Jak wiele innych rzeczy w życiu, twoja osobowość jest złożona i przechodzi w kontinuum. Chociaż istnieją dowody na to, że twój mózg jest powiązany z twoim poziomem introwersji lub ekstrawersji, każdy ma zarówno cechy introwertyczne, jak i ekstrawertyczne. Większość ludzi pada gdzieś pośrodku wagi. Możesz nawet czuć się bardziej introwertyczny lub ekstrawertyczny w zależności od dnia lub ostatnich doświadczeń. Nazywa się to „ambiwersją”. Czasami introwertycy czują, że coś z nimi jest nie tak. Introwersja to naturalny sposób bycia dla wielu ludzi i nie ma w tym nic złego. Chociaż możesz nigdy nie „przejść od introwertyka do ekstrawertyka”, możesz podjąć kroki, aby objąć swoje ekstrawertyczne cechy i rozwinąć również tę stronę siebie.
Kroki
Metoda 1 z 3: Zrozumienie introwersji i ekstrawersji
Krok 1. Rozpoznaj cechy „introwertyka”
Introwertycy są zazwyczaj cichszymi ludźmi niż ekstrawertycy. Często lubią spędzać czas z ludźmi, ale wolą towarzystwo bliskiego przyjaciela lub dwóch od tłumu nowych ludzi (nie porównuj tego z nieśmiałością). Niektóre różnice między ekstrawertykami a introwertykami są prawdopodobnie spowodowane tym, że mózgi introwertyków przetwarzają informacje inaczej niż ekstrawertycy. Pomimo powszechnych nieporozumień introwertycy nie „nienawidzą ludzi” i nie zawsze są nieśmiali. Oto kilka typowych cech introwertycznych:
- Poszukuje samotności. Introwertycy na ogół dobrze sobie radzą sami. W wielu przypadkach wolą być sami, przynajmniej przez większość czasu. Nie chodzi o to, że boją się innych ludzi; po prostu nie odczuwają tak silnej potrzeby przebywania wśród innych.
- Woli mniej stymulacji. Odnosi się to najczęściej do stymulacji społecznej, ale może również odnosić się do stymulacji fizycznej. Na przykład introwertycy faktycznie wytwarzają więcej śliny w odpowiedzi na skosztowanie czegoś kwaśnego niż ekstrawertycy! Hałas, tłumy i jasne światła (tj. typowy klub nocny) nie są rzeczami, które zwykle lubią introwertycy.
- Lubi towarzystwo kilku osób lub ciche rozmowy. Introwertycy mogą lubić kontakty towarzyskie, ale zwykle nawet przyjemne interakcje społeczne sprawiają, że są zmęczeni po pewnym czasie i mogą preferować głębsze rozmowy zamiast small talk. Introwertycy muszą się „naładować” samodzielnie.
- Woli pracować sam. Introwertycy często nie lubią pracować w grupach. Woleliby pracować samodzielnie lub współpracować tylko z jedną lub dwiema osobami.
- Lubi rutynę i planowanie. Silni introwertycy nie reagują na nowości w taki sam sposób jak ekstrawertycy. Introwertycy mogą potrzebować rutyny i przewidywalności. Mogą poświęcić dużo czasu na planowanie lub zastanawianie się przed podjęciem jakichkolwiek działań, nawet tych małych.
Krok 2. Rozpoznaj „ekstrawertyczne” cechy
Ekstrawertycy lubią przebywać wśród innych ludzi. Często są bardzo aktywne i zazwyczaj mają do czynienia z różnymi rzeczami. Powszechnym mitem jest to, że ekstrawertycy nie mogą znieść samotności, ale to nieprawda. Po prostu przeżywają swój czas w samotności w inny sposób. Oto kilka typowych cech ekstrawertycznych:
- Poszukuje sytuacji towarzyskich. Ekstrawertycy są zwykle najszczęśliwsi, gdy mają silną sieć społecznościową. Doświadczają kontaktów towarzyskich jako „doładowania” i mogą czuć się wyczerpani lub przygnębieni, jeśli nie mają kontaktu społecznego.
- Lubi stymulację sensoryczną. Ludzie, którzy są ekstrawertykami, często mają inny sposób przetwarzania dopaminy, co sprawia, że są podekscytowani lub zadowoleni, gdy napotykają nowe i stymulujące doświadczenia.
- Może cieszyć się uwagą. Ekstrawertycy nie są bardziej próżni niż ktokolwiek inny, ale zwykle nie mają nic przeciwko temu, kiedy ludzie zwracają na nich uwagę.
