Chociaż nie ma konkretnej nazwy dla strachu przed alarmami przeciwpożarowymi, ogólny termin „fonofobia” odnosi się do każdego irracjonalnego, wyniszczającego lęku przed konkretnym dźwiękiem, który generalnie jest kategoryzacją strachu przed alarmami przeciwpożarowymi lub syrenami. W większości przypadków unikanie alarmów przeciwpożarowych nie wchodzi w grę. Na przykład dzieci w szkole będą musiały regularnie uczestniczyć w ćwiczeniach przeciwpożarowych, aby wiedziały, jak zachować się w sytuacji zagrożenia, a dorośli będą musieli używać czujników dymu, aby chronić swoje domy i rodziny. Chociaż nie ma jednego, konsekwentnie skutecznego lekarstwa na strach przed alarmami przeciwpożarowymi, istnieje kilka strategii i form terapii, które mogą pomóc osobie przezwyciężyć strach i radzić sobie z objawami, gdy zmierzają w kierunku zdrowego życia. Powszechne metody leczenia „fobii prostych” takie jak strach przed alarmami przeciwpożarowymi może obejmować mieszankę terapii poznawczo-behawioralnej (CBT), terapii akceptacji i zaangażowania (ACT) oraz terapii ekspozycji.
Kroki
Metoda 1 z 3: Stosowanie strategii terapeutycznych w celu przezwyciężenia fobii
Krok 1. Określ źródło swojego strachu
Jeśli uważasz, że jesteś zbyt zaniepokojony lub zmartwiony możliwością alarmu przeciwpożarowego, może to być jedna z kilku przyczyn psychologicznych lub fizjologicznych. Nie wszystkie objawy mają ten sam podstawowy problem.
- Rozważ rozmowę z licencjonowanym terapeutą lub doradcą, aby pomóc w ustaleniu przyczyny Twojego niepokoju.
- Na przykład „ligyrofobia” to strach przed nagłymi i nieoczekiwanymi głośnymi dźwiękami. Może twój strach jest bardziej związany z nagłą, nieoczekiwaną naturą alarmu pożarowego niż z samym alarmem.
- Fonofobia i ligyrofobia mogą być związane z zaburzeniami przetwarzania sensorycznego lub SPD. SPD występuje, gdy mózg ma problemy z wysyłaniem i odbieraniem sygnałów, a czasami jest powiązany z różnymi innymi schorzeniami, takimi jak ADHD, autyzm i choroby genetyczne.
Krok 2. Zidentyfikuj swoje negatywne i irracjonalne myśli
Terapia poznawczo-behawioralna okazała się wielkim sukcesem w radzeniu sobie z fobiami i zaburzeniami lękowymi. Pierwszym krokiem w większości programów leczenia jest zidentyfikowanie fałszywych skojarzeń, które twój umysł tworzy z alarmem przeciwpożarowym. Zapytaj siebie:
- „Czego dokładnie się boję?”
- „Czego ostatecznie obawiam się, że się wydarzy?”
- „Dlaczego myślę, że tak się stanie?”
- „Kiedy pojawiają się te myśli?”
Krok 3. Zmierz się z negatywnymi myślami
Samotnie iz pomocą innych dzwoń do siebie, gdy tworzysz irracjonalne skojarzenia. Za każdym razem, gdy uderza cię nieuzasadniony strach, postaraj się zatrzymać i rzucić wyzwanie tej myśli.
- Powiedz sobie: „To nie jest racjonalny strach”.
- Uważaj swój strach za „fałszywy alarm”, który stworzył twój umysł.
- Przypomnij sobie: „Nie muszę się bać tego dźwięku. To tylko ostrzeżenie, ostrzeżenie”.
- Zwerbuj przyjaciół, aby uprzejmie zadzwonili do ciebie, gdy tworzysz irracjonalne skojarzenia.
Krok 4. Natychmiast zamień negatywne myśli na realistyczne
Samo podważanie negatywnych skojarzeń i myśli nie wystarczy. Za każdym razem, gdy uderza cię niepokój, rzuć wyzwanie tej myśli, a następnie zaproponuj jej pozytywną, racjonalną zamianę.
