Dysfunkcje seksualne kobiet (FSD) mogą być spowodowane zarówno czynnikami fizycznymi (np. choroba, leki, brak równowagi hormonalnej itp.), jak i psychologicznymi (np. historia nadużyć, przekonania, nastrój, obraz ciała itp.). Jednak definicja FSD nie opiera się na zestawie z góry określonych czynników, które porównują twoją obecną sytuację do pewnego rodzaju tak zwanej „normalnej” sytuacji. FSD opiera się na tym, jak TY się czujesz i czy myślisz, że jest problem. Jeśli martwisz się o swoją seksualność lub nie jesteś usatysfakcjonowany poziomem przyjemności (lub jej braku), którego doświadczasz, przyczyną może być FSD.
Kroki
Metoda 1 z 4: Wiedza o tym, co to jest, a co nie jest FSD
Krok 1. Zrozum, co oznacza dysfunkcja seksualna kobiet (FSD)
FSD jest diagnozowane tylko wtedy, gdy powoduje u CIEBIE znaczne cierpienie związane z Twoją seksualnością. FSD może powodować problemy lub zakłócać zdolność kobiety do reagowania seksualnego.
- FSD może być uogólniony/globalny (np. zdarza się podczas każdego spotkania seksualnego) lub sytuacyjny (np. zdarza się tylko w określonych okolicznościach).
- FSD może być pierwotny/na całe życie (np. rozpoczęty, gdy po raz pierwszy stałaś się aktywna seksualnie) lub może być wtórny/nabyty (np. zaczął się w pewnym momencie, gdy nie doświadczyłeś żadnych problemów z seksem).
- FSD dzieli się zwykle na jedną z czterech kategorii: (1) Problemy z pragnieniami; (2) problemy z pobudzeniem; (3) problemy z orgazmem; oraz (4) Zaburzenia bólu seksualnego.
Krok 2. Poznaj psychologiczne przyczyny FSD
Formalne diagnozy FSD z perspektywy psychologicznej opierają się na definicjach zawartych w Podręczniku Diagnostyki i Statystyki Zaburzeń Psychicznych, który jest używany przez psychologów i psychiatrów w Kanadzie i Stanach Zjednoczonych. Zgodnie z niniejszą instrukcją istnieją trzy rodzaje FSD:
- Kobiece zaburzenie orgazmu (znane również jako anorgazmia) występuje, gdy kobieta ma problemy z przeżywaniem orgazmu lub jest w stanie doświadczyć orgazmu, ale nie jest tak silny, jak kiedyś.
- Zaburzenie zainteresowania/podniecenia seksualnego kobiet ma miejsce, gdy kobieta ma znacznie zmniejszone zainteresowanie seksem lub nie jest w stanie być podniecona. Może to obejmować brak zainteresowania seksem, nie doświadczanie żadnych erotycznych myśli lub fantazji seksualnych oraz niezdolność do pobudzenia się pod wpływem stymulacji. Czasami ten, jak dotąd najczęstszy rodzaj kobiecej dysfunkcji seksualnej, jest również znany jako zaburzenie popędu seksualnego lub zahamowanie popędu seksualnego.
- Ból miednicy i ból/zaburzenie penetracji występuje, gdy kobieta odczuwa ból lub niepokój związany z penetracją pochwy. W zależności od specyfiki jest to również znane jako pochwica (mimowolne skurcze mięśni pochwy, które mogą być spowodowane bliznami, urazami, podrażnieniami lub infekcjami) lub dyspareunia (ból podczas lub po stosunku, który może być spowodowany suchością pochwy, lekami lub hormonami zmiany) lub wulwodynia (ból sromu). Konkretna nazwa problemu opiera się na przyczynie bólu, a nie na tym, że odczuwasz ból. Są fizjoterapeuci, którzy specjalizują się w pomocy kobietom w tych problemach. Pomocne mogą być również środki zwiotczające mięśnie i miejscowe leki przeciwbólowe.
- Te problemy psychologiczne mogą być spowodowane nieleczonym lękiem lub depresją lub historią wykorzystywania seksualnego. Mogą być również spowodowane: ciągłymi (czasami uwewnętrznionymi) problemami, jakie masz ze swoim partnerem; stres związany z pracą w obowiązkach rodzinnych; troska o swoją sprawność seksualną; nierozwiązane kwestie orientacji seksualnej; oraz kwestie wizerunku ciała i samooceny.