- Czuje się komfortowo pracując w grupach. Ekstrawertycy nie zawsze wolą pracować w grupach, ale generalnie czują się z tym komfortowo i nie sprawia to, że czują się niekomfortowo.
- Lubi przygody, ryzyko i nowość. Ekstrawertycy lubią i poszukują nowych doświadczeń. Mogą się łatwo nudzić. Mogą również zbyt szybko wskoczyć do działania lub doświadczenia.
Krok 3. Rozpoznaj, że elementy ekstrawersji są biologiczne
Badania wykazały, że ekstrawersja jest powiązana z dwoma obszarami w mózgu: ciałem migdałowatym, które jest odpowiedzialne za przetwarzanie emocji, oraz jądrem półleżącym, które jest „ośrodkiem nagrody”, który reaguje na bodźce z dopaminą. To, jak reagujesz na zagrożenia i bodźce – kluczowy czynnik ekstrawersji – zależy przynajmniej częściowo od Twojego mózgu.
- Kilka badań powiązało funkcję dopaminy z ekstrawersją. Wygląda na to, że mózgi ekstrawertyków są bardziej skłonne do reagowania – i reagują silnie, z chemicznymi „nagrodami” – gdy ryzyko lub przygody się opłacają.
- Ekstrawertycy częściej poszukują nowości i wariacji ze względu na ich funkcję dopaminy. Jedno z badań wykazało, że osoby z określonym genem, który wzmocnił dopaminę, były bardziej narażone na ekstrawertykę niż osoby bez tego genu.
Krok 4. Zrób test osobowości
Test osobowości Myersa-Briggsa, jeden z największych testów wykorzystujących dynamikę introwersji/ekstrawersji, musi być przeprowadzony przez profesjonalistę. Test zazwyczaj kosztuje od 15 do 40 USD i można go wykonać online lub osobiście. Jeśli cena jest zbyt wysoka lub uważasz, że nie jest tego warta, możesz wypróbować darmowe testy online. Istnieje wiele testów osobowości, które opierały się na MBTI lub w inny sposób mierzyły introwersję i ekstrawersję. Nie są one tak wszechstronne ani ważne pod względem zawodowym jak MBTI, ale mogą dać ci wyobrażenie o tym, w którym kontinuum introwersji lub ekstrawersji zwykle się znajdujesz.
16Personality ma krótki, pomocny test osobowości, który jest bezpłatny. Oprócz określenia twojego „typu”, pomoże ci zrozumieć niektóre typowe mocne i słabe strony związane z twoimi dominującymi cechami. Możesz przystąpić do testu na
Krok 5. Dowiedz się, czy jesteś introwertykiem, czy nieśmiałym
Jednym z powszechnych mitów na temat introwertyków jest to, że są boleśnie nieśmiali. Drugą stroną tego mitu jest to, że ekstrawertycy zawsze są imprezowiczami. Żadna z tych rzeczy nie zawsze jest prawdziwa. Nieśmiałość wynika ze strachu lub niepokoju związanego z interakcjami społecznymi. Introwersja wynika z mniejszej wrodzonej potrzeby socjalizacji. Introwertycy uzyskują niskie wyniki za inicjowanie kontaktów towarzyskich, ale często mają też niskie wyniki za unikanie tego.
- Badania wykazały, że introwersja i nieśmiałość mają bardzo niską korelację – np. bycie nieśmiałym nie oznacza, że nie chcesz przebywać w pobliżu innych, a brak chęci (lub potrzeby) przebywania w pobliżu innych nie oznacza, że jesteś nieśmiały. Nawet ekstrawertycy mogą być nieśmiali!
- Nieśmiałość jest problemem, gdy czujesz, że powoduje niepokój lub przeszkadza w tym, co chcesz zrobić. Grupy wsparcia i trening samoakceptacji mogą pomóc w przezwyciężeniu kłopotliwej nieśmiałości.
-
Wellesley College oferuje bezpłatną wersję skali nieśmiałości używanej w badaniach. Quiz oblicza Twoją nieśmiałość na podstawie serii pytań, takich jak:
- Czy czujesz się spięty, gdy jesteś w pobliżu innych (zwłaszcza osób, których nie znasz dobrze)?
- Chcesz wyjść z innymi?
- Czy boisz się wstydu lub nie wiesz, co powiedzieć?
