Nienawidzę ich do końca, zastrzyki są w dużej mierze nieuniknione. Najczęściej do szczepienia pacjentów stosuje się zastrzyki, a bez takich szczepień można zachorować na wiele śmiertelnych chorób. Wiele innych ważnych procedur medycznych, takich jak leczenie cukrzycy, badania krwi, znieczulenie i leczenie dentystyczne, również obejmuje zastrzyki. To sprawia, że przezwyciężenie trypanofobii – czyli lęku przed igłami – jest bardzo ważne, ponieważ zbyt często nie ma alternatywy. Około jedna na dziesięć osób boi się zastrzyków lub igieł, więc nie jesteś sam.
Kroki
Metoda 1 z 4: Przygotowanie się do wstrzyknięcia
Krok 1. Zmierz się ze swoim strachem
Wiedząc więcej o tym, czego się boisz, możesz bardzo dobrze przezwyciężyć strach, sprawiając, że igły i zastrzyki wydają się bardziej zwyczajne. Wypróbuj terapię ekspozycji, aby zmniejszyć strach przed zastrzykami. Poszukaj informacji na temat zastrzyków: ich historii, celu, a nawet zagrożeń.
- Poszukaj zdjęć igieł i zastrzyków w Internecie, aby się znieczulić. Aby przenieść to na wyższy poziom, możesz rozważyć używanie prawdziwych (czystych, nieużywanych) strzykawek przez kilka minut każdego dnia.
- Może to być trudne na początek, ale może pomóc przezwyciężyć strach. Im więcej ekspozycji musisz na igły, tym bardziej zwyczajne będą się wydawać.
Krok 2. Rozważ źródło swojego strachu
Niektórzy ludzie obawiają się zastrzyków, ponieważ kojarzą je z innym traumatycznym wydarzeniem. Często ci, którzy cierpią na fobię igieł, to ci, którzy w dzieciństwie przeszli wiele zabiegów z użyciem igieł. Pomyśl o swoim dzieciństwie i porozmawiaj o tym z rodzicami. Zrozumienie korzeni strachu może pomóc ci się z nim zmierzyć.
Krok 3. Racjonalizuj swój strach
Zamiast rozwodzić się nad strachem przed zastrzykami, skup się na tym, jak zastrzyk ci pomoże. Nieustannie przypominaj sobie, że chronisz się przed czymś znacznie gorszym niż zwykły zastrzyk. Lub, jeśli oddajesz krew, pomyśl o wszystkich ludziach, którym pomagasz, przezwyciężając swój strach.
- Wypisz swoje obawy i obawy („Zastrzyki są bolesne!”), a następnie przeciwdziałaj tym obawom pozytywnymi, racjonalnymi pomysłami („Zastrzyki utrzymują mnie w zdrowiu!”).
- Jeśli masz dziecko, które boi się igieł, bądź z nim szczery, jeśli chodzi o znaczenie zastrzyku. I nie chodź na palcach po bólu. O tym też bądź szczery.
Krok 4. Ćwicz stosowane napięcie
Jednym z najskuteczniejszych sposobów walki ze strachem i spadkiem ciśnienia krwi, który może prowadzić do omdlenia, jest ćwiczenie stosowanego napięcia. Jeśli zaczynasz czuć się słabo lub w przeszłości zemdlałeś na widok igieł, zastosowane napięcie, które pomaga regulować ciśnienie krwi, może zapobiec ponownemu omdleniu. Musisz nauczyć się, jak to zrobić, zanim pójdziesz na zastrzyk. Jeśli zaczniesz się bać, zastosowane napięcie może pomóc ci się uspokoić przed wstrzyknięciem. Aby ćwiczyć stosowane napięcie, wykonaj następujące kroki:
- Usiądź wygodnie.
- Napinaj mięśnie ramion, nóg i górnej części ciała i utrzymuj to napięcie przez około 10 do 15 sekund lub do momentu, gdy twarz zacznie się rumienić.
- Rozluźnij mięśnie.
- Po 30 sekundach ponownie napnij mięśnie.
- Powtarzaj, aż zrobisz to pięć razy.
Metoda 2 z 4: Radzenie sobie z zastrzykiem
Krok 1. Zabierz ze sobą przyjaciela lub członka rodziny
Poproś kogoś, komu ufasz, aby poszedł z tobą, kiedy zrobisz zdjęcie. Mając przy sobie kogoś, kogo znasz, możesz zwiększyć pewność siebie. Poproś ich, aby mocno trzymali rękę podczas zabiegu.
Krok 2. Wyraź swój strach
Powiedz swojemu lekarzowi lub pielęgniarce, że się boisz. Rozmowa o swoim strachu może dać tej osobie znać, że powinna traktować Cię z dodatkową troską. On lub ona może nawet być w stanie omówić to i zaoferować wskazówki, które pomogą Ci się zrelaksować i zachować perspektywę.
