Jeśli ktoś z Twoich bliskich lub Ty ma autyzm, może się okazać, że od czasu do czasu będziesz musiał wyjaśniać swoją niepełnosprawność innym osobom. Zanim będziesz mógł właściwie wyjaśnić autyzm, warto dowiedzieć się o nim jak najwięcej. Następnie będziesz w stanie wyjaśnić takie rzeczy, jak wpływ autyzmu na maniery społeczne danej osoby, wyrażanie empatii, problemy sensoryczne i zachowania fizyczne.
Kroki
Metoda 1 z 5: Zrozumienie autyzmu, aby móc uczyć innych
Krok 1. Dowiedz się, jaka jest ogólna definicja autyzmu
Autyzm jest upośledzeniem neurorozwojowym, które na ogół prowadzi do różnic w umiejętnościach komunikacyjnych i społecznych, unikalnych wzorców myślenia i zachowania oraz rozbieżnych doświadczeń zmysłowych. Jest to różnica neurologiczna, która może stwarzać trudności, ale także korzyści.
Krok 2. Dowiedz się, co ludzie z autyzmem mają do powiedzenia na temat autyzmu
Osoby z autyzmem, doświadczające różnic i same popędy, mogą zaoferować najlepszy wgląd w to, jak działa autyzm. Przedstawiają również bardziej inkluzywny pogląd niż wiele organizacji prowadzonych przez rodziców.
Unikaj zbyt negatywnych źródeł, takich jak Autism Speaks
Krok 3. Zrozum, że każda osoba z autyzmem jest wyjątkowa
Osoby z autyzmem są niezwykle zróżnicowane, więc każda dwójka osób z autyzmem może bardzo się od siebie różnić. Jedna osoba może mieć poważne problemy sensoryczne z silnymi umiejętnościami społecznymi i silną funkcją wykonawczą, podczas gdy inna może mieć niewiele problemów sensorycznych, zmagając się z podstawowymi interakcjami społecznymi. Nie każda osoba z autyzmem macha rękami lub stymuluje w zauważalny sposób. W związku z tym może być trudno dokonywać uogólnień lub założeń.
- Miej ten fakt na uwadze, wyjaśniając autyzm komuś innemu. Należy podkreślić, że nie wszystkie osoby z autyzmem zachowują się w ten sam sposób, tak jak nie wszystkie osoby neurotypowe zachowują się w ten sam sposób.
- Opisując osobę z autyzmem, podkreśl jej wyjątkowe potrzeby, mocne strony i różnice.
Krok 4. Bądź świadomy różnic komunikacyjnych
Dla niektórych osób z autyzmem komunikowanie się z innymi jest bardzo trudne. Niektóre z tych trudności mogą być łatwe do zauważenia, podczas gdy inne mogą być znacznie bardziej subtelne. Osoby z autyzmem mogą doświadczać:
- Niezwykle śpiewny płaski ton głosu, tworzący dziwne rytmy i wysokości
- Powtarzające się pytania lub frazy (echolalia)
- Trudność w wyrażaniu potrzeb i pragnień
- Przetwarzanie wypowiadanych słów zajmuje więcej czasu, nie reagujesz szybko na instrukcje lub jesteś zdezorientowany zbyt wieloma słowami wypowiadanymi zbyt szybko
- Dosłowna interpretacja języka (zmieszana z sarkazmem, ironią i figurami retorycznymi)
Krok 5. Zrozum, że osoby z autyzmem w różny sposób oddziałują na otaczający ich świat
Rozmawiając z osobą z autyzmem, możesz się zastanawiać, czy naprawdę zwraca na ciebie uwagę, a nawet troszczy się o to, że tam jesteś. Nie przejmuj się tym. Weź pod uwagę, że:
- Niektórzy ludzie z autyzmem wydają się „zagubieni we własnym świecie”, kiedy są uwikłani we własne myśli.
- Osoba z autyzmem może słuchać inaczej. To normalne, że osoby z autyzmem unikają bezpośredniego kontaktu wzrokowego i wiercą się, gdy zwracają uwagę. To pomaga im się skupić. To, co wygląda na nieuwagę, polega na tym, że w rzeczywistości dokonują modyfikacji, aby mogli lepiej słuchać.
