Usunięcie drenu klatki piersiowej to zabieg, który powinien wykonywać wyłącznie wykwalifikowany personel medyczny. Jeśli zostanie to wykonane niewłaściwie, powietrze może przedostać się z powrotem do przestrzeni opłucnej (przestrzeń między płucami a jamą klatki piersiowej) i płuco może ponownie zapaść się.
Rurki klatki piersiowej są wprowadzane w celu odprowadzenia ropy, krwi lub powietrza, które gromadzą się w przestrzeni opłucnej. Substancje te gromadzą się w wyniku operacji, choroby lub urazu i mogą hamować normalne oddychanie poprzez częściowe lub całkowite zapadnięcie się płuca. Rurki klatki piersiowej są usuwane, gdy nie ma już powietrza lub płynu do odpływu z przestrzeni opłucnej. Miejsce powinno się zagoić w ciągu kilku tygodni i pozostawić niewielką bliznę. Poniżej znajduje się przegląd procedury usuwania rurek klatki piersiowej, mającej na celu nieformalne przypomnienie dla lekarzy.
Uwaga: Czynności opisane w części 2 (wyjmowanie drenu klatki piersiowej) muszą być wykonywane szybko po sobie. Pamiętaj, aby wcześniej przeczytać i całkowicie zrozumieć część 2.
OSTRZEŻENIE:
Nie próbuj usuwać rurki do klatki piersiowej, chyba że jesteś wykwalifikowanym lekarzem.
Kroki
Część 1 z 3: Przygotowanie do usunięcia
Krok 1. Zdecyduj, czy nadszedł czas na usunięcie
Lekarz zdecyduje, kiedy nadszedł czas na wyjęcie rurki klatki piersiowej. Poniżej znajduje się lista czynników, które należy wziąć pod uwagę.
- Rurka klatki piersiowej jest używana od około tygodnia. Długie używanie rurek do klatki piersiowej może zwiększyć ryzyko infekcji.
- Ilość spuszczanego płynu znacznie się zmniejszyła, zwykle do mniej niż 200 ml w ciągu 24 godzin.
- Oddychanie wróciło do normy. Pacjent nie ma już zadyszki, częstość oddechów wróciła do normy, a klatka piersiowa unosi się symetrycznie po wlocie powietrza.
- Zdjęcia rentgenowskie (lub inne badania) wykazują brak powietrza lub płynu w jamie opłucnej.
Krok 2. Wyjaśnij procedurę pacjentowi
Ważne jest, aby pacjent rozumiał, co będzie musiał zrobić podczas zabiegu, takiego jak manewr Valsalvy. Pacjent może również być zdenerwowany bólem. Będą pamiętać ból wstawiania (jeśli byli przytomni), a rurki w klatce piersiowej mogą być dość bolesne podczas wkładania. Ważne będzie uspokojenie pacjenta, ponieważ usunięcie rurki klatki piersiowej jest zwykle mniej bolesne niż zakładanie.
Krok 3. Ustaw pacjenta w pozycji pół-Fowlera
Połóż pacjenta na plecach i podnieś wezgłowie łóżka o niewielką wysokość (zwykle około 30o). Kolana pacjenta mogą być płaskie lub nieznacznie uniesione. Ramiona pacjenta powinny być rozluźnione i nie przeszkadzać.
Krok 4. Umyj ręce i załóż rękawiczki
Mycie rąk i noszenie rękawiczek ma kluczowe znaczenie dla zmniejszenia ryzyka rozprzestrzeniania się chorób, takich jak infekcja.
-
Ostrzeżenie:
Używaj rękawic bezlateksowych, jeśli pacjent ma alergię na lateks.
Krok 5. Załóż fartuch i osłonę twarzy
Ma to na celu ochronę przed rozpryskami lub drenażem, ponieważ usunięcie drenu w klatce piersiowej może być uciążliwą procedurą. Osłona twarzy składa się z przezroczystego, plastikowego panelu, który owija się wokół czoła i zakrywa twarz. Fartuch chirurgiczny to cienka plastikowa koszula, która zapina się wokół klatki piersiowej i zakrywa górną połowę ciała.
Krok 6. Umieść podkładkę do zbierania drenażu
Podkładka ochroni otoczenie przed drenażem. Jednorazowe płatki często zawierają chłonną warstwę tkaniny (w celu wchłonięcia płynu) oraz warstwę tworzywa sztucznego (w celu ochrony pokrytych powierzchni). Warstwa plastiku powinna opaść. Może być potrzebnych kilka podkładek.
