Wścieklizna to poważna choroba neurologiczna, która dotyka zwierzęta i ludzi na całym świecie. Wścieklizna rozprzestrzenia się przez ślinę, zwykle przez ugryzienie. Nieleczony wirus dotrze do mózgu i spowoduje śmierć. Ze względu na poważny charakter wirusa wścieklizny, prawidłowa identyfikacja zarażonych zwierząt jest niezwykle ważna. Ostatecznie, obserwując zachowanie zwierząt, szukając fizycznych cech choroby i dowiadując się o wściekliźnie, będziesz w stanie lepiej zidentyfikować wściekłe zwierzę. Ostatecznie Twoja wiedza o tym, jak zidentyfikować wściekłe zwierzę, ochroni Cię i zapewni zdrowie publiczne.
Kroki
Część 1 z 3: Obserwacja zachowania zwierząt
Krok 1. Uważaj na nietypowe zachowanie
Zwierzęta zarażone wirusem wścieklizny mogą wykazywać zachowania nietypowe dla tego zwierzęcia. Na przykład dzikie zwierzę może stracić strach przed ludźmi i podejść do nich. Podobnie, nocne zwierzę może wyjść w ciągu dnia. Jeśli zobaczysz zwierzę robiące coś nietypowego, odejdź od niego i przenieś się w bezpieczne miejsce.
- Zadzwoń do kontroli zwierząt i powiedz im o zwierzęciu, w tym gdzie jest i co robi.
- Nie zbliżaj się do zwierzęcia.
Krok 2. Szukaj agresywnego zachowania
Najczęstszym objawem wścieklizny jest nadmiernie agresywne zachowanie. Agresywne zachowanie i często wynikający z niego kontakt fizyczny stanowią główną przyczynę rozprzestrzeniania się wścieklizny na ludzi lub inne zwierzęta.
- Zwykle oswojone zwierzęta mogą warczeć, szczekać lub kłapać na ludzi.
- Dzikie zwierzęta mogą biegać lub próbować atakować ludzi.
- Zainfekowane zwierzęta mogą wykazywać oznaki destrukcyjnego zachowania, takie jak ranienie siebie, mienia lub otaczającego ich środowiska.
Krok 3. Uważaj na oznaki niepokoju
Zakażone zwierzęta wykazują tendencję do przejawiania pewnego rodzaju lęku wkrótce po pojawieniu się klinicznych objawów infekcji. Dlatego z każdym zwierzęciem wykazującym dziwne zachowanie należy obchodzić się ostrożnie.
- Niepokój może objawiać się nerwowymi kleszczami lub nieregularnymi ruchami.
- Zwierzę zakażone wścieklizną może wykazywać niepokój, liżąc lub przeżuwając początkowy punkt infekcji.
- Niepokój może sprawić, że zwierzę będzie się bać kontaktu z ludźmi lub innymi zwierzętami.
- Niepokój może objawiać się nietypową nieśmiałością lub drażliwością. W ten sposób zwykle przyjazne zwierzęta będą mniej towarzyskie.
Krok 4. Uważaj, jeśli zwierzę wydaje się zbyt przyjazne
Podczas gdy zakażone zwierzęta mogą wydawać się agresywne lub niespokojne, inne wykazują oznaki przyjaźni. Ostatecznie przyjazność dla zarażonych zwierząt jest jednym z największych zagrożeń dla ludzi lub innych niezakażonych zwierząt, ponieważ kontakt z zakażonym zwierzęciem może prowadzić do infekcji.
- Trzymaj się z dala od bezpańskich lub dzikich zwierząt, które wydają się przyjazne. Przyjazne zwierzę może bardzo szybko stać się agresywne, zwłaszcza jeśli jest zarażone wścieklizną.
- Unikaj zbliżania się do dzikiego zwierzęcia, ponieważ wykazuje oznaki, że jest przyjazny.
- Niektóre zakażone dzikie zwierzęta mogą wydawać się niezwykle spokojne, a nawet posłuszne.
Część 2 z 3: Poszukiwanie cech fizycznych
Krok 1. Poszukaj nadmiernego ślinienia
Częstym objawem wścieklizny jest nadmierne ślinienie się – zwiększenie produkcji śliny. Jest to ważne, ponieważ ślina jest głównym wektorem przenoszenia wirusa wścieklizny. Uważaj na:
- Krople śliny z ust.
- Pienienie ust.
- Nadmierne lizanie wokół ust, pozornie nieregularnym wzorem.
Krok 2. Uważaj na oznaki paraliżu
Paraliż to niezdolność zwierzęcia do poruszania się lub prawidłowego używania części swojego ciała. W połączeniu z objawami behawioralnymi i innymi objawami fizycznymi, paraliż jest ważnym objawem wścieklizny u zwierząt.