- Osoby z autyzmem mogą być przytłoczone rozmowami i wyglądać na nieuważnych. Mogą być rozkojarzeni, a może rozmowa toczy się zbyt szybko. Zaproponuj przeprowadzkę do spokojniejszego miejsca i zrób przerwy w rozmowie, aby osoba z autyzmem mogła pomyśleć.
- Dzieci autystyczne mogą mieć trudności z zabawą z innymi, ponieważ wiąże się to z trudnymi zasadami społecznymi i/lub przytłaczającymi doświadczeniami zmysłowymi. Granie w pojedynkę może być łatwiejsze.
Krok 6. Uświadom sobie, że osoby z autyzmem na ogół cieszą się strukturą
Mogą tworzyć wysoce ustrukturyzowane rutyny na swój dzień. Dzieje się tak, ponieważ osoby z autyzmem mogą być łatwo zaskoczone nieznanymi bodźcami, a pewność harmonogramu jest bardziej komfortowa. Osoby z autyzmem mogą:
- Przestrzegaj ścisłej rutyny.
- Uważaj, że nieoczekiwane zmiany są bardzo niepokojące (np. zmiana w środowisku szkolnym).
- Użyj wygodnego przedmiotu, aby poradzić sobie ze stresem.
- Uporządkuj rzeczy (np. uszereguj zabawki według koloru i rozmiaru).
- Jeśli próbujesz wyjaśnić przyjacielowi autyzm swojego dziecka, porównaj, jak jego dziecko może przygotować się do szkoły. Podczas przygotowań do szkoły obowiązuje podstawowa rutyna: jedzenie śniadania, mycie zębów, ubieranie się, pakowanie tornistra itp. Chociaż jest ta sama rutyna, niektóre z tych kroków mogą być pomieszane w niektóre poranki. Dziecko neurotypowe nie będzie się przejmować, jeśli pewnego ranka ubierze się przed śniadaniem, co byłoby poza normalną rutyną. Dla dziecka z autyzmem te zmiany mogą być bardzo dezorientujące. Jeśli są przyzwyczajeni do określonej rutyny, lepiej się jej trzymać.
Metoda 2 z 5: Wyjaśnianie autystycznych różnic społecznych
Krok 1. Wyjaśnij, że osoby z autyzmem mogą zachowywać się nieco inaczej i to jest w porządku
Osoby z autyzmem radzą sobie z barierami i stresorami, z którymi osoby neurotypowe nigdy nie mają do czynienia, więc mogą zachowywać się nietypowo lub wykazywać inne umiejętności społeczne. Zależy to od potrzeb i mocnych stron danej osoby.
- Osoby z silniejszymi umiejętnościami społecznymi mogą po prostu wydawać się niezręczne i trochę niezdarne. Mogą mieć trudności ze zrozumieniem, czego się od nich oczekuje, więc mogą mówić lub robić rzeczy, które Cię zaskakują.
- Niektóre osoby z autyzmem stoją przed dużymi wyzwaniami konwersacyjnymi i mogą nie być w stanie prowadzić typowej rozmowy.
Krok 2. Wspomnij, że osoba z autyzmem może nie nawiązywać kontaktu wzrokowego
Kontakt wzrokowy może wydawać się niesamowicie przytłaczający, a osoba z autyzmem może nie być w stanie spojrzeć komuś w oczy i jednocześnie słuchać jego słów. Wyjaśnij, że dla osób z autyzmem odwracanie wzroku różni się od niesłuchania.
- Nigdy nie zmuszaj do kontaktu wzrokowego. To może sprawić, że będą przestraszeni lub poczują się niekomfortowo, ich umiejętności konwersacyjne mogą spaść i może to wywołać przeciążenie sensoryczne.
- Niektóre osoby z autyzmem są w stanie nawiązać lub udawać kontakt wzrokowy, nie przeszkadzając im zbytnio. To zależy od osoby i jej stref komfortu.
Krok 3. Wyjaśnij, że osoby z autyzmem są różne, niekoniecznie bezinteresowne
Naucz osobę, że osoby z autyzmem mogą potrzebować wiercić się lub unikać kontaktu wzrokowego, aby się skoncentrować. Osoba z autyzmem może patrzeć na usta, ręce lub stopy swojego rozmówcy, a nawet w przeciwnym kierunku. Złość na osobę z autyzmem sprawi, że osoba autystyczna będzie jej unikać.
