Schizofrenia to poważna choroba mózgu, która może znacząco wpłynąć na funkcjonowanie psychiczne i samopoczucie osób na nią cierpiących. Osoby cierpiące na schizofrenię mogą słyszeć głosy, mieć zaburzone emocje i czasami mówić w sposób trudny do zrozumienia lub niezrozumiały. Mimo to istnieje wiele rzeczy, które można zrobić, aby poprawić jakość rozmów z osobą chorą na schizofrenię.
Kroki
Metoda 1 z 2: Poznawanie schizofrenii
Krok 1. Rozpoznaj objawy schizofrenii
Niektóre objawy są bardziej zauważalne niż inne, ale dzięki wyczuciu nawet objawów, których nie obserwujesz, będziesz miał lepsze wyobrażenie o tym, przez co może przechodzić osoba, z którą rozmawiasz. Oznaki schizofrenii mogą obejmować:
- Bezpodstawne wyrażenia podejrzeń.
- Niezwykłe lub dziwne lęki, takie jak stwierdzenie, że ktoś chce go skrzywdzić.
- Dowody halucynacji lub zmian w doświadczeniach zmysłowych; na przykład: widzenie, smakowanie, wąchanie, słyszenie lub odczuwanie rzeczy, których inni w tym samym czasie i miejscu, w tej samej sytuacji, nie doświadczają.
- Zdezorganizowane pisanie lub mowa. Niedopasowane fakty, które nie mają ze sobą związku. Wnioski, które nie są zgodne z faktami.
- Objawy „negatywne” (tj. ograniczenie typowego zachowania lub funkcjonowania psychicznego), takie jak brak emocji (czasami nazywany anhedonią), brak kontaktu wzrokowego, brak mimiki, zaniedbanie higieny lub wycofanie społeczne.
- Nietypowe ozdoby, takie jak nietuzinkowe ubranie, noszone krzywo lub w inny nieodpowiedni sposób (jeden rękaw lub nogawka spodni podwinięta bez wyraźnego powodu, niedopasowane kolory itp.).
- Zdezorganizowane lub nienormalne zachowania motoryczne, takie jak przyjmowanie dziwnych pozycji lub wykonywanie bezsensownych, nadmiernych/powtarzanych ruchów, takich jak zapinanie i zapinanie kurtki.
Krok 2. Porównaj objawy ze schizoidalnym zaburzeniem osobowości
Schizoidalne zaburzenie osobowości jest częścią schizofrenicznego spektrum zaburzeń – oba zaburzenia charakteryzują się trudnością w wyrażaniu emocji lub nawiązywaniu kontaktów społecznych; istnieją jednak pewne znaczące różnice. Osoba ze schizoidalnym zaburzeniem osobowości ma kontakt z rzeczywistością i nie doświadcza halucynacji ani ciągłej paranoi, a jej wzorce mowy są normalne i łatwe do naśladowania. Osoba ze schizoidalnym zaburzeniem osobowości rozwija się i wykazuje preferencje do samotności, ma niewielkie lub żadne pożądanie seksualne i może być zdezorientowana przez normalne sygnały i interakcje społeczne.
Chociaż stanowi część spektrum schizofrenii, nie jest to schizofrenia, więc opisane tutaj metody powiązania osoby ze schizofrenią nie będą miały zastosowania do osoby ze schizoidalnym zaburzeniem osobowości
Krok 3. Nie zakładaj, że masz do czynienia z osobą chorą na schizofrenię
Nawet jeśli dana osoba wykazuje objawy schizofrenii, nie zakładaj automatycznie schizofrenii. Zdecydowanie nie chcesz się pomylić, decydując, że dana osoba ma lub nie ma schizofrenii.
- Jeśli nie masz pewności, spróbuj zapytać przyjaciół i rodzinę danej osoby.
- Zrób to taktownie, mówiąc coś w stylu „Chcę się upewnić, że nie powiem czegoś złego lub nie zrobię czegoś złego, więc chciałem zapytać: czy X ma zaburzenia psychiczne, może schizofrenię? Przepraszam, jeśli się mylę, po prostu widzę niektóre objawy i nadal chcę go/ją traktować z szacunkiem”.
Krok 4. Przyjmij empatyczną perspektywę
Kiedy już dowiesz się o objawach schizofrenii, postaraj się wkroczyć w rolę osoby cierpiącej na to wyniszczające zaburzenie. Przyjmowanie perspektywy osoby, poprzez empatię lub empatię poznawczą, jest kluczowym czynnikiem w udanych relacjach, ponieważ pomaga być mniej osądzającym, bardziej cierpliwym i pozwala lepiej wyczuć potrzeby drugiej osoby.