Krok 3. Przeanalizuj fizyczne lub medyczne przyczyny FSD
Istnieje wiele fizycznych i medycznych powodów, dla których możesz doświadczyć FSD, są to między innymi:
- Schorzenia, w tym rak, niewydolność nerek, stwardnienie rozsiane, choroby serca i problemy z pęcherzem. Nie odkryjesz, że masz jeden z tych problemów, ponieważ doświadczasz FSD. Przyczyną twojego FSD może być raczej jeden z tych problemów, który już masz.
- Leki takie jak antydepresanty, leki na nadciśnienie, leki przeciwhistaminowe i chemioterapeutyki mogą zmniejszyć popęd seksualny i zdolność do orgazmu. Sama depresja może również powodować zaburzenia seksualne. Wiadomo również, że doustne środki antykoncepcyjne zmniejszają pożądanie seksualne.
- Zmiany hormonalne zachodzące po porodzie i podczas karmienia piersią oraz po przejściu menopauzy mogą zmniejszyć popęd seksualny. Zmiany te powodują również fizyczne zmiany w tkankach narządów płciowych, które mogą zmniejszyć ogólne odczucie w tym obszarze i powodować suchość pochwy.
Krok 4. Uświadom sobie, czym nie jest FSD
FSD to nie każdy problem z seksualnością kobiety i nie ma „normalności”, z którą kobiety mogłyby się zmierzyć. Normalny jest taki, jaki chcesz, aby był i z którym czujesz się komfortowo.
- Brak zdolności do orgazmu podczas stosunku, ale wymaganie stymulacji łechtaczki do orgazmu, nie jest FSD. W rzeczywistości jest to dość powszechne wśród wielu kobiet.
- Po prostu brak zainteresowania seksem lub niemożność podniecenia się przez partnera nie jest FSD. Istnieje wiele powodów, dla których seks może nie być mile widziany, w tym: ciągły stres; zmęczenie; nowe dziecko; bóle głowy; itp.
Metoda 2 z 4: Uzyskiwanie pomocy medycznej
Krok 1. Umów się na wizytę u lekarza
Zadzwoń i umów się na wizytę u lekarza, aby omówić swoje problemy. Jeśli masz już ginekologa, umów się na wizytę bezpośrednio przez ten gabinet. Jeśli nie masz ginekologa, poproś swojego lekarza rodzinnego o skierowanie do takiego. Przygotuj się do omówienia z lekarzem następujących rzeczy:
- Twoje dokładne objawy. Jakiego rodzaju trudności doświadczasz, kiedy występują i jak często się pojawiają.
- Twoja historia seksualna. Ile relacji miałeś w przeszłości, w których miałeś lub nie doświadczałeś tych samych problemów. I czy kiedykolwiek doświadczyłeś wykorzystywania seksualnego.
- Twoja historia medyczna. Obejmuje to wszelkie schorzenia, które już zdiagnozowano, w tym wszelkie leki, które już przyjmujesz. Pamiętaj, aby wspomnieć o lekach dostępnych bez recepty, alternatywnych lub ziołowych, a także o receptach.
Krok 2. Odpowiedz szczerze na pytania lekarza
Rozmowa z lekarzem o problemach seksualnych może być krępująca, ale pamiętaj, że potrzebujesz pomocy, aby je przezwyciężyć. Otwarte i uczciwe odpowiadanie na pytania lekarza zapewni Ci odpowiednie leczenie w zależności od tego, czego doświadczasz. Niektóre pytania, które może zadać lekarz, to:
- Jak bardzo przeszkadzają Ci problemy?
- Jak bardzo jesteś zadowolony ze swojego obecnego związku?
- Czy jesteś w stanie się podniecić lub mieć orgazmy podczas interakcji seksualnych ze swoim partnerem?
- Czy odczuwasz ból podczas stosunku?
- Jakie formy kontroli urodzeń używasz?
- Czy regularnie pijesz alkohol lub zażywasz narkotyki rekreacyjne? Jeśli tak, ile bierzesz?
- Jakiego rodzaju operacje przeszłaś w przeszłości, szczególnie w odniesieniu do twojego układu rozrodczego?
- Czy kiedykolwiek miałeś niechciane doświadczenie seksualne?
Krok 3. Przygotuj się do egzaminu ginekologicznego
Niektóre problemy seksualne mogą być spowodowane bardzo specyficznymi rzeczami, które można znaleźć podczas badania miednicy. Lub można to określić za pomocą testu cytologicznego. Twój lekarz sprawdzi wszelkie fizyczne problemy z tkankami narządów płciowych i elastycznością skóry. Mogą również sprawdzić blizny i zawęzić obszar, w którym pojawia się ból.