- Czy czujesz się bardziej nieswojo w towarzystwie przedstawicieli płci przeciwnej?
- Wynik powyżej 49 w skali Wellesley oznacza, że jesteś bardzo nieśmiały, wynik 34-49 oznacza, że jesteś nieco nieśmiały, a wynik poniżej 34 oznacza, że nie jesteś bardzo nieśmiały. Możesz użyć tego narzędzia, aby ocenić, czy uważasz, że powinieneś pracować, aby stać się mniej nieśmiałym.
- Pamiętaj, że możesz być zarówno nieśmiały, jak i zamknięty w sobie.
Metoda 2 z 3: Wyjście poza swoją strefę komfortu
Krok 1. Znajdź swój optymalny lęk
Psychologowie twierdzą, że istnieje strefa „optymalnego niepokoju” (znana również jako „dyskomfort produkcyjny”), która znajduje się tuż poza strefą komfortu. Teoria stojąca za optymalnym lękiem polega na tym, że obecność ograniczonego lęku faktycznie zwiększa twoją produktywność.
- Na przykład wiele osób radzi sobie bardzo dobrze, rozpoczynając nową pracę. Ponieważ nowa praca jest dla nich nieco niewygodna, wkładają dodatkową uwagę i oddanie, aby udowodnić sobie i nowemu szefowi, że mogą wykonać tę pracę.
- Znalezienie strefy optymalnego niepokoju może być trudne; obejmuje samokontrolę w celu znalezienia punktu, w którym lęk przytłacza produktywność.
- Przykładem wyjścia poza strefę optymalnego niepokoju byłoby rozpoczęcie nowej pracy bez szkolenia lub kwalifikacji wymaganych do skutecznego wykonywania pracy. W tym przypadku obawa przed nieskutecznym działaniem prawdopodobnie przytłoczyłaby jakikolwiek potencjał produktywności.
Krok 2. Pchnij się trochę
Wypchnięcie się trochę poza swoją strefę komfortu może pomóc ci nauczyć się nowych rzeczy i osiągnąć rzeczy, o których nie myślałeś, że są możliwe. Komfortowe wyjście poza swoją strefę komfortu pomoże ci zaakceptować bardziej ekstrawertyczne cechy, takie jak cieszenie się nowością.
- Nie popychaj się jednak zbyt daleko – i nie spiesz się. Zbyt duże rozciągnięcie poza strefę komfortu powoduje więcej niepokoju, niż jest pomocne, a twoja wydajność spadnie.
- Spróbuj zacząć od małych rzeczy. Na przykład, jeśli zwykle jesteś cichym stekiem i ziemniakami na obiad, skakanie od razu do jedzenia wciąż bijących serc kobry na oczach tłumu prawdopodobnie nie jest dobrym pomysłem. Wypróbuj krok, który jest nieco poza twoją strefą komfortu, na przykład pójście na sushi z przyjacielem i spróbowanie bułki, której nigdy wcześniej nie jadłeś.
Krok 3. Rozgość się w stawianiu sobie wyzwań
Postaw sobie wyzwanie, aby wypróbować jedną nową rzecz tygodniowo (lub inny poziom, który Ci odpowiada), abyś był regularnie zaangażowany w zmiany. Jedną z korzyści płynących z pchania się tuż poza strefę komfortu jest to, że przyzwyczaisz się do optymalnego niepokoju, który tworzy. Kiedy nauczysz swój mózg, aby przyjąć nowość, próbowanie nowych rzeczy stanie się mniej niewygodne.
Przyznaj, że możesz czuć się niekomfortowo z tymi wyzwaniami, szczególnie na początku. Nie chodzi o to, aby od razu czuć się świetnie, próbując rzeczy, które mogą być dla ciebie nowe. Chodzi o to, aby przyznać sobie, że możesz nauczyć się nowych rzeczy
Krok 4. Zrób coś spontanicznego
Jedną z cech ekstrawertyków jest to, że uwielbiają nowe doświadczenia i przygody. Z drugiej strony introwertycy lubią planować i przemyśleć każdy szczegół przed podjęciem działania. Zmuś się do odejścia od ścisłego zarządzania czasem i planami.
- Nie oznacza to, że powinieneś rzucić wszystko i nagle wyruszyć w nieplanowaną podróż dookoła świata (chyba że chcesz, nie ma w tym nic złego). Jak ze wszystkim innym, zacznij od małych i zapoznaj się z małymi spontanicznymi akcjami.
