Niezależnie od tego, czy przepisano Ci opiaty z powodu problemów medycznych, czy też zacząłeś brać opiaty rekreacyjnie, uzależnienie lub uzależnienie może rozwinąć się bardzo szybko. Uzależnienie zwykle charakteryzuje się objawami odstawienia i tolerancją (co skutkuje potrzebą wyższych dawek), podczas gdy uzależnienie charakteryzuje się kompulsywnym nadużywaniem w połączeniu z fizycznym i psychicznym uzależnieniem wykraczającym poza uśmierzanie bólu. Jeśli uważasz, że możesz być uzależniony lub uzależniony od opiatów, najlepiej zasięgnij opieki medycznej, aby zapewnić bezpieczne i skuteczne odstawienie narkotyków, chociaż możliwe jest stopniowe odzwyczajanie się od opiatów również w domu. Nauczenie się, jak odstawić opiaty, może pomóc w powrocie do optymalnego zdrowia, wyeliminowaniu nieprzyjemnych skutków ubocznych używania opiatów i powrocie do normalnego, funkcjonalnego stylu życia.
Kroki
Metoda 1 z 3: Zmniejszanie opiatów w domu
Krok 1. Podejmij decyzję o zamknięciu
Uzależnienie jest złożoną fizyczną i/lub psychiczną zależnością od substancji chemicznej (w tym przypadku opiatów), a uzależnienie nie jest spowodowane brakiem siły woli; jednak siła woli odgrywa rolę w przezwyciężaniu uzależnienia. Posiadanie silnej siły woli i zaangażowanie w rzucenie palenia to kluczowe elementy współczesnego wychodzenia z uzależnienia.
- Pierwszym krokiem do wyzdrowienia jest przyznanie się, że masz problem i podjęcie decyzji, by szukać wyzdrowienia.
- Rozważ dołączenie do grupy wsparcia. Nawet jeśli masz w swoim życiu wspierających przyjaciół i członków rodziny, pomocne może być otoczenie się innymi osobami, które przeszły przez uzależnienie lub uzależnienie i zrozumienie z pierwszej ręki, przez co przechodzisz.
- Anonimowi Narkomani (NA) i SMART Recovery to popularne grupy wsparcia, które mogą Ci pomóc, jeśli zmagasz się z używaniem opiatów.
- Czasami, jeśli ludzie nie lubią NA, dołączają do grup Anonimowych Alkoholików, jeśli zgadzają się na całkowicie czyste życie. Niektórzy ludzie znajdują bardziej stabilne braterstwo w AA niż NA.
Krok 2. Przewiduj objawy odstawienia
Osoby, które stały się uzależnione lub uzależnione od opiatów, najprawdopodobniej doświadczą łagodnych, umiarkowanych lub ciężkich objawów odstawienia. Objawy mogą się różnić w zależności od osoby, ale zazwyczaj obejmują:
- Depresja
- Lęk
- Drażliwość
- Ból
- Nudności wymioty
- Biegunka
- Nadciśnienie
- Tachykardia (nieprawidłowo szybkie bicie serca)
- Napady padaczkowe
Krok 3. Oceń swój poziom użytkowania
Jeśli używałeś opiatów w razie potrzeby i nie używałeś opiatów codziennie, powinieneś być w stanie przestać używać opiatów bez konieczności zmniejszania ich używania. Możesz odczuwać zwiększony ból po zaprzestaniu używania opiatów, ale nie powinieneś odczuwać znaczących objawów odstawienia; jeśli jednak codziennie zażywasz opiaty i rozwinęłaś uzależnienie lub uzależnienie od umiarkowanego do ciężkiego, może być konieczne ograniczenie ich używania.
- Uzależnienie charakteryzuje się ciągłym stosowaniem leku w celu uniknięcia objawów odstawienia. Nawet jeśli uzależnieni użytkownicy mogą nadal odczuwać pewien stopień euforii z powodu używania opiatów, głównym celem używania narkotyków przez uzależnionego użytkownika jest złagodzenie bólu, a nie jawna próba odurzenia.
- Uzależnienie działa w obrębie ścieżki nagrody w mózgu, prowadząc do zachowań kompulsywnych w celu zdobycia i używania narkotyku. Uzależnienie jest zwykle nacechowane używaniem narkotyków z zamiarem odurzenia, a nie złagodzenia bólu.
