Bycie wychowywanym przez kogoś z cechami narcystycznymi może mieć trwały negatywny wpływ na twoje życie, nawet jeśli nie mieszkasz już z rodzicem. Narcystyczny rodzic może cię poniżać, próbować cię kontrolować, ignorować twoje uczucia i wykorzystywać cię. Aby poradzić sobie z rodzicem, który traktuje cię w ten sposób, zacznij od przetwarzania swoich emocji. Następnie popracuj nad strategiami interakcji z rodzicem i ochrony swoich uczuć.
Kroki
Metoda 1 z 3: Przetwarzanie emocji
Krok 1. Zidentyfikuj narcystyczne zachowanie twojego rodzica wobec ciebie
Możesz wiedzieć, że twój rodzic jest narcyzem, ale ważne jest, aby zidentyfikować konkretne zachowania, które cię denerwują. Zrób listę rzeczy, które twój rodzic powiedział i zrobił w przeszłości, a które cię skrzywdziły. Twoja lista może zawierać:
- Zachowywać się tak, jakby byli lepsi od innych ludzi lub mieszkać w świecie fantazji
- Wyzywać cię, poniżać lub umniejszać
- Używanie zastraszania i gróźb, aby postawić na swoim
- Przypisywanie sobie zasług, gdy coś się uda lub osiągniesz
- Wykorzystując Cię dla własnego zysku
- Oczekując od Ciebie nieustannych pochwał i podziwu, nie dając nic w zamian
- Obwinianie Cię, gdy sprawy nie idą po ich myśli lub gdy popełniają błąd
Krok 2. Przyznaj, że twój rodzic cię skrzywdził i to nie twoja wina
Po sporządzeniu listy zachowań, które zraniły cię w przeszłości, poświęć chwilę, aby przyznać się do bólu i tego, że nie zrobiłeś nic, aby go spowodować. Pozwól sobie czuć się zranionym, zdradzonym, zły, smutnym lub jakimkolwiek emocjami, które pojawiają się, gdy zastanawiasz się nad zachowaniem rodzica. Ważne jest, aby pozwolić sobie na odczuwanie tych emocji i zrozumieć, że zostały one spowodowane zachowaniem rodzica, a nie czymś, co zrobiłeś.
- Na przykład, jeśli rodzic bagatelizował cię przez całe życie, pozwól sobie na smutek i złość z tego powodu. Rodzice powinni zachęcać swoje dzieci, a nie je poniżać. Masz prawo czuć się zdenerwowany, że twój rodzic nie zrobił tego za ciebie.
- Możesz nawet chcieć napisać o swoich uczuciach po zastanowieniu się nad tym, co twój rodzic powiedział i zrobił ci przez lata. To może pomóc ci poczuć i przetworzyć swoje emocje.
- Rodzaj więzi, jaką utworzyłeś z rodzicem jako dziecko, może nadal wpływać na sposób, w jaki wchodzisz w interakcje z innymi ludźmi. Możesz mieć trudności z zaufaniem partnerowi uczuciowemu lub obawiać się odrzucenia w wyniku rodzaju więzi, jaką utworzyłeś z rodzicem.
Krok 3. Rozpaczaj po utracie pożądanego rodzaju relacji z rodzicem
Twój rodzic nie zmieni swojego zachowania, więc będziesz musiał opłakiwać tę stratę i zaakceptować, że się nie zmieni. Uświadomienie sobie, że rodzic nie jest pozytywną siłą w twoim życiu może być druzgocące i prawdopodobnie nigdy nim nie będzie. Daj sobie pozwolenie i czas na opłakiwanie utraty opiekuńczej relacji rodzic-dziecko.
