Świerzb to infekcja skóry wywołana przez małe pasożyty w skórze. Jej objawy obejmują ciągłe swędzenie, które może trwać do dwóch tygodni po zabiciu wszystkich pasożytów. Świerzb może powodować silny dyskomfort, a nawet hospitalizację, dlatego najlepiej jest wiedzieć, kiedy go masz i natychmiast go leczyć. Najlepszym sposobem na uniknięcie złapania świerzbu jest unikanie bliskiego kontaktu ze świerzbem, znajomość ryzyka złapania świerzbu i identyfikacja objawów świerzbu. Natychmiast rozpocznij leczenie, jeśli masz świerzb, ponieważ możesz zarazić osoby wokół ciebie.
Kroki
Część 1 z 3: Unikanie bliskiego kontaktu ze świerzbem
Krok 1. Trzymaj się z dala od kontaktu skóry z zakażoną osobą
Kontakt ze skórą to najlepszy sposób na złapanie świerzbu. Jeśli ktoś jest zarażony świerzbem, unikaj bliskiego kontaktu z nim, dopóki nie zgłosi się na leczenie.
- Kontakt musi być przedłużony, aby przenosić świerzb, więc gesty takie jak uścisk dłoni rzadko przenoszą świerzb na inną osobę.
- Dłuższy kontakt fizyczny, taki jak przytulanie lub dzielenie bliskiego otoczenia z kontaktem ze skórą, może potencjalnie kogoś zainfekować.
- Stosunek płciowy jest jednym z powszechnych sposobów na złapanie świerzbu od innej osoby. Jeśli odbyłeś stosunek seksualny z osobą zarażoną świerzbem, natychmiast poszukaj leczenia.
Krok 2. Unikaj długotrwałego kontaktu z powierzchnią zawierającą roztocza
Świerzb może żyć tylko przez 48 – 72 godziny, gdy nie jest na osobie. Trzymaj z dala od odzieży, koców lub pościeli, które dotknęły osoby zarażonej świerzbem.
- Ręczniki mogą zarazić się świerzbem, ponieważ są używane w bliskim kontakcie z zarażonymi. Unikaj dotykania zainfekowanych ręczników bez rękawiczek.
- Pościel i prześcieradła mogą również zarazić się świerzbem. Zdejmij je z łóżek i natychmiast wypierz – należy to zrobić w pierwszym dniu leczenia.
- Odzież może również przenosić świerzb. Każda odzież, którą zarażona osoba nosiła w ciągu ostatnich 72 godzin, może nadal mieć roztocza i powinna być prana.
Krok 3. Dokładnie umyj lub wyizoluj wszelkie materiały zakażone świerzbem
Ważne jest, aby wyczyścić lub poddać kwarantannie powierzchnie, które mogą nadal przenosić świerzb. Pomoże to powstrzymać rozprzestrzenianie się choroby na inne osoby.
- Jeśli to możliwe, umyj wszystko, co miało kontakt z osobami zarażonymi świerzbem. Użyj możliwie najgorętszej wody i wysusz je przy najgorętszym ustawieniu.
- Możesz także czyścić chemicznie wszystko, co miało kontakt z zarażoną osobą. Pamiętaj jednak, aby powiedzieć pracownikom pralni chemicznej, aby mogli podjąć specjalne środki ostrożności, aby uniknąć własnej inwazji świerzbu.
- Jeśli nie możesz umyć materiału zarażonego świerzbem, trzymaj go szczelnie i z dala od innych. Umieść zainfekowany materiał w plastikowych torebkach, które są szczelnie zamknięte z jak najmniejszą ilością powietrza w torebce. Przechowuj torby zamknięte przez co najmniej tydzień.
- Rzeczy, które nie dotykały Twojej skóry przez ponad tydzień, prawdopodobnie nie będą wymagały prania.
Część 2 z 3: Znajomość ryzyka świerzbu
Krok 1. Bądź ostrożny, jeśli jesteś w grupie podatnej na infekcję świerzbu
Niektóre grupy lub osoby są bardziej podatne na zarażenie świerzbem, głównie dlatego, że częściej mają kontakt ze skórą z innymi, co jest jedynym sposobem na złapanie świerzbu. Jeśli jesteś członkiem jednej lub więcej z tych grup, bądź ostrożny i świadomy wszelkich objawów świerzbu.
- Dzieci są podatne na świerzb. Mogą go zdobyć z przebywania w środowiskach komunalnych, w których świerzb jest bardziej powszechny.
- Matki małych dzieci są bardzo podatne na świerzb. Często łapią świerzb od swoich dzieci, zanim przekażą je innym.
- Osoby aktywne seksualnie mogą również nabawić się świerzbu. Świerzb najłatwiej zaraża się w wyniku przedłużonego kontaktu ze skórą.
- Osoby mieszkające w domach opieki lub podobnych środowiskach. Osoby starsze lub osoby mieszkające w bliskim sąsiedztwie mogą również zachorować na świerzb, ponieważ mają bliski kontakt z wieloma ludźmi.
- Osoby przebywające w odosobnieniu, w miejscach takich jak więzienie, są również narażone na zarażenie się świerzbem.
