Według Centrum Kontroli Chorób u ponad 29 milionów ludzi w Stanach Zjednoczonych zdiagnozowano cukrzycę. Cukrzyca to stan, który występuje, gdy organizm przestaje naturalnie wytwarzać hormon zwany insuliną. Insulina zamienia cukier, czyli glukozę, którą jemy, w energię. Glukoza dostarcza komórkom w mięśniach, tkankach i mózgu energii niezbędnej do funkcjonowania. Wszystkie rodzaje cukrzycy uniemożliwiają organizmowi efektywne przetwarzanie glukozy z powodu braku insuliny lub insulinooporności. Prowadzi to do komplikacji. Jeśli rozpoznasz objawy i czynniki ryzyka cukrzycy, możesz rozpoznać, że możesz mieć cukrzycę i poddać się badaniom.
Kroki
Metoda 1 z 3: Diagnozowanie cukrzycy typu 1
Krok 1. Rozróżnij typ 1
Cukrzyca typu 1, kiedyś nazywana cukrzycą młodzieńczą lub insulinozależną, jest schorzeniem przewlekłym najczęściej diagnozowanym u dzieci. Można go jednak zdiagnozować w dowolnym momencie życia pacjenta. Kiedy pacjent ma typ 1, trzustka wytwarza niewiele insuliny lub nie wytwarza jej wcale. W większości przypadków jest to spowodowane błędnym atakiem i niszczeniem komórki produkującej insulinę w trzustce przez układ odpornościowy organizmu. Ponieważ organizm nie wytwarza wystarczającej ilości insuliny, glukoza we krwi nie może zostać przekształcona w energię. Oznacza to również, że glukoza będzie gromadzić się w krwiobiegu, powodując problemy.
- Czynnikami przyczyniającymi się do cukrzycy typu 1 są genetyka i narażenie na niektóre wirusy. Wirus jest częstym wyzwalaczem w typie 1 o początku w wieku dorosłym.
- Jeśli zdiagnozowano u Ciebie typ 1, prawdopodobnie będziesz musiał użyć insuliny.
Krok 2. Rozpoznaj objawy
Objawy typu 1 obejmują częste oddawanie moczu, nadmierne pragnienie, skrajny głód, niezwykłą i szybką utratę wagi, drażliwość, zwiększone zmęczenie i niewyraźne widzenie. Objawy są poważne i zwykle pojawiają się w ciągu kilku tygodni lub miesięcy. Objawy te można początkowo pomylić z grypą, ale są one spowodowane cukrzycową kwasicą ketonową z ciężką wysoką glukozą i kwasicą.
- Dodatkowym objawem u dzieci mogą być nagłe i nietypowe przypadki moczenia nocnego.
- Kobiety mogą również rozwinąć infekcje drożdżakowe.
- Możesz również zauważyć silny ból brzucha lub nietolerancję przewodu pokarmowego.
Krok 3. Wykonaj test hemoglobiny glikowanej (A1C)
Ten test służy do określenia cukrzycy typu 1 i stanu przedcukrzycowego. Pobierana jest próbka krwi i wysyłana do laboratorium. Laboratorium mierzy ilość cukru we krwi dołączonego do hemoglobiny we krwi. Odzwierciedla to poziom cukru we krwi pacjenta w ciągu ostatnich dwóch lub trzech miesięcy. Te wyniki testu różnią się w zależności od wieku testowanej osoby. Dzieci mogą mieć wyższy odsetek niż dorośli.
- Jeśli do hemoglobiny przyłączone jest 5,7% lub mniej cukru, poziomy są normalne. Jeśli odsetek ten wynosi 5,7% do 6,4%, dorosły pacjent ma stan przedcukrzycowy. Jeśli pacjent jest nastolatkiem lub młodszym, zakres stężeń w stanie przedcukrzycowym sięga 7,4%.
- Jeśli procent cukru jest wyższy niż 6,5%, dorosły pacjent ma cukrzycę. W przypadku pacjentów w wieku młodzieńczym lub młodszym procent cukru wyższy niż 7,5% oznacza, że pacjent ma cukrzycę.
- Wiadomo, że warunki takie jak anemia i anemia sierpowata zakłócają ten test. Jeśli masz te problemy, lekarz może użyć innego testu.
Krok 4. Wykonaj test glukozy w osoczu na czczo (FPG)
Ten test jest najczęściej używany, ponieważ jest dokładny i kosztuje mniej niż inne testy. Podczas badania pacjent przez co najmniej 8 godzin przebywa bez jedzenia lub płynów innych niż woda. Lekarze lub pielęgniarki pobierają krew i wysyłają ją na badanie poziomu glukozy.