- Na przykład zajrzyj do boksu współpracownika i zapytaj, czy chce zjeść z tobą tego dnia lunch. Zabierz swojego romantycznego partnera na kolację i do kina bez planowania, dokąd pójdziesz ani co zobaczysz. Małe działania, takie jak te, pomogą Ci poczuć się bardziej komfortowo dzięki spontaniczności w bezpiecznych, satysfakcjonujących sytuacjach.
Krok 5. Zaplanuj z wyprzedzeniem interakcje grupowe
Kiedy wiesz, że będziesz publicznie lub poprowadzisz działanie lub spotkanie, lub gdy będziesz w dużej grupie ludzi, przygotuj i uporządkuj swoje myśli. Zmniejszy to niepokój i stres.
Krok 6. Wyćwicz swoje umiejętności społeczne
Powszechnym mitem jest to, że ekstrawertycy „lepiej” spotykają się z innymi niż introwertycy. To nie jest do końca rzeczywistość. Jednak inni mogą początkowo postrzegać ekstrawersję jako bardziej pozytywną, ponieważ ekstrawertycy mają tendencję do poszukiwania interakcji z innymi. Rzuć sobie wyzwanie, aby znaleźć co najmniej jedną interakcję w następnej potencjalnej sytuacji społecznej, w której się znajdziesz.
- Porozmawiaj z jedną osobą na imprezie. Może wydawać się przytłaczająca próba „pracy w pokoju” jak silny ekstrawertyk. Zamiast tego zaplanuj rozmowę z jedną osobą. Przedstaw się mówiąc coś w stylu: „Nie sądzę, że się spotkaliśmy, jestem…”
- Poszukaj innych „kwiatów ściennych”. Mogą być introwertyczni lub po prostu nieśmiali. Przywitanie się z nimi może być początkiem wielkiej przyjaźni, ale nie dowiesz się, dopóki nie spróbujesz.
- Obejmij swoją słabość. Jeśli czujesz się niekomfortowo zbliżając się do nieznajomych, zacznij od tego! Dowcipny komentarz na temat swojej nerwowości – np. „Nigdy nie wiem, jak przełamać lody w tych sprawach” – może pomóc rozładować napięcie i zachęcić drugą osobę do zaangażowania się z tobą.
- Zaplanuj kilka kawałków „czatu”. Introwertycy zazwyczaj lubią planować z wyprzedzeniem, więc przygotuj kilka wstępnych rozmów na następny raz. To nie musi być banalne ani przerażające. Wypróbuj pytania otwarte, które wymagają więcej niż odpowiedzi „tak” lub „nie”. Na przykład „Opowiedz mi o tym, co robisz” lub „Jaka jest twoja ulubiona rzecz do robienia w okolicy?” Ludzie lubią mówić o sobie, a pytania otwarte zachęcają ich do kontaktu z Tobą.
Krok 7. Znajdź dla siebie odpowiednie sytuacje społeczne
Jeśli jednym z Twoich celów jest nawiązanie nowych znajomości, musisz znaleźć na to sposób. Nie ma reguły, która mówi, że musisz chodzić do klubów nocnych, barów lub innych miejsc, chyba że chcesz. Nie wszyscy ekstrawertycy mają specjalny klub, w którym spędzają czas. (W rzeczywistości niektórzy ekstrawertycy są nieśmiali!) Świadomie zastanów się, jakich ludzi chciałbyś mieć za przyjaciół. Następnie poszukaj sytuacji towarzyskich, w których możesz się z nimi spotkać – lub stwórz własne.
- Zaproś kilku znajomych na małe spotkanie w swoim domu. Poproś każdego znajomego, aby przyprowadził swojego przyjaciela, najlepiej takiego, którego wcześniej nie spotkałeś. W ten sposób poznasz nowych ludzi w wygodnym otoczeniu z osobami, które już znasz.
- Rozwiń relacje online i kontakty towarzyskie w spotkania towarzyskie twarzą w twarz. Jeśli korzystasz na przykład z forów, możesz skupić się na lokalnych i szukać okazji do spotkań offline. Nie spotkasz w ten sposób ludzi, którzy czują się zupełnie obcy.
- Pamiętaj, że silni introwertycy często łatwo ulegają nadmiernej stymulacji. Nie będziesz w stanie poznać ludzi, jeśli walczysz z różnymi rozpraszającymi bodźcami. Wybieraj miejsca i sytuacje, które są wygodne (lub tylko trochę niewygodne). Bardziej prawdopodobne jest, że nawiążesz kontakty towarzyskie, gdy poczujesz się komfortowo.