- Zastąp obawy „a co jeśli” opcjami „co jeszcze”.
- Na przykład możesz powiedzieć: „Nie stanę w płomieniach, gdy tylko usłyszę ten dźwięk. Wyjdę z domu, to porządek”.
- Może powiesz sobie: „Ten dźwięk nie jest niebezpieczny. W rzeczywistości pomaga mi przetrwać i zapewnia bezpieczeństwo”.
Krok 5. Potraktuj swój strach jako kolejną myśl
Terapia akceptacji i zaangażowania skupia się na pracy nad akceptacją dyskomfortu życia bez osądu. Dzięki ACT możesz zbudować zobowiązanie do zmiany zachowania za pomocą uważności lub życia i akceptacji chwili obecnej. Jeśli zastąpienie negatywnych myśli pozytywnymi myślami jest ograniczone, spróbuj najpierw zmienić sposób, w jaki odnosisz się do tej negatywnej myśli. Powiedz sobie:
- „Wiem, że jego strach jest dla mnie teraz niewygodny, ale minie i nie oznacza to, że jestem wadliwy lub zepsuty – po prostu jest”.
- „Ta chwila jest nieprzyjemna i jest częścią życia, podobnie jak dobre chwile. Potrafię radzić sobie zarówno ze złymi, jak i dobrymi”.
Krok 6. Ćwicz umiejętności relaksacyjne i radzenia sobie
Zanim spróbujesz terapii ekspozycji, będziesz chciał przećwiczyć zestaw umiejętności relaksacyjnych lub mechanizmów radzenia sobie, które pomogą ci przezwyciężyć niepokój spowodowany ciągłym narażeniem na alarm pożarowy. Możesz spróbować:
- Ćwiczenia oddechowe lub liczenie.
- Praktyki jogi lub medytacji.
- Powtarzające się zdanie lub mantra, aby ponownie skupić umysł.
- Ruchy lub ćwiczenia w celu złagodzenia stresu.
- Ćwiczenia wizualizacyjne.
- Postępująca relaksacja mięśni.
Krok 7. Stopniowo skonfrontuj się ze swoim strachem
W terapii ekspozycyjnej osoby próbują znieczulić się na strach przed alarmami przeciwpożarowymi poprzez stopniową ekspozycję. Na przykład, możesz sam skonfrontować się z dźwiękiem przez coraz dłuższy czas lub możesz poprosić znajomego o przetestowanie twojego domowego alarmu przeciwpożarowego w losowych momentach, aż dźwięk stanie się dla ciebie znajomy i normalny. Nie próbuj ekspozycji, dopóki nie opanujesz technik relaksacyjnych, abyś mógł się uspokoić, jeśli ekspozycja wywoła zbyt duży niepokój.
- Sporządź listę coraz trudniejszych sytuacji i przechodź przez nią powoli, od najmniejszego do najbardziej niespokojnego.
- Spróbuj nagrać dźwięk alarmu przeciwpożarowego na smartfonie i słuchać go z biegiem czasu coraz głośniej.
- Wyszukaj filmy z alarmami przeciwpożarowymi w Internecie i pozwól im grać podczas wykonywania prac domowych, aby znieczulić się na drażniący dźwięk.
- Jeśli bardziej boisz się pożaru niż alarmu, spróbuj zapalać świeczki przy każdym posiłku, aby zapoznać się z bezpiecznymi, kontrolowanymi płomieniami.
- Zaangażuj umiejętności relaksacyjne, których nauczyłeś się wcześniej, w miarę wzrostu niepokoju.
- Nigdy nie uruchamiaj publicznego alarmu przeciwpożarowego, gdy nie ma ognia ani wiertła, nawet jeśli ćwiczysz terapię narażenia. To może być przestępstwo i możesz narazić życie innych ludzi na niebezpieczeństwo.