- Możliwe jest uzależnienie się od opiatów bez uzależnienia; jednak większość uzależnionych jest również uzależniona fizycznie i psychicznie.
Krok 4. Zacznij zmniejszać swoje użycie
Najbezpieczniejszym sposobem na zaprzestanie używania opiatów, zwłaszcza w domu bez nadzoru lekarskiego, jest stopniowe zmniejszanie zużycia w skali dziennej lub tygodniowej. Pomoże to zminimalizować objawy odstawienia występujące po zaprzestaniu stosowania leku.
- Istnieje pewna różnica zdań na temat ograniczania używania opiatów. Niektórzy eksperci medyczni zalecają zmniejszenie spożycia opiatów o 10 procent co jeden do dwóch tygodni. Inni zalecają zmniejszanie spożycia opiatów o 20 do 50 procent co tydzień.
- Procent zmniejszania zażywania narkotyków będzie się różnić w zależności od stopnia uzależnienia.
- Im szybciej ograniczysz zażywanie narkotyków, tym większe prawdopodobieństwo wystąpienia objawów odstawienia. Czynnikiem jest również ogólny czas zażywania narkotyków: im dłużej zażywasz opiaty, tym wolniej powinno się zmniejszać.
Krok 5. Przestań i unikaj używania opiatów
Po zmniejszeniu do minimalnej możliwej dawki powinieneś być w stanie bezpiecznie przerwać stosowanie opiatów. Po odstawieniu ważne jest, aby unikać używania opiatów w przyszłości, chyba że zaleci to lekarz.
- Czas trwania zwężenia będzie się różnić w zależności od twoich potrzeb i nasilenia używania opiatów. Niestety, nie ma czasu na cięcie i suszenie stożka. Skonsultuj się z lekarzem, jak długo kontynuować zmniejszanie dawki przed całkowitym zaprzestaniem stosowania.
- Przejdź na niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), takie jak aspiryna, ibuprofen i acetaminofen.
- Jeśli kupowałeś opiaty nielegalnie, zerwij wszelkie więzi z dilerami i innymi uzależnionymi, których znałeś. Usunięcie pokusy ponownego spróbowania opiatów zwiększy Twoje szanse na sukces.
Metoda 2 z 3: Opracowywanie planu z lekarzem
Krok 1. Zaufaj decyzji lekarza
Jeśli rozmawiałeś z lekarzem na temat używania opiatów, może istnieć wiele powodów, dla których lekarz mógł zalecić odstawienie opiatów. Typowe medyczne powody zmniejszania ilości opiatów to:
- Niewystarczająca ulga w bólu - Wiele osób, które doświadczają przewlekłego bólu i przyjmują dużą dawkę opiatów, doświadcza poprawy radzenia sobie z bólem, a także lepszych umiejętności funkcjonowania i ogólnego nastroju po ograniczeniu lub zaprzestaniu stosowania opiatów.
- Zmniejszony poziom bólu - Gdy ból stanie się łatwiejszy do opanowania lub całkowicie zniknie, lekarz zaleci zaprzestanie stosowania opiatów.
- Niekorzystne skutki uboczne - Niektóre osoby doświadczają nieprzyjemnych lub niebezpiecznych skutków ubocznych związanych z używaniem opiatów, w tym (ale nie wyłącznie) zaparcia, uspokojenie polekowe, bezdech senny, urazy (utrzymujące się w wyniku zatrucia lub uspokojenia opiatami) i przedawkowania
- Nadużywanie/uzależnienie od opiatów - większość lekarzy zaleci ograniczenie lub całkowite zaprzestanie używania opiatów, jeśli wystąpi nadużywanie lub rozwinie się uzależnienie
Krok 2. Rozważ zgłoszenie się na odwyk
Chociaż niektóre osoby są w stanie skutecznie odstawić opiaty w domu bez pomocy medycznej, niektórzy lekarze zalecają detoksykację szpitalną osobom z długotrwałym lub ciężkim uzależnieniem. Zaletą placówki szpitalnej jest to, że lekarze mogą być dostępni przez całą dobę, aby pomóc w leczeniu objawów odstawienia.