Krok 4. Wylecz podstawowy problem medyczny
Wiele problemów seksualnych jest spowodowanych innymi schorzeniami lub lekami, które zmieniają sposób, w jaki twoje ciało zachowuje się seksualnie. Aby odzyskać „zwykłe” pragnienia i zachowania seksualne, lekarz może eksperymentować z wieloma sposobami leczenia choroby podstawowej.
- Każdy inaczej reaguje na leki. Jeśli konkretny lek powoduje problem, lekarz może zamiast tego wypróbować inny lek. Znalezienie odpowiedniego leku lub dawki może zająć kilka prób, zanim problem zostanie rozwiązany.
- Twój lekarz może przetestować cię pod kątem schorzeń, których wcześniej nie zdiagnozowano. Jeśli takowy zostanie znaleziony, leczenie tego stanu może rozwiązać twój problem seksualny.
Krok 5. Spróbuj terapii hormonalnej
Jeśli twój problem seksualny jest powiązany z brakiem równowagi hormonalnej lub przyczyną, twój lekarz może zasugerować formę terapii hormonalnej.
- Terapię estrogenową wykonuje się za pomocą pierścienia dopochwowego, kremu lub tabletki. Może poprawić napięcie i elastyczność pochwy, zwiększyć przepływ krwi w pochwie i poprawić smarowanie. Choć brzmi to dość łatwo, wiąże się z pewnym ryzykiem. Przed rozpoczęciem jakiejkolwiek terapii estrogenowej należy omówić wszystkie skutki uboczne z lekarzem.
- Terapia androgenowa obejmuje hormon testosteronowy. Testosteron odgrywa ważną rolę w funkcjach seksualnych zarówno mężczyzn, jak i kobiet. Jednak terapia androgenowa jest nieco kontrowersyjna, więc powinieneś być w pełni świadomy wszystkich zalet i wad tej terapii, jeśli zdecydujesz się spróbować. Testosteron może być używany „poza etykietą” do libido, ale istnieje potencjalne zwiększone ryzyko raka piersi, jeśli go używasz.
Krok 6. Wykonaj ćwiczenia Kegla
Kobiety, które doświadczają pochwy, często mają wrażenie, że są „za małe” dla penisa partnera i mogą odczuwać pieczenie lub łzawienie, gdy coś jest wkładane do ich pochwy (w tym tampon lub wziernik). Rzeczywistą przyczyną problemu jest to, że mięśnie pochwy nie są wystarczająco rozluźnione, aby stosunek był komfortowy. „Lekarstwem” jest nauczenie się kontrolowania i rozluźniania mięśni pochwy poprzez ćwiczenia.
- Ćwiczenia te mogą potrwać od kilku tygodni do kilku miesięcy, aby działały na tyle dobrze, abyś czuł się komfortowo podczas stosunku, więc bądź cierpliwy.
- Podczas treningu mięśni pochwy najlepiej nie odbyć lub nie próbować odbyć stosunku. Twoje mięśnie kurczą się z powodu mimowolnej reakcji, a współżycie podczas próby wypracowania tej mimowolnej reakcji może tylko przedłużyć problem. W tym czasie możesz jednak wykonywać inne czynności seksualne niż stosunek płciowy.
- Ćwiczenia Kegla pomagają napiąć mięśnie dna miednicy. Są to te same mięśnie, których używasz, gdy chcesz przestać oddawać mocz podczas korzystania z toalety.
- Napnij mięśnie dna miednicy, przytrzymaj przez kilka sekund, a następnie zrelaksuj się. Rób to tak często, jak możesz w ciągu dnia, w zestawach po 20 sztuk.
- Kiedy już opanujesz napinanie mięśni dna miednicy, wykonaj te same ćwiczenia, wkładając palec do pochwy. Powoli przejdź od jednego palca do trzech palców. Aby wyczuć efekt, musisz wsunąć palce o co najmniej 5-6 cm, czyli mniej więcej do środkowego stawu w palcach. Pomoże ci to nie tylko zidentyfikować mięśnie dna miednicy, ale także przyzwyczai cię do posiadania w pochwie czegoś, co nie boli. Jeśli zacznie boleć - przestań.
- Kiedy już będziesz w stanie włożyć trzy palce do pochwy bez bólu (przynajmniej przy kilku okazjach), możesz spróbować odbyć stosunek ze swoim partnerem. Aby móc kontrolować penetrację, lepiej ustawić się na górze. Upewnij się, że masz kontrolę nad sytuacją, aby móc zatrzymać się w dowolnym momencie.