Krok 8. Z czasem twórz pozytywne skojarzenia
W miarę jak zaznajomisz się z alarmem przeciwpożarowym i będziesz bardziej zrelaksowany przy dźwiękach, w naturalny sposób zbudujesz nowe skojarzenia dla swojego ciała i umysłu. Im bardziej namacalnie udowodnisz sobie, że usłyszenie alarmu przeciwpożarowego Ci nie zaszkodzi, tym rzadziej będziesz odczuwał niepokój.
- Konfrontuj alarm z przyjaciółmi lub w innych przyjemnych warunkach, aby skojarzyć nowe wspomnienia z tym konkretnym dźwiękiem.
- Nowe, pozytywne wspomnienia są żywym dowodem na to, że alarm nie może cię skrzywdzić.
Metoda 2 z 3: Pomóż dziecku przezwyciężyć strach przed alarmami przeciwpożarowymi
Krok 1. Przyjmij do wiadomości i porozmawiaj o strachu
Oddanie głosu strachowi dziecka to świetny sposób na rozpoczęcie rozmowy. Poproś dziecko, aby opowiedziało, czego boi się w związku z alarmem pożarowym, dlaczego ma te obawy i jak czuje się w związku z alarmem pożarowym. Na przykład możesz zapytać ich:
- „O czym myślisz przez alarm przeciwpożarowy?”
- „Boisz się ognia czy dźwięku?”
- „Czy ten dźwięk rani twoje uszy?”
- „Jak myślisz, co oznacza alarm przeciwpożarowy?”
Krok 2. Poinformuj dziecko, że lęki to normalne
Wszyscy (nawet dorośli) mogą mieć obawy, a czasami dzieci muszą być o tym uspokojone. Podziel się z dzieckiem swoimi obawami i porozmawiaj o innych obawach.
- Porozmawiaj o różnicy między większymi a mniejszymi lękami. Czym lęk dziecka przed alarmem pożarowym różni się od innych, mniej wyniszczających lęków?
- Nie musisz nazywać strachu „irracjonalnym” z dzieckiem. Mów ogólnie o wartości przezwyciężania lęków.
- Zapytaj szkołę, jaki dźwięk wydaje alarm przeciwpożarowy. Przemysłowe alarmy przeciwpożarowe wydają różne dźwięki, słychać znajomy dźwięk brzęczenia. W niektórych budynkach stosowane są alarmy przeciwpożarowe z głosową ewakuacją lub dzwonkiem. Jeśli używają tego typu alarmów, możesz zapewnić swoje dzieci, że nie muszą się bać ćwiczeń przeciwpożarowych.
- Niech dziecko również porozmawia z przyjaciółmi i kolegami z klasy. Koledzy mogą być świetnym źródłem siły do przezwyciężania lęków.
- Ustal, czy strach jest na tyle poważny, że wymaga pomocy specjalisty zdrowia psychicznego.
Krok 3. Rozpoznaj „wyzwalacze” i specyficzne lęki związane z lękiem dziecka
Niektóre dzieci mogą stać się tak wrażliwe na alarm przeciwpożarowy, że stają się niespokojne i bardzo czujne, gdy piec jest włączony lub zapalona świeca. Dowiedz się, które wydarzenia wywołują u dziecka niepokój i porozmawiaj o tych wydarzeniach. Typowymi wyzwalaczami mogą być:
- Chodzenie obok fizycznego czujnika dymu w domu.
- Słyszenie sygnału dźwiękowego, który sygnalizuje niski poziom baterii w czujce dymu.
- Zapalanie świecy lub kominka w domu.
- Dym lub para wydobywająca się z pieca podczas gotowania.
Krok 4. Określ źródło lęku dziecka
Po zapoznaniu się z różnymi wyzwalaczami lęku Twojego dziecka, dowiedz się, jakie jest pochodzenie fobii. Na przykład, czy dziecko boi się dźwięku alarmu lub pożaru, który reprezentuje alarm?