- Jeśli chcesz oddać krew, może się to wydać mniej przerażające, jeśli powiesz osobie pobierającej twoją krew, że ma jedną szansę, aby zrobić to dobrze.
- Może to pomóc Ci poczuć większą kontrolę nad sytuacją.
Krok 3. Rozprosz się
Wiele osób skupia się na zrobieniu zastrzyku, ale oderwanie myśli od zastrzyku, między innymi poprzez odwrócenie wzroku, może pomóc rozwiać swoje obawy. Nawiąż rozmowę z kimś innym w pokoju, czy to z lekarzem, pielęgniarką, członkiem rodziny lub przyjacielem, który Ci towarzyszył. Badania wykazały, że lekarze, którzy rozmawiali z pacjentami z traumą o czymś innym niż sama trauma, byli w stanie znacznie zmniejszyć poziom lęku pacjenta.
- Skoncentruj się na czymś innym w pokoju. Spróbuj zmienić kolejność liter znaku, aby utworzyć jak najwięcej nowych słów.
- Zagraj w grę na telefonie, posłuchaj miękkiej muzyki lub poczytaj książkę lub czasopismo
Krok 4. Prawidłowo ustaw swoje ciało
Może się okazać, że leżenie lub podnoszenie nóg podczas przyjmowania i zastrzyków może pomóc złagodzić lęk i objawy. Leżenie z opuszczoną głową i lekko uniesionymi stopami zmniejsza ryzyko omdlenia. Nawet po zastrzyku pozostań podatny na chwilę i nie próbuj podskakiwać i wybiegać. Nie spiesz się i słuchaj, co mówi ci lekarz lub pielęgniarka.
Kiedy leżysz, połóż jedną rękę na brzuchu i skoncentruj się na oddychaniu
Krok 5. Spróbuj się zrelaksować
Weź głęboki oddech i stopniowo rozluźniaj mięśnie, aby się uspokoić. Przed wykonaniem zastrzyku weź głęboki wdech i powoli odlicz od dziesięciu przed wydechem. Zanim dojdziesz do zera, procedura zostanie zakończona!
Metoda 3 z 4: Radzenie sobie ze strachem za pomocą hierarchii strachu
Krok 1. Sporządź hierarchię strachu
Hierarchia strachu to sposób na udokumentowanie różnych stopni strachu, którego doświadczasz w związku z igłami i zastrzykami. Ta technika daje wyraźny postęp, ale pozwala poruszać się we własnym tempie i tworzyć własne zapisy tego, co jest najbardziej przerażające. Zapisz różne aspekty igieł i zastrzyków, które cię przerażają, i uszereguj je według stopnia cierpienia, jakie powodują, w skali 1-10. Przykład może wyglądać tak:
- Zastrzyk w ramię – 10/10.
- Trzymanie igły - miejsce 9/10.
- Oglądanie kogoś, kto ma zastrzyk w prawdziwym życiu - miejsce 7/10.
- Oglądanie filmu online z zastrzyku – miejsce 5/10.
- Patrzę na zdjęcia igieł i zastrzyków - ocena 4/10.
- Myślenie o zastrzyku - miejsce 3/10.
Krok 2. Zacznij od dołu
Kiedy już ustalisz swoją hierarchię, zaczniesz już myśleć o swoich lękach, co jest ważnym krokiem w przeciwdziałaniu im. Kiedy będziesz gotowy, zacznij na samym dole swojej hierarchii i postaw się w sytuacji, która przysparza ci najmniejszego cierpienia. Kiedy zaczynasz czuć się przygnębiony, ćwicz stosowane napięcie lub oddychanie, aby się zrelaksować, aby obniżyć ciśnienie krwi i opanować strach.
- Pozostań w tej stresującej sytuacji, aż twój lęk zacznie zauważalnie opadać. Kiedy wyjdziesz z tej sytuacji, odwracając wzrok od filmu przedstawiającego zastrzyk lub odkładając igłę, poświęć trochę czasu na głęboki oddech i zrelaksuj się.
- Pogratuluj sobie postępów i odwagi, zanim awansujesz w hierarchii.
Krok 3. Stale idź w górę
Teraz możesz stale wspinać się w hierarchii i śledzić swój sukces. Idź dalej tylko wtedy, gdy czujesz się naprawdę pewnie w poprzednich sytuacjach i nie martw się, jeśli musisz powtórzyć jedną sytuację kilka razy, zanim poczujesz się komfortowo. Warto przy tym trwać.