W porządku jest czuć się smutnym i płakać z powodu tej straty. Nie powstrzymuj się ani nie próbuj ignorować swoich uczuć. Ważne jest, aby pozwolić sobie na żałobę
Krok 4. Określ granice, które chcesz ustalić z rodzicem
Prawdopodobnie masz dobre pojęcie o zachowaniach, które uważasz za niedopuszczalne i chcesz w jak największym stopniu unikać lub minimalizować. Zanim będziesz mógł wymusić te granice, musisz sam je określić. Poświęć trochę czasu, aby napisać, co chcesz, aby twój rodzic przestał robić. Mogą to być:
- Krytykowanie swojego wyglądu, wyborów życiowych lub innych aspektów tego, kim jesteś
- Krzyczeć lub krzyczeć na ciebie
- Dając ci ciche leczenie
- Wyśmiewanie lub poniżanie Ciebie
- Grozi ci
- Stawianie wobec Ciebie wymagań lub nakładanie na Ciebie nierozsądnych oczekiwań
- Obwinianie Cię za dystans między Tobą a Twoim rodzicem
Krok 5. Wyraźnie określ swoje granice
Po poświęceniu czasu na określenie swoich granic, będziesz musiał przekazać je swojemu rodzicowi. W przeciwnym razie nie będą wiedzieć, jakie są twoje granice lub kiedy przekroczyły granicę. Upewnij się, że określiłeś granicę i jej konsekwencje w sposób stanowczy, ale spokojny. Bądź przygotowany na podjęcie tych konsekwencji, nawet jeśli źle się poczujesz, i pamiętaj, że twój rodzic prawdopodobnie nie będzie się źle czuł z ich konsekwencjami.
- Na przykład, jeśli twój rodzic zacznie na ciebie krzyczeć, możesz powiedzieć coś w stylu: „Nie jest w porządku, że krzyczysz na mnie. Jeśli będziesz dalej na mnie krzyczeć, wyjdę z pokoju i nie będziemy mogli kontynuować naszej rozmowy.
- Jeśli chcesz, aby twój rodzic przestał krytykować twój wygląd, możesz powiedzieć coś w stylu: „Podoba mi się mój wygląd, a krytykowanie mojego wyglądu jest dla mnie bolesne. Jeśli nadal będziesz wygłaszać krytyczne uwagi na temat mojego wyglądu, nie będziemy mogli spędzać czasu razem.
Metoda 2 z 3: Interakcja z rodzicem
Krok 1. Zdecyduj, czy chcesz mieć związek z rodzicem
Jeśli spędzanie czasu z rodzicem jest bardziej bolesne niż nie spędzanie z nim czasu, lepiej zachować dystans. Pamiętaj, że głównym powodem, dla którego twój rodzic chce mieć z tobą związek, jest rozwijanie jego własnych zainteresowań, a nie dlatego, że naprawdę mu na tobie zależy. Jeśli to nie jest coś, co chcesz kontynuować, pozostań zdecydowany w swojej decyzji, aby nie spędzać z nimi czasu.
Krok 2. Obniż swoje oczekiwania dotyczące interakcji z rodzicem
Narcystyczni rodzice mogą zmienić to, co powinno być przyjemnym spotkaniem, w straszną mękę. Aby uchronić się przed ciągłym rozczarowaniem, obniż oczekiwania dotyczące wszelkich interakcji z rodzicem. Pomoże to uchronić Cię przed dalszymi rozczarowaniami.
- Na przykład, jeśli wybierasz się z rodzicem na kolację, nie oczekuj, że będzie ciepły, zachęcający i szczerze zainteresowany Twoim życiem. Zamiast tego oczekuj, że powiedzą kilka niegrzecznych rzeczy, będą mówić dużo o swoim życiu i nie okażą zainteresowania tym, co masz do powiedzenia. Jeśli tak się stanie, będziesz dobrze przygotowany! Jeśli pójdzie lepiej niż to, będziesz mile zaskoczony.
- Jeśli masz ważne wydarzenie w życiu, takie jak dzień ślubu lub ukończenie studiów, oczekuj, że rodzic spróbuje cię przyćmić i zrobić kilka krzywdzących komentarzy. Wiedza o tym, co prawdopodobnie nas czeka, pomoże ci się przygotować.