- Porozmawiaj z dzieckiem o prawdopodobieństwie rzeczywistego pożaru domu io tym, że posiadanie czujnika dymu nie oznacza, że Twoja rodzina spodziewa się pewnego dnia pożaru.
- Przygotuj i przećwicz plan bezpieczeństwa przeciwpożarowego dla swojej rodziny. To może uspokoić i wzmocnić Twoje dziecko w obliczu prawdziwej sytuacji kryzysowej.
Krok 5. Przyjmij zabawne podejście do przezwyciężenia strachu
Zabawa jest ważnym sposobem, w jaki dzieci uczą się o swoim otoczeniu, a ty możesz wykorzystać zabawę i poczucie eksploracji, aby zmniejszyć niepokój związany z obecnością czujnika dymu w domu. Wypróbuj dowolne z poniższych:
- Spraw, aby rodzinne ćwiczenia ewakuacyjne były zabawą.
- Spersonalizuj alarm przeciwpożarowy jako przyjaciela swojej rodziny.
- Zachęć dziecko, aby rozmawiało z czujnikiem dymu tak, jak z pluszem lub zabawką.
- Napisz krótką piosenkę lub dżingiel, aby zaśpiewać podczas comiesięcznego testowania alarmu przeciwpożarowego.
- Pokaż dziecku diagramy lub filmy o tym, jak powstają czujniki dymu.
- Uważaj, aby zbytnio nie umniejszać powagi czujnika dymu. Jest to urządzenie ratujące życie, a alarm przeciwpożarowy może uratować życie Twojego dziecka.
Krok 6. Stwórz pozytywne lub przyjemne skojarzenia z alarmem pożarowym
Możesz przekierować automatyczny skok dziecka w negatywność i niepokój, dając mu coś pozytywnego, co kojarzy się z drażniącym dźwiękiem alarmu zamiast niebezpieczeństwa lub ognia. To prosta sprawa powiązania lepszych, pozytywnych doświadczeń z nagłym hałasem. Na przykład:
- Za każdym razem, gdy testujesz czujnik dymu w domu, zorganizuj małą uroczystość lub zaoferuj dziecku smakołyk na lody.
- Podłącz domowe czujniki dymu do bardziej ekscytujących elementów bezpieczeństwa przeciwpożarowego, takich jak wozy strażackie, dalmatyńczyki, bardzo wysokie drabiny lub zsuwane słupy.
- Powiąż również indywidualne wyzwalacze (takie jak świece lub piece) z pozytywnymi doświadczeniami.
Krok 7. Stopniowo zwiększaj z czasem ekspozycję dziecka na wyzwalacze
Dzieci mogą korzystać z terapii ekspozycyjnej, a także dorośli. W rzeczywistości, zgodnie z ostatnimi badaniami, dzieci mogą wykazywać poprawę dzięki terapii ekspozycyjnej nawet w krótszym czasie niż dorośli. Zacznij od małych kroków i pracuj do bardziej stresujących wyzwalaczy.
- Przyzwyczaj dziecko do dźwięku alarmu przeciwpożarowego, odtwarzając online filmy z ćwiczeniami przeciwpożarowymi. Stopniowo zwiększaj głośność, w miarę jak dziecko staje się bardziej komfortowe dla dźwięku.
- Rozważ umożliwienie dzieciom samodzielnego kontrolowania głośności filmu.
Krok 8. Świętuj małe zwycięstwa
Użyj pozytywnego wzmocnienia, aby zachęcić dziecko, gdy stopniowo przezwycięża swój strach poprzez przekierowanie poznawcze i ekspozycję. Uznanie kamieni milowych na drodze do wyzdrowienia dzieli ten proces na mniejsze części i pomaga dać dziecku poczucie wzmocnienia. Na przykład:
- Zrób listę wszystkich wyzwalaczy związanych z większym strachem przed alarmami przeciwpożarowymi i zaznacz je pojedynczo.
- Stwórz planszkę, którą możesz powiesić na ścianie swojego dziecka i ozdobić naklejkami po małych zwycięstwach.