- Podczas wkładania palców lub podczas stosunku najlepiej używać lubrykantów, aby ułatwić proces.
- Porozmawiaj ze swoim partnerem przez cały ten proces, zwłaszcza gdy jesteś gotowy na kolejny stosunek. Podczas pierwszych kilku prób odbycia stosunku płciowego może być konieczne pozostanie w bezruchu przez pewien czas, aby poczuć się komfortowo i rozluźnić mięśnie.
Metoda 3 z 4: Uzyskanie pomocy psychologicznej
Krok 1. Umów się na wizytę u psychologa
Jeśli uważasz, że możesz mieć FSD, a także uważasz, że nie ma ku temu żadnych fizycznych lub medycznych powodów (lub zostałeś już przebadany przez lekarza), umów się na rozmowę z psychologiem. Nie wstydź się szukać pomocy u psychologa. Jeśli uważasz, że jest problem i chcesz go naprawić, będą w stanie Ci pomóc.
- Znajdź psychologa, który specjalizuje się w FSD lub innych problemach i problemach seksualnych.
- Jeśli jesteś lesbijką, osobą biseksualną lub transpłciową, możesz również poszukać psychologów specjalizujących się w leczeniu osób LGBT.
Krok 2. Odpowiedz szczerze na pytania psychologa
Psycholog może ci skutecznie pomóc tylko wtedy, gdy powiesz mu prawdę i będziesz tak otwarty i uczciwy, jak to tylko możliwe. Plany leczenia będą oparte na tym, co powiedziałeś, więc jeśli nie będziesz szczery, możesz stracić czas na wypróbowanie planu leczenia, który nie jest dostosowany do Twojej konkretnej sytuacji. Twój psycholog najprawdopodobniej zapyta o następujące rzeczy:
- Pełna historia problemu seksualnego, którego doświadczasz. Kiedy się zaczęło, jakie są dokładne objawy itp.
- Niektóre szczegóły dotyczące Twojej historii seksualnej i przeszłych związków.
- Informacje o twoim zdrowiu fizycznym, w tym wszystko, co mogłeś zostać przebadany medycznie i jakie były wyniki.
- Informacje o Twoim zdrowiu emocjonalnym, w tym o tym, co się dzieje w Twoim życiu (ogólnie), jak idzie Twoja praca, co Cię stresuje, jak się czujesz itp.
Krok 3. Opracuj plan leczenia
Ty i Twój psycholog wspólnie opracujecie plan leczenia. Twój psycholog dostosuje leczenie do Twoich konkretnych okoliczności i potrzeb. Niektóre możliwe zabiegi mogą obejmować:
- Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) – CBT służy do identyfikacji i zmiany uczuć, myśli i zachowań, które powodują problem. CBT jest zwykle przeprowadzana co tydzień lub co dwa tygodnie z psychologiem, a także poprzez ćwiczenia w domu, które możesz wykonywać samodzielnie.
- Interwencje oparte na uważności - Uważność działa, pomagając ci poczuć i zrozumieć swoje ciało i jego różne doznania. Uważność osiąga się nie osądzając, nie krytykując ani nie mierząc tych uczuć w stosunku do czegokolwiek innego, to po prostu uczenie się odczuwania.
Metoda 4 z 4: Przeprowadzanie innych pomocnych zabiegów
Krok 1. Otwórz linie komunikacji ze swoim partnerem
Ważne jest, aby twój partner był świadomy wszelkich problemów, które masz, i rodzaju leczenia, które otrzymujesz. Pomocne jest również otwarcie rozmawiać z partnerem o tym, co uważasz za satysfakcję seksualną, w tym o tym, co twój partner robi, a co ty lubi.
- Skoncentruj się bardziej na poziomie intymności między tobą a partnerem, a nie tylko na seksie.
- Poświęć czas na seks ze swoim partnerem, abyś mógł skupić się na przyjemności i przyjemności z sytuacji.
- Wypróbuj różne rodzaje pozycji seksualnych ze swoim partnerem. Jeśli odczuwasz ból w jednej pozycji, wypróbuj kilka innych, aż znajdziesz taką, która będzie wygodna.