Krok 3. Spokojnie reaguj na to, co może powiedzieć twój rodzic
Ważne jest, aby unikać wyzwania narcystycznego rodzica, ponieważ może on reagować gniewem i obronnością. Zamiast tego zachowaj spokój, gdy rodzic mówi rzeczy, które cię denerwują. Używaj również stwierdzeń „ja”, aby wyrazić swoje uczucia. Pomoże to zminimalizować przekonanie rodzica, że go kwestionujesz lub krytykujesz.
- Na przykład, jeśli rodzic wygłosi krytyczną uwagę na temat twojego stroju, po prostu powiedz coś w stylu „Podoba mi się sposób, w jaki wyglądam w tym stroju” i zostaw to na tym. Następnie zmień temat lub przepraszam, aby uniemożliwić im dyskusję z tobą.
- Zaplanuj i przećwicz reakcje na rzeczy, których oczekujesz od rodzica. Pomoże Ci to w tym momencie łatwiej odpowiedzieć. Na przykład, jeśli twój ojciec często krytykuje twoją decyzję o zostaniu nauczycielem, możesz przygotować odpowiedź w stylu: „Uwielbiam uczyć i cieszę się, że wybrałem tę karierę dla siebie”.
- Pamiętaj, że twój rodzic prawdopodobnie nie zareaguje na twoje uczucia, bez względu na to, jak jasno je wyrażasz.
Krok 4. Poproś o pomoc przyjaciół i innych członków rodziny
Szukanie wsparcia przyjaciół i członków rodziny podczas interakcji z rodzicem pomoże ci poczuć się mniej samotnym i bezbronnym. Znajdź 1 lub 2 przyjaciół lub członków rodziny, do których możesz się zwrócić, jeśli rodzic zacznie cię źle traktować. Odciągnij tę osobę na bok, aby porozmawiać przez chwilę, jeśli jest z tobą, lub zadzwoń lub wyślij SMS-a, jeśli nie jest z tobą.
- Na przykład, jeśli rodzic głośno krytykuje obiad, który zrobiłeś, poproś partnera, aby przez chwilę pomógł ci w kuchni. Poproś o przytulenie i chwilę wytchnienia przed powrotem do stołu.
- Jeśli twój rodzic ciągle opowiada o swoich osiągnięciach podczas wizyty i nawet nie zadał sobie trudu, aby zapytać cię, jak się masz, przepraszam, że idziesz do toalety i piszesz do przyjaciela, gdy tam jesteś. Bądź szczery i daj im znać, co się dzieje, aby mogli Cię wesprzeć.
Krok 5. Opracuj strategię wyjścia, jeśli sytuacja stanie się dla Ciebie niekomfortowa
Możesz mieć pewne spotkania z rodzicem, które są dla ciebie tak nieprzyjemne, że będziesz musiał po prostu wyjść. Aby ułatwić ci odejście od rodzica w takich sytuacjach, opracuj plan, w jaki sposób możesz uciec od rodzica.
- Na przykład, jeśli planujesz jednodniowe zakupy z matką, możesz poprosić przyjaciela lub partnera, aby zadzwonił do Ciebie w nagłych wypadkach, gdyby sprawy stały się zbyt niewygodne z matką.
- Pamiętaj, że masz prawo odejść, nawet jeśli nie masz wymówki. Możesz po prostu powiedzieć coś w stylu: „Miło było cię zobaczyć, tato, ale muszę iść. Miłego dnia!"
- Jeśli twój rodzic naciska, abyś został lub próbuje sprawić, że poczujesz się winny za skrócenie wizyty, ważne jest, abyś pozostał stanowczy. Powtórz swoją potrzebę odejścia i nie poddawaj się ich żądaniom.
Metoda 3 z 3: Ochrona uczuć
Krok 1. Skoncentruj się na tym, co wiesz o sobie
Osoby o osobowości narcystycznej mogą zniekształcić twoje postrzeganie siebie z powodu ich ciągłych upokorzeń. Ważne jest, aby potwierdzić to, kim jesteś, na podstawie tego, co wiesz o sobie, a nie na nierealistycznej perspektywie rodzica. Poświęć trochę czasu na sporządzenie listy swoich mocnych i słabych stron w oparciu o to, co wiesz o sobie, że jest prawdą, a nie o to, co powiedział twój rodzic.