- Na przykład, gdy dziecko nie boi się już nagrania wideo z alarmu przeciwpożarowego, pogratuluj mu i zaznacz sukces na swojej karcie.
Krok 9. Przypomnij dzieciom o ich przeszłych sukcesach w obliczu nowych lęków
Sukcesy dziecka w radzeniu sobie ze strachem przed alarmami przeciwpożarowymi mogą być wykorzystane jako zachęta, gdy pojawiają się nowe lęki. Przezwyciężenie jednego irracjonalnego strachu ułatwia pokonanie następnego. Nie pozwól dziecku zapomnieć, jak daleko zaszło!
Krok 10. Zapewnij niemowlętom podczas i po nagłym alarmie, aby zmniejszyć ryzyko urazu
Podczas gdy szczególnie małe dzieci mogą nie być w stanie ustnie komunikować swoich obaw, alarmy przeciwpożarowe mogą być źródłem niepokoju i uszkodzenia słuchu u niemowląt i małych dzieci.
- Zasłoń uszy dziecka, jednocześnie bezpiecznie i szybko usuwając je z głośnego otoczenia.
- Natychmiast pociesz dziecko lub niemowlę, aby zaczęło przywiązywać pozytywne skojarzenia do dźwięku.
- Zastanów się nad zakupem urządzeń chroniących przed hałasem dla Twojego niemowlęcia, które mogą być łatwo dostępne w przypadku alarmu przeciwpożarowego.
- Po alarmie wypróbuj potrójną metodę uspokajania: wyjaśnij, ujawnij i zbadaj. Świadoma terapia ekspozycji może działać z małymi dziećmi w ciągu zaledwie trzech godzin.
Metoda 3 z 3: Radzenie sobie z lękiem dziecka przed alarmami przeciwpożarowymi w szkole
Krok 1. Poproś z wyprzedzeniem o szkolny harmonogram ćwiczeń przeciwpożarowych
Nauczyciele nie zawsze mogą z wyprzedzeniem poznać dokładny czas ćwiczenia przeciwpożarowego, ale spróbuj współpracować z administratorami szkoły, aby jak najlepiej przygotować się z wyprzedzeniem. Jeśli wiesz, kiedy zabrzmi alarm, możesz podjąć kroki, aby lepiej przygotować ucznia.
Krok 2. Przedstaw zasady i oczekiwania dotyczące szkolnego ćwiczenia przeciwpożarowego
Czasami strach przed nieznanym może wzmocnić strach ucznia przed pożarem lub szkolny alarm przeciwpożarowy. Dzieci muszą wiedzieć, czego się spodziewać podczas ćwiczeń przeciwpożarowych, a nauczyciele powinni bardzo jasno określić zasady i procedury ćwiczeń.
- Niepokój może spowodować, że dziecko zacznie się bić lub źle się zachowywać w nieoczekiwany sposób, co może wymagać działań dyscyplinarnych ze strony szkoły. Pomóż swoim uczniom zrozumieć, jak ważne jest przestrzeganie oficjalnej procedury pomimo ich obaw.
- Dlaczego nie poświęcić chwili na zaadresowanie strachu przed alarmami przeciwpożarowymi przed całą klasą? Może być kilku uczniów, którzy podzielają ten sam niepokój.
Krok 3. Przeprowadź udane ćwiczenia przeciwpożarowe dla klasy
Poproś administrację o pozwolenie na przećwiczenie ćwiczeń przeciwpożarowych dla Twojej klasy poza regularnymi ćwiczeniami zaplanowanymi przez szkołę. Ponieważ nie rozlegnie się nagły dźwięk alarmu, dziecko może przećwiczyć szkolną rutynę bezpieczeństwa w znacznie mniej przerażającej sytuacji.
- Spróbuj dać dziecku pozytywną odpowiedzialność podczas ćwiczenia, na przykład pozwól mu prowadzić uczniów z przodu linii lub wyłącz światła w klasie z tyłu linii.
- Oddzielenie ćwiczenia przeciwpożarowego od dźwięku alarmu może również pomóc w ustaleniu, co wywołuje strach ucznia.