- Ze względu na różnice zmysłów i uwagi niektórym osobom z autyzmem może być trudno skupić się na rozmowie. Osoba z autyzmem nie ignoruje innych ludzi; mogą w ogóle mieć trudności z wzięciem udziału w interakcji.
- Naucz innych, aby jasno określili, kiedy chcą rozmawiać z osobą autystyczną. Osoba powinna być fizycznie blisko, używać imienia osoby autystycznej i najlepiej znajdować się w linii wzroku osoby autystycznej. Jeśli osoba z autyzmem nie zareaguje, gdy zostanie zaadresowana, spróbuj ponownie, ponieważ mogła nie zauważyć.
Krok 4. Wyjaśnij, że niektóre osoby z autyzmem nie mówią
Mogą komunikować się za pomocą języka migowego, wykresów obrazkowych, pisania na klawiaturze, mowy ciała lub zachowania. Wyjaśnij, że tylko dlatego, że ktoś nie mówi, nie oznacza to, że nie rozumie mowy lub że nie ma nic do powiedzenia.
- Niektórzy ludzie będą mówić o niemówiącej osobie autystycznej tak, jakby nie było ich w pokoju. Ale jest bardzo prawdopodobne, że osoba z autyzmem je usłyszy i zapamięta, co zostało powiedziane.
- Przypomnij im, że „rozmawianie” jest zawsze uważane za protekcjonalne. Osoby z autyzmem niemówiącym powinny być traktowane jak rówieśnicy w tym samym wieku.
- Pokaż im eseje wielkich niemówiących ludzi, takich jak Amy Sequenzia, Ido Kedar i Emma Zurcher-Long.
Krok 1. Pomóż osobie zrozumieć, że osoby z autyzmem mogą okazywać empatię w inny sposób
To nie znaczy, że nie mają empatii ani życzliwości. Osoby z autyzmem są zwykle bardzo opiekuńczymi ludźmi, którzy po prostu zmagają się z czytaniem w myślach. Przypomnij osobie, której wyjaśniasz autyzm, że wiele osób z autyzmem wykazuje empatię w inny sposób, co sprawia, że wydają się niewrażliwi, podczas gdy w rzeczywistości po prostu nie rozumieją emocji, których doświadczasz.
Wyjaśnij, że najlepiej jest jasno określić, jak się czujesz. Na przykład osoba z autyzmem może nie rozumieć, dlaczego patrzysz w dół, ale jeśli powiesz jej, że czujesz się smutny, ponieważ twój tata jest na ciebie zły, będzie miała lepszy pomysł, jak ci odpowiedzieć
Krok 2. Powiedz osobie o intensywnych namiętnościach, które towarzyszą autyzmowi
Wiele osób z autyzmem jest głęboko zafascynowanych kilkoma konkretnymi tematami i może o nich mówić przez długi czas.
- Rozmowa o szczególnych zainteresowaniach osoby z autyzmem może być świetnym sposobem na nawiązanie z nią kontaktu.
- Niektórzy ludzie mogą pomyśleć, że to niegrzeczne, ale ponieważ osoby autystyczne mogą mieć problem ze zrozumieniem, co myślą inni, nie zawsze wiedzą, kiedy ktoś jest bezinteresowny.
- Niektóre osoby z autyzmem są zbyt ostrożne, jeśli chodzi o omawianie swoich szczególnych zainteresowań, z obawy przed byciem niegrzecznym. Jeśli tak jest w przypadku tej osoby, należy ją zapewnić, że od czasu do czasu rozmawianie o swoich pasjach jest w porządku, zwłaszcza jeśli rozmówca zadaje pytania na ich temat.
Krok 3. Powiedz osobie, że osoby z autyzmem mogą nie zauważyć, jeśli ktoś nie jest zainteresowany rozmową
Jeśli chcesz zmienić temat lub zakończyć rozmowę, mogą nie zdawać sobie sprawy, że rzucasz aluzje. Najlepiej być bezpośrednim.
- Nie ma nic złego w powiedzeniu „Jestem zmęczony gadaniem o wzorcach pogodowych. Czy możemy porozmawiać o _” lub „Muszę już iść. Do zobaczenia później!”