Krok 8. Dołącz do zajęć treningowych
Oczywiście nadal możesz szanować swoje introwertyczne tendencje. Na przykład zajęcia z jogi mogą być dla ciebie idealne, ponieważ joga skupia się na wewnętrznej medytacji i spokoju. Zaprzyjaźnij się z osobą obok Ciebie lub zadaj instruktorowi kilka pytań.
Pamiętaj, że nie musisz rozmawiać z każdą osobą w pokoju, aby przyjąć swoje bardziej ekstrawertyczne cechy
Krok 9. Dołącz lub załóż klub książki
To świetny sposób na przekształcenie samotnej aktywności w towarzyską. Kluby książki pozwolą Ci dzielić się swoimi opiniami i przemyśleniami z innymi, którzy mają podobne zainteresowania. Introwertycy często lubią głębokie rozmowy z niewielką liczbą osób, a kluby książki mogą to zrobić.
- Kluby książki zwykle spotykają się rzadko, na przykład raz w tygodniu lub raz w miesiącu. Z tego powodu mogą być dobre dla introwertyków, którzy na ogół nie chcą tak często spotykać się z ludźmi.
- Jeśli nie wiesz, gdzie znaleźć klub książki, poszukaj w Internecie. Goodreads.com funkcjonuje jako internetowy klub książki, w którym ludzie dyskutują i dzielą się opiniami. Goodreads wymienia również wiele lokalnych klubów książki. Znajdź grupę, która wydaje się dobrze pasować do Twoich zainteresowań.
Krok 10. Weź udział w zajęciach aktorskich
Może cię zaskoczyć, gdy dowiesz się, że wielu znanych aktorów jest silnymi introwertykami. Robert De Niro jest bardzo zamknięty w sobie, ale jest jednym z najsłynniejszych amerykańskich aktorów. Emma Watson ze sławy „Harry'ego Pottera” również opisuje siebie jako cichą i introwertyczną. Aktorstwo może pozwolić ci na przyjęcie innej „osobowości” i zbadanie zachowań, z którymi możesz nie czuć się komfortowo w bezpiecznym środowisku.
Zajęcia improwizacji mogą być również pomocne dla introwertyków. Improv nauczy Cię myśleć na własnych nogach, rozwijać elastyczność i mówić „tak” nowym informacjom i doświadczeniom. Jedną z kluczowych koncepcji improwizacji jest akceptowanie wszystkiego, co jest rzucone na ciebie i bieganie z tym – umiejętność, która z pewnością pomoże ci przekroczyć introwertyczną strefę komfortu
Krok 11. Dołącz do grupy muzycznej
Dołączenie do grupy muzycznej, takiej jak chór, zespół, a nawet kwartet fryzjerski, może pomóc w nawiązaniu nowych znajomości. Granie i słuchanie muzyki może budować silne przyjaźnie. Te zajęcia mogą być dobre dla introwertyków, ponieważ skupienie się na muzyce może zdjąć z ciebie presję na kontakty towarzyskie.
Kilku znanych muzyków to introwertycy. Legenda country Will Rogers i gwiazda pop Christina Aguilera to tylko kilka przykładów
Krok 12. Daj sobie spokój
Po tym, jak zmusisz się do przyjęcia sytuacji towarzyskiej, daj sobie trochę czasu na mentalną i emocjonalną regenerację. Jako introwertyk potrzebujesz „przestoju”, aby poczuć się odświeżonym i gotowym do ponownego spotkania towarzyskiego.
Metoda 3 z 3: Radzenie sobie z relacjami interpersonalnymi
Krok 1. Skontaktuj się z innymi
Introwertycy mogą czasem zapomnieć, że nie każdy czuje się „naładowany” samotnością. Pamiętaj, aby zameldować się z przyjaciółmi i bliskimi, nawet jeśli tylko po to, by się przywitać. Bycie osobą, która zainicjuje ten kontakt, jest bardziej ekstrawertyczną cechą, ale nie jest to trudne do zrobienia przy odrobinie praktyki.
