Przewlekły ból może mieć wpływ na wszystkie obszary twojego życia, zwłaszcza na twoje relacje. Możesz znaleźć się w sytuacji, w której będziesz musiał wyjaśnić swój przewlekły ból komuś, kto nie do końca rozumie, przez co przechodzisz. Możesz wyjaśnić swój przewlekły ból, wyjaśniając swój stan i leczenie, informując osobę, że twój ból jest bardzo realny, i mówiąc jej, jak może cię wesprzeć.
Kroki
Metoda 1 z 3: Informowanie osoby o swoim stanie
Krok 1. Wyjaśnij swój stan
Aby zacząć opowiadać komuś o swoim przewlekłym bólu, powinieneś wyjaśnić mu źródło swojego bólu. Możesz nie czuć się komfortowo, podając konkretne szczegóły, a nie musisz. Możesz powiedzieć osobie, co cię boli, na przykład plecy, głowa lub całe ciało. Możesz także powiedzieć im przyczynę, taką jak toczeń, fibromialgia lub IBS.
Jeśli nie masz ochoty zagłębiać się we wszystkie szczegóły, możesz zasugerować, aby dana osoba zbadała stan. Możesz także wydrukować podstawowe informacje, aby ta osoba mogła je przeczytać
Krok 2. Powiedz im o skali bólu
Większość osób z przewlekłym bólem ocenia ból w skali bólu. Powinieneś poinformować osobę o tej skali, aby mogła zrozumieć intensywność twojego bólu, gdy podasz jej numer. Skala bólu waha się od 1 do 10.
- Ból, który wynosi jeden do trzech, to niewielki ból. Możesz zająć się swoimi codziennymi czynnościami.
- Ból między czwartym a siódmym jest umiarkowany. Ten ból przeszkadza w codziennych czynnościach.
- Ból między ósmym a dziesiątym jest ciężki. Ten ból jest wyniszczający i uniemożliwia wykonywanie codziennych czynności.
Krok 3. Opisz rodzaj bólu
Możesz również spróbować opisać, jaki jest ból w sposób, który może zrozumieć druga osoba. Na przykład możesz użyć słów takich jak przeszywający, tępy, ostry, mrowienie, pulsowanie, uczucie ciepła/gorąco/odrętwienie itp. Pomocne może być również porównanie tego z niewielkim bólem, który mogła odczuwać druga osoba (jeśli dotyczy). „To trochę jak uszczypnięcie od strzału, ale nigdy nie ustępuje” lub „Czuje się jak pstryknięcie gumki”.
Krok 4. Doprecyzuj swoje leczenie
Jeśli czujesz się wystarczająco komfortowo, możesz wyjaśnić tej osobie swoje leczenie. Może to obejmować przyjmowane leki, poddawaną fizykoterapię lub wszelkie alternatywne metody leczenia, które otrzymujesz. Może to pomóc osobie zrozumieć, co robisz, aby leczyć swój ból.
- Możesz nie czuć się komfortowo, rozmawiając o swoich lekach, ale czujesz się komfortowo, rozmawiając o technikach relaksacyjnych, akupunkturze i fizjoterapii, które przechodzisz.
- Wyjaśnienie, że przechodzisz leczenie, może powstrzymać drugą osobę przed zadawaniem pytań typu: „Dlaczego nie robisz nic na ból?” lub próbując udzielić ci porady medycznej.
Krok 5. Użyj teorii łyżki
Jeśli próbujesz wytłumaczyć komuś swój przewlekły ból, możesz spróbować użyć teorii łyżki, aby przekazać ten pomysł. Teoria łyżek przypisuje wspólne codzienne zadanie każdej łyżce, którą nosi dana osoba. Ktoś bez przewlekłego bólu ma nieograniczone łyżki, ponieważ może dokonywać nieograniczonych wyborów bez konsekwencji. Osoba z przewlekłym bólem ma ograniczoną ilość łyżek, a kiedy łyżki znikną, nie masz już nic do dania.
- Na przykład możesz dać komuś 15 łyżek do trzymania. Niech przejdą przez swoje codzienne zadania. Większość zadań należy podzielić na mniejsze zadania, takie jak kąpiel. Kąpiel obejmuje mycie włosów, suszenie, wejście do wanny – co bardzo łatwo może być trzema łyżkami.
- Ten pomysł pomaga osobie zrozumieć, jak ważna jest każda decyzja, którą podejmujesz w ciągu dnia i jak masz ograniczoną ilość energii do przekazania każdego dnia.
Metoda 2 z 3: Korygowanie nieporozumień
Krok 1. Wyjaśnij, że nie tylko „polepszysz się
” Wiele osób uważa, że osoby cierpiące na przewlekły ból wyzdrowieją lub przejdą ból. Ponieważ nie rozumieją, mogą umniejszać lub trywializować ból. Wyjaśnij osobie, że twój ból jest prawdziwy i nie ustąpi nagle ani nie zagoi się.