Chociaż może być trudno wyobrazić sobie niektóre objawy schizofrenii, nadal możesz sobie wyobrazić, jak to jest być poza kontrolą własnego umysłu i być może nie być świadomym utraty kontroli lub nie w pełni zrozumieć rzeczywistej sytuacji
Metoda 2 z 2: Prowadzenie rozmowy
Krok 1. Porozmawiaj z daną osobą tak, jak z każdym innym, uwzględniając wszelkie nietypowe wypowiedzi
Pamiętaj, że podczas rozmowy może słyszeć w tle dźwięki lub głosy, co utrudnia zrozumienie Ciebie. Dlatego ważne jest, abyś mówił wyraźnie, spokojnie i raczej cicho, ponieważ jego nerwy mogą być zmęczone słyszeniem głosów.
Te głosy mogą go krytykować, gdy mówisz
Krok 2. Bądź świadomy urojeń
Urojenia występują aż u czterech na pięć osób ze schizofrenią, więc miej świadomość, że dana osoba może ich doświadczać podczas rozmowy. Mogą to być urojenia, że ty lub jakiś podmiot zewnętrzny, taki jak CIA lub sąsiad, kontrolujesz jego/ją umysł lub postrzeganie cię jako anioła Pana, czy cokolwiek innego, naprawdę.
- Poznaj konkretne urojenia, aby wiedzieć, jakie informacje przefiltrować w rozmowie.
- Miej na uwadze możliwą wielkość. Pamiętaj, że rozmawiasz z kimś, kto może myśleć tak, jakby sławna osoba, autorytet lub wstąpił poza sferę zwykłej logiki.
- Staraj się być tak miły, jak to tylko możliwe podczas rozmowy. Nie bądź jednak przesadnie kwiecisty lub pochlebny z wieloma komplementami.
Krok 3. Nigdy nie mów tak, jakby tej osoby nie było
Nie wykluczaj go/jej, nawet jeśli trwają urojenia lub halucynacje. Zazwyczaj nadal będzie wyczuwalne, co się dzieje; obejmuje to zranienie przez twoje mówienie tak, jakby tej osoby nie było w pobliżu.
Jeśli chcesz porozmawiać o nim z kimś innym, powiedz to w taki sposób, aby nikt nie miał nic przeciwko temu, aby usłyszeć, lub poświęć chwilę na rozmowę na osobności
Krok 4. Skontaktuj się z innymi osobami, które znają tę osobę
Możesz dowiedzieć się wiele o tym, jak najlepiej rozmawiać z tą konkretną osobą, pytając przyjaciół i rodzinę lub (jeśli dotyczy) opiekuna. Istnieje wiele pytań, które możesz zadać tym osobom, na przykład:
- Czy istnieje historia wrogości?
- Czy kiedykolwiek miało miejsce aresztowanie?
- Czy są jakieś urojenia lub halucynacje, o których powinienem wiedzieć?
- Czy są jakieś konkretne sposoby, w jakie powinienem zareagować na sytuacje, w których według Ciebie mogę znaleźć się z tą osobą?
Krok 5. Przygotuj plan awaryjny
Wiedz, jak wyjdziesz z pokoju, jeśli rozmowa pójdzie źle lub jeśli poczujesz, że Twoje bezpieczeństwo jest zagrożone.
Postaraj się zawczasu pomyśleć o tym, jak spokojnie uspokoić i delikatnie porozmawiać z tą osobą ze złości lub paranoi. Może jest coś, co możesz zrobić, aby ta osoba poczuła się swobodnie. Jeśli na przykład czuje, że rząd go szpieguje, zaproponuj zakrycie okien folią aluminiową, aby zapewnić bezpieczeństwo i ochronę przed wszelkimi urządzeniami skanującymi/szpiegowskimi
Krok 6. Przygotuj się na przyjęcie nietypowych rzeczy
Zachowaj równowagę i nie reaguj. Osoba ze schizofrenią prawdopodobnie będzie się zachowywać i mówić inaczej niż osoba bez zaburzeń. Nie śmiej się, nie wyśmiewaj ani nie wyśmiewaj żadnego błędnego rozumowania lub logiki. Jeśli czujesz się rozsądnie zagrożony lub znajdujesz się w bezpośredniej krzywdzie, jak gdyby groźby mogły zostać wykonane, zadzwoń na policję, ale pozostań tam, ponieważ interakcje z policją zbyt często skutkowały śmiercią pacjenta z rąk policji.
