Wirus brodawczaka ludzkiego (HPV) reprezentuje ponad 100 różnych wirusów, z których wiele to infekcje przenoszone drogą płciową (STI), które przechodzą przez bezpośredni kontakt z błonami śluzowymi w okolicy narządów płciowych. Jest to najczęstsza infekcja przenoszona drogą płciową. Szacuje się, że około 80% kobiet jest zarażonych w pewnym momencie swojego życia. Niektóre typy HPV mogą powodować brodawki narządów płciowych zarówno u mężczyzn, jak iu kobiet. Inne typy mogą powodować raka szyjki macicy i inne mniej znane nowotwory u kobiet, takie jak rak pochwy, odbytu i sromu. HPV może również powodować raka gardła u mężczyzn i kobiet. Rozpoznanie HPV może być kluczem do właściwego leczenia lub zarządzania. Niektóre formy HPV można rozpoznać samodzielnie, podczas gdy wiele z nich wymaga badania przez lekarza.
Kroki
Metoda 1 z 4: Sprawdzanie objawów
Krok 1. Poszukaj brodawek jako objawu HPV niskiego ryzyka
Najbardziej widocznym objawem zakażenia HPV niskiego ryzyka są brodawki narządów płciowych. Te brodawki mogą wyglądać jak małe wypukłe guzki, płaskie zmiany lub małe wypustki ze skóry. Te brodawki mają tendencję do grupowania się i mogą pojawiać się w ciągu kilku dni lub tygodni od zakażenia.
- U kobiet brodawki narządów płciowych są najczęściej widoczne na sromie i wargach sromowych, ale mogą również występować w okolicy odbytu, pochwy lub szyjki macicy.
- Szczepy HPV niskiego ryzyka mogą również prowadzić do niektórych zmian chorobowych wokół szyjki macicy, ale ogólnie rzecz biorąc, nie doprowadzą do rozwoju komórek rakowych.
Krok 2. Dowiedz się o wykrywaniu HPV wysokiego ryzyka
HPV wysokiego ryzyka rzadko ma towarzyszące objawy, chyba że rozwinął się w zaawansowany etap raka. Dlatego ważne jest, aby poddać się corocznemu badaniu miednicy od ginekologa, który może być w stanie wykryć problemy, zanim rozwiną się do poziomu rakowego lub przedrakowego. Objawy zaawansowanego stadium HPV, które mogą powodować raka szyjki macicy, obejmują:
- Nieregularne krwawienie lub plamienie między miesiączkami lub po stosunku seksualnym.
- Nieregularne cykle miesiączkowe.
- Zmęczenie.
- Utrata masy ciała lub utrata apetytu.
- Ból pleców, nóg lub miednicy.
- Pojedyncza opuchnięta noga.
- Dyskomfort pochwy.
- Zapachowa wydzielina z pochwy.
Krok 3. Przeszukaj inne nowotwory
HPV wysokiego ryzyka najczęściej powoduje raka szyjki macicy, ale jest również powiązany z rakiem sromu, odbytu i gardła. Nowotwory te można wykryć wcześnie, jeśli poddasz się regularnym badaniom lekarskim, dlatego tak ważne jest regularne wykonywanie badań przesiewowych.
- Na odsłoniętych obszarach, takich jak srom lub okolice odbytu, przesuń płaską dłonią po tym obszarze, aby sprawdzić, czy nie ma grudek, które mogą wskazywać na brodawki narządów płciowych.
- Jeśli uważasz, że byłeś narażony na HPV w dowolnym momencie, powiadom zarówno swojego ginekologa, jak i swojego lekarza rodzinnego i poproś ich o zbadanie cię pod kątem wszelkich potencjalnych nowotworów związanych z HPV.
Metoda 2 z 4: Rozróżnianie HPV
Krok 1. Przetestuj się, aby określić typ HPV
Istnieje ponad 100 różnych wirusów, które są uważane za formę HPV. Spośród tych ponad 100 szczepów około 40 z nich jest przenoszonych drogą płciową, podczas gdy około 60 z nich powoduje brodawki na obszarach takich jak dłonie i stopy.
- HPV nie przenoszony drogą płciową zwykle wnika do organizmu poprzez kontakt ze skórą, wnikając przez skaleczenia lub otarcia na skórze i objawia się jako brodawki wokół obszaru infekcji
- HPV przenoszony drogą płciową wnika do organizmu poprzez bezpośredni kontakt narządów płciowych lub poprzez kontakt skóry z genitaliami. Infekcje HPV wokół ust lub w górnych drogach oddechowych mogą również wystąpić podczas seksu oralnego. Mogą one objawiać się brodawkami lub mogą nie mieć żadnych objawów. Tylko test przeprowadzony przez lekarza może prawidłowo zdiagnozować wirusa HPV przenoszonego drogą płciową.