- Paraliż często objawia się w głowie lub gardle.
- Paraliż może wystąpić w rękach, nogach lub w innych częściach ciała.
- Paraliż może rozpocząć się wokół miejsca infekcji i stopniowo przemieszczać się po całym ciele zwierzęcia.
Krok 3. Sprawdź, czy zwierzę ma drgawki
Napady padaczkowe są jednym z najczęstszych objawów wścieklizny. W połączeniu z innymi objawami wskazują one na poważny przypadek wścieklizny. Tak więc napady padaczkowe są łatwym do zidentyfikowania objawem, który może dać dobry pomysł, jeśli zwierzę jest zakażone. Napady to:
- Charakteryzuje się drżeniem, szybkim skurczem mięśni i nieregularnym oddechem.
- Często pierwszy znak przed paraliżem.
- Występuje w około połowie przypadków wścieklizny porażennej.
- Nie zawsze występuje u zwierząt zakażonych wścieklizną.
Część 3 z 3: Nauka o wściekliźnie
Krok 1. Wiedz, że wścieklizna jest wysoce przenośna
Najważniejszą rzeczą, jaką należy wiedzieć o wściekliźnie, jest to, że można ją stosunkowo łatwo przenieść na ludzi lub inne zwierzęta. Ostatecznie sprawia to, że jest to bardzo niebezpieczna choroba. Wścieklizna może być przenoszona, jeśli zwierzę lub człowiek:
- Ugryziony przez zakażone zwierzę.
- Podrapany przez zakażone zwierzę.
- Narażenie na ślinę, mózg lub tkankę nerwową zakażonego zwierzęcia przez otwartą ranę lub przez dotknięcie błon śluzowych.
Krok 2. Zrozum, że wścieklizna może być śmiertelna
Jako choroba objawu ośrodkowego układu nerwowego, wścieklizna może szybko rozprzestrzeniać się po ciele zwierzęcia i szybko je osłabiać. Śmierć szybko następuje po pojawieniu się klinicznych objawów infekcji.
- Okres inkubacji wynosi około trzech tygodni do ośmiu tygodni.
- Zakażone zwierzęta często umierają w ciągu 5 dni od pojawienia się klinicznych objawów infekcji.
- Nie ma lekarstwa na wściekliznę. Po pojawieniu się objawów klinicznych śmierć jest prawie gwarantowana.
Krok 3. Zachowaj ostrożność podczas interakcji z dzikimi zwierzętami
Dzikie zwierzęta są największym źródłem zarażenia wścieklizną na całym świecie. Dlatego należy zawsze zachować ostrożność, zachować dystans i unikać bliskiego kontaktu z dzikimi zwierzętami.
- Szopy pracze są najbardziej kojarzone z wścieklizną we wschodniej Ameryce Północnej.
- Skunksy często cierpią na wściekliznę.
- Lisy są podatne na zarażenie wścieklizną.
- Nietoperze są znanymi nosicielami wścieklizny na całym świecie.
- Wiewiórki rzadko są zarażone wścieklizną, ale często cierpią na pasożyty mózgu, które wykazują objawy takie jak wścieklizna.
- Oposy są bardzo odporne na wściekliznę, ale mogą wykazywać zachowania związane z wścieklizną (agresja, ślinienie i inne) jako część ich mechanizmu obronnego.
Krok 4. Natychmiast zasięgnij pomocy medycznej, jeśli jesteś narażony na wirusa wścieklizny
Natychmiastowe leczenie jest ważne, ponieważ nie ma lekarstwa na wściekliznę, gdy ktoś wykazuje kliniczne objawy zakażenia.
- Lekarz oczyści twoją ranę.
- Jeśli nie byłeś wcześniej szczepiony, lekarz zaszczepi cię przeciwko wirusowi wścieklizny.
- Lekarz może skontaktować się z lokalnymi władzami, aby ostrzec je o możliwości wybuchu wścieklizny wśród zwierząt domowych lub dzikich.
Krok 5. Dbaj o bezpieczeństwo swoich zwierząt
Możesz uniknąć wścieklizny i uwolnić od niej swoje zwierzęta, nie pozwalając im swobodnie wędrować. Zwierzęta, które swobodnie wędrują, mogą wchodzić w interakcje ze zwierzęciem, które jest zakażone. Dodatkowo zaszczep swoje zwierzęta przeciwko wirusowi wścieklizny. Zapewni to im bezpieczeństwo w przypadku kontaktu z zakażonym zwierzęciem.
