Kleptomania jest chorobą psychiczną uważaną za rodzaj zaburzenia kontroli impulsów, związaną z zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi i uzależnieniami od substancji. Często ludzie z kleptomanią mają niekontrolowane pragnienie kradzieży i uzyskania od niej haju. Nie ma lekarstwa na Kleptomanię, ale jest to stan do opanowania. Możesz pomóc komuś z kleptomanią, pomagając mu przyznać, że ma problem, szukać leczenia psychologicznego i pracować nad skupieniem się na innych aspektach życia.
Kroki
Metoda 1 z 4: Potwierdzenie problemu
Krok 1. Rozpoznaj objawy
Kleptomania może objawiać się na różne sposoby w zależności od osoby. Ważne jest, aby zrozumieć objawy kleptomanii w porównaniu z działaniami, takimi jak kradzieże sklepowe, aby zapewnić, że dana osoba otrzyma właściwe rozpoznanie i pomoc. Objawy obejmują:
- Potężna chęć kradzieży przedmiotów mało potrzebnych lub nieużywanych
- Poczucie wzmożonego niepokoju lub pobudzenia prowadzące do kradzieży
- Przyjemne lub przyjemne uczucia podczas kradzieży
- Wstyd i wyrzuty sumienia po kradzieży
- Kradzież, która nie jest zakorzeniona w zyskach lub poczuciu kontroli, ale po prostu w impulsie
- Epizody kradzieży, które zdarzają się bez planowania i które mogą nie zostać rozpoznane przez osobę do czasu popełnienia kradzieży
Krok 2. Pomóż osobie rozpoznać, że ma problem
Osoba z kleptomanią może nie zdawać sobie sprawy, że ma problem. Kleptomania jest uzależnieniem, podobnie jak nadużywanie substancji, więc mogą myśleć, że od czasu do czasu kradzież nie jest wielkim problemem. Mogą nie zdawać sobie sprawy, że ich kradzież wymknęła się spod kontroli. Podejdź do osoby i pomóż jej uświadomić sobie, że ma problem.
- Pamiętaj, że kleptomania to choroba psychiczna. Bądź spokojny, wspierający i współczujący dla tej osoby, nawet jeśli zostałeś przez nią zraniony. Krzyczenie lub wściekanie się niczego nie osiągnie.
- Spróbuj powiedzieć: „Zauważyłem, że kradniesz rzeczy i robisz to częściej. Takie działania mogą prowadzić do problemów prawnych. Wierzę, że masz problem, jak kleptomania. Zależy mi na tobie i chcę pomóc.”
Krok 3. Wyjaśnij konsekwencje
Możesz porozmawiać z tą osobą o zagrożeniach i konsekwencjach kradzieży. Jeśli jeszcze nie zostali złapani, mogą nie rozumieć realności konsekwencji. Podczas omawiania tego zachowuj uspokajający i spokojny ton i unikaj oskarżeń.
- Możesz porozmawiać o tym, jak kradzież może prowadzić do aresztowania, konsekwencji finansowych lub prawnych, utraty pracy lub utraty zaufania.
- Możesz powiedzieć: „Kradzież jest nielegalna i stanowi poważne wykroczenie. Do tej pory miałeś szczęście, ale możesz skończyć z dużą grzywną, która kosztuje dziesiątki tysięcy dolarów lub więzienie. Miałoby to ogromny negatywny wpływ na twoje życie.
Krok 4. Unikaj wprawiania osoby w zakłopotanie
Wiele razy kleptoman nie zostanie poddany leczeniu, ponieważ czuje się przestraszony, zawstydzony lub zawstydzony swoimi działaniami. Musisz zrozumieć, że ludziom bardzo trudno jest samodzielnie leczyć i przezwyciężać kleptomanię. Kiedy rozmawiasz z tą osobą, powstrzymaj się od pogarszania jej stanu zdrowia.
Na przykład możesz chcieć powiedzieć: „Wiem, że kradniesz i rozumiesz, że jest to niekontrolowany impuls. Wiem, że różne rzeczy cię wyzwalają i że czujesz się podekscytowany, gdy to robisz. Jednak kleptomania jest poważnym stanem o poważnych konsekwencjach”
Krok 5. Zachowaj listę skradzionych przedmiotów
Jeśli dana osoba kradnie rzeczy, abyś był tego świadomy, zacznij prowadzić listę tego, kiedy i co kradnie. Możesz to wykorzystać, aby zwrócić uwagę na ich problem. Możesz również zachęcić ich do prowadzenia listy, kiedy kradną.
Na przykład, jeśli dana osoba przyznaje się do kradzieży, ale nie sądzi, że robi to często, powiedz jej, aby zapisała, kiedy i co kradnie. Może to pomóc im dostrzec rozwijający się wzorzec zachowania
Metoda 2 z 4: Zachęcanie do leczenia
Krok 1. Zasugeruj, że szukają leczenia
Jeśli ktoś, kogo znasz, ma kleptomanię, powinieneś zachęcić go do skorzystania z pomocy medycznej. Kleptomania nie jest uleczalna, ale osoba może zażywać leki lub poddać się terapii, aby pomóc w łagodzeniu bodźców i objawów.