Krok 2. Zastanów się, czy nie przeniosłeś wirusa HPV drogą płciową
Szczepy HPV przenoszone drogą płciową dzielą się ogólnie na dwie szerokie kategorie: HPV wysokiego ryzyka i HPV niskiego ryzyka.
- Około 40 typów wirusa HPV jest przenoszonych przez bezpośredni kontakt z błoną śluzową, na przykład w okolicy narządów płciowych. Te typy są najbardziej narażone na rozprzestrzenianie się poprzez kontakty seksualne.
- Wirusy HPV wysokiego ryzyka to te, które są przenoszone drogą płciową i są bardziej narażone na przekształcenie się w poważne zagrożenie dla zdrowia, takie jak rak. Szczepy HPV wysokiego ryzyka obejmują HPV 16, 18, 31, 33, 45, 52, 58 i kilka innych szczepów. Szczepy odpowiedzialne za większość rozwoju raka szyjki macicy to 16 i 18, które są najczęściej badane, ponieważ powodują około 70% przypadków raka szyjki macicy. Testy medyczne są konieczne, aby sprawdzić, czy masz HPV wysokiego ryzyka.
- Szczepy HPV niskiego ryzyka obejmują HPV 6, 11, 40, 42, 43, 44, 53, 54, 61, 72, 73 i 81. HPV 6 i 11 są najczęstszymi postaciami HPV niskiego ryzyka i są Szczepy HPV najczęściej związane z brodawkami narządów płciowych. Rzadko szczepy niskiego ryzyka prowadzą do raka, więc nie są częścią rutynowych badań przesiewowych.
Krok 3. Oceń swoje ryzyko
Pewien czynnik może zwiększyć prawdopodobieństwo zarażenia się wirusem HPV u kobiety. Osoby, które miały wielu partnerów seksualnych, osłabiony układ odpornościowy z powodu HIV, zaburzenia immunologiczne lub leczenie raka, a także osoby, które uprawiają seks bez zabezpieczenia, mogą być bardziej narażone na HPV przenoszone drogą płciową.
Zgodność z czynnikiem ryzyka nie oznacza, że kobieta ma lub nie ma HPV. To po prostu wskaźnik, że jest bardziej prawdopodobne, że zostanie narażona
Metoda 3 z 4: Szukanie porady medycznej
Krok 1. Zrób test Pap
Testy cytologiczne są podstawową metodą sprawdzania przez lekarza obecności raka szyjki macicy lub zmian przedrakowych szyjki macicy. Jeśli test Pap wraca nieregularnie, lekarz może zdecydować się na wykonanie testu DNA HPV, aby sprawdzić, czy próbka Pap daje pozytywny wynik na obecność HPV. Jednak niektórzy lekarze również wykonują oba testy jednocześnie.
Testy cytologiczne są zalecane co trzy lata dla kobiet w wieku poniżej 65 lat, których poprzednie cytozy wróciły do normy. Jeśli otrzymasz nieprawidłowy wynik badania cytologicznego, lekarz zaleci dobry harmonogram badań
Krok 2. Poproś o test HPV wraz z testem papki
Testy HPV mogą nie być wykonywane w ramach rutynowego badania dla kobiet, ale wielu lekarzy wykonuje oba testy jednocześnie. Możesz poprosić o test HPV wraz z testem cytologicznym, jeśli uważasz, że masz powody do zmartwień. Próbki do testu HPV są pobierane w taki sam sposób, jak te do testu Pap, poprzez wymaz z szyjki macicy.
- Testy HPV są generalnie zalecane tylko dla kobiet w wieku 30 lat lub starszych, dlatego lekarz może nie zalecić ich młodszym pacjentom.
- HPV jest powszechny u młodych kobiet, a większość szczepów jest usuwana przez zdrowy układ odpornościowy, zanim wystąpią jakiekolwiek objawy lub powikłania. Następnie lekarz może zalecić inną metodę przesiewową, taką jak badanie cytologiczne, aby sprawdzić, czy są jakieś obawy lub dalsze badania.
- W tym momencie testy HPV zostały skutecznie opracowane tylko dla kobiet. W związku z tym kobieta nie może poprosić partnera płci męskiej o poddanie się badaniu przesiewowemu w kierunku HPV w celu oceny ryzyka.
Krok 3. Zbadaj wszelkie brodawki
Jeśli zauważysz jakiekolwiek brodawki, zmiany lub guzki w okolicy narządów płciowych, natychmiast skontaktuj się z lekarzem. Umów się na wizytę, aby lekarz zbadał wszelkie brodawki lub podejrzane objawy tak szybko, jak to możliwe.
- Brodawki narządów płciowych często ustępują samoistnie i w zależności od konkretnych objawów lekarz może zalecić uważne monitorowanie i zaprzestanie dalszego leczenia.
- Jeśli lekarz zaleci leczenie, może zdecydować się na leczenie miejscowe lub zamrożenie brodawek. Zapytaj swojego lekarza, czy leczenie można zastosować w domu, czy też musi to zrobić lekarz.