Krok 7. Przygotuj nowy opatrunek i taśmę, aby ułatwić zakładanie
Przyklej pojedynczy kawałek taśmy do przygotowanego opatrunku i połóż go w dogodnym miejscu. Przygotuj również paski taśmy i połóż je lepką stroną do góry. Posiadanie opatrunku gotowego do użycia skróci czas potrzebny na zakrycie otworu po usunięciu drenu. Otwór musi być szybko uszczelniony, aby powietrze nie dostało się do przestrzeni opłucnej, co mogłoby spowodować zapadnięcie się płuca.
Krok 8. Ostrożnie zdejmij opatrunek z drenażu klatki piersiowej
Upewnij się, że unikasz szarpania za rurkę na klatkę piersiową. Opatrunek zwykle składa się z miękkiego, nieporęcznego wnętrza (w celu uszczelnienia i ochrony obszaru) i taśmy wokół krawędzi. Oderwanie taśmy z kilku stron spowoduje delikatne uwolnienie opatrunku.
Krok 9. Zmień rękawiczki po zdjęciu opatrunku
Odbywa się to w celu utrzymania sterylnego środowiska, ponieważ stare rękawiczki są zanieczyszczone po zdjęciu opatrunku.
Część 2 z 3: Wyjmowanie rurki w klatce piersiowej
Krok 1. Zaciśnij rurkę gumowym zaciskiem Kelly i przerwij ssanie
Ma to na celu powstrzymanie przepływu powietrza przed wejściem lub wyjściem z przestrzeni opłucnej. Gumowe końcówki pomagają zapobiegać uszkodzeniom rurki na klatkę piersiową. Zacisk Kelly blokuje się również za pomocą mechanizmu chwytającego w pobliżu uchwytów.
Krok 2. Wytnij szew kotwiczny, który utrzymuje rurkę na miejscu
-
Ostrzeżenie:
Nie nakłuwać ani nie przecinać rurki klatki piersiowej. Zmiana ciśnienia powietrza może spowodować zapadnięcie się płuc.
-
Ostrzeżenie:
Upewnij się, że rurka klatki piersiowej jest utrzymywana na miejscu po przecięciu szwu kotwicznego, ponieważ nic nie pozostaje w utrzymaniu rurki na miejscu.
-
Ostrzeżenie:
Jeśli jest obecny, nie przecinaj szwu kapturkowego. Niektórzy lekarze wolą zakładać szew torebkowy podczas wprowadzania rurki do klatki piersiowej w celu zamknięcia miejsca po usunięciu rurki.
Krok 3. Poinstruuj pacjenta, aby wykonał manewr Valsalvy
Aby wykonać manewr, pacjent powinien wziąć głęboki oddech. Następnie pacjent powinien zamknąć tylną część gardła (głośnię lub tchawicę) i spróbować przecisnąć przez nią powietrze. Manewr zmniejsza ryzyko zapadnięcia się płuc po usunięciu rurki klatki piersiowej. Patent może na przemian, zamiast zamykać tył gardła, trzymać nos i usta zamknięte.
Krok 4. Wyjmij rurkę szybko i delikatnie, podczas gdy pacjent wykonuje manewr Valsalvy
Delikatnie połóż jedną rękę na miejscu, a drugą ostrożnie wyjmij rurkę. Niewielki wyciek płynu i spryskiwanie są normalne. Przygotuj się na następujące kroki, ponieważ witryna musi zostać jak najszybciej zapieczętowana.
Krok 5. Natychmiast zamknij szew torebkowy, jeśli jest obecny, i obserwuj miejsce uchodzenia powietrza
Może być konieczne posiadanie drugiej pary rąk, aby szybko zamknąć szew. Gdy szew jest zaciśnięty, otwór zamyka się i zapobiega przedostawaniu się powietrza. Miejsce należy zbadać pod kątem bulgotania, co wskazuje na przepływ powietrza.
Krok 6. Natychmiast przykryj miejsce odpowiednim opatrunkiem
Można stosować kilka różnych rodzajów opatrunków (takich jak opatrunek okluzyjny). Stosowany opatrunek często zależy od placówki wykonującej zabieg. We wszystkich przypadkach opatrunek powinien zamykać miejsce, aby zapobiec przedostawaniu się powietrza.
