wyzwaniu.
- Będziesz także musiał współpracować, aby zidentyfikować konkretne wyzwalacze dla twoich mechanizmów obronnych. Na przykład rzucanie jakichkolwiek wątpliwości co do swoich talentów w pracy lub romantycznej sprawności może być wyzwalaczem.
Krok 3. Opracuj plan naprawy, który kładzie nacisk na ograniczenia i zmiany
Niektórzy terapeuci uważają, że leczenie NPD jest podobne do leczenia uzależnienia. Oznacza to, że pacjent musi opracować strategie unikania, obejścia i zaprzeczania (jeśli to konieczne) wyzwalaczy, które sprowadzają go na destrukcyjną ścieżkę. Podobnie jak inni w trakcie zdrowienia, musisz być gotów przyznać, że masz problem i poświęcić się wprowadzaniu pozytywnych zmian.
W zależności od twojego wyjątkowego przypadku możesz na przykład doradzić, abyś unikał wysoce konkurencyjnych okoliczności w pracy lub złagodził swoje oczekiwania, gdy zaczynasz związek
Krok 4. Zaangażuj się w CBT, aby zidentyfikować i zastąpić problematyczne przekonania i zachowania
Twój terapeuta może zastosować terapię poznawczo-behawioralną (CBT), aby pomóc ci sformułować nowe strategie dla twoich problematycznych zachowań. Możesz na przykład wizualizować lub omawiać różne scenariusze i pracować nad nowymi sposobami podejścia do nich.
- CBT może na przykład pomóc ci stać się bardziej empatycznym wobec innych.
- Nie wszyscy eksperci NPD wykorzystują CBT i może nie być idealnym rozwiązaniem w Twojej wyjątkowej sytuacji. Ważne jest, abyś współpracował ze swoim terapeutą, aby opracować i trzymać się planu, który najlepiej pasuje do twoich okoliczności.
Krok 5. Przyjmij terapię grupową lub rodzinną, jeśli zaleci to Twój terapeuta
Możesz odnieść duże korzyści z terapii rodzinnej, ponieważ pozwala to bezpośrednio pracować z bliskimi w identyfikowaniu wyzwalaczy i mechanizmów obronnych oraz opracowywaniu alternatywnych strategii. Możesz odczuwać początkowo pokusę, by poczuć, że wszyscy „nakładają się” na krytykowanie cię, ale miej na uwadze swoje cele i umysł i pamiętaj, że każdy jest po to, aby ci pomóc.
