Uwalnianie dopaminy przez mózg odgrywa rolę w wielu funkcjach fizjologicznych, w tym wytwarzaniu wrażenia zarówno nagrody, jak i motywacji – na przykład „haju biegacza”, który możesz odczuwać po dobrym treningu. Jednak, aby dopamina mogła działać, twoje receptory dopaminy, które zasadniczo „łapią” uwolnioną dopaminę, muszą być dostępne i aktywowane. Nie jest do końca jasne, czy rzeczywiście możesz zwiększyć liczbę posiadanych receptorów, ale wydaje się możliwe przynajmniej ożywienie receptorów, które są uśpione, odczulone i/lub działają nieprawidłowo. Pracuj z lekarzem, aby opracować plan stopniowych zmian stylu życia i ewentualnie przepisanych leków, jeśli masz problemy związane z receptorami dopaminy.
Kroki
Metoda 1 z 2: Dokonywanie stopniowych zmian stylu życia
Krok 1. Porozmawiaj z lekarzem o swoich obawach dotyczących receptorów dopaminy
Wiedza medyczna na temat receptorów dopaminy i dopaminy wzrosła wykładniczo od czasu, gdy istnienie receptorów zostało po raz pierwszy udowodnione w 1972 roku. Mimo to wciąż jest wiele do nauczenia się. Aby uzyskać najbardziej aktualne informacje, zacznij od rozmowy z lekarzem.
W niektórych przypadkach lekarz może chcieć wykonać testy, aby ustalić, czy masz niski poziom dopaminy i / lub niedoczynność receptorów dopaminy. Mogą one obejmować między innymi badanie fizykalne, badania krwi i pytania dotyczące wszelkich objawów, których doświadczasz
Krok 2. Omów, czy stopniowe zmiany stylu życia mogą Ci pomóc
Jeśli twój lekarz podejrzewa, że możesz mieć problem z niedoczynnymi receptorami dopaminy, możliwe, że zaleci stopniowy proces powolnego „przetrenowania” i „reaktywacji” receptorów. Teoretycznie wprowadzanie stopniowych zmian może ponownie podłączyć receptory, aby wywołać uczucie zarówno nagrody, jak i motywacji do aktywnych i zdrowych zachowań.
- Jest tu dużo niepewności i teoretyzowania, ale można to podsumować różnicą między podjęciem noworocznego postanowienia, aby więcej ćwiczyć i zdrowo się odżywiać, a dążeniem do stopniowych ulepszeń w dłuższym okresie czasu. W tym drugim przypadku Twoje receptory dopaminy mogą być bardziej zdolne do przeszkolenia i/lub reaktywacji.
- Nawet jeśli twój lekarz nie uważa, że musisz się martwić o swoje receptory dopaminy, z pewnością będzie na pokładzie z planami stopniowego wprowadzania zmian w zdrowym stylu życia.
Krok 3. Dostosuj się do niskiej zawartości tłuszczu, dieta o obniżonej kaloryczności w czasie.
Istnieją pewne dowody na to, że dieta wysokotłuszczowa i wysokokaloryczna może znieczulać receptory dopaminy. Możliwe, że stają się „wytrenowane” do reagowania tylko wtedy, gdy są stymulowane przez kaloryczne, tłuste potrawy. Dlatego możesz stopniowo uczulać je, aby nagradzać niskotłuszczową, niskokaloryczną i zdrowszą dietą.
- Natychmiastowe zmiany w diecie mogą nie przynieść takich samych korzyści – receptory mogą potrzebować czasu na dostosowanie się. To z kolei może być powodem, dla którego wprowadzanie wszystkich zmian naraz może utrudnić Ci trzymanie się planu.
- Możesz również zwiększyć poziom dopaminy, zwiększając ilość spożywanej tyrozyny i fenyloalaniny, która znajduje się w produktach bogatych w białko, takich jak indyk, wołowina, jajka, nabiał, soja i rośliny strączkowe.
- Możliwe jest również, że zmniejszenie spożycia kalorii do zalecanego poziomu może faktycznie zwiększyć liczbę niektórych receptorów dopaminy. W każdym razie wydaje się, że wprowadzenie zdrowych zmian w diecie korzystnie wpływa na receptory.