- Jeśli poziomy są obliczone poniżej 100 miligramów na decylitr (mg/dl), poziomy są normalne, a pacjent nie ma cukrzycy. Jeżeli poziomy są określone na poziomie od 100 do 125 mg/dl, oznacza to, że pacjent ma stan przedcukrzycowy.
- Jeśli poziomy mierzą powyżej 126b mg/dl, pacjent prawdopodobnie ma cukrzycę. Jeśli zmierzona zostanie wartość inna niż normalna, test zostanie powtórzony, aby upewnić się, że wyniki są prawidłowe.
- Ten test może być również używany do wykrywania typu 2.
- Ten test jest zwykle podawany z samego rana, ponieważ pacjent musi przez tak długi czas przebywać bez jedzenia.
Krok 5. Wykonaj przypadkowy (losowy) test glukozy w osoczu
Ten test jest najmniej precyzyjny z testów, ale jest skuteczny. Krew jest pobierana od pacjenta w dowolnym momencie, niezależnie od tego, ile lub ostatnio spożył. Jeśli poziomy powrócą powyżej 200 mg/dl, pacjent może mieć cukrzycę.
- Może to również wykryć cukrzycę typu 2.
- Twój lekarz może również prowadzić laboratoria dla autoprzeciwciał cytoplazmatycznych komórek wysp trzustkowych (ICA), autoprzeciwciał przeciwko dekarboksylazie kwasu glutaminowego (GADA), autoprzeciwciał 2 związanych z insulinomą (IA-2A), autoprzeciwciał insulinowych (IAA) lub przeciwciał transportera cynku 8 w celu ustalenia, czy masz cukrzycę typu 1 lub typu 2.
Metoda 2 z 3: Diagnozowanie cukrzycy typu 2
Krok 1. Zrozum typ 2
Cukrzyca typu 2, kiedyś nazywana cukrzycą o początku w wieku dorosłym lub cukrzycą insulinoniezależną, występuje najczęściej u osób powyżej 40 roku życia. Cukrzyca typu 2 rozwija się, gdy organizm opiera się działaniu insuliny lub gdy organizm przestaje wytwarzać wystarczającą ilość insuliny, aby utrzymać poziom glukozy we krwi. krew. W przypadku cukrzycy typu 2 komórki wątroby, tłuszczu i mięśni przestają prawidłowo używać insuliny. To powoduje, że organizm musi wytwarzać więcej insuliny, aby rozbić glukozę. Chociaż trzustka robi to na początku, z czasem traci zdolność do wytwarzania wystarczającej ilości insuliny do posiłków. Powoduje to nagromadzenie glukozy we krwi.
- Ponad 90 procent osób, u których zdiagnozowano cukrzycę, ma typ 2.
- Stan przedcukrzycowy to wczesny etap cukrzycy typu 2. Stan przedcukrzycowy można często odwrócić za pomocą leczenia poprzez dietę, ćwiczenia, a czasem leki.
- Podstawowym czynnikiem ryzyka dla Typu 2 jest nadwaga lub otyłość. Dotyczy to również dzieci, ponieważ wzrasta liczba diagnoz cukrzycy typu 2 w wieku dziecięcym lub młodzieńczym.
- Inne czynniki ryzyka obejmują siedzący tryb życia, historię rodziny, rasę i wiek, zwłaszcza w wieku 45 lat i starszych.
- Kobiety, które miały cukrzycę ciążową i te z zespołem policystycznych jajników (PCOS), mają około 30% szans na rozwój typu 2 później.
Krok 2. Zidentyfikuj objawy
Objawy typu 2 nie pojawiają się już w typie 1. Często nie są one diagnozowane, dopóki się nie pojawią. Objawy typu 2 obejmują objawy związane z typem 1. Objawy te to nadmierne pragnienie, częste oddawanie moczu, zwiększone zmęczenie, skrajny głód, niezwykła i szybka utrata wagi oraz niewyraźne widzenie. Objawy charakterystyczne dla Typu 2 to suchość w ustach, bóle głowy, skaleczenia lub rany, które wolno goją się, swędzenie skóry, infekcje drożdżakowe, niewyjaśniony przyrost masy ciała oraz drętwienie lub mrowienie w dłoniach i stopach.
1 na 4 osoby z cukrzycą typu 2 nie wie, że ją ma
Krok 3. Wykonaj test hemoglobiny glikowanej (A1C)
Ten test jest również używany do określenia cukrzycy typu 2 i stanu przedcukrzycowego. Krew pobierana jest od pacjenta i wysyłana do badań. Laboratorium mierzy procent cukru we krwi dołączony do hemoglobiny pacjenta we krwi. To ilustruje poziom cukru we krwi pacjenta w ciągu ostatnich kilku miesięcy.