Pokonanie strachu wymaga czasu, praktyki, zaangażowania i odwagi. Ale na dłuższą metę z pewnością sprawi, że twoje życie będzie wolne od niepokoju i stresu
Metoda 4 z 4: Zwalczanie strachu za pomocą leków
Krok 1. Wypróbuj środek przeciwbólowy
Niektórzy ludzie, którzy boją się igieł, są bardzo wrażliwi na ból, a normalny niewielki ból odczuwany podczas wstrzykiwania zostanie zwiększony. W takim przypadku możesz poprosić lekarza lub pielęgniarkę o podanie kremu znieczulającego lub nałożenie kremu znieczulającego lub ciepłego kompresu na obszar 20 minut przed spodziewanym zastrzykiem.
Poproś o cienką igłę lub igłę motylkową. Igły motylkowe, które mogą być bardziej precyzyjne niż igły standardowe, są często używane u pacjentów z fobią igłową
Krok 2. Weź leki przeciwlękowe
Czasami lekarz może zalecić leki przeciwlękowe w ostrych przypadkach fobii igłowej. Jeśli ktoś zemdleje w niekontrolowany sposób na widok igły, na krótką metę mogą być konieczne leki przeciwlękowe. Nigdy nie powinieneś tego rozważać, chyba że zaleci to lekarz, skoncentruj się na zwalczaniu strachu bez leków.
- Jeśli pacjent przyjmuje leki przeciwlękowe, zażyje je przed wstrzyknięciem i może nie być w stanie prowadzić pojazdu po wstrzyknięciu.
- Kiedy omdlenie jest głównym problemem, beta-blokery mogą być skuteczną opcją i powinny umożliwić ci późniejszą jazdę. Ale zawsze rozmawiaj z lekarzem o swoich opcjach.
- Ćwiczenie stosowanego napięcia to sposób na walkę z niskim ciśnieniem krwi i omdleniami bez leków.
Krok 3. Rozważ terapię lub poradnictwo
Ostry strach przed igłami może być poważnym problemem, jeśli powstrzymuje cię przed wykonaniem zastrzyków i zastrzyków, których potrzebujesz, aby zachować zdrowie i zaszczepić się przed chorobą. Strach przed igłami jest uznanym stanem, a terapia behawioralna może pomóc ci uporać się ze strachem. W bardziej skrajnych przypadkach może być konieczna psychoterapia lub hipnoterapia.
Porady
- Aby wzmocnić zaufanie do igieł, wykonaj drobną procedurę medyczną, która obejmuje zastrzyki (coś w rodzaju zastrzyku przeciw grypie).
- Nigdy nie patrz na igłę, to tylko pogorszy sytuację.
- Zrelaksuj się i wiedz, że wszystko będzie dobrze. Powiedz swojemu lekarzowi, jeśli się boisz. Być odważnym.
- Zawsze myśl o pozytywnej stronie przyjmowania zastrzyków i zastrzyków. Są po to, aby uchronić cię przed chorobami. Zajmie to tylko około dwóch do trzech sekund i będzie po wszystkim.
- Spróbuj posłuchać muzyki lub poczytać książkę.
- Zawsze wiedz, że wszystko będzie dobrze i będzie po wszystkim, zanim będziesz mógł policzyć do 3!
- Nie myśl o zastrzyku!
- W życiu jest tak wiele rzeczy, które bolą bardziej niż igła; takie jak zadrapanie, pryszcz lub użądlenie pszczoły. Większość ludzi, którzy boją się zastrzyków i igieł, nie boi się bólu, boją się oczekiwania, więc spróbuj się zrelaksować.
- Nie napinaj się, bo igła rozerwie twoje mięśnie i pogorszy twój ból i strach.
- Najpierw zeskrob igłę tam, gdzie idziesz, żeby wiedzieć, że to nie jest bolesne.
- Jeśli twój rodzic i dziecko boją się igieł, powiedz im, że zabierzesz je na lody lub kupisz im kilka zabawek po zaszczepieniu. Jeśli jesteś osobą dorosłą i boisz się igieł i zastrzyków, również sobie nagradzaj.
- Nie ściskaj mięśni, to tylko spotęguje ból!
- Blokery strzałów działają dobrze i czasami łagodzą ból.
- Słuchaj muzyki i/lub przytul swoje ulubione pluszaki!!
- Zastanów się, jak szybko igła będzie wsuwana i wysuwana, i zdaj sobie sprawę, że igła będzie tak mała.
- Zapytaj lekarza o znieczulający spray.
- Rozluźnij ramię podczas wykonywania zastrzyku, dzięki czemu poczujesz się nieco bardziej komfortowo.
- Spróbuj uszczypnąć, gdzie będzie strzał. Najprawdopodobniej tak się poczujesz, kiedy dostaniesz zastrzyk.
Ostrzeżenia
- Zawsze rozmawiaj z lekarzem o swoim strachu przed zastrzykami. Bądź szczery i szczery.
- Częste skutki uboczne szczepień to nudności, gorączka, ból głowy i zmęczenie.
- Pacjenci, którzy stają się niesforni, mogą otrzymać środek uspokajający.
