Porozumiewanie się z osobą niepełnosprawną intelektualnie może być trudne, ponieważ nie jest tak łatwo wiedzieć, jak jesteś postrzegany lub rozumiany. Osoba z niepełnosprawnością intelektualną lub poznawczą może mieć takie same uczucia, myśli, troski, pasje i zmagania jak ty. Może być więcej wspólnego gruntu niż myślisz. Jeśli zaczniesz od współczucia, pozytywnego nastawienia i szacunku, zaczniesz świetnie.
Kroki
Część 1 z 2: Okazywanie szacunku
Krok 1. Pamiętaj, że osoby z niepełnosprawnością intelektualną lub inną to wciąż osoby, które wciąż doświadczają pełnego spektrum emocji
Okazuj szacunek i życzliwość wszystkim ludziom, niezależnie od ich możliwości. Każdy powinien być traktowany z życzliwością i szacunkiem, niezależnie od tego, czy występuje niepełnosprawność czy upośledzenie. Można to osiągnąć, unikając wyzywania i upewniając się, że mowa ciała nie wydaje się być defensywna (np. skrzyżowane ręce i nogi), ponieważ może się to wydawać nieprzyjemne w ich towarzystwie po prostu z powodu ich niepełnosprawności. Zamiast tego trzymaj ręce i nogi rozłożone, lekko pochyl się do przodu i uśmiechnij się do nich. Pamiętaj, że nie mieli kontroli nad swoją niepełnosprawnością. Traktuj ich tak, jak traktowałbyś każdego innego.
Krok 2. Bądź miły i otwarty
Osoby z niepełnosprawnością poznawczą i innymi niepełnosprawnościami mogą i tworzą silne więzi interpersonalne. Pomimo wyzwań, nawet osoby głęboko upośledzone mogą osiągnąć głęboki związek emocjonalny.
Krok 3. Mów bezpośrednio do osoby, a nie do osób, które jej towarzyszą
Większość osób niepełnosprawnych woli, aby zwracano się do nich bezpośrednio i mogą zostać znieważone, jeśli mówisz o nich tak, jakby nie było ich w pokoju. Jeśli dana osoba nie jest szczególnie rozmowna, jest bardziej prawdopodobne, że odezwie się, jeśli porozmawiasz z nią, zamiast mówić nad jej głową.
- Wszelkie pytania zadawaj bezpośrednio osobie niepełnosprawnej.
- Niektóre osoby niepełnosprawne mają inny język ciała. Na przykład nierzadko zdarza się, że osoby z autyzmem wiercą się i wyglądają na „wycofanych”, podczas gdy uważnie słuchają kogoś, kto mówi. Nie zakładaj, że ktoś nie słucha tylko z powodu mowy ciała.
Krok 4. Nie zmieniaj swojego stylu komunikacji, chyba że cię o to poproszą
Wiele osób niepełnosprawnych rozumie zwykłą mowę i nie chce, aby ludzie mówili do nich inaczej. Unikaj bycia protekcjonalnym i rozmawiaj z nimi normalnie.
- Mów z normalną szybkością i głośnością. Jeśli będą potrzebować, abyś się odezwał lub zwolnił, powiedzą ci.
- Traktuj ich jak ich prawdziwy wiek. Rozmawiaj z nimi w taki sam sposób, w jaki rozmawiasz z ich rówieśnikami w tym samym wieku. Na przykład śpiewny głos i baby talk nie są odpowiednie do zwracania się do niepełnosprawnych nastolatków i dorosłych.
- Dopasuj swoje słownictwo do ich. Wiele osób niepełnosprawnych ma przeciętne słownictwo. Jeśli jednak dana osoba mówi tylko prostymi słowami, możesz również mówić jaśniej.
- Nigdy nie naśladuj ich akcentu niepełnosprawności. Nie sprawi, że lepiej cię zrozumieją, ale może sprawić, że pomyślą, że próbujesz się z nich śmiać.
Krok 5. Zaoferuj pomoc, bez naciskania
Można powiedzieć „Jeśli kiedykolwiek będziesz potrzebować pomocy, aby ułatwić sobie życie, po prostu zapytaj”.
- Jeśli wydaje się, że z czymś zmagają, zapytaj „Czy potrzebujesz pomocy?” lub „Czy chcesz, żebym _?” Następnie posłuchaj ich odpowiedzi. Czasami odmawiają, ponieważ chcą spróbować na własną rękę lub tak naprawdę nie potrzebują pomocy.
- Jeśli wyglądają na zdziwionych, zapytaj, czy nie są z jakiegoś powodu zdezorientowani.
- Nie przejmuj się tym zbytnio. Chociaż możesz nie mieć dużego doświadczenia z niepełnosprawnością, żyli z nią przez długi czas i dość dobrze znają swoje potrzeby. Mogą ci powiedzieć, czy jest jakiś problem.
Krok 6. Traktuj ich tak samo jak każdego innego przyjaciela lub znajomego
Osoby niepełnosprawne to zwykli ludzie z hobby, zainteresowaniami, opiniami i związkami. Nie musisz traktować ich szczególnie inaczej niż kogokolwiek innego.
Część 2 z 2: Komunikacja
Krok 1. Podejdź do interakcji tak, jak do innych sytuacji, gdy spotykasz nową osobę
Zacznij od kulturowo odpowiedniego powitania, które zazwyczaj polega na uznaniu ich obecności, przedstawieniu się i okazaniu otwartości na wysłuchanie tego, co mają do powiedzenia. Zadawaj pytania, słuchaj i dziel się własnymi przemyśleniami i historiami. Istnieje wiele rodzajów niepełnosprawności intelektualnej, więc jeśli nie znasz specyfiki niepełnosprawności, nie musisz zachowywać się inaczej niż zwykle.