- Detoksykacja szpitalna jest zwykle zalecana osobom, które są niestabilne medycznie (zazwyczaj te, których ból jest tak intensywny, że wycofanie może zwiększyć odczuwany ból), nie odniosły sukcesu w programach ambulatoryjnych, nie stosują się do zaleceń lekarza ambulatoryjnego lub wymagają detoksykacji z wielu substancji.
- Usługi szpitalne oferowane są w szpitalach i stacjonarnych ośrodkach leczenia. Możesz znaleźć placówkę szpitalną, przeszukując Internet lub prosząc o zalecenie swojego lekarza pierwszego kontaktu. Upewnij się, że zakład bierze twoje ubezpieczenie i wiesz, ile będzie to kosztować z góry.
- Detoksykacja szpitalna zwykle trwa od trzech do czterech dni, choć może potrwać dłużej, w zależności od nasilenia objawów. Większość detoksykacji szpitalnych jest następnie podawana razem z 28-dniowym programem rehabilitacyjnym zapewniającym pełną opiekę.
Krok 3. Wybierz plan detoksykacji
Istnieje wiele planów detoksykacji dostępnych dla pacjentów hospitalizowanych w placówce medycznej. Każdy plan ma swoje zalety i wady, dlatego ważne jest, aby porozmawiać z lekarzem i/lub specjalistą od uzależnień, aby ustalić, który plan jest dla Ciebie odpowiedni.
- Detoksykacja medyczna – ten plan detoksykacji obejmuje zmniejszenie dawki opiatów. Taperowanie odbywa się w kontrolowanym środowisku medycznym, które pozwala pielęgniarkom podawać wszelkie leki niezbędne do przeciwdziałania skutkom odstawienia, jeśli takie skutki wystąpią.
- Szybka detoksykacja – ten plan polega na natychmiastowym zaprzestaniu używania opiatów. Zostaniesz znieczulony i podany dożylnie blokery opiatów (takie jak naltrekson, nalokson i nalmefen), aby upewnić się, że nie uzyskasz haju na później przyjmowanych opiatach. Po około czterech do ośmiu godzinach w znieczuleniu ogólnym twoje ciało przechodzi nagłe i szybkie odstawienie, ale nie odczujesz nieprzyjemnych fizycznych skutków odstawienia. Następnie zazwyczaj zostaniesz wypisany w ciągu 48 godzin po ocenie i ocenie medycznej. Istnieje jednak ryzyko powikłań związanych ze stosowaniem znieczulenia, w tym ryzyko śmierci.
- Stopniowa szybka detoksykacja – w tym alternatywnym planie blokery opiatów, takie jak nalokson, są podawane dożylnie, a leki kontrolujące odwyk są podawane doustnie, osiągając te same ostateczne efekty szybkiej detoksykacji, ale w bardziej stopniowym okresie czasu. Stopniowy szybki detoks może być mniej obciążający dla organizmu niż zwykła szybka detoksykacja. W szybkim detoksykacji krokowej jesteś cały czas czujny i obudzony, ale objawy odstawienia są ściśle monitorowane i szybko leczone.
- Buprenorfina - Jest to lek opioidowy stosowany w celu złagodzenia objawów odstawienia i złagodzenia opiatów. Jest to częściowy agonista opioidów, co oznacza, że będziesz odczuwać mniejszą euforię, mniejsze uzależnienie, a odstawienie jest łagodniejsze niż w przypadku innych opiatów. Może zmniejszać apetyt, tłumić objawy odstawienia i blokować działanie innych opioidów. Nie wszyscy lekarze mogą przepisać buprenorfinę, więc musisz znaleźć specjalistę od uzależnień, który jest w stanie to zrobić. Występują w trzech formach podawania, w tym doustnie, przez plaster lub przez wstrzyknięcie.
- Metadon – niektórzy lekarze zalecają leczenie metadonem, aby pomóc uzależnionym pozbyć się opiatów. Metadon jest najczęściej stosowaną metodą detoksykacji opiatów. W leczeniu metadonem będziesz otrzymywać dzienne dawki syntetycznego środka odurzającego metadon z zatwierdzonej kliniki przez okres około 21 dni, po czym powinieneś być w stanie zaprzestać używania opiatów. Detoks metadonowy nadal naraża Cię na bolesny okres odstawienia i może nie uniemożliwić Ci używania innych opiatów.