- Porozmawiaj ze swoim lekarzem, aby uzyskać porady dotyczące dokonywania zdrowych zmian w diecie. Możesz zalecić zmniejszenie dziennego spożycia kalorii (na przykład o 100 kalorii) co tydzień i zastąpienie jednego tłustego jedzenia alternatywą o niskiej zawartości tłuszczu (na przykład paluszki marchewki zamiast frytek) co tydzień.
Krok 4. Zwiększaj poziom swojej aktywności w czasie jako kolejną potencjalną korzyść
Niektóre kategorie receptorów dopaminy wywołują uczucie nagrody, gdy się poruszasz, a także motywują cię do robienia tego więcej, aby uzyskać dodatkowe uczucia nagrody. Receptory te mogą być odczulone lub „wyłączone” u osób, które mają tendencję do bycia nieaktywnymi, ale stopniowe dostosowania mogą reaktywować lub ponownie podłączyć receptory.
- Współpracuj z lekarzem, aby stworzyć spersonalizowany, stopniowy schemat ćwiczeń. Możesz na przykład chodzić przez 5 minut po kolacji przez tydzień, a następnie dodawać 5 minut każdego tygodnia, aż dojdziesz do 30 lub 45 minut. Możesz też zacząć podnosić ciężarki raz w tygodniu, a następnie powoli przejść do używania wolnych ciężarów 2-3 razy w tygodniu.
- Ćwiczenia mogą zwiększyć ilość dopaminy magazynowanej przez mózg, a także wywołać produkcję enzymów, które tworzą receptory dopaminy.
Krok 5. Staraj się mieć co najmniej 5-10 minut światła słonecznego każdego dnia
Istnieją pewne dowody na to, że ekspozycja na światło słoneczne może odgrywać rolę w aktywacji niektórych receptorów dopaminy, chociaż dokładny proces nie jest do końca jasny. Wystarczy 5-10 minut ekspozycji na światło słoneczne każdego dnia – na przykład szybki spacer podczas przerwy na lunch – może wystarczyć, aby dokonać pozytywnej zmiany.
Pamiętaj jednak, aby zastosować środki ochrony przeciwsłonecznej. Należą do nich noszenie kremów przeciwsłonecznych, noszenie czapek i długich ubrań oraz unikanie długotrwałej ekspozycji na słońce w południe
Krok 6. Stopniowo wprowadzaj dodatkowe zmiany w zdrowym stylu życia
Twoje receptory dopaminy mogą skorzystać – a ogólny stan zdrowia na pewno skorzysta – na zdrowych zmianach, takich jak rzucenie palenia, zmniejszenie spożycia alkoholu lub zaprzestanie używania nielegalnych narkotyków. Twój lekarz może pomóc w opracowaniu zdrowych, zrównoważonych planów wprowadzania takich zmian i uzgodnić Cię z innymi profesjonalistami, którzy mogą pomóc Ci poruszać się po procesie.
Nie ma jednoznacznych dowodów na to, że na przykład stopniowe rzucenie palenia jest lepsze dla przekwalifikowania lub ponownej aktywacji receptorów dopaminy niż „zimny indyk”. To powiedziawszy, większość ludzi uważa, że stopniowe podejście jest bardziej skuteczne przy wprowadzaniu poważnych zmian w stylu życia
Krok 7. Uzyskaj informacje od lekarza na temat ograniczenia źródeł stymulacji
Niektórzy eksperci uważają, że ciągła nadmierna stymulacja, która powoduje powtarzające się uwalnianie dopaminy, może z czasem znieczulić receptory. Może to pomóc w wyjaśnieniu, dlaczego ciągle potrzebujesz „więcej” uzależniającej aktywności – zażywania narkotyków, hazardu, pornografii itp. – aby uzyskać ten sam „haj”. Może się więc zdarzyć, że ograniczenie źródeł stymulacji może pomóc w ponownym uwrażliwieniu receptorów.
- Może to oznaczać ograniczenie takich rzeczy, jak telewizja, Internet, korzystanie z mediów społecznościowych, gry wideo, pornografia i/lub masturbacja, zakupy, sporty ekstremalne, ryzykowne czynności lub inne źródła stymulacji w Twoim życiu.
- Jednak nie wszyscy eksperci podzielają ten pogląd. Na przykład istnieją pewne dowody na to, że bardzo powszechne źródło stymulacji – kofeina – może rzeczywiście korzystnie wpływać na receptory dopaminy. Porozmawiaj ze swoim lekarzem.