Krok 4. Rozważ wypuszczenie dziecka z pokoju lub budynku przed zaplanowanymi ćwiczeniami przeciwpożarowymi
W niektórych przypadkach dziecko może odczuwać na tyle niepokój, że od razu uniemożliwi udział w szkolnych ćwiczeniach przeciwpożarowych. Podobnie jak w przypadku terapii ekspozycyjnej, stopniowo zbliżaj dziecko do klasy lub budynku szkolnego, gdy zaznajomi się z rutyną ćwiczeń i dźwiękiem alarmu.
- Może pomocnik nauczycieli może wyprowadzić ucznia z pokoju, zanim zabrzmi alarm.
- Pamiętaj, że jeśli dziecko uniknie wszystkich ćwiczeń przeciwpożarowych z powodu alarmu, nie nauczy się ważnych sposobów postępowania podczas rzeczywistego zagrożenia pożarowego. Nie pozwól, aby strach przeszkadzał w prawidłowym szkoleniu przeciwpożarowym.
Krok 5. Wykorzystaj w pełni wszelkie dostępne narzędzia terapeutyczne
Istnieje coraz więcej narzędzi, produktów medialnych i technologii bezpieczeństwa dostępnych dla nauczycieli, które pomagają uczniom radzić sobie z niepokojem związanym z alarmami przeciwpożarowymi.
- Na przykład wiele dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu znajduje ulgę w niepokoju, nosząc kamizelki z obciążeniem. Fizyczny nacisk ciężkiej kamizelki uspokaja i odpręża ciało.
- W sprzedaży online dostępne są płyty CD zawierające typowe dźwięki szkolne, które mogą być pomocne podczas praktykowania terapii ekspozycji w domu lub w klasie.
- Sprawdź w lokalnych programach ochrony przeciwpożarowej lub lokalnej straży pożarnej, czy nie ma narzędzi, które mogą przekazać Twojej klasie lub szkole.
Porady
- Pamiętaj, że w zależności od tego, gdzie się znajdujesz, alarmy przeciwpożarowe emitują różne dźwięki. Niektóre mają naprzemienne wysokie i niskie tony, niektóre są rogami, a niektóre mają dzwonki. Jeśli Tobie lub Twojemu dziecku przeszkadza jeden rodzaj dźwięku, a nie inny, rozważ zmianę marki alarmu.
- Jeśli boisz się alarmów przeciwpożarowych w miejscu pracy, rozważ poproszenie szefa o harmonogram zbliżających się ćwiczeń przeciwpożarowych.
- Jeśli jesteś w szkole, porozmawiaj ze swoim nauczycielem o swoim niepokoju. Najprawdopodobniej pomogą ci w każdy możliwy sposób, jeśli dojdzie do ćwiczenia przeciwpożarowego lub innej sytuacji wymagającej wszczęcia alarmu.
- Jeśli alarm przeciwpożarowy rani uszy Twoje lub bliskiej Ci osoby, spróbuj nosić zatyczki do uszu i zastosować inne strategie redukcji hałasu. Regularne odczulanie może nie działać dobrze, ponieważ w przeciwieństwie do typowej fobii alarmy przeciwpożarowe nie są nieszkodliwe dla człowieka i powodują ból fizyczny.
Ostrzeżenia
- Trudna rzeczywistość jest taka, że w każdej chwili mogą wystąpić prawdziwe pożary, fałszywe alarmy i nieoczekiwane ćwiczenia. Niestety, nie można całkowicie uniknąć alarmów przeciwpożarowych, jeśli chcesz ćwiczyć właściwe bezpieczeństwo przeciwpożarowe.
- Jeśli czujesz, że strach przed alarmami przeciwpożarowymi przeszkadza ci w życiu, porozmawiaj z doradcą lub terapeutą o profesjonalnych metodach radzenia sobie z twoją fobią.
- Nie wyłączaj czujników dymu w swoim domu. Ważne jest, aby je mieć, niż pracować, aby być bezpiecznym.