- Na przykład możesz wiedzieć, że jesteś inteligentny, życzliwy, odważny i piękny, pomimo tego, że rodzice twierdzą inaczej. Możesz również wiedzieć, że masz tendencję do odkładania na później i masz problem z oszczędzaniem pieniędzy.
- Poproś znajomego, aby pomógł ci sporządzić listę, jeśli masz problem z określeniem, jakie cechy są prawdziwe w twoim przypadku.
Krok 2. Zrezygnuj, jeśli rodzic próbuje się z tobą kłócić
Częścią tego, w jaki sposób twój rodzic może próbować cię kontrolować, jest wciąganie cię w kłótnie. Ważne jest, abyś nie angażował się w te scenariusze, aby zapobiec wywieraniu przez nie władzy nad tobą. Jeśli twój rodzic próbuje się z tobą kłócić, nie bierz przynęty. Zmień temat lub odejdź, jeśli nie ustąpią.
- Na przykład, jeśli twój rodzic oskarża cię o niewdzięczność za wszystko, co robi i próbuje się z tobą o to kłócić, powiedz coś w stylu: „Już ci powiedziałem, że cię doceniam. Nie ma powodu, abyśmy się o to kłócili.
- Jeśli twój rodzic nadal będzie próbował cię wciągnąć w kłótnię, masz prawo odejść. Nie jesteś im winien wyjaśnienia.
Krok 3. Otaczaj się pozytywnymi ludźmi, którzy dobrze Cię traktują
Rodzic o narcystycznej osobowości wywiera silny negatywny wpływ, dlatego ważne jest, aby spędzać więcej czasu z ludźmi, którzy traktują cię z miłością i szacunkiem. Zidentyfikuj przyjaciół i członków rodziny w swoim życiu, którzy mają pozytywny wpływ i regularnie spędzaj z nimi czas.
- Na przykład, jeśli masz ciotkę, która zawsze cię wspierała i interesowała się twoim życiem, spotykaj się z nią raz na jakiś czas na kawę. Jeśli masz przyjaciela, który cię zachęca i podbudowuje, zaplanuj coś zabawnego z tą osobą mniej więcej raz w tygodniu.
- Jeśli chcesz znaleźć więcej pozytywnych ludzi, którymi możesz się otoczyć, zajrzyj do grup zainteresowań w Twojej okolicy, takich jak kółko dziewiarskie, jeśli lubisz robić na drutach, lub klub książki, jeśli lubisz czytać.
Krok 4. Dbaj o siebie
Dbanie o siebie jest niezbędne, gdy masz do czynienia z negatywną osobą w swoim życiu. Upewnij się, że masz wystarczająco dużo czasu na odświeżenie się, relaks i rozpieszczanie się. Pomoże to również w budowaniu poczucia własnej wartości, które przez lata mogło zostać zniszczone przez negatywny wpływ rodzica. Niektóre pozytywne nawyki samoopieki, które możesz rozwinąć, obejmują:
- Każdego dnia poświęcaj czas na podstawową higienę, taką jak branie prysznica, ubieranie się w czyste ubrania, które poprawiają samopoczucie i stylizację włosów.
- Ćwiczenie i jedzenie zdrowej żywności.
- Relaksujące, np. ćwicząc jogę, medytując lub biorąc kąpiel z bąbelkami.
Pomoc w reagowaniu i wyznaczaniu granic z narcystycznym rodzicem
Reagowanie na narcystyczne zachowanie rodzica
Wyznaczanie granic z narcystycznym rodzicem
Porady
- Możesz również rozważyć zwrócenie się o pomoc do specjalisty zdrowia psychicznego, takiego jak terapeuta. Mogą ci pomóc przepracować niektóre uczucia, jakie masz w stosunku do rodzica. Mogą również pomóc w opracowaniu strategii interakcji z rodzicem.
- Pamiętaj, że nie możesz kontrolować zachowania rodzica. Możesz kontrolować tylko swoje zachowanie i sposób, w jaki reagujesz na swojego rodzica.