Jeśli wyobrazisz sobie, jak to jest żyć z tak problematycznym zaburzeniem, zdasz sobie sprawę z powagi sytuacji i że z takich problemów nie można kpić
Krok 7. Zachęcaj do dalszego stosowania leków
Często zdarza się, że osoby cierpiące na schizofrenię chcą odstawić leki. Jednak bardzo ważne jest, aby kontynuować stosowanie leków. Jeśli w rozmowie pojawią się wzmianki o odstawieniu leków, możesz:
- Zaproponuj, aby skonsultować się z lekarzem przed podjęciem tak poważnej decyzji.
- Przypomnij, że jeśli ktoś czuje się teraz lepiej, może to być spowodowane przyjmowaniem leków, ale dalsze samopoczucie może wymagać dalszego stosowania tych leków.
Krok 8. Unikaj karmienia urojeń
Jeśli popada w paranoję i wspomina, że spiskujesz przeciwko niemu, unikaj zbyt śmiałego kontaktu wzrokowego, ponieważ może to zwiększyć paranoję.
- Jeśli on/ona myśli, że piszesz coś o nim/niej, nie pisz do nikogo, gdy jest obserwowany.
- Jeśli uważa, że kradniesz, unikaj przebywania samemu w pokoju lub domu przez dłuższy czas.
Porady
- Istnieje świetna książka z materiałami źródłowymi autorstwa Kena Steele'a zatytułowana: Dzień, w którym głosy zatrzymały się. Może pomóc ci zrozumieć, przez co przechodzi osoba z tą chorobą i jak kontrastuje ona z osobą po wyzdrowieniu ze schizofrenią.
- Składaj mu wizyty towarzyskie i pozwól, aby rozmowa przebiegała tak, jakbyś rozmawiał z normalną osobą, niezależnie od aktualnego stanu psychicznego.
- Nie traktuj protekcjonalnie ani nie używaj słów lub fraz dziecinnych. Osoba dorosła ze schizofrenią to osoba dorosła.
- Nie zakładaj automatycznie, że ktoś stanie się agresywny lub groźny. Przytłaczająca większość osób ze schizofrenią i innymi chorobami psychotycznymi nie jest bardziej gwałtowna niż populacja ogólna.
- Nie pojawiaj się ani nie działaj zaniepokojony objawami.
- Ten artykuł jest w dużej mierze skierowany do skrajnych przypadków schizofrenii. Jeśli osoba chora na schizofrenię jest odpowiednio leczona i udaje się do psychiatry, prawdopodobnie nie będzie się różnić od nikogo innego. Nie wyciągaj pochopnych wniosków opartych na stereotypach.
- Jeśli osoba cierpiąca na schizofrenię doświadcza lub doświadczyła zamknięcia, ataku lękowego, epizodu lub czegoś podobnego, jak najszybciej poproś o profesjonalną pomoc.
Ostrzeżenia
- Schizofrenia wiąże się z wysokimi wskaźnikami samobójstw w stosunku do populacji ogólnej. Jeśli osoba, z którą rozmawiasz, wydaje się, że rozważa popełnienie samobójstwa, ważne jest, aby natychmiast uzyskać pomoc, dzwoniąc pod numer 911 lub infolinię ds. samobójstw, taką jak National Suicide Prevention Lifeline: 1-800-273-TALK (8255)
- Jeśli zadzwonisz pod numer 911, pamiętaj, aby wspomnieć o diagnozie zdrowia psychicznego danej osoby, aby funkcjonariusze wiedzieli, z kim mają do czynienia. Często wiele sytuacji staje się niebezpiecznych, ponieważ funkcjonariusze nie są informowani, że osoba, na którą reagują, ma zaburzenia psychiczne i mogą negatywnie reagować na obecność policji.
- Miej na uwadze własne bezpieczeństwo, jeśli osoba ze schizofrenią ma halucynacje, urojenia lub w inny sposób wykazuje objawy psychotyczne. Pamiętaj, że jest to choroba, która może wiązać się z paranoją i urojeniami, a nawet jeśli ta osoba wydaje się idealnie przyjacielska, może dojść do nieoczekiwanych ataków lub nagłych zmian w zachowaniach.