Krok 2. Bądź świadomy swojego ryzyka środowiskowego dla świerzbu
Świerzb nie rozprzestrzenia się w brudnych środowiskach; roztocze świerzbu po prostu chce pozostać na ludzkiej skórze. Oznacza to, że niektóre środowiska, takie jak poniższe, są szczególnie dojrzałe do inwazji świerzbu:
- Akademiki studenckie są powszechnym miejscem do łapania świerzbu, ponieważ tak wiele osób styka się ze sobą i ze światem zewnętrznym. Miejsca takie jak ogólnodostępne łazienki to miejsca, w których można łatwo złapać świerzb.
- Domy opieki to kolejne miejsce na świerzb. Ponieważ tak wiele osób przebywa w bliskim sąsiedztwie, świerzb może łatwo rozprzestrzeniać się wśród mieszkańców.
- Ośrodki opieki nad dziećmi mogą również rozprzestrzeniać świerzb. Nie dzieje się tak dlatego, że dzieci są brudne, ale raczej dlatego, że jedna zarażona osoba może łatwo zarazić innych poprzez kontakt ze skórą.
- Klasy mogą również rozprzestrzeniać świerzb, ponieważ dzieci stale przychodzą i wychodzą z zewnątrz i przebywają wokół siebie przez długi czas.
- Obozy to kolejne miejsce na świerzb. Mieszanka różnych ludzi w bliskim sąsiedztwie może rozprzestrzeniać świerzb.
Krok 3. Uświadom sobie, że zwierzęta nie mogą przenosić świerzbu
Chociaż zwierzęta mogą mieć inne kleszcze lub roztocza, nie mogą przenosić świerzbu na ludzi. Kontakt skóry ze skórą z innym człowiekiem to jedyny sposób na złapanie świerzbu.
- W przypadku psów świerzb nazywa się świerzbem. Powoduje to lekkie swędzenie na ludzkiej skórze, ale szybko ustępuje.
- Zabierz swojego zwierzaka do lekarza, jeśli ma objawy świerzbu, takie jak swędzenie lub wypadanie włosów.
- Świerzb od psów nie powoduje świerzbu u ludzi. Jeśli zachorujesz na świerzb, to od innego człowieka, a nie od twojego zwierzaka, nawet jeśli ma świerzb.
Część 3 z 3: Rozpoznawanie objawów świerzbu
Krok 1. Zidentyfikuj objawy
Istnieje kilka objawów świerzbu, od niewielkich do skrajnych. Znajomość objawów niekoniecznie pomoże ci uniknąć ich złapania, ale może pomóc ci dowiedzieć się, czy musisz przejść do ich leczenia.
- Swędzenie jest objawem świerzbu, który utrzymuje się w nocy. Jest to najczęstszy objaw i może być tak intensywny, że nie pozwala zasnąć w nocy osobom zarażonym.
- Wiele osób dotkniętych świerzbem ma wysypkę. Wysypka ze świerzbu pojawia się jako małe guzki, zwykle w linii i może wyglądać jak małe ukąszenia, sęki, a nawet pryszcze. Wysypkę można pomylić z egzemą ze względu na ich podobieństwa.
- Rany od świerzbu są spowodowane jedynie intensywnym drapaniem. Po rozwinięciu się owrzodzeń znacznie wzrasta ryzyko infekcji. Staph i paciorkowiec mogą zakażać skórę.
- Grube skórki na skórze mogą powstawać z ciężkiego rodzaju świerzbu. Te skorupy zawierają setki, a nawet tysiące roztoczy wraz z ich jajami i znacznie zwiększają swędzenie, a także sprawiają, że wysypka jest bardziej ekstremalna.
Krok 2. Zwróć uwagę na konkretne miejsca
Zrozum, że istnieją szczególne obszary, które zwykle tworzą świerzb, ponieważ roztocza wolą je od reszty ciała.
- Świerzb często atakuje dłonie. W szczególności można je znaleźć między palcami i wokół paznokci.
- Ramiona są częstym miejscem wykrycia infekcji świerzbu. Szczególnie narażone na infekcje są łokcie i nadgarstki.
- Skóra pokryta odzieżą jest często zakażona. Najczęściej może dojść do uszkodzenia linii paska, penisa, pośladków i skóry otaczającej sutki; jednak wszystko, co pokrywa odzież lub biżuteria, jest również prawdopodobnym miejscem rozwoju świerzbu.
- U dzieci miejsca, w których należy uważać na świerzb, to skóra głowy, twarz, szyja, dłonie i podeszwy stóp.
Krok 3. Natychmiast rozpocznij leczenie, jeśli masz świerzb
Infekcja świerzbu jest poważna. Ponadto nieleczona świerzb może powodować przenoszenie infekcji na inne osoby, z którymi masz kontakt skóra do skóry.
- Jeśli dana osoba ma świerzb, natychmiast udaj się do lekarza lub dermatologa. Nie tylko ciężkie przypadki mogą powodować hospitalizację, ale świerzbu nie można leczyć bez leków dostępnych na receptę.
- Kremy, takie jak 5% krem permetrynowy i balsam lindanowy, są najczęściej przepisywane w celu rozwiązania infekcji świerzbu. W cięższych przypadkach, takich jak zaskorupiały świerzb, można przepisać leki doustne, takie jak iwermektyna.
- Nieleczona świerzb może kontynuować infekcję w środowisku zagrożonym. Jeśli uważasz, że masz świerzb, natychmiast udaj się do lekarza, aby uniknąć przeniesienia go na innych.