- Jeśli wiesz, że dana osoba może być czepliwa, pomocne może być podanie jasnego powodu odejścia, takiego jak „Muszę iść, żeby się nie spóźnić” lub „Jestem przytłoczony i potrzebuję trochę czasu dla siebie” (coś zrozumiałe dla wielu osób z autyzmem).
Krok 1. Wyjaśnij, że niektóre osoby z autyzmem nie mogą poradzić sobie z fizycznym dotykiem
Wynika to z problemów sensorycznych. Różne osoby z autyzmem mają różną wrażliwość. Aby uniknąć zdenerwowania kogoś, najłatwiej jest po prostu zapytać.
- Niektóre osoby z autyzmem lubią fizyczny dotyk. Wiele osób z autyzmem z radością przytuli bliskich przyjaciół i członków rodziny.
- W razie wątpliwości zapytaj. Powiedz „Czy chciałbyś się przytulić?” lub poruszaj się powoli, tak aby osoba z autyzmem mogła Cię zobaczyć i miała szansę poprosić Cię o zatrzymanie się. Nigdy nie podchodź od tyłu, aby ich dotknąć, ponieważ możesz ich przestraszyć aż do paniki.
- Nie zakładaj, że zawsze będą się tak czuć. Na przykład może twój przyjaciel lubi uściski w dobry dzień, ale nie lubi ich, gdy jest przytłoczony lub zajęty. Po prostu zapytaj.
Krok 2. Wyjaśnij, że wiele osób z autyzmem zmaga się z wrażliwością sensoryczną, czasami bolesną
Osoba z autyzmem może mieć ból głowy od jasnego światła lub podskoczyć i zacząć płakać, jeśli upuścisz naczynie na podłogę. Przypomnij osobie o wrażliwości osoby autystycznej, aby mogła pomóc.
- Wyjaśnij, że w porządku jest zapytać o potrzeby osoby autystycznej w celu ich zaspokojenia. Na przykład: „Czy ten pokój jest dla Ciebie za głośny? Czy powinniśmy iść gdzie indziej?”
- To jest nigdy dobrze, drażnij kogoś na temat jego wrażliwości (np. trzaskanie szafkami, aby zobaczyć, jak osoba autystyczna skacze). Może to powodować intensywny ból, strach, a nawet ataki paniki i jest uważane za zastraszanie.
WSKAZÓWKA EKSPERTA
Luna Rose
Community Expert Luna Rose is an autistic community member who specializes in writing and autism. She holds a degree in Informatics and has spoken at college events to improve understanding about disabilities. Luna Rose leads wikiHow's Autism Project.
Luna Rose Ekspert społeczności
Wyjście poza swoją perspektywę może być trudne.
Luna Rose, członkini społeczności osób z autyzmem, dzieli się:"
Krok 3. Powiedz osobie, że łatwiej jest radzić sobie z bodźcami, gdy osoba z autyzmem musi się przygotować
Ogólnie rzecz biorąc, osoby z autyzmem lepiej radzą sobie z sytuacjami, gdy wiedzą, czego się spodziewać, więc wyraź to osobie, że powinna najpierw zapytać, zanim zrobią coś, co może zaskoczyć osobę z autyzmem.
Przykład: „Zamierzam teraz zamknąć bramę garażową. Jeśli chcesz wyjść z pokoju lub zakryć uszy, śmiało”
Luna Rose
Community Expert Luna Rose is an autistic community member who specializes in writing and autism. She holds a degree in Informatics and has spoken at college events to improve understanding about disabilities. Luna Rose leads wikiHow's Autism Project.
Luna Rose Ekspert społeczności
Odnieś stimming do standardowego zachowania polegającego na wierceniu się.
Ekspert ds. społeczności, Luna Rose, dodaje:"
stimming nie jest tak niezwykły. Każdy trochę się wierci.
Osoby nieautystyczne na ogół robią to mniej i na ogół mniej tego potrzebują, ale myślenie o tym jako o czymś, co jest związane z twoim własnym zachowaniem, może być pomocne w zrozumieniu tego, jeśli ktoś ma problemy z uzyskaniem tego.
Krok 1. Upewnij się, że Twoje dziecko jest gotowe do dyskusji
Ważne jest, aby być szczerym wobec dziecka, szczególnie jeśli jest autystyczne lub zastanawia się nad autystycznym przyjacielem. Jednak ważne jest również, aby upewnić się, że Twoje dziecko jest wystarczająco duże, aby zrozumieć, co mu mówisz, i nie będzie zdezorientowane ani przytłoczone. Każde dziecko jest inne, więc nie ma ustalonego wieku, by z nią porozmawiać. Od Ciebie zależy, kiedy przeprowadzisz rozmowę.