Krok 2. Zwiększ ilość gry wstępnej przed seksem
Gra wstępna może obejmować wiele różnych czynności, w tym: oglądanie filmów erotycznych lub czytanie książek erotycznych; odgrywanie fantazji erotycznych; masaże zmysłowe; lub nawet ciepłą kąpiel. Kluczem do gry wstępnej jest to, że dla każdego jest ona inna, więc musisz komunikować się ze swoim partnerem, aby ustalić, co działa najlepiej dla was obojga. Być może będziesz musiał ją zmieniać od czasu do czasu, aby gra wstępna była przyjemna i ekscytująca.
Krok 3. Użyj smaru
Suchość pochwy, która może być spowodowana wieloma czynnikami, często może powodować dyskomfort, a nawet ból. Jednym z potencjalnych prostych i łatwych rozwiązań jest użycie smaru. Warto wypróbować tę opcję i sprawdzić, czy jest jakaś poprawa.
Na rynku dostępnych jest wiele różnych środków smarnych, które można wypróbować. Pamiętaj jednak, aby uważnie przeczytać instrukcję, ponieważ niektóre lubrykanty nie mogą być używane z innymi rodzajami kontroli urodzeń, takimi jak prezerwatywa
Krok 4. Zdobądź zabawkę erotyczną
Jeśli jesteś kobietą, która potrzebuje stymulacji łechtaczki, aby się podniecić lub osiągnąć orgazm, użycie wibratora lub innego urządzenia seksualnego może być bardzo pomocne. Możesz nauczyć swojego partnera, gdzie korzystać z urządzenia, aby czerpać przyjemność, lub możesz go używać samodzielnie.
Nie wstydź się kupować wibratora lub innej zabawki erotycznej. Jeśli to działa, warto! Ponadto istnieje wiele sklepów internetowych, w których można zamówić wysyłkę swoich produktów w nieoznakowanych pudełkach i ukryć nazwę firmy na rachunku karty kredytowej
Krok 5. Zmniejsz ilość spożywanego alkoholu
Nadmiar alkoholu w twoim systemie może osłabić reakcję seksualną. Ograniczenie ilości spożywanego alkoholu może pomóc złagodzić doświadczane problemy seksualne.
Krok 6. Rzuć palenie
Palenie może ograniczać przepływ krwi w twoim ciele, co z kolei oznacza, że mniej krwi jest w stanie dotrzeć do twoich narządów płciowych. Mniej krwi do narządów płciowych może powodować problemy z podnieceniem lub doświadczaniem orgazmu.
Krok 7. Dbaj o siebie lepiej
Zapewnienie wystarczającej aktywności fizycznej co tydzień, prawidłowe odżywianie i poświęcenie czasu na relaks raz na jakiś czas może mieć długotrwały i pozytywny wpływ na twoje doświadczenia seksualne.
- Regularne ćwiczenia aerobowe mogą zwiększyć wytrzymałość i poprawić nastrój.
- Poświęcenie czasu na relaks od czasu do czasu może pomóc złagodzić stres i niepokój oraz pomóc w skupieniu się na aktywności seksualnej.
Krok 8. Rozważ akupunkturę
Chociaż nie dla każdego, możliwe jest zastosowanie akupunktury, aby pomóc złagodzić problemy, które powodują FSD. Jeśli masz już akupunkturę, porozmawiaj ze swoim terapeutą o problemach seksualnych, których doświadczasz, i zobacz, jakie konkretnie zabiegi mogą wykonać.
Krok 9. Zajmij się jogą
Ogólnie rzecz biorąc, joga jest świetnym sposobem na zwiększenie elastyczności i równowagi, a także może zmniejszyć stres i napięcie. Istnieją nawet pozycje jogi zaprojektowane specjalnie w celu poprawy funkcjonowania seksualnego. Jeśli i tak szukałeś sposobu na zwiększenie poziomu aktywności fizycznej, rozważ wypróbowanie jogi.
Porady
- W Kanadzie Canadian Psychological Association (CPA) ma stronę internetową, która zawiera listę wszystkich prowincjonalnych i terytorialnych stowarzyszeń psychologicznych pod adresem https://www.cpa.ca/public/whatisapsychologist/PTassociations/. Możesz użyć tych stowarzyszeń prowincjonalnych i terytorialnych, aby zlokalizować psychologa w pobliżu miejsca zamieszkania.
- Oprócz przyczyn fizycznych i psychologicznych wymienionych w tym artykule, wpływy społeczno-kulturowe mogą również powodować FSD. Kwestie społeczno-kulturowe mogą obejmować: nieodpowiednią edukację seksualną; konflikt z wartościami religijnymi, osobistymi lub rodzinnymi; tabu społeczne.