Metoda 2 z 2: Leczenie stanu zdiagnozowanego medycznie
Krok 1. Opracuj z zespołem medycznym kompletną diagnozę i plan leczenia
Zanim zaczniesz martwić się zbytnio o swoje receptory dopaminy, popracuj z lekarzem i innymi członkami zespołu medycznego, aby ustalić, czy masz jakiekolwiek schorzenia związane z dopaminą. Jeśli tak, uzyskanie właściwej diagnozy i planu leczenia ma kluczowe znaczenie dla rozwiązania problemu.
Ponieważ dopamina odgrywa tak wiele ważnych ról, problemy związane z dopaminą (w tym te z receptorami dopaminy) mogą przyczyniać się do wielu różnych schorzeń. Należą do nich (ale nie tylko) choroba Parkinsona, zespół Tourette'a, choroba Huntingtona, schizofrenia, ADHD, OCD i zaburzenia ze spektrum autyzmu
Krok 2. Weź dowolnego przepisanego agonisty receptora dopaminy dokładnie zgodnie z zaleceniami
Istnieje pewna niepewność, czy agoniści receptorów dopaminy zwiększają liczbę receptorów, czy aktywują więcej istniejących receptorów. W każdym razie są kluczowym sposobem leczenia szeregu schorzeń związanych z dopaminą. Mogą również powodować znaczące skutki uboczne, dlatego ważne jest, aby dokładnie przestrzegać zaleceń lekarza.
- „Agonista” to lek, który wiąże się i aktywuje receptory w twoim ciele (w tym przypadku receptory dopaminy).
- Powszechni agoniści receptora dopaminowego obejmują między innymi ropinirol, kabergolinę, bromokryptynę, pramipeksol i rotygotynę. W zależności od leku i Twoich potrzeb mogą być przepisywane w postaci kapsułek, plastrów lub zastrzyków.
- Częste działania niepożądane to skrajna senność, halucynacje, niskie ciśnienie krwi po wstaniu i kompulsywne zachowanie. Mogą również wchodzić w interakcje z wieloma lekami, w tym warfaryną rozrzedzającą krew.
Krok 3. Użyj agonisty receptora z karbidopą-lewodopą lub bez niej w leczeniu choroby Parkinsona
Karbidopa-lewodopa, która pomaga zwiększyć produkcję dopaminy, jest powszechnie uważana za „złoty standard” leczenia choroby Parkinsona, postępującego zaburzenia funkcji motorycznych, które wpływa na ośrodkowy układ nerwowy. Ponieważ lewodopa może powodować poważne skutki uboczne, wczesne stadia choroby Parkinsona są często leczone albo samym agonistą receptora dopaminy, albo kombinacją agonisty i niższej dawki karbidopy-ledopy.
- Jeśli przepisano Ci oba leki, upewnij się, że przyjmujesz je dokładnie zgodnie z zaleceniami i zgłaszaj wszelkie poważne skutki uboczne.
- Choroba Parkinsona nie jest obecnie uleczalna. W miarę postępu w czasie prawdopodobnie odrzucisz agonistę receptora i przyjmiesz wyższe dawki karbidopy-ledopy.
- Karbidopa zapobiega rozpadowi lewodopy, zanim będzie mogła dostać się do mózgu. Jeśli stosujesz tylko lewodopę, nie będzie ona w stanie dotrzeć do mózgu.
Krok 4. Omów dodanie do swojego schematu żywności i suplementów mogących zwiększyć poziom dopaminy
Oprócz wszelkich przepisanych leków na twój stan, lekarz może zalecić spożywanie określonych pokarmów i przyjmowanie pewnych suplementów, które mogą zwiększyć poziom dopaminy. Dowody są jednak ograniczone i nie należy przyjmować suplementów ani wprowadzać poważnych zmian w diecie bez poinformowania lekarza. Możliwe opcje to:
- Pokarmy bogate w białko, takie jak chude mięso, niskotłuszczowe produkty mleczne i fasola, które zawierają aminokwasy tyrozynę i fenyloalaninę.
- Uzupełniająca forma fasoli velvet, która naturalnie zawiera dopaminę.
- Suplement znany jako złoty korzeń, który może zwiększyć aktywność dopaminy.