- Powiedz im, że musisz z tym żyć i powinni to zrozumieć.
- Spróbuj powiedzieć: „Mój ból jest chorobą przewlekłą. Muszę z tym żyć i niewiele można zrobić na ból”.
Krok 2. Niech wiedzą, że twój ból jest prawdziwy
Niektórzy ludzie mogą pomyśleć, że przewlekły ból jest wyimaginowany lub że go zmyślasz. Wyjaśnij osobie, że cierpisz to prawdziwy ból, który czujesz przez cały dzień, każdego dnia. Zapewnij ich, że ból nie jest w twojej głowie, ale prawdziwy problem.
- Wyjaśnij, że nie wymyśliłbyś czegoś, co tak bardzo zakłóca twoje życie.
- Możesz powiedzieć: „Chociaż tego nie rozumiesz, mój ból jest bardzo realny”.
Krok 3. Wyjaśnij, że radzisz sobie najlepiej, jak potrafisz
Życie z przewlekłym bólem oznacza, że musisz przyjąć strategie radzenia sobie. Te strategie pomogą Ci przetrwać dzień, nawet jeśli zmagasz się z bólem. Ze względu na swoje mechanizmy radzenia sobie możesz wydawać się szczęśliwszy lub zdrowszy niż w rzeczywistości.
- Z tego powodu osoba ta może pomyśleć, że czujesz się lepiej niż w rzeczywistości. Mogą mówić takie rzeczy jak: „Jesteś taki szczęśliwy! Twój ból musi być lepszy!” Wyjaśnij im, że nadal cierpisz, ale radzisz sobie i decydujesz się nie być nieszczęśliwym.
- Możesz powiedzieć: „Wybieram śmiać się i skupiać na pozytywach, zamiast być nieszczęśliwym; jednak nadal odczuwam wielki ból”.
Krok 4. Poproś osobę, aby nie udzielała porad medycznych
Wiele osób, które rozmawiają z osobami cierpiącymi na przewlekły ból, próbuje pomóc, proponując kuracje, zabiegi lub porady medyczne. Większość z nich to porady oparte na dobrych intencjach, ale dla kogoś z przewlekłym bólem jest to frustrujące. Często prawdopodobnie już próbowałeś lub słyszałeś o tym. Poproś tę osobę, aby nie próbowała ci w ten sposób pomagać.
Możesz powiedzieć: „Wiem, że chcesz pomóc i doceniam to. Ale proszę nie oferować porad medycznych ani sugestii dotyczących leczenia. Mój lekarz i ja wypróbowaliśmy wszystko, co jest dostępne, aby leczyć mój ból”
Metoda 3 z 3: Uzyskiwanie potrzebnego wsparcia
Krok 1. Poproś o uwzględnienie
To, że cierpisz na przewlekły ból, nie oznacza, że przestałeś żyć. Ważne jest, aby twoi przyjaciele i rodzina włączali cię w rzeczy. Powiedz osobie, że chcesz być włączony w jej życie. Chcesz, żeby dzwonili, odwiedzali i zapraszali Cię na różne rzeczy.
- Powiedz im, że chcesz, aby opowiedzieli ci o swoim życiu. Powiedz im, żeby nie denerwowali się rozmawianiem o rzeczach, które robią, a których ty nie możesz.
- Powiedz: „Wiem, że cierpię na przewlekły ból, ale chcę być włączony do twojego życia. Chcę cię zobaczyć i porozmawiać.
Krok 2. Zachęć ludzi, aby traktowali Cię tak samo
Przewlekły ból nie oznacza, że stałeś się inną osobą. Nadal jesteś tą samą osobą, którą byłeś wcześniej. Nadal chcesz być partnerem/małżonkiem, rodzicem, rodzeństwem lub przyjacielem. Chociaż możesz potrzebować zrozumienia i modyfikacji części swojego życia, poproś tę osobę, aby traktowała cię jak osobę, którą jesteś.
Możesz powiedzieć: „Wiem, że mam przewlekły ból i nie mogę robić tego, co kiedyś; jednak nadal jestem twoim partnerem i chcę, żebyś traktował mnie w ten sposób
Krok 3. Ustal granice
Kiedy masz przewlekły ból, musisz pomóc drugiej osobie rozpoznać swoje granice. Wyjaśnij im, że możesz zrobić tylko tyle, a są dni, w których możesz zrobić więcej lub mniej niż w inne dni. Poproś ich, aby szanowali twoje granice i byli wyrozumiali.
- Na przykład możesz być w stanie chodzić po okolicy jednego dnia, ale nie możesz tego zrobić następnego dnia. Pewnego dnia możesz odczuwać taki ból, że ledwo możesz mówić, ale innego dnia ból może być tępy i łatwy do opanowania.