Krok 2. Jeśli dana osoba słyszy i mówi, możesz nawiązać rozmowę
Zapytaj ich o siebie. Na przykład: Jak się masz dzisiaj? Co lubisz robić? Jeśli zadasz właściwe pytanie, ich twarz się rozjaśni. Nawiązanie z kimś kontaktu to zawsze wspaniałe uczucie. Znajdź rzeczy, które oboje lubisz.
Krok 3. W razie potrzeby rozważ alternatywne metody komunikacji (AC*)
Na przykład język migowy lub uproszczone migotanie, gesty rąk mogą być używane w przypadku dzieci i dorosłych o ograniczonych umiejętnościach komunikacyjnych.
- Wiele z nich jest dostępnych online.
- Dla niektórych łatwiej będzie posługiwać się symbolami, zdjęciami lub naklejkami. Można je przedstawić, aby pokazać, co dzieje się tego dnia, zilustrować ich kalendarz, komunikować się, dokonywać wyborów podczas posiłków itp.
Krok 4. Gdy nie ma możliwości używania mowy ani gestów dłoni, można użyć wskazywania oczu
- Użyj technologii, aby Ci pomóc. W niektórych przypadkach bardziej odpowiednimi opcjami są urządzenia elektroniczne i specjalnie zaprojektowane oprogramowanie komputerowe. Mogą one umożliwić osobie z trudnościami w nauce lub niepełnosprawnością rozwojową (niepełnosprawność intelektualną), która nie może posługiwać się komunikacją werbalną i może promować swoją niezależność.
- Możesz nawet skorzystać z aplikacji na smartfony, aby ułatwić sobie interakcję.
- Nigdy nie wchodź z nimi w interakcję tak, jak z małym dzieckiem. Chociaż ich niepełnosprawność intelektualna może sprawić, że poczujesz, że potrzebujesz ich dziecka, może to spowodować ich depresję, a nawet nienawiść do ciebie.
- Staraj się nie przyznawać, że są niepełnosprawne, ale nie ignoruj ich, jeśli potrzebują pomocy. Jeśli jednak niepełnosprawność utrudnia im coś, nigdy nie rób tego po prostu za nich, chyba że cię o to poproszą. Zamiast tego podaj kilka wskazówek, w jaki sposób mogą to zrobić lepiej.
Porady
- Osoby z niepełnosprawnością intelektualną są zwykle mądre w uczuciach. Jak każdy inny, potrafią powiedzieć, kiedy się z nimi bawisz, więc nie próbuj bawić się ich uczuciami.
- Traktuj ich tak, jak traktowałbyś każdego innego. Niepełnosprawność nie oznacza głupoty – wiedzą, czy traktujesz ich inaczej, a to rani ich uczucia.
- Nie zapomnij traktować ich tak, jakby mieli opinie, ponieważ je mają. To boli, jeśli są traktowani tak, jakbyś był lepszy. Jednak nie obniżaj się intelektualnie, aby poczuli się mądrzy, są szanse, że mogą to stwierdzić.
Ostrzeżenia
- W zależności od stopnia niepełnosprawności osoba, z którą rozmawiasz, może być sfrustrowana, niecierpliwa, rozproszona, a nawet zła. Nie bierz tych rzeczy do siebie i zachowaj spokój. Tak jak wszyscy na świecie, wiedzą, kiedy jesteś spięty i to ich stresuje. Zrelaksuj się i ciesz się rozmową. Nie odpychaj ich jak wszyscy inni. Jak byś się czuł?
- Pamiętaj, że nie jesteś ponad tą osobą, ponieważ nie jesteś niepełnosprawny lub jesteś „mądrzejszy” od niej. Wszyscy są równi, kimkolwiek są. Pomyśl o Złotej Zasadzie: Jak chciałbyś być traktowany, gdybyś był tą osobą?
- Jeśli nie chcą rozmawiać, nie wywieraj na nich presji. Mogą czuć się nieswojo, a nawet przestraszyć, po prostu komunikując się z ludźmi, więc nie myśl, że musisz z nimi rozmawiać, aby wyglądać na miłych, szanuj ich życzenia, prawdopodobnie polubią cię za to bardziej.
- Daj im czas na wyrażenie siebie. Niektórzy z nich mogą się jąkać, mówić wolno lub mieć problemy z łączeniem słów. Bądź cierpliwy i pozwól im wyrażać się we własnym tempie. Nie tylko poczują się docenieni, ale także będą Ci bardziej ufać.
- Nie okazuj żadnych wyraźnych oznak dyskomfortu lub zniecierpliwienia. Obniża ich pewność siebie i zaufanie do Ciebie.
- Jeśli rozmowa ma problemy lub wydaje się, że nie interesuje ich temat rozmowy, znajdź temat, który ich pasjonuje i pozwól im opowiedzieć o nim wszystko. Będą cię bardziej szanować za słuchanie i sprawisz, że poczują się szanowani i ciekawi.
- Każdy może nas czegoś nauczyć. Zapamietaj to. Zwróć uwagę, a odkryjesz, że uczysz się od nich przynajmniej tyle samo, co oni od ciebie.
- Bądź z nimi sobą. Nie wymagają specjalnego traktowania. To tylko kwestia przestrzegania prostej zasady: bądź człowiekiem dla wszystkich.