- Kleptomania jest diagnozowana przez lekarza lub psychologa.
- Lekarz zada osobie szereg pytań, na przykład, jak czują się jej impulsy i jakie sytuacje skłaniają do kradzieży.
- Spróbuj powiedzieć: „Zależy mi na tobie. Raz wpadłeś w kłopoty prawne z powodu kradzieży, a następnym razem może to być bardzo poważne. Kleptomanię można przezwyciężyć i myślę, że można to zrobić. Myślę, że powinieneś szukać leczenia.
Krok 2. Rozważ leki
Nie ma standardowego leczenia kleptomanii. Jednak osoba może odnieść korzyść z leczenia, jeśli istnieją inne problemy leżące u podstaw kleptomanii, takie jak depresja, lęk lub OCD. Pomóż osobie zdecydować, czy leki są dla niej odpowiednią opcją leczenia.
Lekarz może przepisać lek przeciwdepresyjny, taki jak selektywny inhibitor wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), które mają ograniczony sukces w leczeniu kleptomanii. Antagoniści opioidowi mogą pomóc, ponieważ są lekami uzależniającymi, które zmniejszają popęd i przyjemność związaną z uzależnieniem
Krok 3. Zachęcaj do psychoterapii
Psychoterapia jest powszechnym sposobem leczenia kleptomanii. Zachęć drugą osobę, aby poszukała terapii, która pomoże złagodzić jej objawy. Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) jest stosowana w leczeniu kleptomanii.
- Terapeuta może sprawić, że osoba wyobrazi sobie negatywne konsekwencje kradzieży. Być może będą musieli wyobrazić sobie, że zostali złapani podczas kradzieży, a następnie wizualnie przejść przez negatywne konsekwencje, takie jak pójście do więzienia. Ten proces, zwany utajonym uczuleniem, pomaga osobie powiązać pragnienie z negatywną konsekwencją.
- Terapia awersyjna uczy osobę z kleptomanią tworzenia dla siebie jakiejś niewygodnej sytuacji w obliczu przymusu kradzieży. Ten niewygodny stan sprawia, że łatwiej oprzeć się pokusie kradzieży.
- Osobę tę można również nauczyć technik relaksacyjnych, które pomogą jej nauczyć się kontrolować impulsy.
Krok 4. Zaproponuj grupy wsparcia
Osoby z kleptomanią są często leczone przez grupy wsparcia. Grupy wsparcia mogą być wykorzystywane w trakcie psychoterapii lub kontynuowane po tym, jak psychoterapia nie jest już potrzebna. Grupy wsparcia pomagają osobie z kleptomanią radzić sobie ze stresem i wyzwalaczami, dzięki czemu mogą uniknąć nawrotów.
Grupy wsparcia oferują zrozumienie i współczucie osobie z uzależnieniem. Może pomóc im w pomyślnym wyzdrowieniu, pomagając im nie pogrążać się w poczuciu wstydu lub zakłopotania
Krok 5. Spróbuj terapii grupowej
Terapia grupowa może również pomóc osobie. Tradycyjna terapia grupowa umieszcza osobę w małej grupie prowadzonej przez przeszkolonego specjalistę ds. zdrowia psychicznego. Praktykują podejścia terapeutyczne, takie jak CBT lub terapia interpersonalna, w bezpiecznym środowisku, aby pomóc w powrocie do zdrowia.
Terapia rodzinna może być potrzebna, jeśli dana osoba ma uszkodzone relacje z rodziną lub jeśli problemy rodzinne są wyzwalaczem kleptomanii
Metoda 3 z 4: Podążanie za leczeniem
Krok 1. Pomóż osobie trzymać się planu leczenia
Jednym ze sposobów, w jaki możesz pomóc osobie z kleptomanią, jest zachęcenie jej do przestrzegania planu leczenia. Zwłaszcza na początku może być trudno zaangażować się w terapię lub oprzeć się impulsom. Pomóż im wesprzeć w tym czasie.
- Na przykład możesz pomóc tej osobie ustalić harmonogram przyjmowania leków. Jeśli nie mają sposobu na terapię, zaproponuj podwiezienie ich na sesje.
- Przypomnij osobie, że występują nawroty. To nie znaczy, że powinni zaprzestać leczenia. Kontynuacja leczenia po nawrocie jest ważną częścią wyzdrowienia.
Krok 2. Zidentyfikuj wyzwalacze
Niektórzy kradną, gdy coś ich uruchamia. Ten wyzwalacz może dać im impuls lub chęć kradzieży. Może to być myśl, emocja lub sytuacja, która je wyzwala. Pomóż im dowiedzieć się, co je wyzwala, aby mogli pracować nad unikaniem tych wyzwalaczy lub radzenie sobie z uczuciami, gdy się pojawiają.