- Powiedz osobie: „Mój poziom aktywności i zaangażowania będzie się zmieniał z dnia na dzień. W niektóre dni mogę zrobić więcej niż w inne. Proszę o cierpliwość i zrozumienie dla mnie.”
Krok 4. Wyjaśnij, że nie zawsze masz ochotę na spotkania towarzyskie
Przewlekły ból nie tylko wpływa na organizm, ale także na stan psychiczny i emocjonalny. Wiele osób z przewlekłym bólem cierpi również na objawy depresji. Powinieneś wyjaśnić osobie, że nie zawsze masz energię na kontakty towarzyskie. Czasami ból może być zbyt silny, aby cokolwiek zrobić.
- Wyjaśnij, że jeśli anulujesz lub odmówisz, nie będziesz się łamać. Nie chodzi o to, że nie chcesz przebywać w pobliżu tej osoby.
- Powiedz: „Wiem, że to może być frustrujące, jeśli anuluję lub nie mogę zobowiązać się do planów, ale moje zaostrzenia i ból powodują dla mnie trudności. Muszę stawiać zdrowie na pierwszym miejscu”.
Krok 5. Poproś o wsparcie
Jedną z rzeczy, których potrzebujesz bardziej niż czegokolwiek, gdy cierpisz na przewlekły ból, jest wsparcie, cierpliwość i zrozumienie. Kiedy wyjaśniasz drugiej osobie swój przewlekły ból, zapytaj ją, czy jest gotowa dać ci te rzeczy. Wyjaśnij, że nadal jesteś osobą z potrzebami i która chce nawiązać kontakt z przyjaciółmi i rodziną, po prostu musisz popracować nad swoim stanem.
Spróbuj powiedzieć: „Potrzebuję, abyś rozumiał moje ograniczenia i był wobec mnie cierpliwy. Wiem, że możesz być sfrustrowany, ale pamiętaj, że ja też jestem sfrustrowany. Robię co w mojej mocy i potrzebuję twojego wsparcia
Krok 6. Zaproponuj innym odwiedziny
Z powodu bólu możesz nie być w stanie wyjść i wyjść jak inni ludzie. Samo chodzenie do samochodu może być dla Ciebie zbyt trudne, a siedzenie w samochodzie podczas jazdy może być niemożliwe. Zapytaj osobę, czy nie miałaby nic przeciwko odwiedzeniu Ciebie.
- Powiedz osobie, że chciałbyś gdzieś z nią pojechać, ale może to nie być możliwe; jednak jesteś gotów spędzić razem czas w swoim domu.
- Możesz zaproponować wieczory filmowe, maratony programów telewizyjnych, wieczory gier i wspólne gotowanie.
- Powiedz: „Wiem, że to może nie być idealne, ale pomogłoby mi, gdybyś mnie odwiedziła. Nie mogę wyjść z domu z powodu przewlekłego bólu”.
Krok 7. Włącz leczenie psychologiczne do swojego planu opieki
Podczas pracy nad objawami medycznymi ważne jest, aby leczyć emocjonalne i psychologiczne skutki przewlekłego bólu. Aby uzyskać wsparcie, którego potrzebujesz, poszukaj terapeuty, który specjalizuje się w schorzeniach somatycznych i bólu przewlekłym. Mogą nauczyć Cię pozytywnych mechanizmów radzenia sobie oraz radzenia sobie i kwestionowania nieprzydatnych myśli o bólu.
- Doświadczanie przewlekłego bólu może wywrócić Twój świat do góry nogami i utrudnić Ci robienie rzeczy, które kiedyś sprawiały Ci przyjemność. Twoje cele i plany na przyszłość mogą zostać zakłócone. Terapeuta może pomóc ci zaakceptować, jak zmieniło się twoje życie i opłakiwać rzeczy (które mogą obejmować doświadczenia), które mogłeś stracić.
- Leczenie psychologiczne może zmienić sposób, w jaki mózg przetwarza ból, a w niektórych przypadkach może być tak samo skuteczne w uśmierzaniu bólu jak operacja.
Porady
- Mów pewnie. Ludzie będą chcieli wiedzieć, jak Ci pomóc i wspierać Cię najlepiej, jak tylko mogą, nie wstydź się dzielić się informacjami, będą chcieli jak najwięcej informacji, aby lepiej Cię zrozumieć.
- Im więcej praktykujesz w dzieleniu się informacjami o swoim bólu, tym łatwiej się to stanie. Im jest to łatwiejsze, tym bardziej naturalne będzie to robienie tego na co dzień.
- Jeśli nie czujesz się komfortowo, dzieląc się czymś, nie udostępniaj tego na początku, poczekaj, aż uznasz, że to właściwy moment.