- Jeśli otrzymujesz leczenie brodawek narządów płciowych, zapytaj swojego lekarza: „Co powinienem zrobić, aby zapobiec infekcji w tym obszarze i zminimalizować ryzyko wystąpienia brodawek w przyszłości?”
Krok 4. Porozmawiaj z lekarzem podczas corocznej kontroli
Pamiętaj, aby porozmawiać z lekarzem o wszelkich obawach związanych z HPV. Częścią badania kobiety zdrowej jest również badanie sromu, pochwy i okolicy odbytu. Jeśli obawiasz się, że jesteś narażony na infekcje HPV, poinformuj o tym swojego lekarza, aby te obszary również mogły zostać zbadane.
Metoda 4 z 4: Zapobieganie infekcji HPV
Krok 1. Użyj prezerwatywy
Prawidłowo stosowane prezerwatywy są skuteczne w 97% w przypadku większości infekcji przenoszonych drogą płciową. Używaj prezerwatywy podczas stosunku waginalnego lub analnego i wybierz ochronę, taką jak koferdam podczas seksu oralnego. Aby prawidłowo założyć prezerwatywę:
- Sprawdź opakowanie pod kątem przecięć, dziur lub przebić i poszukaj daty ważności. Nie używaj przeterminowanej prezerwatywy lub takiej, która wygląda na uszkodzoną.
- Ostrożnie otwórz opakowanie, aby upewnić się, że lateks prezerwatywy się nie rozerwie.
- Usuń prezerwatywę i ściśnij jej końcówkę przed zwijaniem trzonu prącia.
- Wciąż ściskając czubek prezerwatywy jedną ręką, wyrównaj prezerwatywę z główką prącia, a drugą ręką przesuń prezerwatywę w dół trzonu prącia do jego podstawy.
- Wyrzuć zużytą prezerwatywę, zawiązując otwarty koniec i umieszczając w pojemniku na odpady.
Krok 2. Zaszczep się
Szczepionki chroniące przed niektórymi szczepami HPV wysokiego ryzyka są teraz łatwo dostępne dla kobiet i chłopców. Zaleca się, aby dziewczęta otrzymały szczepionkę w wieku od 11 do 12 lat, ale można ją podać w dowolnym momencie w wieku od 9 do 26 lat. Chłopcy mogą otrzymać szczepionkę w wieku 11 lub 12 lat lub w wieku do 21 lat.
- Szczepionka jest najlepiej podawana, zanim dziewczynka lub kobieta stanie się aktywna seksualnie, ale nadal może być korzystna dla aktywnych seksualnie młodych kobiet.
- Szczepionki przeciw HPV są zazwyczaj podawane w trzech dawkach w ciągu sześciu miesięcy.
Krok 3. Omów historię seksualną
Za każdym razem, gdy zaczynasz uprawiać seks z nowym partnerem, prowadź otwartą i szczerą dyskusję na temat swojej historii seksualnej ze swoim partnerem. Porozmawiaj o rodzajach testów i badań przesiewowych, które ostatnio przeszedłeś i ile kontaktów seksualnych miałeś od ostatniego testu lub badania.
- Poświęć trochę czasu na omówienie swojej historii seksualnej, zanim zaczniesz uprawiać seks z nowym partnerem.
- Nie bój się zadawać im konkretnych pytań, takich jak „Czy zauważyłeś jakieś objawy, które mogą być związane z HPV, takie jak brodawki?” i „Ilu miałeś partnerów seksualnych?”
- Szanuj decyzję osoby, aby nie dzielić się z tobą informacjami, jeśli nie chcą tego, ale także zrozum, że nie masz obowiązku uprawiania seksu z nikim i możesz zdecydować się nie angażować w stosunek, jeśli nie możesz uzyskać informacji, których potrzebujesz wygodne wyrażanie zgody.
Wideo - Korzystając z tej usługi, niektóre informacje mogą być udostępniane YouTube
Porady
- Większość aktywnych seksualnie mężczyzn i kobiet w pewnym momencie swojego życia zakaże się wirusem HPV, ale większość infekcji ustępuje, zanim pojawią się jakiekolwiek objawy lub powikłania.
- Około 1% aktywnych seksualnie dorosłych w USA ma brodawki narządów płciowych w dowolnym momencie.
- Najpewniejszym sposobem na uniknięcie HPV jest ćwiczenie abstynencji. Abstynencja jest słusznym wyborem dla każdego, kto decyduje, czy chce stać się aktywny seksualnie, podobnie jak angażowanie się w aktywność seksualną.
Ostrzeżenia
- HPV może infekować obszary, które nie są chronione prezerwatywą.
- Niektóre populacje są bardziej narażone na nowotwory związane z HPV, takie jak geje i biseksualni mężczyźni oraz osoby z osłabionym układem odpornościowym (w tym osoby z HIV/AIDS).