Na przykład uczucie stresu, samotności lub smutku może wywołać kleptomanię. Mogą cierpieć na depresję, która prowadzi do kradzieży, lub mogą mieć problem z nadużywaniem substancji, który przyczynia się do ich kradzieży
Krok 3. Pomóż osobie ustalić cele
Osoba powinna wyznaczyć cele po rozpoczęciu leczenia. To pomaga im pozostać skoncentrowanym i zmotywowanym do osiągnięcia czegoś. Cele te mogą obejmować mniej kradzieży, spłatę długu lub naprawę relacji.
Na przykład dana osoba może wyznaczać krótkoterminowe cele, w których wykorzystuje techniki relaksacyjne i ćwiczenia CBT wyuczone podczas terapii, aby przezwyciężyć impulsy. Mogą również chcieć przeprosić osoby, które skrzywdziły i spłacić dług. Ich długofalowe cele mogą polegać na tym, aby nie kraść, budować zaufanie u innych, rozpocząć nowe hobby i odbudować swoje finanse
Krok 4. Pracuj nad budowaniem zaufania
Kradzież prowadzi do złamania zaufania. Nawet jeśli dana osoba nigdy Cię nie okradła, możesz jej nie ufać z powodu jej działań. Jeśli dana osoba okradła innych, może stracić zaufanie do tej osoby. Pomóż tej osobie pracować nad budowaniem zaufania z ludźmi, aby mogli naprawić zniszczone relacje.
- Trzymanie się leczenia to jeden ze sposobów budowania zaufania. Innym sposobem jest zobowiązanie się do stylu życia, w którym nie kradną.
- Zachęcaj tę osobę do odpowiedzialności, wypełniania zobowiązań i dotrzymywania słowa.
Metoda 4 z 4: Zapewnienie wsparcia
Krok 1. Dowiedz się o kleptomanii
Innym sposobem, w jaki możesz pomóc i wesprzeć kogoś z kleptomanią, jest dowiedzenie się jak najwięcej o chorobie. Często wynika to z podstawowych problemów, takich jak kontrola impulsów lub lęk. Uczenie się na temat kleptomanii, wyzwalaczy, objawów i leczenia może pozwolić ci lepiej pomóc tej osobie.
Istnieje wiele stron internetowych i książek, które możesz przeczytać, aby pomóc Ci zrozumieć kleptomanię. Możesz również rozważyć rozmowę z lekarzem lub psychologiem na temat schorzenia
Krok 2. Zachęć osobę do angażowania się w zdrowe hobby
Jednym z powodów, dla których ludzie kradną, jest to, że odczuwają z tego powodu przypływ euforii. Pomóż tej osobie znaleźć alternatywne sposoby na uzyskanie tego samego dobrego samopoczucia, jakie daje kradzież. Pomóż im znaleźć hobby lub inne zajęcia, w których mogą uczestniczyć.
Na przykład dana osoba może zamiast tego skupić swoją energię na rzemiośle, nauce gotowania lub próbowaniu czegoś, czego nigdy wcześniej nie próbowała
Krok 3. Zaproponuj wspólne działanie
Innym sposobem pomocy tej osobie jest pomoc w zachowaniu aktywności i zaangażowania. Może to pomóc im skupić się na czymś innym, takim jak kontakty towarzyskie, zamiast na impulsie do kradzieży. Jeśli mają impuls do kradzieży, mogą łatwiej go przezwyciężyć, jeśli robią coś innego.
- Możesz trzymać je z dala od miejsc, z których mogą zostać zmuszeni do kradzieży. Jeśli nie mogą wejść do sklepu bez kradzieży, nie zabieraj ich do centrum handlowego.
- Na przykład zasugeruj, żebyś poszedł do kina, na kolację lub do kawiarni. Możesz iść na kręgle. Możesz nawet zaproponować wspólne wolontariat.
Krok 4. Zawrzyj pakt, aby wspólnie ćwiczyć
Ćwiczenia mogą pomóc zmniejszyć objawy depresji i lęku oraz zwiększyć poziom endorfin, substancji chemicznych, które poprawiają samopoczucie. Ćwiczenia mogą pomóc im poczuć się tak dobrze, jak wtedy, gdy kradną. Jeśli osoba nie chce ćwiczyć sama, ćwicz z nią.
- Możesz dołączyć do siłowni lub spacerować po lokalnym torze. Spróbuj zrobić coś odważnego, na przykład chodzić po górach, wspinać się po górach lub pływać kajakiem. Weź udział w zajęciach, takich jak karate, kickboxing lub taniec.
- Joga lub Tai Chi to świetne ćwiczenie, które jednocześnie przynosi ulgę w stresie.