Część 3 z 3: Zapewnienie późniejszej opieki
Krok 1. Usuwaj odpady w odpowiedni sposób
Podwójnie zapakuj rurkę na klatkę piersiową, jednorazową podkładkę i wszelkie inne materiały, które zostały skażone podczas zabiegu.
-
Ostrzeżenie:
Unikaj kontaktu z odpadami medycznymi. Krew i inne płyny ustrojowe mogą przenosić choroby.
Krok 2. Monitoruj stan układu oddechowego pacjenta
Szukaj:
- Niskie wysycenie krwi tlenem (mierzone pulsoksymetrem).
- Uporczywe krwawienie.
- Dyskomfort w klatce piersiowej.
- Duszność.
- Oznaki infekcji.
Krok 3. Wykonaj prześwietlenie, aby upewnić się, że płuco działa prawidłowo
Zdjęcie rentgenowskie może wskazać, czy w jamie opłucnej ponownie nagromadził się płyn. Może być konieczne wykonanie kolejnego prześwietlenia w późniejszym terminie.
Porady
- Manewr Valsalvy można opisać jako podobny do czynności wykonywanych podczas wysiłku w celu uwolnienia wypróżnienia.
- Koordynacja z personelem pielęgniarskim ma kluczowe znaczenie dla oceny postępów drenażu klatki piersiowej pacjenta. Personel pielęgniarski powinien dokładnie rejestrować wyjście drenu z klatki piersiowej, aby pomóc lekarzowi określić odpowiedni czas na usunięcie drenu z klatki piersiowej.
- Wskazane jest również, aby pacjent leżał na boku (po stronie bez rurki na klatkę piersiową), jeśli pozycja semi-Fowlera jest zbyt niewygodna.
Ostrzeżenia
- Nie nakłuwaj drenu, ponieważ uszkodzenie drenu może spowodować przedostanie się powietrza do jamy opłucnej.
- Tylko wykwalifikowany personel medyczny (np. lekarz) powinien podejmować próby usunięcia drenu do klatki piersiowej.
- Nie ciągnij za rurkę podczas zdejmowania opatrunku. Tylko szew kotwiczący utrzymuje rurkę w tym miejscu.
- Przytrzymaj rurkę klatki piersiowej na miejscu po przecięciu szwu kotwicznego. Po usunięciu szwu kotwicznego nic nie utrzymuje rurki klatki piersiowej na miejscu.
- Używaj rękawic bezlateksowych, jeśli pacjent ma alergię na lateks.
- Nie przecinaj szwu kapturkowego, jeśli jest obecny, podczas przecinania szwu kotwicznego. Szew kapturkowy służy do uszczelnienia otworu po usunięciu rurki klatki piersiowej.
- Unikaj kontaktu ze zużytymi artykułami medycznymi. Krew i inne płyny ustrojowe mogą przenosić choroby.
Terminologia medyczna
-
Klatka piersiowa:
Rurka umieszczona w klatce piersiowej służąca do odprowadzania płynu lub powietrza z przestrzeni opłucnowej. Znany również jako cewnik piersiowy lub dren międzyżebrowy.
-
Przestrzeń opłucnowa:
Przestrzeń między płucami a jamą klatki piersiowej.
-
Pozycja pół-fowlera:
Pozycja siedząca, w której górna część ciała pacjenta jest uniesiona o około 30o.
-
Zacisk Kelly z gumową końcówką:
Przypomina nożyczki z miękkimi gumowymi końcówkami zamiast ostrzy. Zawierają mechanizm blokujący, który służy do zaciskania.
-
Szew kotwiczny:
Ścieg chirurgiczny używany do przytrzymywania czegoś na miejscu.
-
Szew torebkowy:
Ścieg chirurgiczny owinięty wokół krawędzi rany, który po zaciśnięciu zamyka ranę jak torebka.
-
Manewr Valsalvy:
Próba wydechu przez zamkniętą tchawicę. Można wykonać zamykając głośnię w tylnej części gardła lub trzymając usta i nos zamknięte.
-
Opatrunek okluzyjny:
Opatrunek, który uszczelnia ranę i zapobiega przedostawaniu się powietrza lub wody.
-
Opatrunek wazelinowy:
Rodzaj opatrunku okluzyjnego zawierający gazę chłonną nasączoną wazeliną.
-
Pulsoksymetr:
Urządzenie, które przyczepia się do palca patentowego i mierzy nasycenie krwi tlenem oraz tętno.