Jeśli twoje dziecko jest autystyczne, nie rób tego, mówiąc o tym zbyt wcześnie. Poczucie, że jesteś inny, może być stresujące, ale nikt nie powie Ci dlaczego. Małe dzieci słyszą coś tak prostego, jak „Masz niepełnosprawność zwaną autyzmem, co oznacza, że Twój mózg pracuje trochę inaczej i dlatego masz terapeutów, którzy mogą Ci pomóc”
Krok 2. Wyjaśnij dziecku, że autyzm nie jest powodem do smutku
Niech wiedzą, że autyzm jest niepełnosprawnością, a nie chorobą lub obciążeniem, i że bycie autyzmem jest w porządku. Starsze dzieci mogą skorzystać na zapoznaniu się z pojęciem neuroróżnorodności i ruchu na rzecz praw osób niepełnosprawnych.
- Zachęć dziecko, aby widziało dobro w autystycznym przyjacielu, rodzeństwie lub koleżance z klasy. Na przykład: „Tak, Lola czasami ma trudności z mówieniem i radzeniem sobie z dużymi emocjami. Zauważyłem, że jest słodka i dobra w sztuce. Jak myślisz, w czym Lola jest dobra?”
- Pomóż swojemu autystycznemu dziecku zrozumieć, że różnice między nimi czynią je wyjątkowymi i wyjątkowymi. Wyjaśnij mocne strony autyzmu: silne poczucie logiki i etyki, współczucie, głębokie pasje, skupienie, lojalność i chęć pomocy (odpowiedzialność społeczna).
WSKAZÓWKA EKSPERTA
Luna Rose
Community Expert Luna Rose is an autistic community member who specializes in writing and autism. She holds a degree in Informatics and has spoken at college events to improve understanding about disabilities. Luna Rose leads wikiHow's Autism Project.
Luna Rose Ekspert społeczności
Użyj metafor, aby wyjaśnić różnice i przekazać wyjątkowość.
Luna Rose, członkini społeczności osób z autyzmem, dodaje:"
Krok 3. Zachęcaj swoje dziecko
Upewnij się, że zachęcasz swoje dziecko, mówiąc mu, że jego autyzm czyni je innym, ale nie mniejszymi. Twoje dziecko może nadal wygodnie brać udział w zajęciach szkolnych i domowych oraz prowadzić szczęśliwe życie.
Krok 4. Upewnij się, że wyrażasz swoją miłość do swojego autystycznego dziecka
Zawsze mów dziecku, jak bardzo je kochasz i troszczysz się o nie. Ważne jest, aby mieć odpowiednie wsparcie, szczególnie w obliczu życia z niepełnosprawnością, a dzięki pomocy Twoje dziecko może żyć szczęśliwie i produktywnie.
Porady
- Nie denerwuj się, jeśli osoba, której wyjaśniasz autyzm, wydaje się „nie rozumieć”. Zachowaj spokój i spróbuj odpowiedzieć na pytania danej osoby, jednocześnie pomagając jej lepiej zrozumieć stan.
- Zaproponuj skierowanie słuchacza na niektóre strony internetowe dotyczące autyzmu. Zobacz odniesienia w tym artykule, aby uzyskać sugestie.
Ostrzeżenia
- Nigdy nie powstrzymuj osoby autystycznej przed stimmingiem.
-
Bądź bardzo ostrożny w odsyłaniu innych do stron internetowych poświęconych autyzmowi. Niektóre organizacje (zwłaszcza te prowadzone przez rodziców) demonizują autyzm i koncentrują się na męczeństwie zamiast szacunku i integracji. Inni używają pseudonauki i oszustw, aby zdobyć pieniądze lub prestiż. Skoncentruj się na pozytywnych organizacjach, które są całkowicie lub częściowo prowadzone przez osoby z autyzmem.
Strony internetowe, które omawiają neuroróżnorodność, używają języka na pierwszym miejscu tożsamości, promują akceptację i omawiają dostosowania zamiast leczenia, są zazwyczaj dobre