Media społecznościowe mogą być dobrym sposobem na przećwiczenie pierwszego kroku w twoich relacjach. Wyślij przyjacielowi przyjacielski tweet. Opublikuj zabawne zdjęcie kota na tablicy swojego rodzeństwa na Facebooku. Nawiązywanie kontaktu z innymi ludźmi, nawet w drobny sposób, pomoże ci ogarnąć swoją ekstrawertyczną stronę
Krok 2. Ustal wytyczne dotyczące interakcji społecznych
Jeśli jesteś w związku z kimś, kto jest bardziej ekstrawertyczny niż ty, możesz poprosić go o pomoc w przyjęciu twoich ekstrawertycznych cech. Jednak skorzystasz na rozmowie o tym, co lubisz, a czego nie lubisz w kontaktach towarzyskich. Ustal wytyczne, w jaki sposób będziesz zarządzać swoimi różnymi potrzebami.
- Na przykład ekstrawertyk może naprawdę potrzebować częstych kontaktów towarzyskich z innymi, aby czuć się spełnionym. Nawet jeśli starasz się być bardziej otwarty i otwarty, nadal możesz nie chcieć spotykać się tak często jak twój partner. Pozwolenie partnerowi na samodzielne wyjście czasami pozwoli ci zostać w domu i nabrać sił, dzięki czemu oboje będziecie szczęśliwi.
- Możesz poprosić swojego partnera, aby zapraszał Cię na spotkania towarzyskie. Nawet jeśli niekoniecznie czujesz się podekscytowany wyjazdem, spróbuj od czasu do czasu wyjść. Mając przy sobie kogoś, kogo znasz i komu ufasz, poczujesz się swobodniej.
Krok 3. Powiedz drugiej osobie, jak się czujesz
Ponieważ mogą być bardzo skoncentrowani na sobie, introwertycy nie zawsze pamiętają o wyrażaniu swoich uczuć innym. Innym ludziom, szczególnie tym, którzy są bardzo ekstrawertyczni, może być trudno stwierdzić, czy dobrze się bawisz, czy desperacko chcesz się ukryć. Powiedz innym, jak się czujesz, zanim będą musieli zapytać.
- Na przykład, jeśli jesteś na imprezie z przyjacielem, powiedz mu „Świetnie się bawię!” Możesz naturalnie być bardziej powściągliwy lub cichy, ale to nie znaczy, że musisz być kompletną tajemnicą.
- Podobnie, jeśli zabraknie ci benzyny na spotkaniu towarzyskim przed innymi – i możesz – również o tym jasno. Możesz powiedzieć coś w stylu: „Naprawdę dobrze się bawiłem, ale teraz jestem zmęczony. Idę do domu. Dzięki za świetną zabawę!” W ten sposób inni będą wiedzieć, że masz dobre wrażenia, ale możesz też stanąć w obronie swojej potrzeby, aby wrócić do domu i naładować się.
Krok 4. Szanuj swoje różnice
Introwersja i ekstrawersja to tylko różne sposoby bycia. Jedno nie jest lepsze od drugiego. Nie poniżaj się za reagowanie na sytuacje w inny sposób niż robią to twoi przyjaciele lub bliscy. Podobnie, nie oceniaj innych za to, jak reagują na sytuacje.
Niestety, ekstrawertycy często traktują introwertyków jako „ludzi nienawidzących” lub „nudnych”. Równie często introwertycy uogólniają wszystkich ekstrawertyków jako „płytkich” lub „chaotycznych”. Nie myśl, że musisz odrzucić „drugą stronę”, aby docenić to, kim jesteś. Każdy typ osoby ma mocne strony i wyzwania
Porady
- Bycie introwertykiem to nie to samo, co nieśmiałość. Introwertyk naprawdę lubi samotne zajęcia bardziej niż towarzyskie, podczas gdy ktoś, kto jest nieśmiały, unika sytuacji społecznych z powodu strachu i niepokoju. Jeśli jesteś kimś, kto chce rozmawiać z ludźmi i udzielać się towarzysko, ale czujesz się sparaliżowany lub jeśli nie czujesz się pewny siebie, prawdopodobnie zmagasz się z nieśmiałością. Spójrz na Jak przezwyciężyć nieśmiałość.
- Introwertycy uważają, że sytuacje społeczne są wyczerpujące. Jeśli jesteś introwertykiem, nie martw się o kontakty towarzyskie, gdy po prostu potrzebujesz czasu w samotności.
- Podczas gdy nieśmiałość i niepokój społeczny są cechami, którymi można się zająć i które można przezwyciężyć, introwersja jest podstawową cechą osobowości, która jest ogólnie stabilna przez całe życie. Lepiej być tym, kim jesteś i rozpoznać swoją wartość i wkład jako jednostki i jako introwertyk.