- Jeśli do hemoglobiny przyłączone jest 5,7% lub mniej cukru, poziomy są normalne. Jeśli odsetek wynosi od 5,7% do 6,4%, pacjent ma stan przedcukrzycowy.
- Jeśli procent cukru jest wyższy niż 6,5%, pacjent ma cukrzycę. Ponieważ ten test oblicza poziom cukru we krwi przez długi czas, ten test nie jest powtarzany.
- Wiadomo, że niektóre choroby krwi, takie jak anemia i anemia sierpowata, zakłócają ten test. Jeśli masz te lub inne problemy z krwią, lekarz może użyć alternatywnego testu.
Krok 4. Wykonaj test doustnej tolerancji glukozy (OGTT)
Ten test jest podawany przez dwie godziny w gabinecie lekarskim. Krew pacjenta jest pobierana przed badaniem. Następnie pacjent pije specjalny słodki napój i czeka dwie godziny. Następnie w ciągu dwóch godzin pobierana jest krew i obliczane są poziomy. Ponieważ jednak wykonanie tego testu zajmuje dużo czasu, jest on rzadko używany, chyba że lekarz wykluczy cukrzycę ciążową, gdy jesteś w ciąży.
- Jeśli poziomy są mniejsze niż 140 mg/dl, to poziomy są normalne. Jeśli są one pomiędzy 140 a 199 mg/dl, pacjent ma stan przedcukrzycowy.
- Jeśli poziomy wynoszą 200 mg/dl lub więcej, pacjent prawdopodobnie ma cukrzycę. Jeśli zmierzona zostanie wartość inna niż normalna, test zostanie powtórzony, aby upewnić się, że wyniki są prawdziwe.
Metoda 3 z 3: Diagnozowanie cukrzycy ciążowej
Krok 1. Zrozum cukrzycę ciążową
Cukrzycę ciążową rozpoznaje się tylko u kobiet w ciąży. W czasie ciąży organizm kobiety zwiększa produkcję pewnych hormonów i składników odżywczych, które mogą powodować oporność na insulinę. To powoduje, że trzustka zwiększa produkcję insuliny. Przez większość czasu trzustka jest w stanie poradzić sobie z wytwarzaniem większej ilości insuliny, a matka będzie miała nieznacznie podwyższony poziom cukru we krwi, ale pozostanie to do opanowania. Jeśli organizm zacznie wytwarzać zbyt dużo insuliny, u matki zostanie zdiagnozowana cukrzyca ciążowa.
- Jeśli jesteś w ciąży, powinnaś wykonać badanie między 24. a 28. tygodniem, aby sprawdzić, czy to masz. Brak objawów, co utrudnia postawienie innej diagnozy. Jeśli nie zostanie zdiagnozowana, może spowodować problemy z ciążą.
- Ten typ cukrzycy ustępuje po urodzeniu dziecka. Może rozwinąć się w typie 2 w późniejszym okresie życia.
Krok 2. Zwróć uwagę na objawy
Cukrzyca ciążowa nie ma żadnych wyraźnych oznak ani objawów, ale matka jest zagrożona, jeśli żyła z cukrzycą przed ciążą. Jeśli uważasz, że możesz być zagrożona, możesz poddać się badaniu przesiewowemu przed zajściem w ciążę, aby sprawdzić, czy możesz mieć jakiekolwiek wczesne objawy, takie jak stan przedcukrzycowy. Jedynym sposobem, aby mieć pewność, jest jednak poddanie się badaniu przesiewowemu podczas ciąży.
Krok 3. Wykonaj test Initial Glucose Challenge
Ten test wymaga od pacjenta wypicia syropowego roztworu glukozy. Następnie pacjent musi czekać godzinę. Gdy minie godzina, krew jest testowana pod kątem poziomu cukru we krwi. Jeśli poziomy są poniżej 130-140 mg/dl, to poziomy pacjenta są prawidłowe. Jeśli jest wyższy, jesteś zagrożona cukrzycą ciążową, ale niekoniecznie ją masz. Będziesz potrzebować dodatkowego testu zwanego testem tolerancji glukozy.
Krok 4. Wykonaj test tolerancji glukozy
Ten test wymaga poszczenia przez noc. Pierwszej rzeczy następnego ranka poziom cukru we krwi jest sprawdzany za pomocą badania krwi. Następnie pacjent pije kolejny syropowaty roztwór glukozy. Ten napój ma wyższy poziom glukozy. Poziom cukru we krwi jest sprawdzany raz na godzinę przez trzy godziny. Jeśli ostatnie dwa odczyty są wyższe niż 130-140 mg/dl, wtedy u pacjentki zdiagnozowana zostanie cukrzyca ciążowa.
Wideo - Korzystając z tej usługi, niektóre informacje mogą być udostępniane YouTube