Metoda 3 z 3: Radzenie sobie z objawami odstawienia
Krok 1. Traktuj problemy z nastrojem
Wiele osób doświadcza wahań nastroju, depresji i lęku, gdy przechodzą przez wycofanie. To dlatego, że opiaty mogą wpływać na nastrój osoby, a także działać jako środek znieczulający. W rezultacie wiele osób przechodzących odwyk zaczyna odczuwać bolesne emocje związane z wydarzeniami, które miały miejsce przed lub w trakcie uzależnienia. Leczenie tego będzie się różnić w zależności od zalecanego przez lekarza sposobu postępowania.
- Niektórzy lekarze przepisują leki przeciwdepresyjne lub stabilizatory nastroju, aby pomóc w radzeniu sobie z objawami depresji i wahaniami nastroju.
- Lekarz może podać klonidynę (0,1 mg trzy razy dziennie) lub hydroksyzynę (25 do 50 mg co cztery do sześciu godzin) w celu opanowania lęku i objawów odstawienia związanych z lękiem.
Krok 2. Weź lekarstwa na problemy żołądkowe
Wiele osób przechodzących odstawienie opiatów doświadcza umiarkowanych do ciężkich problemów żołądkowo-jelitowych. Najczęstsze to skurcze brzucha, biegunka, nudności i wymioty.
- W przypadku skurczów brzucha i/lub biegunki należy przyjmować 0,125 mg hioscyjaminy co cztery do sześciu godzin. Ten lek może nie być zalecany dla osób w wieku 65 lat i starszych, ponieważ może wywoływać objawy podobne do demencji u niektórych pacjentów.
- Aby leczyć nudności i/lub wymioty, zażywaj Phenergan (12,5 do 25 mg co cztery do sześciu godzin) lub Zofran (cztery mg co 12 godzin).
Krok 3. Zarządzaj bólem związanym ze zmniejszaniem/wycofywaniem się
Jeśli stałeś się uzależniony od opiatów lub uzależniłeś się od opiatów podczas leczenia silnego lub przewlekłego bólu, możesz odczuwać zwiększony ból w okresie zmniejszania/odstawienia. Aby poradzić sobie z tym bólem, spróbuj przyjmować dostępne bez recepty NLPZ, które nie wiążą się z żadnym ryzykiem uzależnienia lub upośledzenia.
- Ibuprofen można podawać w dawkach od 400 do 600 mg do trzech razy dziennie (zwykle przyjmowany z jedzeniem); jednak osobom starszym lub osobom z przewlekłą chorobą nerek, krwawieniem z przewodu pokarmowego w wywiadzie lub przewlekłym stosowaniem warfaryny nie należy podawać ibuprofenu.
- Przyjmuj dawki acetaminofenu 500 mg co cztery do sześciu godzin, nie przekraczając 3 250 mg w ciągu 24 godzin. Może to być preferowany sposób postępowania dla pacjentów, którzy nie mogą przyjmować ibuprofenu.
Krok 4. Spróbuj odpocząć i spać
Niektóre osoby przechodzące odstawienie opiatów doświadczają nocnych potów i bezsenności, co może utrudniać wypoczęcie. Jest to częściowo spowodowane uzależnieniem się od uspokajającego działania opiatów w celu wywołania senności. Aby poradzić sobie z nocnym poceniem i promować spokojniejszą rutynę przed snem, spróbuj utrzymać nieco niższą niż zwykle temperaturę w pokoju i miej pod ręką dodatkowe poszewki na poduszki i piżamy. Jeśli bezsenność nadal stanowi problem, porozmawiaj ze swoim lekarzem o przepisaniu nie narkotycznej pomocy na sen.
Porady
- Pij wodę przez cały dzień. Woda wypłukuje toksyny z organizmu i pomaga nerkom usunąć wszystko z organizmu.
- Nie pij kofeiny, ponieważ może pogorszyć objawy niepokoju, pobudzenia i biegunki.
- Jeśli zmagasz się z uzależnieniem od opiatów, bądź szczery ze swoją rodziną, aby mogła Ci pomóc. Możesz nawet rozważyć przeprowadzenie sesji doradztwa rodzinnego, aby wszyscy mogli omówić swoje uzależnienie w bezpiecznym otoczeniu.
